#رمان_واقعی_سرزمین_زیبای_من #قسمت_سی_یکم📝 ✨ اسم کربلایی من خیلی خجالت کشید. سرش رو انداخت پایین "من چیزی بلد نیستم، فقط سعی کردم به چیزهایی که یاد گرفتم عمل کنم" بلند شد و از توی وسایلش یه دفترچه در آورد. نشست کنارم - من این روش رو بعد از خوندن چهل حدیث امام خمینی پیدا کردم ... . دفترش سه بخش بود: 👈اول، کمبودها، نواقص و اشتباهاتی که باید اصلاح می شد 👈دوم، خصلت ها و نکات مثبتی که باید ایجاد می شد 👈سوم، بررسی علل و موانعی که مانع اون برای رسیدن به اونها می شد به طور خلاصه بخش اول، نقد خودش بود؛ دومی، برنامه اصلاحی و سومی، نقد عملکردش. - من هر نکته اخلاقی ای رو که توی احادیث بهش برخوردم یا توی رفتار دیگران دیدم رو یادداشت کردم و چله گرفتم. اوایل سخته و مانع زیادی ایجاد میشه اما به مرور این چله گرفتن ها عادی شد، فقط نباید از شکست بترسی... خندیدم😁 - من مرد روزهای سختم،از انجام کارهای سخت نمی ترسم💪 چند لحظه با لبخند بهم نگاه کرد😊 خنده ام گرفت "چی شده؟ چرا اینطوری بهم نگاه می کنی؟" دوباره خندید - حیف این لبخند نبود، همیشه غضب کرده بودی؟ همیشه بخند و زد روی شونه ام و بلند شد. یهو یه چیزی به ذهنم رسید "هادی، تو از کی اسمت رو عوض کردی؟ منم یه اسم اسلامی می خوام"😬 حالتش عجیب شد تا حالا اونطوری ندیده بودمش😳 بدون اینکه جواب سوال اولم رو بده یهو خندید و گفت: "یه اسم عالی برات سراغ دارم👌 امیدوارم خوشت بیاد" حسابی کنجکاویم تحریک شد، هم اینکه چرا جواب سوالم رو نداد و حالت چهره اش اونطوری شد، هم سر اسم ... . - پیشنهادت چیه؟ - جَون [حرف ج را با فتحه بخوانید] - جون؟ من تا حالا چنین اسمی رو بین بچه ها نشنیده بودم🤔 - اسم غلام سیاه پوست امام حسینه🤗 این غلام، بدن بدبویی داشته و به خاطر همین همیشه خجالت می کشیده و همه مسخره اش می کردن، توی صحرای کربلا وقتی امام حسین، اون رو آزاد می کنه و بهش میگه می تونی بری؛ به خاطر عشقش به امام، حاضر به ترک اونجا نمیشه و میگه به خدا سوگند، از شما جدا نمیشم تا اینکه خون سیاهم با خون شما، در آمیزه و پیوند بخوره. امام هم در حقش دعا می کنن. الان هم یکی از 72 تن شهید کربلاست. تو وجه اشتراک زیادی با جون داری.☺️ سرم رو انداختم پایین. - هم سیاهم، هم مفهوم فامیلم میشه راسو😔 - ناراحت شدی؟ سرم رو آوردم بالا. چشم هاش نگران شده بود.. "نه! اتفاقا برای اولین بار خوشحالم از اینکه یه عمر همه راسو و بدبو صدام کردن"😅 با تمام وجود برای شناخت اسلام تلاش می کردم. می خواستم اسلام رو با همه ابعادش بشناسم. یه دفتر برداشتم و مثل هادی شروع کردم به حلاجی خودم. هر کلاس و جلسه ای که گیرم می اومد می رفتم. تمام مطالب اخلاقی و عقیدتی و ... همه رو از هم جدا می کردم و مرتب می کردم. شب ها هم از هادی می خواستم برام حرف بزنه و هر چیزی که از اخلاق و معارف بلده بهم یاد بده. هادی به شدت از رفتار و منش اهل بیت الگو برداری کرده بود و استاد عملی سیره شده بود، هر چند خودش متواضعانه لقب استاد رو قبول نمی کرد. کم کم رقابت شیرینی هم بین ما شروع شد. والسابقون شده بودیم به قول هادی، آدم زرنگ کسی هست که در کسب رضای خدا از بقیه سبقت می گیره✌️ منم برای ورود به این رقابت، پا گذاشتم جای پاش سر جمع کردن و پهن کردن سفره ... شستن ظرف ها ... کمک به بقیه ... تمییز کردن اتاق ... و ... . خوبی همه اش این بود که با یه بسم الله و قربت الی الله، مسابقه خوب بودن می شد ... چشم باز کردم ... دیدم یه آدم جدید شدم، کمال همنشین در من اثر کرد. دوستی من و هادی خیلی قوی شده بود، تا جایی که روز عید غدیر با هم دست برادری دادیم و این پیمانی بود که هرگز گسسته نمی شد تازه بعد از عقد اخوت بود که همه چیز رو در مورد هادی فهمیدم. #ادامه_دارد... 💕 @aah3noghte💕