🌻🌻🍃🍃 💠#زلال_معرفت یکی از وظایف و تکالیف عمومی همة مسلمانان و مؤمنان در مرتبه اول، شاخت امام زمان خویش و اطاعت از اوست یکی از دلایل نقلی مهم برای این وظیفه و تکلیف، روایت مشهور و متواتر پیامبر(ص) است که آن را شیعه و سنی نقل کرده اند: «من مات ولم یعرف امام زمانه، مات میتة جاهلیة».[1] به موجب این حدیث شریف اگر کسی بدون شناخت امام زمان خود از دنیا برود، چنان است که در عهد جاهلیت مرده است و هیچ رابطه و نسبتی با اسلام و آیین مسلمانی ندارد. شخصی خدمت امام صادق(ع) [2] آمد و عرض کرد: یابن رسول الله! آیا درست است که پیامبر(ص) این روایت را نقل فرموده اند؟ حضرت فرمودند: بلی؛ چنین است. سؤال کننده یک سؤال دقیق و لطیف دیگری نیز پرسید. عرض کرد: یابن رسول الله! این نوع مرگ جاهلی آیا صرف جهل به امام(ع) یا کفر جاهلی است؟ امام(ع) فرمودند: مراد کفر جاهلی است؛ یعنی: اگر کسی بدون شناخت و معرفت امام زمان خویش از دنیا برود، چنان است که در عهد جاهلیت قبل از اسلام از دنیا رفته است. درباره این مطلب، روایت دیگری نیز از پیامبر(ص) نقل شده است: «من مات ولم یعرف امام زمانه، فلیمت ان شاء یهودیاً و ان شاء نصرانیا؛[3] هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، اگر بخواهد یهودی از دنیا می رود و اگر بخواهد نصرانی از دنیا رود.» پس براساس قول پیامبر(ص) عدم معرفت به امام زمان(عج) در ردیف شرک و الحاد و کفر است؛ زیرا که انسان وقتی امام حقیقی و واقعی اش را نشناخته، راه را گم می کند و از صراط مستقیم به دور می افتد؛ درنتیجه هرچه بیشتر پیش برود بیشتر از هدف دور می افتد؛ پس برای احتراز از این بیراهه در درجه نخست باید بکوشیم، امام زمان خود را بشناسیم و او کسی جز امام مهدی(عج) نیست.[4] البته مراد از شناخت امام(ع) دو گونه است: 1. شناخت ظاهری و اوصاف فردی و شناسنامه ای امام(ع): این حداقل شناخت از امام(ع) است. 2. شناخت به جایگاه حقیقی و معنوی امام(ع): این نوع شناخت از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ پس باید بکوشیم معرفت خودمان را به علم امام(ع) افزایش دهیم؛ همچنین از عصمت امام(ع) آگاهی و شناخت پیدا کنیم و باید بدانیم انتصاب امام(ع) از سوی خدای متعال و جایگاه اصل وجود امام(ع) در عالم هستی فلسفه و هدف از آفرینش است. گر معرفت دهندت بفروش کیمیا را/ گر کیمیا دهندت، بی معرفت گدایی در حدیث معرفت به این نکته مهم می توان پرداخت که در این حدیث، بحث شناخت و معرفت مطرح شده و علم بحث نشده است. این دو با یکدیگر تفاوت دارند؛ اما تفاوت این دو آنالیز و تجزیه و تحلیل و کالبد شکافی نمی شود. علم به حوزة شناختی مربوط است؛ همان طور که در منطق تعریف می کند به آنچه درک می شود: «انطباق الشئ فی الذهن». اما معرفت با تمام وجود سر و کار دارد؛ آنچه انسان درک می کند، در قلبش تبدیل به باور و در عملش آشکار می شود. اگر کسی به این نوع معرفت و شناخت و شعور دست پیدا نکند، جهالت زدایی امکان پذیر نیست؛ پس برای جاهلت زدایی، باید به چشمة زلال معرفت متصل شویم؛ بنابراین، راه های رسیدن به معرفت از اهمیت ویژه ای برخوردار است که به اهم آنها می پردازیم: ✨✨✨✨ 1. تفکر: آن قدر مهم است که در قرآن کریم و روایات از جایگاه والایی برخوردار است. در قرآن کریم می فرماید: یکی از نداهای جهانیان این است که ای کاش! در دنیا اهل تفکر بودیم یا در روایتی از امام صادق(ع) می فرماید: «فکرة ساعة خیر من عبادة الف سنة؛[5] یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است». 2. شاگردی: در این جهت کتابخوانی یا تحصیل نزد افراد متخصص و متعدد برای شناخت و معرفت تأثیر فراوانی خواهد داشت؛ البته باید مواظبت کرد که در کید افراد گمراه و منحرف قرار نگیریم. 3. تعبّد: انجام دادن واجبات و متسحبات برای شناخت و بصیرت افترایی انسان شرط مهم اساسی و معرفت است. 4. تحفّظ: اجتناب از محرمات و پرهیز از گناهان یکی دیگر از موارد مهم و اساسی رسیدن به معرفت است. 5. تحریک به فرهنگ: هنر و رسانه و مواردی از این قبیل می تواند این موضوع مهم را در جوامع بشری و اسلامی نهادینه کند. 📚 *. کارشناس ارشد مهدویت. [1]. بحارالانوار، ج23، ص 7؛ صحیح بخاری، ج5، ص13؛ صحیح مسلم، ج6، ص 21 و 22. [2]. اصول کافی، ترجمه مصطفوی، ج1، ص131. [3]. لطف الله صافی، معرفت امام (عج)، ص 8. [4]. کتاب شمیم رحمت، ص9. [5]. مصباح الشریعه، ص114. مجله امان مرداد و شهریور ماه 1392 شماره 43 زلال معرفت

🌻🌻🍃🍃 💠#زلال_معرفت یکی از وظایف و تکالیف عمومی همة مسلمانان و مؤمنان در مرتبه اول، شاخت امام زمان خویش و اطاعت از اوست یکی از دلایل نقلی مهم برای این وظیفه و تکلیف، روایت مشهور و متواتر پیامبر(ص) است که آن را شیعه و سنی نقل کرده اند: «من مات ولم یعرف امام زمانه، مات میتة جاهلیة».[1] به موجب این حدیث شریف اگر کسی بدون شناخت امام زمان خود از دنیا برود، چنان است که در عهد جاهلیت مرده است و هیچ رابطه و نسبتی با اسلام و آیین مسلمانی ندارد. شخصی خدمت امام صادق(ع) [2] آمد و عرض کرد: یابن رسول الله! آیا درست است که پیامبر(ص) این روایت را نقل فرموده اند؟ حضرت فرمودند: بلی؛ چنین است. سؤال کننده یک سؤال دقیق و لطیف دیگری نیز پرسید. عرض کرد: یابن رسول الله! این نوع مرگ جاهلی آیا صرف جهل به امام(ع) یا کفر جاهلی است؟ امام(ع) فرمودند: مراد کفر جاهلی است؛ یعنی: اگر کسی بدون شناخت و معرفت امام زمان خویش از دنیا برود، چنان است که در عهد جاهلیت قبل از اسلام از دنیا رفته است. درباره این مطلب، روایت دیگری نیز از پیامبر(ص) نقل شده است: «من مات ولم یعرف امام زمانه، فلیمت ان شاء یهودیاً و ان شاء نصرانیا؛[3] هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، اگر بخواهد یهودی از دنیا می رود و اگر بخواهد نصرانی از دنیا رود.» پس براساس قول پیامبر(ص) عدم معرفت به امام زمان(عج) در ردیف شرک و الحاد و کفر است؛ زیرا که انسان وقتی امام حقیقی و واقعی اش را نشناخته، راه را گم می کند و از صراط مستقیم به دور می افتد؛ درنتیجه هرچه بیشتر پیش برود بیشتر از هدف دور می افتد؛ پس برای احتراز از این بیراهه در درجه نخست باید بکوشیم، امام زمان خود را بشناسیم و او کسی جز امام مهدی(عج) نیست.[4] البته مراد از شناخت امام(ع) دو گونه است: 1. شناخت ظاهری و اوصاف فردی و شناسنامه ای امام(ع): این حداقل شناخت از امام(ع) است. 2. شناخت به جایگاه حقیقی و معنوی امام(ع): این نوع شناخت از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ پس باید بکوشیم معرفت خودمان را به علم امام(ع) افزایش دهیم؛ همچنین از عصمت امام(ع) آگاهی و شناخت پیدا کنیم و باید بدانیم انتصاب امام(ع) از سوی خدای متعال و جایگاه اصل وجود امام(ع) در عالم هستی فلسفه و هدف از آفرینش است. گر معرفت دهندت بفروش کیمیا را/ گر کیمیا دهندت، بی معرفت گدایی در حدیث معرفت به این نکته مهم می توان پرداخت که در این حدیث، بحث شناخت و معرفت مطرح شده و علم بحث نشده است. این دو با یکدیگر تفاوت دارند؛ اما تفاوت این دو آنالیز و تجزیه و تحلیل و کالبد شکافی نمی شود. علم به حوزة شناختی مربوط است؛ همان طور که در منطق تعریف می کند به آنچه درک می شود: «انطباق الشئ فی الذهن». اما معرفت با تمام وجود سر و کار دارد؛ آنچه انسان درک می کند، در قلبش تبدیل به باور و در عملش آشکار می شود. اگر کسی به این نوع معرفت و شناخت و شعور دست پیدا نکند، جهالت زدایی امکان پذیر نیست؛ پس برای جاهلت زدایی، باید به چشمة زلال معرفت متصل شویم؛ بنابراین، راه های رسیدن به معرفت از اهمیت ویژه ای برخوردار است که به اهم آنها می پردازیم: ✨✨✨✨ 1. تفکر: آن قدر مهم است که در قرآن کریم و روایات از جایگاه والایی برخوردار است. در قرآن کریم می فرماید: یکی از نداهای جهانیان این است که ای کاش! در دنیا اهل تفکر بودیم یا در روایتی از امام صادق(ع) می فرماید: «فکرة ساعة خیر من عبادة الف سنة؛[5] یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است». 2. شاگردی: در این جهت کتابخوانی یا تحصیل نزد افراد متخصص و متعدد برای شناخت و معرفت تأثیر فراوانی خواهد داشت؛ البته باید مواظبت کرد که در کید افراد گمراه و منحرف قرار نگیریم. 3. تعبّد: انجام دادن واجبات و متسحبات برای شناخت و بصیرت افترایی انسان شرط مهم اساسی و معرفت است. 4. تحفّظ: اجتناب از محرمات و پرهیز از گناهان یکی دیگر از موارد مهم و اساسی رسیدن به معرفت است. 5. تحریک به فرهنگ: هنر و رسانه و مواردی از این قبیل می تواند این موضوع مهم را در جوامع بشری و اسلامی نهادینه کند. 📚 *. کارشناس ارشد مهدویت. [1]. بحارالانوار، ج23، ص 7؛ صحیح بخاری، ج5، ص13؛ صحیح مسلم، ج6، ص 21 و 22. [2]. اصول کافی، ترجمه مصطفوی، ج1، ص131. [3]. لطف الله صافی، معرفت امام (عج)، ص 8. [4]. کتاب شمیم رحمت، ص9. [5]. مصباح الشریعه، ص114. مجله امان مرداد و شهریور ماه 1392 شماره 43 زلال معرفت #مهدویت

🌻🌻🍃🍃 💠#زلال_معرفت یکی از وظایف و تکالیف عمومی همة مسلمانان و مؤمنان در مرتبه اول، شاخت امام زمان خویش و اطاعت از اوست یکی از دلایل نقلی مهم برای این وظیفه و تکلیف، روایت مشهور و متواتر پیامبر(ص) است که آن را شیعه و سنی نقل کرده اند: «من مات ولم یعرف امام زمانه، مات میتة جاهلیة».[1] به موجب این حدیث شریف اگر کسی بدون شناخت امام زمان خود از دنیا برود، چنان است که در عهد جاهلیت مرده است و هیچ رابطه و نسبتی با اسلام و آیین مسلمانی ندارد. شخصی خدمت امام صادق(ع) [2] آمد و عرض کرد: یابن رسول الله! آیا درست است که پیامبر(ص) این روایت را نقل فرموده اند؟ حضرت فرمودند: بلی؛ چنین است. سؤال کننده یک سؤال دقیق و لطیف دیگری نیز پرسید. عرض کرد: یابن رسول الله! این نوع مرگ جاهلی آیا صرف جهل به امام(ع) یا کفر جاهلی است؟ امام(ع) فرمودند: مراد کفر جاهلی است؛ یعنی: اگر کسی بدون شناخت و معرفت امام زمان خویش از دنیا برود، چنان است که در عهد جاهلیت قبل از اسلام از دنیا رفته است. درباره این مطلب، روایت دیگری نیز از پیامبر(ص) نقل شده است: «من مات ولم یعرف امام زمانه، فلیمت ان شاء یهودیاً و ان شاء نصرانیا؛[3] هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، اگر بخواهد یهودی از دنیا می رود و اگر بخواهد نصرانی از دنیا رود.» پس براساس قول پیامبر(ص) عدم معرفت به امام زمان(عج) در ردیف شرک و الحاد و کفر است؛ زیرا که انسان وقتی امام حقیقی و واقعی اش را نشناخته، راه را گم می کند و از صراط مستقیم به دور می افتد؛ درنتیجه هرچه بیشتر پیش برود بیشتر از هدف دور می افتد؛ پس برای احتراز از این بیراهه در درجه نخست باید بکوشیم، امام زمان خود را بشناسیم و او کسی جز امام مهدی(عج) نیست.[4] البته مراد از شناخت امام(ع) دو گونه است: 1. شناخت ظاهری و اوصاف فردی و شناسنامه ای امام(ع): این حداقل شناخت از امام(ع) است. 2. شناخت به جایگاه حقیقی و معنوی امام(ع): این نوع شناخت از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ پس باید بکوشیم معرفت خودمان را به علم امام(ع) افزایش دهیم؛ همچنین از عصمت امام(ع) آگاهی و شناخت پیدا کنیم و باید بدانیم انتصاب امام(ع) از سوی خدای متعال و جایگاه اصل وجود امام(ع) در عالم هستی فلسفه و هدف از آفرینش است. گر معرفت دهندت بفروش کیمیا را/ گر کیمیا دهندت، بی معرفت گدایی در حدیث معرفت به این نکته مهم می توان پرداخت که در این حدیث، بحث شناخت و معرفت مطرح شده و علم بحث نشده است. این دو با یکدیگر تفاوت دارند؛ اما تفاوت این دو آنالیز و تجزیه و تحلیل و کالبد شکافی نمی شود. علم به حوزة شناختی مربوط است؛ همان طور که در منطق تعریف می کند به آنچه درک می شود: «انطباق الشئ فی الذهن». اما معرفت با تمام وجود سر و کار دارد؛ آنچه انسان درک می کند، در قلبش تبدیل به باور و در عملش آشکار می شود. اگر کسی به این نوع معرفت و شناخت و شعور دست پیدا نکند، جهالت زدایی امکان پذیر نیست؛ پس برای جاهلت زدایی، باید به چشمة زلال معرفت متصل شویم؛ بنابراین، راه های رسیدن به معرفت از اهمیت ویژه ای برخوردار است که به اهم آنها می پردازیم: ✨✨✨✨ 1. تفکر: آن قدر مهم است که در قرآن کریم و روایات از جایگاه والایی برخوردار است. در قرآن کریم می فرماید: یکی از نداهای جهانیان این است که ای کاش! در دنیا اهل تفکر بودیم یا در روایتی از امام صادق(ع) می فرماید: «فکرة ساعة خیر من عبادة الف سنة؛[5] یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است». 2. شاگردی: در این جهت کتابخوانی یا تحصیل نزد افراد متخصص و متعدد برای شناخت و معرفت تأثیر فراوانی خواهد داشت؛ البته باید مواظبت کرد که در کید افراد گمراه و منحرف قرار نگیریم. 3. تعبّد: انجام دادن واجبات و متسحبات برای شناخت و بصیرت افترایی انسان شرط مهم اساسی و معرفت است. 4. تحفّظ: اجتناب از محرمات و پرهیز از گناهان یکی دیگر از موارد مهم و اساسی رسیدن به معرفت است. 5. تحریک به فرهنگ: هنر و رسانه و مواردی از این قبیل می تواند این موضوع مهم را در جوامع بشری و اسلامی نهادینه کند. 📚 *. کارشناس ارشد مهدویت. [1]. بحارالانوار، ج23، ص 7؛ صحیح بخاری، ج5، ص13؛ صحیح مسلم، ج6، ص 21 و 22. [2]. اصول کافی، ترجمه مصطفوی، ج1، ص131. [3]. لطف الله صافی، معرفت امام (عج)، ص 8. [4]. کتاب شمیم رحمت، ص9. [5]. مصباح الشریعه، ص114. مجله امان مرداد و شهریور ماه 1392 شماره 43 زلال معرفت #مهدویت

🌻🌻🍃🍃 💠#زلال_معرفت یکی از وظایف و تکالیف عمومی همة مسلمانان و مؤمنان در مرتبه اول، شاخت امام زمان خویش و اطاعت از اوست یکی از دلایل نقلی مهم برای این وظیفه و تکلیف، روایت مشهور و متواتر پیامبر(ص) است که آن را شیعه و سنی نقل کرده اند: «من مات ولم یعرف امام زمانه، مات میتة جاهلیة».[1] به موجب این حدیث شریف اگر کسی بدون شناخت امام زمان خود از دنیا برود، چنان است که در عهد جاهلیت مرده است و هیچ رابطه و نسبتی با اسلام و آیین مسلمانی ندارد. شخصی خدمت امام صادق(ع) [2] آمد و عرض کرد: یابن رسول الله! آیا درست است که پیامبر(ص) این روایت را نقل فرموده اند؟ حضرت فرمودند: بلی؛ چنین است. سؤال کننده یک سؤال دقیق و لطیف دیگری نیز پرسید. عرض کرد: یابن رسول الله! این نوع مرگ جاهلی آیا صرف جهل به امام(ع) یا کفر جاهلی است؟ امام(ع) فرمودند: مراد کفر جاهلی است؛ یعنی: اگر کسی بدون شناخت و معرفت امام زمان خویش از دنیا برود، چنان است که در عهد جاهلیت قبل از اسلام از دنیا رفته است. درباره این مطلب، روایت دیگری نیز از پیامبر(ص) نقل شده است: «من مات ولم یعرف امام زمانه، فلیمت ان شاء یهودیاً و ان شاء نصرانیا؛[3] هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، اگر بخواهد یهودی از دنیا می رود و اگر بخواهد نصرانی از دنیا رود.» پس براساس قول پیامبر(ص) عدم معرفت به امام زمان(عج) در ردیف شرک و الحاد و کفر است؛ زیرا که انسان وقتی امام حقیقی و واقعی اش را نشناخته، راه را گم می کند و از صراط مستقیم به دور می افتد؛ درنتیجه هرچه بیشتر پیش برود بیشتر از هدف دور می افتد؛ پس برای احتراز از این بیراهه در درجه نخست باید بکوشیم، امام زمان خود را بشناسیم و او کسی جز امام مهدی(عج) نیست.[4] البته مراد از شناخت امام(ع) دو گونه است: 1. شناخت ظاهری و اوصاف فردی و شناسنامه ای امام(ع): این حداقل شناخت از امام(ع) است. 2. شناخت به جایگاه حقیقی و معنوی امام(ع): این نوع شناخت از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ پس باید بکوشیم معرفت خودمان را به علم امام(ع) افزایش دهیم؛ همچنین از عصمت امام(ع) آگاهی و شناخت پیدا کنیم و باید بدانیم انتصاب امام(ع) از سوی خدای متعال و جایگاه اصل وجود امام(ع) در عالم هستی فلسفه و هدف از آفرینش است. گر معرفت دهندت بفروش کیمیا را/ گر کیمیا دهندت، بی معرفت گدایی در حدیث معرفت به این نکته مهم می توان پرداخت که در این حدیث، بحث شناخت و معرفت مطرح شده و علم بحث نشده است. این دو با یکدیگر تفاوت دارند؛ اما تفاوت این دو آنالیز و تجزیه و تحلیل و کالبد شکافی نمی شود. علم به حوزة شناختی مربوط است؛ همان طور که در منطق تعریف می کند به آنچه درک می شود: «انطباق الشئ فی الذهن». اما معرفت با تمام وجود سر و کار دارد؛ آنچه انسان درک می کند، در قلبش تبدیل به باور و در عملش آشکار می شود. اگر کسی به این نوع معرفت و شناخت و شعور دست پیدا نکند، جهالت زدایی امکان پذیر نیست؛ پس برای جاهلت زدایی، باید به چشمة زلال معرفت متصل شویم؛ بنابراین، راه های رسیدن به معرفت از اهمیت ویژه ای برخوردار است که به اهم آنها می پردازیم: ✨✨✨✨ 1. تفکر: آن قدر مهم است که در قرآن کریم و روایات از جایگاه والایی برخوردار است. در قرآن کریم می فرماید: یکی از نداهای جهانیان این است که ای کاش! در دنیا اهل تفکر بودیم یا در روایتی از امام صادق(ع) می فرماید: «فکرة ساعة خیر من عبادة الف سنة؛[5] یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است». 2. شاگردی: در این جهت کتابخوانی یا تحصیل نزد افراد متخصص و متعدد برای شناخت و معرفت تأثیر فراوانی خواهد داشت؛ البته باید مواظبت کرد که در کید افراد گمراه و منحرف قرار نگیریم. 3. تعبّد: انجام دادن واجبات و متسحبات برای شناخت و بصیرت افترایی انسان شرط مهم اساسی و معرفت است. 4. تحفّظ: اجتناب از محرمات و پرهیز از گناهان یکی دیگر از موارد مهم و اساسی رسیدن به معرفت است. 5. تحریک به فرهنگ: هنر و رسانه و مواردی از این قبیل می تواند این موضوع مهم را در جوامع بشری و اسلامی نهادینه کند. 📚 *. کارشناس ارشد مهدویت. [1]. بحارالانوار، ج23، ص 7؛ صحیح بخاری، ج5، ص13؛ صحیح مسلم، ج6، ص 21 و 22. [2]. اصول کافی، ترجمه مصطفوی، ج1، ص131. [3]. لطف الله صافی، معرفت امام (عج)، ص 8. [4]. کتاب شمیم رحمت، ص9. [5]. مصباح الشریعه، ص114. مجله امان مرداد و شهریور ماه 1392 شماره 43 زلال معرفت #مهدویت

🌻🌻🍃🍃 💠#زلال_معرفت یکی از وظایف و تکالیف عمومی همة مسلمانان و مؤمنان در مرتبه اول، شاخت امام زمان خویش و اطاعت از اوست یکی از دلایل نقلی مهم برای این وظیفه و تکلیف، روایت مشهور و متواتر پیامبر(ص) است که آن را شیعه و سنی نقل کرده اند: «من مات ولم یعرف امام زمانه، مات میتة جاهلیة».[1] به موجب این حدیث شریف اگر کسی بدون شناخت امام زمان خود از دنیا برود، چنان است که در عهد جاهلیت مرده است و هیچ رابطه و نسبتی با اسلام و آیین مسلمانی ندارد. شخصی خدمت امام صادق(ع) [2] آمد و عرض کرد: یابن رسول الله! آیا درست است که پیامبر(ص) این روایت را نقل فرموده اند؟ حضرت فرمودند: بلی؛ چنین است. سؤال کننده یک سؤال دقیق و لطیف دیگری نیز پرسید. عرض کرد: یابن رسول الله! این نوع مرگ جاهلی آیا صرف جهل به امام(ع) یا کفر جاهلی است؟ امام(ع) فرمودند: مراد کفر جاهلی است؛ یعنی: اگر کسی بدون شناخت و معرفت امام زمان خویش از دنیا برود، چنان است که در عهد جاهلیت قبل از اسلام از دنیا رفته است. درباره این مطلب، روایت دیگری نیز از پیامبر(ص) نقل شده است: «من مات ولم یعرف امام زمانه، فلیمت ان شاء یهودیاً و ان شاء نصرانیا؛[3] هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناسد، اگر بخواهد یهودی از دنیا می رود و اگر بخواهد نصرانی از دنیا رود.» پس براساس قول پیامبر(ص) عدم معرفت به امام زمان(عج) در ردیف شرک و الحاد و کفر است؛ زیرا که انسان وقتی امام حقیقی و واقعی اش را نشناخته، راه را گم می کند و از صراط مستقیم به دور می افتد؛ درنتیجه هرچه بیشتر پیش برود بیشتر از هدف دور می افتد؛ پس برای احتراز از این بیراهه در درجه نخست باید بکوشیم، امام زمان خود را بشناسیم و او کسی جز امام مهدی(عج) نیست.[4] البته مراد از شناخت امام(ع) دو گونه است: 1. شناخت ظاهری و اوصاف فردی و شناسنامه ای امام(ع): این حداقل شناخت از امام(ع) است. 2. شناخت به جایگاه حقیقی و معنوی امام(ع): این نوع شناخت از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ پس باید بکوشیم معرفت خودمان را به علم امام(ع) افزایش دهیم؛ همچنین از عصمت امام(ع) آگاهی و شناخت پیدا کنیم و باید بدانیم انتصاب امام(ع) از سوی خدای متعال و جایگاه اصل وجود امام(ع) در عالم هستی فلسفه و هدف از آفرینش است. گر معرفت دهندت بفروش کیمیا را/ گر کیمیا دهندت، بی معرفت گدایی در حدیث معرفت به این نکته مهم می توان پرداخت که در این حدیث، بحث شناخت و معرفت مطرح شده و علم بحث نشده است. این دو با یکدیگر تفاوت دارند؛ اما تفاوت این دو آنالیز و تجزیه و تحلیل و کالبد شکافی نمی شود. علم به حوزة شناختی مربوط است؛ همان طور که در منطق تعریف می کند به آنچه درک می شود: «انطباق الشئ فی الذهن». اما معرفت با تمام وجود سر و کار دارد؛ آنچه انسان درک می کند، در قلبش تبدیل به باور و در عملش آشکار می شود. اگر کسی به این نوع معرفت و شناخت و شعور دست پیدا نکند، جهالت زدایی امکان پذیر نیست؛ پس برای جاهلت زدایی، باید به چشمة زلال معرفت متصل شویم؛ بنابراین، راه های رسیدن به معرفت از اهمیت ویژه ای برخوردار است که به اهم آنها می پردازیم: ✨✨✨✨ 1. تفکر: آن قدر مهم است که در قرآن کریم و روایات از جایگاه والایی برخوردار است. در قرآن کریم می فرماید: یکی از نداهای جهانیان این است که ای کاش! در دنیا اهل تفکر بودیم یا در روایتی از امام صادق(ع) می فرماید: «فکرة ساعة خیر من عبادة الف سنة؛[5] یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است». 2. شاگردی: در این جهت کتابخوانی یا تحصیل نزد افراد متخصص و متعدد برای شناخت و معرفت تأثیر فراوانی خواهد داشت؛ البته باید مواظبت کرد که در کید افراد گمراه و منحرف قرار نگیریم. 3. تعبّد: انجام دادن واجبات و متسحبات برای شناخت و بصیرت افترایی انسان شرط مهم اساسی و معرفت است. 4. تحفّظ: اجتناب از محرمات و پرهیز از گناهان یکی دیگر از موارد مهم و اساسی رسیدن به معرفت است. 5. تحریک به فرهنگ: هنر و رسانه و مواردی از این قبیل می تواند این موضوع مهم را در جوامع بشری و اسلامی نهادینه کند. 📚 *. کارشناس ارشد مهدویت. [1]. بحارالانوار، ج23، ص 7؛ صحیح بخاری، ج5، ص13؛ صحیح مسلم، ج6، ص 21 و 22. [2]. اصول کافی، ترجمه مصطفوی، ج1، ص131. [3]. لطف الله صافی، معرفت امام (عج)، ص 8. [4]. کتاب شمیم رحمت، ص9. [5]. مصباح الشریعه، ص114. مجله امان مرداد و شهریور ماه 1392 شماره 43 زلال معرفت #مهدویت