🌱 راه هدایت روشن است 💠 «لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ» بقره/۲۵۶ هیچ اجبارى در دین نيست؛ [زیرا] راه درست از راه انحرافى روشن شده است. 💠مقصود اسلام از نفی اجبار در دین این است که راه هدایت از راه انحراف روشن شده و حق و گمراهی از هم متمایزند و از آنجا که نشانه‌ها روشن و برهان آشکار و تفاوت بین تاریکی و روشنایی بر همه هویداست، دیگر نیازی به اجبار نیست و از اساس امکان اجبار بر پذیرش دین وجود ندارد؛ 💠زیرا دین تنها کلماتی بی‌روح نیست که بر زبان جاری شوند یا آداب و رسومی سنتی نیستند که اعضا و جوارح انسان آنها را انجام دهد؛ بلکه دین، باور و نظام و شیوه‌ای برای اندیشیدن است. 📚 کتاب آموزه‌های وحی، صفحه ۸۵ 📚 @shahidsadr

🌱 راه هدایت روشن است 💠 «لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ» بقره/۲۵۶ هیچ اجبارى در دین نيست؛ [زیرا] راه درست از راه انحرافى روشن شده است. 💠برخی در فهم این آیه شریف به خطا می‌روند و گمان می‌کنند که اسلام آزادی در پذیرفتن یا نپذیرفتن دین را برای انسان تضمین کرده و بر پایه اصل آزادی فردی که تمدن‌های نو به آن معتقدند، هرگونه اجبار بر دین‌داری را منع کرده است؛ اما این پندار کاملاً خطاست، زیرا اسلامی که از اساس برای آزادی انسان از پرستش بت‌ها براساس توحید آمده، امکان ندارد اجازه دهد که او از اصل آزادی‌اش عقب‌نشینی کند و در پرستش‌ بت‌های زمین غرق شود. 💠همچنین اسلام برخلاف تمدن‌های غربی، عقیده توحید را موضوعی مربوط به رفتار شخصی افراد قلمداد نمی‌کند، بلکه آن را قاعده‌ای بنیادین برای همه وجود تمدنی خود می‌داند و چنان‌که دموکراسی غربی، هر اندازه هم که به آزادی فردی معتقد باشد، به افراد اجازه نمی‌دهد که با خود اندیشه آزادی مبارزه کنند و اندیشه‌های دیکتاتوری و فاشیسم را بپذیرند، اسلام نیز نمی‌تواند هرگونه تمردی را در برابر پایه‌های بنیادین خود به رسمیت بشناسد. 💠مقصود اسلام از نفی اجبار در دین این است که راه هدایت از راه انحراف روشن شده و حق و گمراهی از هم متمایزند و از آنجا که نشانه‌ها روشن و برهان آشکار و تفاوت بین تاریکی و روشنایی بر همه هویداست، دیگر نیازی به اجبار نیست و از اساس امکان اجبار بر پذیرش دین وجود ندارد؛ 💠زیرا دین تنها کلماتی بی‌روح نیست که بر زبان جاری شوند یا آداب و رسومی سنتی نیستند که اعضا و جوارح انسان آنها را انجام دهد؛ بلکه دین، باور و نظام و شیوه‌ای برای اندیشیدن است. 📚 کتاب آموزه‌های وحی، صفحه ۸۵ 📚 @shahidsadr

⚫ هر یک از شما برای خودش شب قدری بسازد ▪️همه شما عزیزان برای تعالی یافتن به سطح رسالتی که تجسم آن قرآن است، و درنتیجه برای مشارکت در رهبری امت و ارتقا یافتن آن به دین حقیقی‌‌اش، اسلام، فراخوانده‌‌ شده‌‌اید؛ پس هر یک از شما برای خودش شب قدری بسازد؛ چنان‌‌که پیشوای بزرگ(ص) چنین کرد. این شب برای هیچ‌‌کس شب قدر نخواهد بود، مگر به قدری که در ارتباط با خدا و درک رسالت و رو کردن به آفاق گسترده آن، رشد و تعالی پیدا کند. 📚کتاب بارقه‌ها، صفحه ۲۶۴ ▪️بخشی از پیام شهید صدر به مراسم شب قدر دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه بغداد. ۱۳۸۸ه.ق 🆔 @shahidsadr

