یا علی مددی قصیده واره اخلاقی_علوی هر گاه گشت از دهنی ادعا بلند از گوشه گوشه ی دو سرا شد بلا بلند از سایه انتظار حقیقت چه میکشی؟! در پیش کبریا نشوی از ریا بلند گیرم عصا به دست گرفتی ولی چه سود از دست موسوی ست مقام عصا بلند گنج خدا همیشه به کنجی عیان شود "اقرا" ببین که گشت ز غار حرا بلند دریای علم خواهی اگر ، پس خموش باش ماهی نمیشود ز دهانش صدا بلند امروز زیر خاک نهان میشوی ولی از خاک ، کِشته ی تو شود در جزا بلند در موقفی که قیمت هر کس به قلب اوست دیگر چه فرق قامت کوتاه یا بلند جانت که بود ، جسم تو هم قیمتی شود الفاظِ مُرده میشود از محتوا بلند دوزخ تجلّی عمل دنیوی ماست بنگر که گشته آتش ما تا کجا بلند شد از گناهکاری ما دوزخ آتشین گردید قدّ شعله ز خاشاکِ ما بلند افسردگیست حاصل چشمان خشک ما از آبیاری است درخت و گیا بلند دائم مقیم باش و مکش پای خویش را از درگهی که شد به دعا دستها بلند رحمت نزول میکند از آسمانِ حق هر جا که میشود ز دهان ربنا بلند غفران بدون معصیت ما چه رنگ داشت؟ قدر ثواب گشت ز ننگ خطا بلند باز است راه دوست ، "تعالوا" به سوی او از عرش گشته است خطابِ  "بیا" بلند بنگر به دقّت قلم صنع کردگار از علم بانی است یقینا بنا بلند با نفیِ غیر ، صحبت از دوست روشن است الّا شود به یُمن تجلّی لا بلند ممکن کجا و وهم وجود دو روزه ای بر غیر قدّ اوست قبای بقا بلند تدبیر میشود غل و زنجیر با قدر هر جا که میشود به حکومت قضا بلند بی دست و پا اگر نشوی ، پا نمیشوی اینجا نمیشوی ز درازی پا بلند کوتاهِ قصه اینکه بلند است زلف یار ورنه نبود اینقدر این ماجرا بلند گاهی قلم مرا به مسیر تو می برد اصلا چرا ردیف شد این شعر با بلند وقتی غرض ز شعر ، سرودن ز حیدر است گردد ردیف شعر به مدحش ز جا بلند گر قدر دیگران به ثنا میشود بلند گردد ولی ز مدح علی هر ثنا بلند جز او کسی مقام "سلونی" نداشته ست بر دوش غیر اوست یقین این قبا بلند در اوج هر بلا و مصیبت که دیده اند گفتند "یا علی" همه ی انبیا بلند تا هیچ شک و شبهه نماند برای کس یا ایهاالرسول بخوان  "هل اتی" بلند یاسین اگر نکرد اثر در دل دل حسود گاهی بخوان به گوش کرش "انّما" بلند لا میشوند آن دو و از بین میروند گردد اگر که نون ز میان لنا بلند وقتی که کار سخت شد و یاوری نبود در بین جنگ گشت فقط مرتضی بلند افتاد لرزه بر بدن دشمنان او تا گشت ذوالفقارِ شه لافتی بلند با ذوالفقار بر سر مرحب زد آنچنان کز ذوالجلال خاست دوصد مرحبا بلند جبریل گفت دستمریزاد یاعلی گردید از زبان نبی حبذا بلند آری اگر نبود مراعاتِ حال خلق او مینمود جای دری ، قلعه را بلند در ابتدای لشکر علی تیغ را که زد شد لشکر از اصابت آن ز انتها بلند بال و پر اجابت ما حُبّ حیدر است شد از عنایت علوی هر دعا بلند "ارواح ماسواه فداه" که سوی اوست دستانِ خالیِ همه ماسوا بلند وقتِ کرم ز فرط حیا از گدای خود سر را نکرده است به پیش گدا بلند از فرط لطف توست طلبکار گشته ایم آری گدا ز لطف تو سازد صدا بلند ما از عنایت تو رسیدیم تا خدا کَه میشود ز جاذبه ی کهربا بلند حتی اگر عتاب نمایی مرا علی از من شود فقط "لک روحی فدا" بلند از دست رفته ایم به فریادمان برس تنها مگر که لطف تو سازد مرا بلند #عاصی_خراسانی #مدح #قصیده_واره @anjoman_matla

مراسم اختتامیه جشنواره ملّی شعر مولود کعبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۰ ۱۱ رجب ۱۴۴۳

