eitaa logo
「شاخ ݩݕاٺツ」
426 دنبال‌کننده
7.1هزار عکس
1.8هزار ویدیو
201 فایل
﷽ شاخ نبات 🍯💛 تو دهه هشتادی هستی و لایق بهترین ها پس خوش بگذرون 🥰🧡 اینجا همون دورهمیه ‼️ . .دوستاتم بیار😉 لینک حرف ناشناس https://daigo.ir/secret/8412366535 ارتباط با ادمین @Gerafist_8622. اینستاگرام: @shakh_nabat_1400
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸🌸🌸🌸🌸🌸 بگرد نگاه کن پارت357 برای روز عقد فقط اقوام نزدیک را دعوت کرده بودیم. قرار شده بود غروب بعد از محضر مهمان ها برای شام به خانه‌ی ما بیایند. البته تمام مخارج را علی تقبل کرده و شام را از بیرون سفارش داده بود. صبح روز جشن، از وقت نماز صبح که از خواب بیدار شده بودم احساس بدی داشتم. برعکس همه که در تکاپو بودند و برای آماده کردن خانه و خودشان تلاش می‌کردند من این طور نبودم. انگار یک سنگینی خاصی در تمام بدنم احساس می‌کردم. گاهی احساس درد و مور مور شدن بدنم و گاهی سردرد اذیتم می کرد. برای همین به زیرزمین رفتم و روی تخت دونفره مان دراز کشیدم. با خودم گفتم شاید از خستگی کارهای این چند روز باشد و بعد از کمی استراحت حالم خوب شود. نمی‌دانم چطور شد که همان جا خوابم برد. چند ساعتی خوابیدم. بعد با صدای نادیا از خواب بیدار شدم. –پاشو بابا ظهر شد. تو این جا چی کار میکنی؟! علی آقا چندبار زنگ زده‌. عروس به این بی‌ذوقی ندیده بودیم. تو دیگه شورش رو درآوردی. نه به این که تا دیروز دل تو دلت نبود نه به حالا که بی‌خیال اومدی این جا خوابیدی. مگه نمی‌خوای بری آرایشگاه؟ چشم‌هایم را باز کردم و به اطراف نگاه کردم. –ساعت چنده؟ –نزدیک نُه. هینی کشیدم. –وای دیر شد که. همین که خواستم از جایم بلند شوم سر‌درد شدیدی به سراغم آمد. احساس سرما و لرز در بدنم کردم. –نادیا من حالم خوب نیست. نادیا خیره نگاهم کرد. –یعنی چی؟! چته؟! –یه جوری ام، مثل سرما خورده‌ها شدم. هینی که نادیا کشید و یک قدم عقب رفتنش دلشوره به جانم انداخت. –تلما! نکنه کرونا گرفتی؟ دوباره روی تخت دراز کشیدم. –نه بابا، خدا نکنه. نادیا با عجله از پله‌ها بالا رفت و من دوباره پلک هایم روی هم افتاد. این بار صدای مادر بود که باعث شد چشم‌هایم را باز کنم. لیوانی که در دستش بود را به طرفم گرفت: –بیا این جوشونده رو بخور ببین بهتر می شی. با دیدن ماسکی که مادر به دهانش زده بود نگران شدم لیوان را گرفتم. –مامان من کرونا گرفتم؟! –نه بابا، شاید یه کم سرما خورده باشی. حالا بابات داره میاد برید تست بدید. بغض گلویم را گرفت. –به جای آرایشگاه باید برم درمانگاه؟ مادر وقتی بغضم را دید تردید کرد. –خب پس چی کار کنیم؟ اگر حالت خوبه که پاشو برو آرایشگاه. لیوان جوشانده را سر کشیدم و از جایم بلند شدم. –من خوبم. می‌تونم. بلند شدم و سعی کردم بر خودم مسلط باشم. نادیا گوشی به دست، با سرو صدا از پله‌ها پایین آمد. –مامان، علی آقاست. گفت می خواد بیاد ببردش دکتر. او هم ماسک زده بود. مادر گوشی را از دستش گرفت و با اخم نگاهش کرد. –برو بالا، نگفتم نیا پایین. همین که گوشی را روی گوشم گرفتم علی گفت: –خانم خانما، روزای دیگه رو ازت گرفتن؟ عدل باید امروز مریض می شدی؟ نگاهی به مادر انداختم خیلی ناراحت به نظر می‌رسید. –نه بابا مریض نیستم، یه کم ضعف دارم. –اشکال نداره، الان میام باهم می ریم یه سرم می زنی بهتر می شی. دوباره بغض کردم. –نه علی، می خوام برم آرایشگاه. امروز روز مهمیه نمی خوام مریض بشم. حالم خوبه. اگر حرف مریضی بزنی حالم بدتر می شه، به هیچ قیمتی نمی خوام جشنمون خراب بشه. مادر که با فاصله از من ایستاده بود گفت: –دخترم، این جوری بری آرایشگاه اونام از تو می گیرن. زوری که نمی شه، از قیافه ت معلومه حال نداری. شاید یه سرُم بزنی یه کم بهتر بشی بتونی سرپا وایسی. علی هم از آن طرف خط با مادرش حرف می زد و برایش توضیح می‌داد که چه شده. –الو تلما جان، مامان می گه الان هم درمانگاه ها خیلی شلوغن هم کلی معطلی داره، تازه اگه کرونا هم نداشته باشی اون جا می‌گیری. صبر کن ببینم می تونم از این ویزیت در منزلا برات بگیرم. لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                              •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´