🎧 صدای صدر ⚫ رستگاری، همان شهادت اوست ▪️ اگر علی(ع) برای دنیایش کار کرده بود حتماً می‌گفت: به خدا سوگند که من بدبخت‌ترین بشرم؛ زیرا من در برابر عمری سراسر جهاد و فداکاری و عشق خدا چیزی به‌دست نیاوردم؛ اما او چنین نگفت، بلکه فرمود : «به خدای کعبه سوگند، رستگار شدم». والله این رستگاری همان شهادت اوست؛ زیرا او برای دنیایش کار نمی‌کرد، برای پروردگارش کار می‌کرد و الآن [لحظه شهادت برای او]لحظه دیدار با خداست. این لحظه‌ای است که علی(ع) با خداوند متعال دیدار می‌کند و خدا هم حساب او را تمام و کمال می‌دهد. پاداشش را عطا می‌کند و اجر و عوض آن همه سختی‌ها و مصائبی که تحمل کرد را می‌پردازد. 🔺بخشی از آخرین جلسه درس تفسیر شهید صدر _ سال ۱۳۹۹ هجری قمری 🆔 @shahidsadr

⚫ رستگاری، همان شهادت اوست ▪️سرانجام چه شد؟ علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) چه چیزی به‌دست آورد؟ اگر با معیارهای دنیایی بسنجیم این مرد بزرگ چه به‌دست آورد؟ مگر او را [از خلافت] کنار نزدند؟ مگر مدتی طولانی خانه‌نشین نبود؟ مگر هزار ماه بر منابری که با جهاد، خون‌ریختن‌ها و فداکاری‌های خود او برافراشته شده بود، سب و لعنش نمی‌کردند؟ [سرانجام چه به‌دست آورد؟] بر منبر مسلمین سب و لعن شد. ▪️بنابراین، هیچ‌چیز از این دنیا به‌دست نیاورد؛ نه مالی، نه منصبی، نه لقبی و نه تقدیر و تشکری؛ اما با وجود این، وقتی ابن‌ملجم شمشیر را بر فرق او فرود آورد، این امام با عظمت چه فرمود؟ فرمود: «به خدای کعبه سوگند، رستگار شدم». ▪️ اگر علی(ع) برای دنیایش کار کرده بود حتماً می‌گفت: به خدا سوگند که من بدبخت‌ترین بشرم؛ زیرا من در برابر عمری سراسر جهاد و فداکاری و عشق خدا چیزی به‌دست نیاوردم؛ اما او چنین نگفت، بلکه فرمود : «به خدای کعبه سوگند، رستگار شدم». والله این رستگاری همان شهادت اوست؛ زیرا او برای دنیایش کار نمی‌کرد، برای پروردگارش کار می‌کرد و الآن [لحظه شهادت برای او]لحظه دیدار با خداست. این لحظه‌ای است که علی(ع) با خداوند متعال دیدار می‌کند و خدا هم حساب او را تمام و کمال می‌دهد. پاداشش را عطا می‌کند و اجر و عوض آن همه سختی‌ها و مصائبی که تحمل کرد را می‌پردازد. 🔺بخشی از آخرین جلسه درس تفسیر شهید صدر _ سال ۱۳۹۹ هجری قمری 🆔 @shahidsadr

💠اندیشه صدر 🔻 در چهل‌ودومین سالگرد شهادت شهیدصدر به‌صورت وبینار برگزار می‌شود: سلسله‌‌نشست‌های علمی «اندیشۀ صدر» 🔻 ششمین نشست از سلسله‌جلسات اندیشۀ صدر: 🔷 فلسفه تاریخ و قرآن از منظر شهیدصدر 🔹 دکتر مجید کافی 🔸 پنج‌شنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت: ۲۲:۰۰ 📺 پخش زنده از صفحۀ‌ رسمی اینستاگرام پژوهشگاه شهید صدر 🆔 @shahidsadr

💠اندیشه صدر 🔻 در چهل‌ودومین سالگرد شهادت شهیدصدر به‌صورت وبینار برگزار می‌شود: سلسله‌‌نشست‌های علمی «اندیشۀ صدر» 🔻 هفتمین نشست از سلسله‌جلسات اندیشۀ صدر: 🔷 نقش زمان و مکان در روش تفسیری شهید صدر 🔹 حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی میرزایی 🔸 شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت: ۱۸:۰۰ 📺 پخش زنده از صفحۀ‌ رسمی اینستاگرام پژوهشگاه شهید صدر 🆔 @shahidsadr