آری اگر نبود مراعاتِ حال خلق او مینمود جای دری ، قلعه را بلند در ابتدای لشکر ، علی تیغ را که زد شد لشکر از اصابت آن ز انتها بلند #عاصی_خراسانی

رونقِ مِی ، شکسته از رُطبت رمضان رشک برده بر رجبت ولی الله هستی و آری میرسد تا خودِ خدا نسبت #عاصی_خراسانی

قسمتی از قصیده علوی "بلند" کوتاهِ قصه اینکه بلند است زلف یار ورنه نبود اینقدر این ماجرا بلند گاهی قلم مرا به مسیر تو می برد اصلا چرا ردیف شد این شعر با بلند وقتی غرض ز شعر ، سرودن ز حیدر است گردد ردیف شعر به مدحش ز جا بلند گر قدر دیگران به ثنا میشود بلند گردد ولی ز مدح علی هر ثنا بلند جز او کسی مقام "سلونی" نداشته ست بر دوش غیر اوست یقین این قبا بلند در اوج هر بلا و مصیبت که دیده اند گفتند "یا علی" همه ی انبیا بلند #عاصی_خراسانی

انّ الکریم اذا حاسب سامح وقتی مسیرِ راه به ‌سمت کرامت است دیگر خیالمان ز همه سخت راحت است با ما سخن ز صبح قیامت چه میکنی؟! این‌ آفتاب رویِ تو صبح قیامت است شرمندگیِ بعدِ گُنه دستِ ما گرفت در سلک ما گناه‌ هم اهل شفاعت است ما را ببین طبیب که‌ مدیون دردِ ماست درمانِ تو اگر که چنین اهلِ شهرت است قلّاب گشته ام‌ که بگیرم‌ ز دامنت قدِّ خمیده زیرِ گُنَه نیز نعمت است عاصی مگر گناه به فریاد ما رسد "ابر سیاه حامل باران رحمت است"* #عاصی_خراسانی *مصراع از صائب تبریزی

شعرخوانی در جمع معتکفین مسجد امام رضا علیه السلام روز میلاد امیرالمومنین علیه السلام

سلام بر سخن حق، سلام بر قرآن قصیده ای تقدیم به قرآن و امیرالمومنین علیه السلام #شعرخوانی ۱۳ رجب ۱۴۴۳ هیئت مذهبی بنت الحسین علیه السلام #مدح_مولا #قصیده #عاصی_خراسانی #علی_مقدم https://eitaa.com/joinchat/3757244420C1143bd604a

چو‌ میهمان که همیشه ز در شود پیدا همیشه عشق ز راه نظر شود پیدا ز شام مویِ تو تا صبح‌ رویَت آمده ام که ‌گنج های خدا در سحر شود پیدا به پیش ترکش مژگان تو چه راه فرار؟ به تیر غیب چگونه سپر شود پیدا؟ خدا چو رویِ تو را‌ میکشید با خود گفت به دفترِ چه کسی این هنر شود ‌پیدا؟ چنان به پای تو‌ سرهای عاشقان افتاد که‌ مشکل است به عهد تو سر شود پیدا من از سفیدی دندان به کامِ تو دیدم همیشه شیر کنار شکر شود پیدا چنان لطیفی و‌ نازک که در خرامیدن ندیده ایم ز پایت اثر شود پیدا ز فرط نازکی اش از خیال پنهان است چگونه در نظرم آن کمر شود پیدا؟ نسیم در گذرِ موی تو به دام افتاد چگونه از سر کویت خبر شود پیدا؟ پناه برده ام از آتشت به اشک خودم کدام شعله به دامانِ تَر شود پیدا؟ #عاصی_خراسانی ۲۳/خرداد/۱۳۹۷

فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ ص آیه ۷۲ ببین به نفحه ای از روح خود چه ها کردی ز خاک خام عجب آتشی به پا کردی به گرد و خاک عدم، غرق بی کسی بودم مرا به وادی هستیِّ خود صدا کردی به گِل دمیدی و دل آفریده شد از آن تو با دمیدن خود کار کیمیا کردی تو از میانه ی صدها هزار مخلوقت مرا فقط به چنین عشق آشنا کردی اگر چه بنده ی خوبت نبوده ام امّا تو خوب حقّ خداییِ خود ادا کردی #عاصی_خراسانی ۱۸ رجب ۱۴۴۳ ۱ اسفند ۱۴۰۰ @ASI_khorasani

