حقایق ناگفته درباره ازدواج و طلاق های امام حسن علیه السلام آیا امام حسن (ع) مطلاق یا طلّاق بودند و امیرالمؤمنین (ع) از همسر دادن به او نهی کردند؟ بخش دوم - 6 دقیقه منشأ روایات اغراق آمیز درباره آمار ازدواج و طلاقهای امام مجتبی (ع) چیست؟ انگیزه و نقش بنی عباس چه بوده است؟ #اهل_بیت (ع) #امام_حسن (ع) #تعدد_زوجات #طلاق #ازدواج #تاریخ عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/JsgIpTf31whGSs80EWSDwh

ناگفته ها درباره ازدواج های امام حسن علیه السلام + ازدواجهای حضرت محمد (ص) منشأ روایات اغراق آمیز درباره آمار ازدواج و طلاقهای امام مجتبی (ع) چیست؟ انگیزه و نقش بنی عباس چه بوده است؟ بخش سوم - 8 دقیقه آمارهای کتب تاریخی و روایی (مثلا درباره بنی قریظه) تا چه حد صحت دارند؟ تعداد همسران پیامبر (ص) چقدر بوده؟ ماجرای «زنان موهوبه»(ازدواجهای تشریفاتی و صوری) چه بوده است؟ آیا پیامبر اکرم (ص) هیچگاه صیغه (ازدواج موقت) کرده اند؟ ماجرای ازدواج رسول خدا (ص) با عایشه چه بوده است؟ آیا همه روایات کتاب کافی کلینی (ره) کاملا صحیح هستند؟ #سیره #امام_حسن (ع) #تعدد_زوجات #طلاق #ازدواج #تاریخ عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/JsgIpTf31whGSs80EWSDwh

مجازات تهمت زننده با سند صحیح از امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند: مَنْ بَهَتَ مُؤْمِناً أَوْ مُؤْمِنَةً بِما لَيْسَ فِيهِ بَعَثَهُ اللَّهُ فِي طِينَةِ خَبَالٍ حَتَّى يَخْرُجَ مِمَّا قَالَ» قُلْتُ وَ مَا طِينَةُ الخَبَالٍ؟ قَالَ: « صَدِيدٌ يَخْرُجُ مِنْ فُرُوجِ المومِساتِ» ترجمه: هرکس به مرد یا زن مؤمنی تهمتی بزند و نسبتی بدهد که در او نباشد، خداوند او را در طینت خَبال(باتلاق تباهی در قیامت) بر می انگیزد تا از عهده ادعایش بیرون آید(ادعایش را ثابت کند یا جبران کند یا عذر موجهی برای این تهمت بیاورد که نخواهد توانست بیاورد) راوی پرسید: «طینت خَبال» چیست؟ امام (ع) فرمود: «خونابه و کثافاتی که (در قیامت)از فرج زنان فاحشه خارج می شود» علامه مجلسی (ره) تصریح کرده اند که سند این حدیث، صحیح است. منابع: 1 - الكافي(چاپ الاسلامية)، کلینی، ج 2، ص 357 ، حدیث پنجم 2 - المحاسن، البرقي، ج 1، ص 102 3 - ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، شيخ صدوق ، ج1 ، ص 240 (باب عقاب من بهت مؤمنا ...) 4 - مرآة العقول، مجلسی، ج 10، ص 434 #تهمت #بهتان #جهنم عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

پرسش: آیا روایتی که می گوید شب بیست و هفتم ماه رمضان از شبهای قدر است از نظر شیعه معتبر است ؟ آیا دعای روز 27 رمضان دلیل بر این مطلب است؟ پاسخ: 1 - عبارت «لیلة القدر» در قرآن، صرفاً به یک شب به عنوان شب قدر اشاره دارد زیرا حرف «ة» در آخر کلمه «لیلة» بر عدد یک دلالت می کند. 2- شبهای نوزدهم و تمام ده شب آخر ماه رمضان، «شبهای اِحیا» هستند یعنی بیداری در آنها برای عبادت و راز و نیاز، توصیه شده است. بنابراین «شبهای احیا» چند شب هستند که شامل هر شبی که بیداری برای عبادت در آن توصیه شده است می شود اما «شب قدر» فقط اشاره به یک شب خاص از این شبهای احیاست. اینکه امروزه رسانه ها یا برخی از علما از عبارت «شبهای قدر» استفاده می کنند مقصودشان «شب های احیا» است ولی با ادبیات عامیانه و غیردقیق بیان می شود. 3 - شیعیان به پیروی از احادیث متعدد و معتبری که از پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) به آنها رسیده معتقدند شب قدر، یکی از دو شبِ 21 و 23 است بنابراین شب زنده داری و احیای این دو شب را بسیار مهمتر از سایر شبهای احیا می دانند. البته احتمالِ قدر بودنِ شب 23 بسیار قویتر است. 4 - روایتی که می گوید شب 27 ماه رمضان، شب قدر است عموما از سوی راویان اهل سنت نقل شده و برخی از شیعیان نیز تحت تاثیر قرار گرفته اند در حالی که با آنچه علمای حدیث شیعه با سندهای معتبر از معصومان (ع) نقل کرده اند تعارض دارد. به هرحال بسیاری از اهل سنت در کشورهای اهل سنت با این تصوّر که شب قدر همان شب 27 ماه رمضان است آن را بیدار می مانند و عبادت می کنند. 5- دعای روز بیست هفتم که میگوید: «اللهم ارزقنی فیه فضل لیلة القدر» (خدایا فضیلت شب قدر را در آن نصیبم فرما) با سند معتبری از معصومان (ع) نقل نشده بلکه از ابتکارات ذوقیِ یکی از راویان است که تا حدی رویکرد و ادبیات صوفیانه داشته و برای هر یک از روزهای ماه مبارک، یک دعای یک سطری ساخته و مدعی شده که این دعاها از ابن عباس از رسول الله (ص) نقل شده اند. بعدها همین دعای ساختگی به دست سید بن طاوس (ره)(قرن هفتم) و مرحوم کفعمی(حدود سال 900) رسید و این دو بزرگوار از زیبایی ادبیِ آن خوششان آمد و آن را در کتابهای خود نقل کردند. سپس مجلسی(اوایل قرن دوازده) در بحارالانوار و زادالمعاد و حاج شیخ عباس قمی(قرن چهارده) در کتاب مفاتیح الجنان، همین دعا را نقل کردند. با اینهمه علامه مجلسی تصریح کرده که این دعا را معتبر نمی‌داند و معتقد است دعای «اللهم ارزقنی فیه فضل لیلة القدر» طبق عقاید شیعه با بیست و سوم ماه رمضان تناسب دارد نه روز بیست و هفتم. تبصره: دعای شریف «یا علی یا عظیم انت الرب العظیم ....» که در ماه رمضان خوانده می شود در کتب معتبر و قدیمی حدیث شیعه نقل شده و منسوب به معصومان (ع) است و نباید با دعای مورد بحث ما اشتباه گرفته شود. عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال:👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

هشدارهای بسیار جالب آیت الله خامنه ای درباره علایم ظهور مهدی (عج) و موضوع تشرف به محضر امام زمان (عج) و ضرورت پرهیز از بحث های عامیانه و غیرتخصصی درباره روایات آخرالزمانی و علامات ظهور مهدی (عج) و پیشگویی ها و تطبیق ها و توقیت ها پیشنهاد می شود این صوت را تا آخر بشنوید #ظهور #مهدویت #آخرالزمان #تشرف عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis

هشدارهای بسیار جالب آیت الله خامنه ای درباره علایم ظهور مهدی (عج) و موضوع تشرف به محضر امام زمان (عج) و ضرورت پرهیز از بحث های عامیانه و غیرتخصصی درباره روایات آخرالزمانی و علامات ظهور مهدی (عج) و پیشگویی ها و تطبیق ها و توقیت ها #فیلم #ظهور #مهدویت #آخرالزمان #تشرف عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

