#آیین_همسرداری_فاطمی قسمـ③ــت ⇦ اظهار محبت و علاقه 🔹فاطمه(س) در مقام اظهار محبت و علاقه به امام علی(ع) فرمود: 【روحی لروحکَ الفدا و نفسی لنفسکَ الوقاء یا اباالحسن؛ علی جان، روح من فدای روح تو و جان من سپر بلاهای جان تو】

#تربیت_فرزند سرگرمي برخي والدين رو ديدين، كودك رو مجبور ميكنن فحش و ناسزا ياد بگيره، تازه تو جمع با افتخار از كودك ميخوان تكرار كنه!!! اسم الفاظ زشت و بی تربیتی فرزندمون رو"شیرین زبونی" نذاریم،نخندیم و تشویق نکنیم! دو روز دیگه بچه بزرگ میشه از شیرین زبونی میفته ولی از بی ادبی نه!

#داستان_کوتاه_آموزنده پادشاهی در زمستان به نگهبان گفت: سردت نیست؟ گفت:نه عادت دارم پادشاه گفت: میگویم برایت لباس گرم بیاورند و فراموش کرد صبح جنازه نگهبان را دیدند که روی دیوار نوشته بود: به سرما عادت داشتم اما وعده لباس گرمت مرا از پای دراورد... مواظب وعده هایمان باشیم #تلنگر

#حدیث_سلامتے 🔹 #به میوه ی #ضدافسردگی 💖امام باقر علیه السلام: ✅میوه به، غصه و دلتنگی شخص محزون را از میان می برد، مانند اینکه انسان، با دستش عرق پیشانی خود را پاک می کند. 📚الکافی،ج۶،ص۳۵۸

#آیه_درمانی #دعای_هفت_عشق اگر خواهید محبت بین دو نفر در حد عشق باشد و این دو نفر همدیگر رو بمعنی واقعی دوست داشته باشند باید این دعا رو در ساعت موافق با طالع نوشته شود و یكی از طرفین همراه خود داشته باشد.آن دوعاشق و معشوق هم خواهند شد. 1⃣حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاء وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَاللّهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ (آل عمران / ۱۴) 2⃣قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللّهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(آل عمران / ۳۱) 3⃣هَاأَنتُمْ أُوْلاء تُحِبُّونَهُمْ وَلاَ یُحِبُّونَکُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْکِتَابِ کُلِّهِ(آل عمران / ۱۱۹) 4⃣فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ(آل عمران / ۱۵۹) 5⃣یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللّهِ وَالَّذِینَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ(بقر / ۱۶۵) 6⃣هُوَ الَّذِیَ أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِینَ وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الأَرْضِ جَمِیعًا مَّا أَلَّفَتْ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَکِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ إِنَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ(انفال ۶۲ / ۶۳) 7⃣لَقَدْ جَاءکُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُم بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ(توبه / ۱۲۸) 📚کنزالحسینی ص ۶۰و۶۱

#آیه_درمانے ‍🍃🌹 #بخت_گشائی🌹🍃 ☘اگر فرد مجردی دوست دارد كه ازدواج كند سه روز روزه بگیرد و در هر شب آن پیش از رفتن به رختخواب۲۱بار آیات [۷۶-۷۵-۷۴] را از سوره فرقان بخواند و از خداوند بخواهد تا خواسته اش را برآورده سازد خداوند امر ازدواج او را آسان میكند.☘ 📚مستدرك الوسائل، ج۱۴، ص۲۱۱ ✍ڪلیڪ ڪنید

#سوره_درمانے #وسعت_رزق 🍃🍂 ختم سوره قدر 🍂🍃 🌸✨جہت وسعت رزق و روزے هر روز بعد از نماز صبح ده مرتبه بخواند ، و قدرت خدا را مشاهده نماید✨ 📚 درمان با قرآن ۱۵۴ ➘➘➘ •••★• ‎ مطالب مشابه👇

#حدیث_روز☝️ #دوفرشته_نگهبان☝️ اوقات شرعی به افق تهران🌍 ☀️امروز #دوشنبه 6 بهمن ماه 1399 🌞اذان صبح: 05:42 ☀️طلوع آفتاب: 07:09 🌝اذان ظهر: 12:17 🌑غروب آفتاب: 17:25 🌖اذان مغرب: 17:44 🌓نیمه شب شرعی: 23:33

#پیام_سلامتے ✅🌿بابونه وتقویت معده ✍️ از جمله مهمترین خواص بابونه تقویت معده، درمان زخم معده و ورم معده است. بیشتر کسانی که درد و سوزش معده دارند، می توانند با خوردن چای غلیظ بابونه سلامتی خود را دوباره به دست بیاورند. 🔺بدین منظور روزانه به صورت ناشتا ۳ الی ۴ قاشق گیاه بابونه را در یک لیوان آب جوش به مدت ۱۰ دقیقه دم کرده و سپس بعد از ۱۵ دقیقه صبحانه را میل نمایید. خوردن چای غلیظ بابونه را به مدت ۲ هفته ادامه دهید تا تأثیر بسزای آن را بر معده مشاهده نمایید. 👇👇🏿👇

