👳‍♂ محمد رضا اُزری در نظر خود، صحّت این مطلب را #بعید شمرد👆👆 🖊 که حسین علیه السلام به ابوالفض«ع» پناه برده باشد 🤔 🔻🔻🔻🔻🔻 ⚠️ودچار تردید شد که👈  شاید این سخن مورد قبول امام حسین علیه السلام واقع نگردد.

🌙شب هنگام در عالم خواب، امام حسین علیه السلام به او فرمود: ✍آنچه را گفته ای #صحیح است، من به برادرم  ابوالفضل پناهنده شدم، سپس فرمود:  مصرع این شعر را با این جمله تکمیل کن:👇👇👇👇

دوستان!!  این کلام امام حسین هست،  این مصرع از امام حسین«ع» هست👇👇 👈«والشمس من کدر العجاج لثامها؛»👉 ✍یعنی: در آن هنگام به #عبّاس علیه السلام #پناه بردم که بر اثر حمله‌ها و درگیری و گرد و غبار، بین زمین و آسمان #تیره و #تار شده بود،💠💠💠 👈   به طوری که نقاب گرد و غبار جلوی نور خورشید را گرفته و هوا را تاریک نموده بود». 🔗🔗🔗🔗🔗🔗 📚معالی السبطین، جلد ۲، صفحه ۴۴۱؛ به نقل از شیخ جلیل ملاّ علی تبریزی، 📗 فرسان الهیجاء، جلد ۱، صفحه ۱۸۹، 📕 منتخب التواریخ، صفحه ۲۶۰.

خب دوستان مبحث به درازا کشیده شد

خسته نباشید

🔷پایان کنفرانس🔷

‍ ♦️در محضر حضرت ابوالفضل العباس (ع) 💐نام: عباس (ع) 💐كنيه: ابوالفضل (ابوفاضل) 💐 لقب: قمربنی هاشم، سقّا، با بالحوائج 💐پدرو مادر: امام علي (ع) و فاطمه معروف به (اُمّ البنين) 💐زمان ولادت: چهارم شعبان سال 26 هجرت 💐مكان ولادت: مدينه 💐اولاد: 4 پسر و يك دختر 💐زمان شهادت: روز عاشوراي سال 61 هجري 💐مكان شهادت: كربلا 💐عمر: 34 سال 💐مرقد شريف: كربلا

🌹 ای اهل حرم، میر و علمدار خوش آمد 🌷 سقای حسین، سید و سالار خوش آمد 🔹 تو ساقی کرامت و لطف و اجابتی 🔸 ای ماه ترین عموی دنیا... عباس... ❤️ السلام علیک یا ابوالفضل العباس 💚

سلام علیکم / عرض ادب و احترام محضر همه دوستان عزیز، شبتون حسینی

💠بسم الله الرحمن الرحیم💠 ✅کنفرانس: تاریخ اسلام 📘محوریت:    اخلاق نظامی و انتظامی ✍شاخص مبحث:  اهمیت حفظ آبرو

✅آبروی انسان همچون جان و مال او محترم و حفظ آن #واجب است ⛔️ و هر کاری که آبروی فرد را خدشه دار کند چه از جانب خود فرد باشد یا دیگران ممنوع و حرام است. 🚫🚫🚫🚫

🌀متأسفانه یکی از عادت‌های بد، #توهین کردن و #دشنام دادن است.⛔️♦️ ✍  اگر انسان از کسی کار بدی دید، حق ندارد به او یا پدر و مادر و خواهر و برادر او توهین کند. 📗قرآن می‌فرماید: «وَیلٌ لِکُلّ هُمَزةٍ لُمَزة» 💫💫💫 یعنی👈👈  «وای بر هر عیب جوی طعنه زن. » 👈 وای بر هر کس که با چشم و زبان دیگران را تحقیر کند. سوره  هُمزه، آیه ۱.