نگاهی به تاریخچه و سند دعای ندبه دعای ندبه در گذر تاریخ از بین کتابهایی که نسخه های آنها در دسترس است قدیمی ترین کتابی که دعای ندبه را نقل کرده است کتاب المزار تالیف یکی از علمای اواخر قرن 6 و اوایل قرن 7 به نام محمد بن جعفر مشهدی است که سال وفاتش باید بین 605 تا 630 هـ باشد. کتاب المزار او در موضوع زیارتنامه ها است. وی دعای ندبه را از کتاب ابن ابی قرة که از علما و افراد مورد وثوق در اوایل قرن 5 است گرفته است. سید علی بن طاوس (متوفای 664هـ) نیز در آثار مختلف خود دعای ندبه را نقل کرده است. ممکن است او این دعا را از کتاب مزار محمد بن جعفر مشهدی گرفته باشد. ولی این احتمال نیز هست که مستقیما به کتاب ابن ابی قرة دسترسی داشته و از آن نقل کرده باشد. بنابراین این دعا در اوایل قرن 5 در کتاب ابن ابی قرة – که متاسفانه امروزه نسخه خطی از آن در دسترس نیست- وجود داشته است. درباره ابن ابی قرة باید بدانیم که از استادان نجاشی (رجال شناس طراز اول شیعه) به شمار می رود و نجاشی درباره اش گفته است که او از استادان حدیث و روایت بسیار شنیده بود و مورد اعتماد و ثقه بود و کتابهایی تالیف کرده است از جمله کتاب «عمل الجمعة»( درباره مستحبات روز جمعه) و کتاب «عمل الشهور» ( مستحبات ماههای سال) و کتاب «التهجد». ابن ابی قرة نیز دعای ندبه را از کتاب محمد بن حسین بن سفیان بزوفری گرفته است. محمد بن حسین بن سفیان بزوفری معاصر صدوق (متوفای 381هـ) است. هیچ مطلب منفی درباره وی در کتب رجال گزارش نشده است بلکه نقاط قوتی دارد از جمله اینکه شیخ مفید و غضائری که هر دو از علمای طراز اول اواخر قرن 4 و اوایل قرن 5 هستند مستقیما از او حدیث شنیده و نقل کرده اند. طبق اسانید روایات أمالی شیخ طوسی ، شیخ مفید هنگام نقل از وی پس ذکر نامش «رحمه الله» می گفت که این می تواند حاکی از علاقه شیخ مفید به بزوفری باشد. پدر وی نیز از راویان حدیث بوده و مورد اعتماد و ثقه معرفی شده است و شیخ مفید از او نیز نقل کرده است. چون معاصر صدوق است پس به عصر غیبت صغری نزدیک است و قاعدتا از توقیعات شریفه یا با واسطه از یکی از نواب خاص نقل می کند. بنابراین دعای ندبه از مواریث قدیمی شیعه به شمار می رود زیرا در آثار حدیثی و دعایی قرن چهارم (اندکی پس از پایان غیبت صغری) وجود داشته و از جهاتی وضعیتش بسیار بهتر از برخی دعاهای دیگر است و نمی‌توان گفت کسی آن را در قرن‌های اخیر یا در عصر صفوی جعل کرده است. دعای ندبه را چه کسی إنشاء کرده است؟ شاید کسانی بگویند که دعای ندبه از معصوم نرسیده و مأثور نیست اما در پاسخ باید گفت چنین احتمالی ضعیف است زیرا بزوفری در کتب دعا هنگام نقل آن گفته است که «این دعا برای صاحب الزمان -صلوات الله علیه و عجّلَ فرجه و فرجنا بِه‏ - است و در چهار عید (جمعه ، عید فطر ، عید قربان و عید غدیر) استحباب دارد» ظاهر این جمله اینست که این دعا از سوی معصوم (ع) توصیه شده است وگرنه معنا ندارد از واژه «استحباب» استفاده کند. با توجه به عصر زندگی بزوفری باید بگوییم به احتمال قوی از ناحیه مقدسه خود امام زمان(عج) توسط یکی از نواب خاص به شیعیان توصیه شده است. دیدگاه مصحح کتاب مزار مشهدی نیز همین است ولی نقل می کند که مجلسی در زاد المعاد، این دعا را به امام صادق (ع) نسبت داده است. به نظر می رسد اینکه مجلسی گمان کرده این دعا از امام صادق (ع) است بخاطر آنست که ابن طاوس در إقبال الأعمال پس از دعای ندبه دعایی مختصر از امام صادق (ع) نقل کرده و خواندنِ آن پس از دعای ندبه را توصیه نموده است. هر یک از این دو دیدگاه صحیح باشد دعای ندبه مورد توصیه معصوم(ع) به شمار می رود. چکیده : دعای ندبه یکی از دعاهای منسوب به معصومان (ع) و از قدیمی ترین ادعیه شیعه است و عموم علما از قرن 4 تاکنون آن را معتبر دانسته اند. برخی از منابع موجود که دعای ندبه را نقل کرده اند : المزار محمد بن جعفر مشهدی متوفای حدود 610 إقبال الاعمال ابن طاوس متوفای 664 هـ جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع ابن طاوس متوفای 664هـ مصباح الزائر ابن طاوس ابن طاوس مئتوفای 664 هـ بحار الأنوار مجلسی متوفای 1110 هـ تحفة الزائر مجلسی متوفای 1110 هـ مفاتیح الجنان اثر شیخ عباس قمی مفاتیح نوین ناصر مکارم شیرازی (معاصر) عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

#سیره_ائمه #سیره_امام_حسن_مجتبی #سخنرانی_علامه_عسکری 🔶 اگر امام حسن(ع) صلح نمی‌کرد چه می‌شد؟🔶 اگر امام حسن صلح نمی‌کرد، معاویه می‌آمد کوفه را فتح می‌کرد، آن چه را می‌خواست قتل عام می‌کرد و می‌گفت: این‌ها قتله [قاتلان] عثمان هستند، آن‌هایی که باید بمانند، روایاتی که در فضائل حضرت امیر (ع) و اهل بیت (ع) است و تا امروز در صحاح و مسانید هست، آن‌ها قتل عام می‌شدند، در این جنگ فرهنگی، ارتش امام حسن(ع)، ارتش پیامبر (ص) کشته می‌شدند، به نام چه؟ [خونخواهی عثمان]، حجر بن عدی بعد از صلح بر امام حسن(ع) وارد شد، به قدری پریشان است، گفت... (الله اکبر [الآن] می‌گویم چه گفت) گفت: «ا‌لسلام علیک یا مُذِل المؤمنین» حضرت گفت: «چرا این حرف را زدی؟» گفت: «به خدا قسم حب شما مرا واداشت بر این حرف»، گفت: «برای حفظ تو این کار را کردم. برای حفظ شما [شیعیان]» [امام حسن] صریح [می‌گوید]. این یک حرف امام حسن است که می‌گوید من اگر صلح نمی‌کردم، [معاویه] می‌آمد، به نام این که این‌ها قاتلان عثمان هستند همه این‌ها را می‌کشت، یک خطبه نهج‌البلاغه امروز در دست ما نبود. یکی از آن روایت‌هایی که در صحاح و سنن و مسانید هست در دست ما نبود، اصل ظریف در دست ما نبود، سیره علی(ع) در دست ما نبود، سیره صحیح پیامبر در دست ما نبود، تفسیرهای صحیح قرآن در دست ما نبود، همه را این‌هایی که امام حسن(ع) نگاه داشت به ما رساندند. این یکی از اسرار صلح امام حسن(ع) است. یکی دیگر: شما لابد شنیده‌اید، قطعا شنیده‌اید. همه‌مان شنیده‌ایم. وقتی که زینب را به اسیری بردند... (الله اکبر... الله اکبر... دختر پیامبر را)، در مجلس یزید، به یزید خطاب کرد: «یابن ا‌لطلقاء» گفت: «تو پسر آزاد کرده جّد من هستی»، چون پیامبر وقتی فتح مکه را کرد گفت: «اذهبوا فانتم الطلقاء» آزاد کرده پیامبر هستند، پس حضرت زینب به یزید می‌فرماید، آزاد کرده ما هستید، حضرت [امام حسن (ع)] فرمود: اگر من صلح نمی‌کردم، [معاویه] می‌آمد مرا می‌گرفت و آزاد می‌کرد... «فأکون... (این لفظ امام حسن است، گوش کنید)... فأکون سُبّة علیٰ رقاب بنی هاشم أبد الدّهر.» تا آخر روزگار بنی امیه می‌گفتند که امام حسن و امام حسین(ع) آزاد کرده معاویه هستند. نه این که نمی‌کشت، بعد می‌کشت. ولی اول آزاد می‌کرد، این‌ها را داشته باشید هنوز هم، باز حرف داریم، [امام حسن (ع)] صلح کرد. [حضرت] در صلح نامه نوشت... یکی از چیز‌ها این بود که امام حسن و امام حسین(ع) نزد او شهادت نمی‌دادند، یعنی خلافتش را قبول نداشتند. معنایش این است. این یک، [دیگر این که] خراج داراب جرد (داراب جرد را با جنگ نگرفته بودند. لذا وارد فَیء بود) در صلح آمده که خراج داراب جرد را باید بدهد به فرزندان آن‌هایی که در رکاب حضرت امیر در جمل و صفین کشته شدند. [همان] ایتام را. این یکی از شرط‌ها بود. شرط دیگر، کسی را بعد از خودش خلیفه نکند، کار مسلمان‌ها به خود مسلمان‌ها واگذار شود. این‌ها را همه نوشته، [معاویه] همه را امضا کرد و داد. [معاویه] آمد در نُخَیله بالای منبر رفت. اولاً که حضرت امیر را لعن کرد، حضرت امام حسن(ع) گفت که «من حسنم، مادرم فاطمه است، جّده‌ام خدیجه است، جّدم رسول خداست. تو مادرت هند جگرخوار است، پدرت ابوسفیان است... «لعن الله الأمنا حسبا [خدا از میان ما آن کسی را که حسب پست‌تری دارد لعنت کند]»، همه اهل مسجد گفتند که: «آمین». هر که از ما حسبش پست‌تر باشد لعنت بر او. این یک حرفی بینشان رد و بدل شد، حالا [در این جا] امام حسن (ع) نشسته و معاویه بر بالای منبر [بود]، بعد گفت که: «ألا و إنّ الحسنَ بن علي قد اشترطَ عليّ شروطاً، كلها تحت قَدَمَيَّ هاتين» [حسن بن علی] شرط‌هایی با من کرد، همه‌اش زیر دو پای من است. خودش را معرفی کرد. این یک. بالاتر از این [هم] هست، گفت:«إنّي ما قاتَلتکم لِتُصَلّوا و لا لِتَصوموا...» من با شماها ای اهل کوفه جنگ نکردم که نماز بخوانید [و روزه بگیرید]، شما این کار را می‌کنید. «... و أنّما قاتَلتُکُم لِأتأمَّرَ عَلَيْكُم» من با شما جنگ صفین و همه این‌ها [کردم] برای این که بر شما حاکم بشوم. پس حضرت امام حسن(ع) کاری کرد معاویه خودش را لخت نشان مردم داد تا به امروز. این بعضی از آثار صلح امام حسن(ع) است. پس اگر این صلح نبود کربلا هم نبود. حضرت سیدالشهداء را هم می‌کشت، کربلا هم نمی‌شد. پس این بعضی از آثار صلح امام حسن (ع) است. ✅ جهت استماع به صوت سخنرانی علامه به آدرس زیر رجوع کنید👇 🌍 https://alaskari.org/fa/سخنرانی%e2%80%8cهای-علامه-عسکری/اگر-امام-حسن-ع-صلح-نمیکرد-چه-میشد؟/ . 🔶 @alaskari_farsi 🔶 @alaskari_farsi