🌸🌸🌸🌸🌸🌸 بگرد نگاه کن پارت358 به چند ساعت نکشید که همه از بیماری من خبر دار شدند و همه هم اتفاق نظر داشتند که من کرونا گرفته‌ام. وقتی رستا زنگ زده بود با اصرا از من می‌خواست که خودم را قرنطینه کنم. ولی من قبول نکردم و گفتم: –رستا ما باید امروز عقد کنیم حتی اگر من کرونا داشته باشم. شده محضر نرم و به علی بگم عاقد رو بیاره خونه باید امروز ما به هم محرم بشیم. رستا پوفی کرد. –پس بقیه چی؟ این جوری به همه انتقال میدی؟ –خب ماسک می زنم و فاصله رو رعایت می‌کنیم. پوزخندی زد. –یعنی می خوای با آقا دوماد با دو متر فاصله بشینی؟ بعد با این قیافه می خوای عکسم بندازی؟ اونوقت خودت تنهایی تو عکس باشی یا شوهرت با دو متر فاصله باهات تو عکس باشه؟ از تصور این صحنه، گریه‌ام گرفت. –نمی‌دونم رستا، تو رو جون سه تا بچه ت کمکم کن، یه کاری کن جشن به هم نریزه. من حالم خوبه. یه نفر رو بیار یه دستی به سر و صورتم بکشه. –حالا تو گریه نکن بذار ببینم چی کار می شه کرد. بعد فکری کرد و گفت: –والله کسی رو که نمی‌شناسم، ولی می تونم برم چند تا آرایشگاه که دارن قاچاقی کار می کنن ازشون بخوام این کار رو کنن، ولی آخه هر کی بفهمه تو کرونا داری که نمیاد. –الان اکثر آرایشگرا میان خونه ها کار انجام می دن، بعدشم من سرما خوردم، معلوم نیست که کرونا داشته باشم. –برادر شوهر من که کرونا گرفته بود دکترش گفته بود دیگه سرما خوردگی نداریم، هر کس علائم داشت یعنی کرونا گرفته. –یعنی چی؟ پس مگه قبلا سرما نمی‌خوردیم. خندید. –همین کرونا اولش فقط یه سرماخوردگی ساده بود؛ ولی با تلاش و کوشش دست های پنهان شد کرونا. صدای آیفن خانه مجبورم کرد گوشی را قطع کنم. علی برای زیرزمین هم آیفن گذاشته بود تا من برای باز کردن در، پله‌ها را بالا نروم. از روی تخت بلند شدم و آیفن را برداشتم. –بله. –سلام عروس خانم. در رو بزن. در را زدم، شالم را مرتب کردم و روی تخت نشستم. –علی بود. وقتی آمد گفت که با یک دکتر متخصص اینترنتی هماهنگ کرده که تا چند دقیقه‌ی دیگر می رسد. تمام حرف هایی که به رستا گفته بودم را برای علی هم گفتم. کمی فکر کرد و زمزمه کرد.. –توکل به خدا، ان شاءالله تا عصر بهتر می شی و برنامه مون به هم نمی‌خوره. با آمدن دکتر همه به تکاپو افتادند و منتظر بودند ببینند که دکتر چه تشخیصی می‌دهد. بعد از این که دکتر تشخیص کرونا داد انگار یک کاسه آب یخ روی سرم ریختند. از ناراحتی نمی‌دانستم چه کار کنم. بعد از رفتن دکتر و هزینه‌ی سنگینی که علی پرداخت کرد کنارم روی تخت نشست و نسخه را نگاهی انداخت. –من برم داروهات رو بگیرم، فقط نمی‌دونم کی رو پیدا کنم بیاد بهت سرم بزنه. تک سرفه‌ای کردم. –اگه من می‌دونستم این قدر هزینه ش زیاد می شه می رفتم درمانگاه. آخه چه خبره! مگه چیکار کرد؟! –عیبی نداره، این کرونا هم شده منبع درآمد بعضیا دیگه. نگاهش کردم. –حالا اینقدر نزدیک نشستی خدایی نکرده از من نگیری. لبخند زد. –مطمئن باش منم گرفتم، دیشب مگه باهم حیاط رو تر و تمیز نمی‌کردیم. حالا بدن تو زودتر نشون داده. اصلا استرس نگیریا من پیشتم. هر کاری داشتی بهم بگو. با بغض گفتم: –من فقط ازت می خوام امروز عقد کنیم. با تعجب نگاهم کرد. –با این وضع؟! –آره علی. سرش را پایین انداخت. –چه کار سخت و پر مسئولیتی رو ازم می خوای..... لیلافتحی‌پور .•°``°•.¸.•°``°•                              •.¸        ¸.•       °•.¸¸.•°`       ¸.·´¸.·´¨) ¸.·*¨)      (¸.·´    (¸·´   .·´
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بیاین آرزو کنیم آرزوی هیچ کس تو دلش نمونه....🤲 🍃🌸 🗣| ما رو به دوستاتون معرفی کنید. @shakh_nabat_1400 🍃 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🗣| ما رو به دوستاتون معرفی کنید. @shakh_nabat_1400 🍃 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
❣ 🍃خدا کند که رضایم فقط رضای تو باشد هوای نفس نباشد، همه هوای تو باشد... 🍃خدا کند که گذارت فتد به منظر چشمم که سجده‌ گاه نمازم، جای پای تو باشد... 🗣| ما رو به دوستاتون معرفی کنید. @shakh_nabat_1400 🍃 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
تار و پود موج این دریا بهم پیوسته است می زند بر هم جهان را هر که یک دل بشکند... 🍃🌸 🗣| ما رو به دوستاتون معرفی کنید. @shakh_nabat_1400 🍃 🌸「شاخ ݩݕاٺツ」
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا