🍀فلسفه هفت سین اما هر کاری را فلسفه‌ای است و چیدمان سفره هفت سین نیز فلسفه خاص خود را دارد. هرچیزی که سر سفره چیده می‌شود، از هر «‌سین» گرفته تا قرآن و ماهی و آینه حکمتی دارد. در این گزارش با فلسفه اجزای سفره هفت سین آشنا می‌شوید: 1⃣سین اول؛ سنجد «سنجد» را به این نیت در سفره هفت سین می گذارند که هر کسی با خویشتن عهد کند، با آغاز سال جدید هر کاری را سنجیده انجام دهد؛ چرا که سنجد نماد سنجیده عمل کردن و نشانه گرایش به عقل است. «سنجد» نماد فرزانگی و زایش میوه‌ای است که وقتی بارور می‌شود و بویش در فضا پراکنده می‌شود. پرورش دهنده قوای احساسی آدمی نیز هست. به همین دلیل برخی بر این باورند که سنجدی که سر سفره هفت سین گذاشته می‌شود، نماد عشق انسان‌ها به یکدیگر نیز است. 2⃣سین دوم؛ سیب سیب، نماد سلامتی و زیبایی است و سیبی که سر سفره می گذارند، نشان از دوری از گزند و آسیب دارد. رسم است که سیب را مادر یا پدربزرگ خانواده سر سفره بگذارند؛ به این دلیل که همیشه بزرگترهای یک خانواده نگران سلامتی اعضای خانواده شان هستند. 3⃣سین سوم؛ سبزه سبزه نشان از تولد دوباره، حیات دوباره و زایش و سبزی است. سر سفره گذاشتنش به این دلیل است که سال آینده سالی شاداب، سرسبز و خرم باشد. خود رنگ سبز هم ارتعاش افکار ما را موزون نگه می دارد و به ما آرامش می دهد. 4⃣سین چهارم؛ سمنو سمنو نماد قدرت و سمبل خیر و برکت است. از آنجا که سمنو غذایی مقوی است که از گندم تهیه می شود و به آن غذای مرد آفرین می گویند و سرشار از ویتامین و مواد مغذی است؛ آن را به عنوان نماینده ای از صبر، عدالت، مقاومت و قدرت بر سفره می گذارند. 5⃣سین پنجم؛ سیر سیر، گیاهی دارویی است و به عنوان ماده‌ای گندزدا به کار می رود و به دو دلیل سر سفره هفت سین گذاشته می شود، اول؛ نشان از تندرستی و میکروب زدایی دارد و دوم؛ برای رعایت حدود و مرزها سر سفره گذاشته می شود. سیر نماد مناعت طبع شناخته می شود؛ یعنی انسان همواره باید مناعت طبع پیشه کند. سیر نشانه قناعت و یادآوری سیر چشمی است. 6⃣سین ششم؛ سرکه سرکه، نماد تسلیم و رضاست. از سرکه در ادبیات و تمثيل ایرانی در توصیف اضطراب و اشک و گریه استفاده می‌شود و مولانا از گریه و آزار با عنوان سرکه فشانی یاد می‌کند. سرکه سر سفره نوروزی ما را به پذیرش ناملایمات زندگی دعوت می کند. 7⃣سین هفتم؛ سماق سماق که رنگ طلوع آفتاب است؛ سمبل صبر و بردباری است و مظهر طلوع و آغاز دوباره معنی می شود. 💕💕💕

در دوره و زمانه ای که بیشتر آدم ها غرق در خودخواهی های خود هستند برخی هستند که حالشان با حال خوب دیگران، خوب می شود. بیشتر ما برای ازبین رفتن خستگی، به خودمان می رسیم و استراحت می کنیم اما برخی هستند که برای دررفتن خستگیشان، به اندازه یک لشکر دوندگی می کنند تا پس از دیدن نتیجه حاصل زحماتشان، حس کنند خستگیشان دررفته است! وقتی که هنوز عرق پیشانی شان خشک نشده و شاید خستگی و کار، دیگر رمقی در پاهایشان باقی نگذاشته با یک لبخند بر روی یک صورت آفتاب سوخته و یک تشکر با حجب و حیای یک کودک روستایی در دوردست های بلوچستان... لبخندی روی صورت کم حالشان نقش می بندد! برخی هستند که با رسیدن به خودشان خوب نمی شوند! رسیدگی به دیگران، خون را در رگ هایشان به جریان می اندازد جنس نگاه و زندگیشان با بقیه فرق می کند! حالشان فقط با یک مسافرت پر امکانات به یک مکان و هتل مرفه خوب نمی شود و شاید با نشستن بر روی خاک های یک روستای دورافتاده کنار چند کودک محروم، بیشتر انرژی می گیرند و اینگونه باورها و نگاه ها گوهر ند در اقیانوس بیکران دنیا و آدم ها که هر یک دانه شان می ارزد به وجود کم ارزش چون حقیر! اگر برخی از آنها را از زندگی و محیط پیرامونیشان حذف کنی، می بینی چه اتفاق وحشت آوری می افتد درست برعکس برخی که بودن و نبودنشان جهت تاثیر بر زندگی دیگران، با هم یکسان است!