فاصله گذاری با سگ محدثان شیعه با سند معتبر نقل کرده اند: امام صادق (ع) در پاسخ این پرسش که «اگر سگ با بدن انسان برخورد کند چه حکمی دارد؟»، فرمود: «يَغْسِلُ الْمَكَانَ الَّذِي أَصَابَهُ» ترجمه: «(انسان باید) مکانی که با آن برخورد کرده را بشوید» منبع: کلینی، الکافی(چاپ الاسلامیه)، ج 3، ص: 60 شیخ طوسی، الاستبصار، ج 1، ص: 90 مجلسی، مرآة العقول، ج 13، ص: 69 مجلسی، ملاذ الأخیار، ج 2، ص: 369 توضیح: 1 - فقها با قرار دادن این حدیث در کنار احادیث متعدد دیگر نتیجه گرفته اند که این حکم مربوط به مواردی است که تماس بین انسان و سگ همراه با رطوبتِ سرایت کننده باشد. 2 - نجس دانستنِ سگ به معنای آزار حیوانات نیست بلکه به معنای رعایت فاصله با این حیوان است که تأثیرات مادی، معنوی و بهداشتی دارد. 3 - فتوای نجس دانستنِ سگ منحصر به علمای شیعه نیست بلکه عموم علمای اهل سنت نیز از قدیم با استناد به احادیث پیامبر (ص) همین فتوا را بیان کرده اند. #سگ_گردانی #نجس_انگاری #حقوق_حیوانات عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