💢عرضۀ آثار شهید سید محمدباقر صدر 📚 در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران آثار فارسی: 📌 بخش عمومی، راهرو ۲۱، غرفۀ ۳۸، کتاب فردا آثار عربی: 📌 بخش عربی، غرفۀ ۳، دار زین‌العابدین 🆔 @shahidsadr

🟠 تأمین کامل معیشت افراد وظیفۀ حکومت است(١) اسلام تأمین کامل معیشت افراد جامعۀ اسلامی را وظیفۀ حکومت می‌‌داند. حکومت نیز معمولاً این وظیفه را در دو مرحله به انجام می‌‌رساند: در مرحله نخست، حکومت ابزارهای کار و فرصت مشارکت شرافتمندانه در فعالیت ثمربخش اقتصادی را برای فرد فراهم می‌‌کند تا او بر اساس کار و تلاش خود زندگی کند. اما اگر فرد از انجام کار و کسب درآمد کامل، ناتوان باشد یا دولت در وضعیتی استثنایی قرار داشته باشد و نتواند فرصت کار را برای فرد پدید آورد، نوبت به مرحلۀ دوم می‌‌رسد که در آن، دولت به اجرای اصل تأمین اجتماعی می‌‌پردازد و با فراهم آوردن اموال کافی برای رفع نیازهای فرد و تأمین حد لازم از معیشت برای او، این مهم را محقق می‌‌سازد. 📚کتاب بارقه‌ها، صفحه ۱۶۷ 🆔 @shahidsadr

🟠تأمین کامل معیشت افراد وظیفۀ حکومت است(١) 🔺یکی از اصول مهم اقتصاد اسلامی، اصل دخالت حکومت در زندگی اقتصادی است؛ مسئله‌‌ای که به اقتصاد اسلامی توان، انعطاف‌‌پذیری و قدرت لازم برای جامعیت و فراگیری را می‌‌دهد. [یکی از شکل‌های دخالت حکومت در اقتصاد، اجرای احکام ثابت شریعت است؛ مثلاً اجرای تأمین اجتماعی و توازن اجتماعی.] 🔺تأمین اجتماعی در اسلام، بر اعتقاد به حق همه اجتماع در منابع طبیعی استوار است؛ زیرا این منابع طبیعی برای همه آفریده شده، نه برای یک گروه خاص. 🔺اسلام تأمین کامل معیشت افراد جامعۀ اسلامی را وظیفۀ حکومت می‌‌داند. حکومت نیز معمولاً این وظیفه را در دو مرحله به انجام می‌‌رساند: 🔺در مرحله نخست، حکومت ابزارهای کار و فرصت مشارکت شرافتمندانه در فعالیت ثمربخش اقتصادی را برای فرد فراهم می‌‌کند تا او بر اساس کار و تلاش خود زندگی کند. اما اگر فرد از انجام کار و کسب درآمد کامل، ناتوان باشد یا دولت در وضعیتی استثنایی قرار داشته باشد و نتواند فرصت کار را برای فرد پدید آورد، نوبت به مرحلۀ دوم می‌‌رسد که در آن، دولت به اجرای اصل تأمین اجتماعی می‌‌پردازد و با فراهم آوردن اموال کافی برای رفع نیازهای فرد و تأمین حد لازم از معیشت برای او، این مهم را محقق می‌‌سازد. 📚کتاب بارقه‌ها، صفحه ۱۶۷ 🆔 @shahidsadr

🟠 توازن اجتماعی، هدف حکومت اسلامی (۲) 🔺توازن اجتماعی در مفهوم اسلامی آن عبارت است از [برقراری] توازن [و تعادل] میان افراد جامعه در سطح معیشت، نه در سطح درآمد. توازن در سطح معیشت نیز به این معناست که مال تا اندازه‌‌ای میان افراد جامعه موجود و در گردش باشد که هر فرد بتواند در سطح عمومی، گذران زندگی کند؛ یعنی همۀ افراد در یک سطح معیشتی زندگی کنند. 🔺اعتقاد اسلام به برقراری توازن اجتماعی در سطح معیشت به این معنا نیست که ایجاد این حالت را در یک لحظه لازم بداند؛ بلکه به این معناست که اسلام توازن اجتماعی در سطح معیشت را هدفی قرار داده که حکومت در حدود اختیارات خود و با استفاده از شیوه‌‌ها و راه‌‌های قانونی باید برای دستیابی به آن تلاش کند. کتاب بارقه‌ها، صفحه ۱۶۹ 🆔 @shahidsadr

