بسيار جاى تأسف است كه روز ميلاد و وفات رهبر عالى قدر اسلام، بلكه ولادتها و وفات هاى بيشتر پيشوايان مذهبى ما، به طور تحقيق معين نيست. اين ابهام سبب شده كه بسيارى از روزهاى جشن و سوگوارى ما از نظر تاريخ قطعى نباشد، در صورتى كه دانشمندان اسلام، نوعا وقايع و حوادثى را كه در طى قرون
اسلامى رخ داده است
با نظم مخصوصى ضبط كرده اند، ولى معلوم نيست چه عواملى در كار بوده كه ميلاد و وفات بسيارى از آنان به طور دقيق ضبط نگرديده است!؟!؟
چه طور اهل سنت در چنين موضوعى اختلاف نظر دارند. به او گفتم: اين موضوع تا حدودى قابل حلّ است. اگر شما بخواهيد زندگى نامه و شرح حال يكى از دانشمندان اين شهر را بررسى كنيد و فرض كنيم كه اين دانشمند پس از خود اولاد و كسان زيادى از خود به يادگار گذاشته باشد، آيا به خود اجازه مى دهيد كه با بودن فرزندان مطلع و فاميل بزرگ آن شخص، كه طبعا از خصوصيات زندگانى او آگاهند؛ شرح زندگانى او را از اجانب و بيگانگان يا از دوستان و علاقه مندان آن شخص بپرسيد؟👇👇👇
دانشمند مزبور، پس از شنيدن سخنان جناب شیخ جعفر سبحانی سر به زير افكند و سپس گفت:
گفتار شما مضمون مثل معروف است كه: «أهل البيت أدرى بما في البيت» و من نيز تصور مى كنم كه قول اماميه #شیعه ، در خصوصيّات زندگى پیغمبر اکرم كه مأخوذ از اولاد و فرزندان و نزديكان اوست، به حقيقت نزديك تر باشد.
به نقل از مرجع بزرگوار جعفر سبحانی که فرمود؛ هنگامى كه دست تقدير، مرا به سوى يكى از شهرهاى مرزى «كردستان» ايران كشانيده بود؛ يكى از دانشمندان آن محل اين موضوع را با من در ميان گذاشت و بيش از حدّ اظهار تأسف كرد. وى از سهل انگارى نويسندگان
اسلامى بسيار تعجب مى كرد و مى افزود:👇👇👇
رسول گرامى از ميان مردم رفت و فاميل و فرزندانى از خود به يادگار گذاشت، بستگان و كسان آن حضرت مى گويند: اگر رسول خدا پدر ارجمند ماست و ما در خانه او بزرگ شده و در دامن مهر او پرورش يافته ايم؛ بزرگ خاندان ما، در فلان روز به دنيا آمده و در فلان ساعت معين، چشم از جهان بربسته است. آيا با اين وضع جا دارد كه قول فرزندان او را ناديده گرفته و نظر دور افتادگان و همسايگان را بر قول آنان ترجيح دهيم؟
بسم الله الرحمن الرحیم
شکل گيری شخصيت حضرت محمّد
نبي مکرّم اسلام«ص» با شخصيّتي عظيم، با ظرفيت بينهايت و با خلق و رفتار و کردار بي نظير، در صدر سلسله انبيا و اوليا قرار گرفته است و ما مسلمانان #موظف شده ايم که به آن بزرگوار #اقتدا کنيم، که فرمود: «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» ما بايد به پيامبر اقتدا و تأسي کنيم، نه فقط در چند رکعت نماز خواندن، در رفتارمان، در گفتارمان، در معاشرت و معامله مان هم بايد به او اقتدا کنيم، پس بايد او را بشناسيم
خداوند، شخصيّت روحي و اخلاقي آن بزرگوار را در ظرفي تربيت کرد و به وجود آورد که بتواند آن بار عظيم امانت را بر دوش حمل کند
#اخلاق_فردی_۱
#مؤدب_به_آداب_الهي
رســـول گـــرامی اســلام به آداب الهي مؤدب بود و از خُلق عظيم بهره مند بود: «وَإِنَّکَ لَعَلي خُلُقٍ عَظِيمٍ»«قلم/4»و در حقيقت تو بر نيکو خُلقي عظيم آراسته اي.
عظمت خُلق رسول اکـــرم با بررسي تعبيرهاي قرآن روشن ميگردد. خداوند از دنيا با همه نعمت هاي فراوان و غير قابل احصاي آن به متاع اندک ياد ميکند، ولي از خُــلق پيامبر به عظمت ياد فرمود.
#کريم_ترين_انسانها
پيامبر از آن جـــا که از برجسته ترين مراحل تقوا متنعّم است، از کريمترين انسانها نزد خداوند به شمار ميآيد.
خــــداوند پس از تأديب پيامبر به اخلاق الهي و تخلق آن حضرت به صفات کمال، به مردم دستور داد: «وَمَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا»«حشر/7»هرچه پيامبر آورد و به آن امر کرد اطاعت کنيد و از آن چه شما را از آن نهي کرد بپرهيزيد.
#اخلاق_فردی_۳
#اخلاق_فردي_پيامبر
خداوند متعال در مورد اخلاق پيامبر مي فرمايد
«فَبَِما رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَي اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِينَ»« آلعمران/ 159. »به سبب رحمت الهي با مردم نرم شدي و اگر تند و سنگدل بودي، مردم از اطراف تو پراکنده ميشدند. پس آنان را عفو کن و براي آنان طلب آمرزش نما و با آنان، در امور مشورت کن و هنگامي که تصميم گرفتي «که کاري انجام دهي» بر خدا توکل داشته باش، زيرا خداوند متوکلين را دوست دارد
بر اين اساس، محور ارزش و کمال انساني، فضايل نفساني است: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ»
« حجرات / 13. » بزرگوارترين شما نزد خداباتقواترين مردمند
با توجه به موضوع مورد بحث، در اين جا به برخي از فضايل آن حضرت صلي الله عليه وآله اشاره خواهیم کرد
مؤدب به آداب الهي
کريم ترين انسانها
متواضع و فروتن
درست کردار
خوش سخن بود
پاکدامن
نظيف و تميز
شجاع
صريح
زاهد و پارسا
بخشنده
بسيار با ادب
همواره متبسم
بسيار باحيا
امين
بردبار
فروتن
جوانمرد
مهربان
مبارز با ظلم و ستم
خوش رفتار با مردم
با گذشت
ملايم، در عين صلابت
خوش رفتار با بردگان
ساده زيست
زاهد
عابد
با اراده و مقاوم
متنفر از بيکاري
در برخورد با مردم بي نظير
#اخلاق_فردی_۲