کوتاهترین دعا بعد از هر نماز کلینی با سند معتبر نقل کرده است که امام باقر (علیه السلام) فرمودند: كمترين دعای کافی پس از نماز واجب اينست كه بگویی: "اللَّهُمَّ اِنِّي اَسأَلُكَ مِن كُلِّ خَيرٍ اَحَاطَ بِهِ عِلمُكَ وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ اَحَاطَ بِهِ عِلمُكَ اللَّهُمَّ اِنِّي اَسأَلُكَ عَافِيَتَكَ فِي أُمُورِي كُلِّهَا وَ اَعُوذُ بِكَ مِن خِزْيِ الدُّنيَا وَ عَذَابِ الآخِرَةِ" ترجمه: خدايا! براستی من از همه خيرها و خوبی‌هایی كه علم تو بر آن احاطه دارد خواستارم و از تمام بدی‌هایی كه به آن آگاهی داری به تو پناه مي برم. خدایا! براستی در تمام امورم عافيتِ تو را درخواست مي کنم و از رسوایی دنيا و عذاب آخرت به تو پناه مي برم منبع: کلینی، الکافی(چاپ الاسلامیه)، ج 3، ص: 343 مجلسی، مرآة العقول، ج 15، ص 177 عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

دعایی برای رفع خطر کابوس و خواب های بد با سند صحیح از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند: هر كس خواب ناگواری ديد ، از آن پهلو كه خوابيده به پهلوى ديگر بخوابد و بگويد: «إِنَّمَا النَّجْوى‏ مِنَ الشَّيطانِ لِيَحزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيسَ بِضارِّهِم شَيئاً إِلَّا بِإِذنِ اللَّهِ» (سوره مجادلة ، آیه10) ترجمه آیه: « اين نجوا تنها کار شيطان است تا مؤمنان را اندوهگین سازد در حالی که نمی تواند آسيبى برساند جز با اذن خدا » سپس بگوید: « عُذتُ بِمَا عَاذَتْ بِهِ مَلَائِكَةُ اللَّهِ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنبِيَاؤُهُ الْمُرسَلُونَ وَ عِبَادُهُ الصَّالِحُونَ مِن شَرِّ مَا رَأَيتُ وَ مِن شَرِّ الشَّيطَانِ الرَّجِيم » ترجمه دعا: « از آسيب خوابی كه ديدم و از شرّ شیطانِ رانده شده ، پناه می برم به آن قدرتِ{الهی} كه فرشتگان مقرب ، پیامبرانِ مُرسَل و بندگان صالح به آن پناه می برند ». منبع: کلینی، الكافي(چاپ اسلامیه) ، ج8 ، ص142 ، حدیث شماره 106 توضیح: در ترجمه این روایت از کتاب «گزیده کافی» نوشته مرحوم استاد محمدباقر بهبودی بهره برده ایم. عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

دعا برای دیگران عبدالله بن جندب می گوید : (روز عرفه) در عرفات بودم. کمی راه رفتم تا اینکه به ابراهيم بن شعيب(از اصحاب امام صادق علیه السلام) برخورد کردم. به او سلام كردم. يك چشمش آسيب ديده بود و چشم سالمش هم (از شدت گریه در هنگام دعا) مانند لَخته اى خون، قرمز شده بود. به او گفتم: يكى از چشمانت كه آسيب ديده است. به خدا سوگند، من نگران چشم ديگرت هستم. خوب است اندكى از گريه ات بكاهى! گفت : ابامحمّد! به خدا سوگند، امروز (روز عرفه)، حتّى يك دعا براى خودم نكردم. گفتم: پس براى كه دعا كردى؟! گفت: براى برادران (دینی) ام دعا كردم ؛ زيرا از امام صادق(عليه السلام) شنيدم كه فرمود: *« مَن دَعا لِأَخيهِ بِظَهرِ الغَيبِ ، وَكَّلَ الله بِهِ مَلَكا ، يَقولُ : وَ لَكَ مِثلاهُ »* هر كس در غياب برادر (دینی) اش براى او دعا كند ، خداوند ، فرشته اى بر وى مى گمارد كه بگويد: دو چندانِ آن [دعا] از آنِ خودت باد!» . بنابراین خواستم كسى باشم كه براى برادرانم دعا مى كنم تا فرشته براى من دعا كند؛ چرا كه من در [اجابتِ] دعايى كه براى خودم مى كنم ، شك دارم ؛ امّا درباره دعاى فرشته براى خودم شك ندارم . 🗂 اصول كافی ج۴ ص۴۶۵ #دعا #حقوق_برادران_دینی عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇 @pasokhvoice @pasokhtext @shenakhtehadis عضویت در کانال واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0