🟠 توازن اجتماعی، هدف حکومت اسلامی (۲) 🔺توازن اجتماعی در مفهوم اسلامی آن عبارت است از [برقراری] توازن [و تعادل] میان افراد جامعه در سطح معیشت، نه در سطح درآمد. توازن در سطح معیشت نیز به این معناست که مال تا اندازه‌‌ای میان افراد جامعه موجود و در گردش باشد که هر فرد بتواند در سطح عمومی، گذران زندگی کند؛ یعنی همۀ افراد در یک سطح معیشتی زندگی کنند. 🔺اعتقاد اسلام به برقراری توازن اجتماعی در سطح معیشت به این معنا نیست که ایجاد این حالت را در یک لحظه لازم بداند؛ بلکه به این معناست که اسلام توازن اجتماعی در سطح معیشت را هدفی قرار داده که حکومت در حدود اختیارات خود و با استفاده از شیوه‌‌ها و راه‌‌های قانونی باید برای دستیابی به آن تلاش کند. 🔺اسلام به‌‌نوبۀ خود برای تحقق توازن اجتماعی در سطح معیشت با حرام ساختن اسراف، سطح معیشت را از بالا کنترل می‌‌کند. همچنین برای بالا بردن سطح معیشت از پایین، افرادی را که در سطح معیشتی پایینی زندگی می‌‌کنند، به سطحی بالاتر ارتقا می‌‌دهد. بدین‌‌سان، سطوح به یکدیگر نزدیک می‌‌شوند تا جایی که سرانجام در سطحی واحد به‌‌هم می‌‌پیوندند که چه‌‌بسا دارای درجات گوناگون باشد، اما تفاوت‌‌های آشکار جامعۀ سرمایه‌‌داری در سطح معیشت را درون خود ندارد. 🔺در روایتی آمده است که امام موسی‌بن‌جعفر علیه‌السلام در مقام تعیین مسئولیت حاکم در زمینۀ مال زکات این طور فرمودند که حاکم مال را می‌‌گیرد و آن را در همان جهتی مصرف می‌‌کند که خداوند، در هشت سهم، برای آن معلوم فرموده است؛ برای فقیران و بینوایان و…. حاکم این مال را به‌‌اندازه‌‌ای که این افراد بتوانند بدون مشقت و سخت‌‌گیری [بر خانواده‌‌شان] یک سال خود را بگذرانند، بینشان تقسیم می‌‌کند. اگر چیزی از این مال اضافه آمد، به حاکم بازمی‌‌گردد و اگر کم آمد و آنها را کفایت نکرد، حاکم وظیفه دارد با اموالی که نزد اوست و به‌‌اندازه‌‌ای که درخور آن‌‌هاست [آن‌‌قدر] به ایشان بدهد تا بی‌‌نیاز شوند. 🔺این روایت به‌‌روشنی نشان می‌‌دهد که هدف نهایی‌ای که اسلام در پی آن است و مسئولیت آن را بر عهده ولی امر گذاشته، بی‌‌نیاز ساختن همۀ افراد در جامعۀ اسلامی است. 📚 کتاب بارقه‌ها، صفحه ۱۶۹ 🆔 @shahidsadr

🔴 مسیر جهادی ملت ایران در تاریخ 🔺بخشی از نامۀ سرگشاده شهید صدر به ملت مسلمان ایران در آستانۀ پیروزی انقلاب اسلامی 📚کتاب بارقه‌ها، صفحه ۳۵۹ 🆔 @shahidsadr

