با در نظر گرفتن مطالبى كه درباره حضرت موسى و عيسى نقل كرديم، ديگر جايى ندارد كه در قبول اين نوع جريان‌ها به خود ترديد راه دهيم.

همان طور كه يادآور شديم، اين نوع اتفاق هاى غير عادى مخصوص پيامبر گرامى نيست، بلكه تولّد پيامبران ديگر نيز با اين نوع حوادث مقارن و همراه بوده است.

منابع: تاريخ يعقوبى، جلد ۲، صفحه۵؛ بحار الانوار، جلد ۱۵، صفحه ۲۴۸ و سيره حلبى، جلد ۱، صفحه ۶۴

انوشيروان و موبدان خواب وحشتناكى ديدند، آن حضرت ختنه شده و ناف بريده به دنيا آمد و فرمود: اللّه أكبر و الحمد للّه كثيرا سبحان اللّه بكرة و أصيلا. همه اين مطالب، در منابع اصيل تواريخ و جوامع حديث موجود است👇👇

اكنون سؤال مى شود كه هدف از اين حوادث فوق العاده چه بوده است؟👇👇👇👇

گذشته از اين، اين نوع حوادث، حس كنجكاوى جباران و ستمگران را كه ملت‌ها را به بند كشيده اند، تحريك مى كند كه درباره اين حوادث بينديشند و از خود بپرسند:👇👇👇

علاوه بر قرآن، تاريخ امت‌ها و ملت هاى يهود و مسيح، اين نوع سرگذشت‌ها را درباره پيامبران خود نقل كرده اند.

چه شد كه خانه گلى پيرزنى شكاف برنداشت، امّا كنگره عظيم ايوان كسرى فرو ريخت؟ چرا آتش آتشكده فارس، با بودن همه نوع وسايل سوخت و خاموش گشت؟ چرا بت هاى دور كعبه سرنگون گشتند؟ در حالى كه همه چيز در جاى خود باقى بود؟

مردم عصر رسالت و يا كسانى كه پس از آن آمده اند؛ وقتى نداى مردى را مى شنوند كه با تمام قدرت به ضديّت با بت پرستى و ظلم و بيدادگرى برخاسته است، آن گاه كه سوابق زندگى او را مطالعه و بررسى مى كنند، ملاحظه مى كنند كه در شب ميلاد اين مرد، حوادثى رخ داده است كه با دعوت او كاملا هم آهنگ است.

اگر در علّت اين حوادث مى انديشيدند، مى فهميدند كه اين رويدادها از سپرى گشتن دوران بت پرستى بشارت مى دهد و اين كه به همين زودى مظاهر قدرت هاى اهريمنى به نابودى كشيده خواهد شد.

اصولا لازم نيست كه حوادث در همان روز وقوع مايه عبرت و وسيله پند و اندرز گردد؛ بلكه كافى است كه حادثه اى در سالى رخ دهد و پس از ساليان درازى از آن بهره بردارى شود. حوادث شب ميلاد آن حضرت مى تواند از اين مقوله باشد، زيرا هدف از آن‌ها ايجاد تكان و توجه در قلب هاى مردمى بود كه در بت پرستى و ظلم و بيدادگرى غرق شده بودند.

وقوع اين نوع حوادث، در ميلاد پيامبران مانند ابراهيم، موسى، مسيح و محمد صلى اللّه عليه و آله و سلّم، كمتر از بروز در دوران نبوّت آن‌ها نيست و همگى از لطف الهى سرچشمه گرفته و براى هدايت مردم و جذب آنان به دعوت برانگيختگان خود، صورت پذيرفته است.