صبح یعنی آغاز فرصت شادی و لبخند و امید صبح یعنی امروز سهمی از زندگی و عشق از آن خود توست لحظه را قدر بدان تا بخواهی،زندگانی زیباست زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد . زندگی نوبر انجیر سیاه در هوای گس تابستان است ۰ #سهراب -سپهری سلام صبحتون بخیر🌹🌹🌹🌹

یک قدم مانده به خندیدن برگ یک نفس مانده به ذوق گل سرخ چشم در چشم بهاری دیگر تحفه ای یافت نکردم که کنم هدیه‌تان یک سبد عشق و محبت همه ارزانی‌تان سلام صبح قشنگتون بخیر ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

باید کسی باشد که تمامِ خستگی هایت نرسیده به آغوشش در گرمای صدایش ذوب شود .. با «تــو» هستم؛

ببین عشق اتفاق خوبیه برا هر آدمی.... چون وجودش اینجوری میشه که.... تو در یک جهانی به سر میبری.... که بازنده! و برنده نداره! به قول بچه ها گفتنی.... میگن... تو میفهمی که این رابطه ممکنه.... انتهاش به هیچ برسه! ولی این کتاب هرچی قطورتر میشه.... زیباتر میشه :)

می خواهم.... پلڪم را بـہ خواب بزنـم تـا براے بوسيدن تنهـايی ات شانـہ بـہ شانہ ے شـب عریـان تر از هـزاران پاییــز مهمـان لبهـایت شوم ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

کوله بارم را جمع میکنم!.. به سوی"جهنم صورتیِ" تو راه می‌اُفتم... این "بهشتِ سیاه" دیگر برایم بی "تو" معنایی ندارد... هر جایی که "تو" باشی... جهانِ من همان جاست.. با "تو" که باشم... حتی جهنم هم از حسادت عشق ما دو نفر... رنگ خوش "صورتی" به خود میگیرم!..(:💕✨

نیازمندیم به خبرهای خوب به مرهم دل به دلهایی بدون داغ... نیازمندیم به اشک هایی از سر شوق به دلهره های اتفاقات خوب به مهربانی بیشتر... نیازمندیم به اخباری با دو

‌‌ تاک در دبه بیانداز، خرابم کن عشق منقلم دفتر شعر است کبابم کن عشق حال ناجور کجا ؟ صحبت انگور کجا ؟ کارم از سرکه گذشته است شرابم کن عشق! چوب تابوت مرا خوب بسوزان و سپس دور میخانه بگردان و مذابم کن عشق من هم اندازه خود شیوه ی رندی بلدم حرف کافی است به یک بوسه مجابم کن عشق اینور پرده مگر چیست که آنور باشد؟ پرسشم مسئله ساز است، جوابم کن عشق تو که تایید نکردی من ناقابل را دست کم لایق انکار حسابم کن عشق

دل نبنـد گاهے چشمانت را ببند بگذار رد شوند . تمام ڪسانے ڪہ خوبے نمیدانند عشق را درڪ نمےڪنند براےدوست داشتن دنبال د ‌‌‌‌‌‌‌

دوباره در اغوش خواهیم گرفت دوباره خواهیم بوسید دوباره به دیدار هم خواهیم رفت قدم خواهیم زد به سفر خواهیم رفت از ڪنج تنهایی مان فرار خواهیم ڪرد همه این ڪارها را انجام خواهیم داد اما این بار غرور زیر پایمان له میشود لذت در ڪنارمان می ایستد توجه و خوشحالی نسبت به ڪوچڪ ترین موهبت های داده شده ، در وجودمان نهادینه می شود . اینبار میشویم خودمان اینبار به جای زنده ماندن ، زندگی خواهیم ڪرد .... در قرنطینه ارزش خیلی از چیز هارا در زندگی احساس ڪردیم قدر خیلی از چیز ها را دانستیم اما در این میان، استرسی موج میزند استرسی از طیف حسرت میترسیم اگر زمانِ دوباره ها ، فرا رسد.. ایا حسرتی در این میان به چشم میخورد؟ ایا امڪان دارد ڪسی برود و تنش نباشد برای در اغوش گرفتن رویَش نباشد برای بوسیدن و زمان دیدارش بشود روز قیامت ... در این روز های ڪذایی مواظب خودت باش تا رویت ، اغوشت ، همراهیت ،نشود حسرت ڪسی . "لطفا مواظب خودتان باشید"