او بین جمع بود، غرورم نمی‌گذاشت در خلوتم نشستم و تنها گریستم گریه امان نداد که بهتر ببینمش صد حیف در زمان تماشا گریستم ابرم که اشکِ من همه را شاد می‌کند آری بخند ای گل زیبا، گریستم گویا به خاک من نمی از اشک بوده است تا پایِ خود نهاده به دنیا گریستم #عاصی_خراسانی

غزل چه فتنه ای که به پا کرده خنده ات یارا به دم زدن ببری رونق مسیحا را میان چو موی و دهان تنگ و حوصله محدود خدا چه تنگ گرفته است روزیِ ما را نصیب ما ز تو چیزی به غیر دیدن نیست خدا نگیرد از این عاشقان تماشا را ز حیرت نگهت در نیامدیم هنوز که سخت کرد سر زلف تو معمّا را کشید دامن اگر، پیرهن بگیر از او بنازم این‌ هنر و همّتِ زلیخا را من و رسیدن دستم به دامن آن ماه؟! درازتر نکنم از گلیم خود پا را #عاصی_خراسانی #علی_مقدم . . شعبان / ۱۴۴۱ اردیبهشت / ۱۳۹۹

وَيْلِي كُلَّما كَبُرَ سِنِّي كَثُرَتْ ذُنُوبِي وَيْلِي كُلَّما طالَ عُمْرِي كَثُرَتْ مَعَاصِيَّ . . هر روز با گُنه ز درت دورتر شدم ای وای ذره ذره ز کویت به در شدم شیطان قدم قدم به جهنم مرا کشید از شرِّ ذره ذره ، چنین ختمِ شر شدم من قطره قطره آب شدم زآفتاب عمر از هر نَفَس به غیر تو ، غرق ضرر شدم خاشاکِ من به آتش دوزخ قوام داد من با گناه خویش چنین شعله ور شدم تا گریه بود نخلِ مرا برگ‌ و بار بود خشکید تا که چشم تَرَم ، بی ثمر شدم #عاصی_خراسانی ۵ اسفند ۱۴۰۰ ۲۲ رجب ۱۴۴۳

باختم من که صبرم اندک بود بُرد در بُردباری است رفیق #عاصی_خراسانی

۲۴ رجب المرجب روز فتح قلعه خیبر توسط حضرت امیر المومنین علیه السلام أَنا الَّذي سَمَتني أُمي حيدرة ضِرغـامُ آجـامٍ وَلَيثُ قَسوَرَه سخنران : #سید_محمد_هژبری وقتی که کار سخت شد و یاوری نبود در بین جنگ گشت فقط مرتضی بلند افتاد لرزه بر بدن دشمنان او تا گشت ذوالفقارِ شه لافتی بلند با ذوالفقار بر سر مرحب زد آنچنان کز ذوالجلال خاست دوصد مرحبا بلند جبریل گفت دستمریزاد یاعلی گردید از دهان نبی حبّذا بلند آری اگر نبود مراعاتِ حالِ خلق او مینمود جای دری، قلعه را بلند در ابتدای لشکر علی تیغ را که زد شد لشکر از اصابت آن ز انتها بلند #عاصی_خراسانی @ASI_khorasani

🌸لطف یکی از دوستان🌸

غزلی تقدیم به پیامبر مهربانی 🌸ابوتراب محمّد🌸 برس به دادِ دلم ، گشته ام خراب ، محمد بریز در قَدحِ خالی ام شراب ، محمد فدای نازکیِ طبع و شیوه ی سکناتت نمی رسد به زُلالیِ خُلقَت آب ، محمد همیشه گرم گرفتی به نوکران و ضعیفان نمی رسد به قَدِ لطفت آفتاب ، محمد تمام آدم و عالم ، اسیر حُسنِ جمالت برات جامه دریدست ماهتاب ، محمد گُل احتیاج ندارد به بوی مُشک و گلابی زدی به خود که معطّر شود گلاب ، محمد تلالو نگهت روشنی ده مَه و انجُم به شامِ تارِ منِ گمشده ، بتاب محمد به روز حشر شفاعت کنی چنانکه "فتَرضی" در آن شلوغیِ مَحشَر مرا بیاب محمد برای دلبری از تو ، خدا به لیله الاسری نموده است به صوتِ علی خطاب محمد علیست جانِ محمد به حکم "اَنفُسَنا"، پس عجیب نیست بگویم "ابوتراب محمد" به روی کفّه ی میزان به روز حشر نباشد گران تر از صلوات شما ثواب ، محمد #عاصی_خراسانی #علی_مقدم عصر روز ۱۷ ربیع الاول ۱۴۴۲ (میلاد رسول اکرم صلی الله علیه وآله و سلّم) ۱۳ آبان ۱۳۹۹ @ASI_khorasani