#سوره_درمانی 🏠دور کردن فقر از خانه ↯ 🌸✨ پیامبر اڪرم ص ؛ هرڪس هنگامی ڪہ وارد خانہ خود مےشود【سوره حمد و توحید】را قرائت نماید خداوند فقر را از خانہ او دور ڪرده و برڪت زندگے او را زیاد مےڪند✨ 📚 قرآن درمانی روحی وجسمی

💫✨💫✨💫✨💫✨💫✨💫 #سرگذشت_واقعی #شهیده_زینب_کمائی ⭕️ #من_میترانیستم ⭕️ 👈قسمت 3️⃣ وقتی از تماس گرفتن با دوستان زینب ناامید شدیم، با خانم دارابی خداحافظی کردیم و به خانه برگشتیم. در حیاط را که باز کردم، چشمم به بوته گل رز باغچه ی گوشه ی حیاط افتاد.جلو رفتم و کنار باغچه به دیوار تکیه زدم. بلندی بوته به اندازه ی قد زینب و شهلا بود.از بالا تا پایین بوته، گلهای رز صورتی خودنمایی میکردند. آن درختچه هر فصل گل میداد وانگار برای آن بوته ،همیشه فصل بهار بود. زینب هرروز با علاقه به درختچه گل رز آب می داد تا بیشتر گل دهد.او این چند روز باقی مانده به سال تحویل، در تمیز کردن خانه خیلی به من کمک می کرد.البته همانطور که مشغول کار بود به من می گفت: مامان، من به نیت عید به تو کمک نمی کنم؛ ما که عید نداریم. توی جبهه رزمنده ها می جنگند و خیلی از آنها زخمی و شهید می شوند، آن وقت ما عید بگیریم؟ من فقط به نیت تمیزی و نظافت خانه کمک می کنم. کنار بوته ی گل رز مثل مجسمه بی حرکت ایستاده بودم و به حرفهای او فکر میکردم که مادرم به حیاط آمد و گفت: کبری، ننه، آنجا نایست. هوا سرد است. بیا توی خانه. شهلا و شهرام طاقت ناراحتی تورا ندارند.نمیتوانستم آرام باشک. دلم برای شهلا و شهرام میسوخت؛ آنها هم نگران حال خواهرشان بودند. بی هوا به آشپزخانه رفتم. انگار رفتن من به آشپزخانه عادت همیشگیم شده بود.کابینت ها از تمیزی برق میزدند.بغض گلویم را گرفت. زینب،روز قبل، تمام کابینت ها را اسکاچ و تاید کشیده بود.دستم را به کابینت ها کشیدم و بی اختیار زیر گریه زدم؛ گریه ای از ته وجودم. دیروز به زینب گفتم: مامان، خیلی در تمیز کردن خانه کمکم کردی.دوست داری برای جبران زحمت هایت چه چیزی برایت بخرم؟ تو که دو سال است برای عید هیچ چیز نخریده ای، حالایک چیزی را که دوست داری بگو تا برایت بخرم. زینب گفت: مامان به من اجازه بده جمعه اول سال را به نمازجمعه بروم. دلم میخواهد سال را با نماز جماعت و جمعه شروع کنم. به زینب گفتم: مادر، ای کاش مثل همه ی دخترها کفشی، کیفی، لباسی می خریدی و به خودت میرسیدی. هروقت دلت خواست نماز جمعه برو، ولی دل من را هم خوش کن. صدای گریه ام بلند شده بود.شهلا و شهرام به آشپزخانه آمدند و خودشان را توی بغلم انداختند. با اینکه آن شب به خاطر سال تحویل، غذای مفصلی درست کرده بودم، قابلمه ها دست نخورده روی اجاق گاز ماند. کسی شام نخورد. با آن نگرانی، آب هم از گلوی ما پایین نمیرفت چه رسد به غذا. باید کاری میکردم.نمی توانستم دست روی دست بگذارم. اول به فکرم رسید که به کلانتری بروم، اما همیشه توی مغزمان کرده بودند که یک خانواده آبرومند هیچ وقت پایش به کلانتری باز نمی شود. چهارتایی از خانه بیرون زدیم و در کوچه و خیابان های شاهین شهر به دنبال زینب می گشتیم.شهرام کلاس چهارم دبستان بود.جلوی ما می دوید و هر دختر چادری ای را میدید، می گفت: حتما آن دختر، زینب است. خیابان ها خلوت بود. شب اول سال نو بود و خانواده ها خوش و خرم کنار هم بودند. افراد کمی در خیابان ها رفت و آمد می کردند.توی تاریکی شب، یکدفعه تصور کردم که زینب از دور به طرف ما می آید؛ اما این فقط یک تصور بود. دخترم قبل از اذان مغرب لباس های قدیمی اش را پوشید و روسری سورمه ای رنگش را سر کرد و چادرش را تنگ به صورتش گرفت و رفت. دوتا چشم سیاه قشنگش میان صورت لاغر و سفیدش، معصومیت عجیبی به او میداد ادامه دارد