🔴 مسیر جهادی ملت ایران در تاریخ 🔺 اگر مسیر این ملت جهادی را در بازه‌‌ای از این قرن مورد توجه قرار دهیم، می‌‌بینیم که این ملت در طول این مدت همواره، با شجاعت و ایمان، در راه حفظ کرامت خود و محقق ساختن آرمان‌‌های نیک و اهداف عالی‌‌اش، وارد نبردهای دلیرانۀ متعددی شده است؛ از ماجرای «تنباکو» که در آن، این ملت عظیم حصاری را شکست که حاکمان و رهبران آنها (یعنی استعمارگران کافر) می‌‌خواستند بر کل وجود این ملت بکشند ؛ تا جریان «مشروطه» که در آن، فرزندان شریف و آزادۀ این کشور عظیم درحالى‌که جهان اسلام غرق در گونه‌‌های اسفباری از استبداد بود، در برابر انواع زورگویی و استبداد مقاومت کردند؛ تا اقدامات امروز این ملت مبارز که در طی آن قربانی‌‌های بسیاری داده و می‌‌دهند و با وجود این روز‌‌به‌‌روز بر ایمان و ایستادگی‌‌شان افزوده می‌‌شود و روحیۀ‌‌ جهادی‌‌شان قوت می‌‌گیرد. 🔺 با بررسی این حماسه‌‌های دلیرانه عمق شخصیت مذهبی مسلمان ایرانی و نقش بزرگی که نگرش دینی او و پایبندی محکم وی به عقیده، رسالت و مرجعیتش در میدان‌‌های این جهاد سلحشورانه ایفا می‌‌کند، به‌‌خوبی نمایان می‌‌گردد؛ در تمام این حماسه‌‌ها می‌‌بینیم که روحیۀ دینی، چشمۀ خشکی‌‌ناپذیر این حرکت بوده و همواره شعار‌‌های بلند اسلامی در میادین مطرح شده و مرجعیت حکیمانه، پیشوایی بوده است که مردم مؤمن گرد او جمع شده‌‌ و در مقاومت و جهاد خود از او الهام گرفته‌‌اند. 📝 بخشی از نامۀ سرگشاده شهید صدر به ملت مسلمان ایران در آستانۀ پیروزی انقلاب اسلامی 📚 کتاب بارقه‌ها، صفحه ۳۵۹ 🆔 @shahidsadr

✳️ اندیشکده حقوق بشر و شهروندی دانشگاه امام صادق علیه السلام (نمایندگی خراسان) با همکاری پژوهشگاه شهید صدر و دیگر همکاران برگزار می کند: 💠 اولین مدرسه تخصصی کشوری: «فرصتِ صدر خوانی» 💢 صدرخوانی عمومی، موضوعی (متنوع) و تخصصی (حقوقی و فقهی) ✅ به صورت مجازی (فراگیران سراسر کشور) و نیمه حضوری (فراگیران مشهد مقدس) ✅ با حضور اساتید برجسته کشوری و مناسب برای عموم علاقه مندان دانشگاهی و حوزوی سراسر کشور ✅ همراه با جذب برگزیدگان مدرسه در فعالیت های آموزشی، پژوهشی و فرهنگی مرتبط و اعطای مدرک تخصصی 📲 کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام: ارسال پیام (پیامک یا واتس اپ): ☎️ ۰۹۲۲۱۰۳۹۴۶۲ 🌐 مدرسه تخصصی «فرصت صدر خوانی» را در فضای مجازی دنبال کنید: 🔹 https://t.me/+AOg134IAZUxlMjE0 🔹https://instagram.com/sadr.sch

🟠 مفهوم بی‌نیازی و فقر در اسلام 🔺فقیر کسی است که در سطحی از معیشت قرار ندارد که بتواند نیازهای ضروری و کمالی خود را در سطح متناسب با حجم ثروت در سرزمینش برآورده سازد. به دیگر سخن، فقیر کسی است که در سطحی از معیشت زندگی می‌‌کند که میان سطح زندگی او با توانگران جامعۀ اسلامی فاصله‌‌ای عمیق وجود دارد. 🔺بی‌‌نیاز نیز کسی است که چنین فاصلۀ عمیقی بین سطح معیشت او و توانگران نیست و در برآوردن نیازهای ضروری و کمالی خود به مقدار متناسب با ثروت سرزمینش و میزان رشد مادی آن، دچار مشقت و سختی نمی‌‌شود؛ فرقی نمی‌‌کند که [این فرد] ثروت فراوانی داشته باشد یا نه. 🔺بر پایه آنچه گفته شد درمی‌‌یابیم که اسلام برای فقر مفهومی مطلق و معنایی ثابت در همۀ اوضاع و احوال در نظر نگرفته و مثلاً نگفته: فقر یعنی ناتوانی در تأمین ساده [و حداقلی] نیازهای اساسی؛ بلکه همان‌‌طور که در احادیث آمده، اسلام فقر را به‌‌معنای قرار نداشتن [فرد] در سطح معیشت [عمومی] ‌‌مردم شمرده است؛ بنابراین، هر اندازه که سطح معیشت [در جامعه] بالا برود، مضمون واقعی فقر نیز گسترش می‌‌یابد. 📚 کتاب بارقه‌ها، صفحه ۱۷۶ 🆔 @shahidsadr