در اينجا به منظور روشن تر شدن نظريّه شيعه، سزاوار است به فرازي از سخنان پيشواي بزرگ خود امام صادق (عليه السلام) اشاره نماييم:👇👇👇

هشام ابن حكم مي‌گويد: از امام صادق (عليه السلام) درباره آنچه سجده بر آنها صحيح است پرسيدم، حضرت فرمود: سجده تنها بايد بر زمين و آنچه مي‌روياند جز خوردنيها و پوشيدني‌ها انجام گيرد. گفتم: فدايت گردم، سبب آن چيست؟

امام صادق (ع)فرمود: سجده، خضوع و اطاعت براي خداوند است و شايسته نيست بر خوردني‌ها و پوشيدني‌ها صورت پذيرد; زيرا دنياپرستان، بردگان خوراک و پوشاكند، در حالي كه انسان به هنگام سجده، در حال پرستش خدا به سرمي برد، پس سزاوار نيست پيشاني خود را بر آنچه كه معبود دنياپرستان خيره سر است، قرار دهد.

و سجده نمودن برزمين، بالاتر و برتر است; زيرا با فروتني و خضوع در برابر خداي بزرگ، تناسب بيشتري دارد.

اين سخن گويا، به روشني گواه آن است كه سجده نمودن بر خاك، تنها بدان جهت است كه چنين كاري با تواضع وفروتني در برابر خداوند يگانه، سازگارتر است.

دراينجا، پرسش ديگري مطرح مي‌شود كه چرا شيعه مقيّد به سجده بر خاك و يا برخي گياهان است و بر تمام اشيا سجده نمي كند؟👇👇👇

در پاسخ اين سؤال مي‌گوييم: همانگونه كه اصل يک عبادت بايد از جانب شرع مقدّس اسلام برسد، شرايط اجزاء و كيفيّت آنها نيز بايد به وسيله گفتار و رفتار بيانگر آن; يعني پيامبر گرامي روشن گردد; زيرا رسول خدا، به حكم قرآن كريم، اسوه و نمونه همه انسان‌هاي وارسته است.

اينک به بيان فرازهايي از احاديث اسلامي كه بيانگر سيره و سنّت پيامبر است مي‌پردازيم كه همگي حاكي از آن است كه پيامبر (صلي الله عليه وآله) هم بر خاک و هم بر روييدني‌ها مانند حصير سجده مي‌نموده است، درست به همان شيوه اي كه شيعه به آن معتقد است: 👇👇👇

۱_ گروهي از محدّثان اسلامي در كتب صحاح و مسانيد خود اين سخن پيامبر را بازگو كرده اند كه آن حضرت، زمين را به عنوان سجدگاه خود، معرفي نوده است، آنجا كه مي‌فرمايد: «جعلت لي الأرض مسجداً وطهوراً». یعنی👈 زمين، براي من، سجدگاه و مايه پاكيزگي قرار داده شده است.

از كلمه «جعل» كه در اينجا به معناي تشريع و قانون گذاري است، به خوبي روشن مي‌شود كه اين مسأله، يك حكم الهي براي پيروان آيين اسلام است. و بدين سان، مشروع بودن سجده بر خاك و سنگ و ديگر اجزاء تشكيل دهنده سطح زمين، به ثبوت مي‌رسد.

۲ _دسته اي از روايات، بر اين نكته دلالت دارند كه پيامبر گرامي، مسلمانان را به پيشاني نهادن برخاك به هنگام سجده، فرمان مي‌داد، چنانكه امّ سلمه (همسر پيامبر) از آن حضرت روايت مي‌كند كه فرمود: «تَرّبْ وجهك للّه». یعنی 👈 رخسار خود را براي خدا، بر خاک بگذار.

و از واژه «ترّب» در سخن پيامبر، دو نكته روشن مشود; يكي آن كه بايد انسان به هنگام سجده، پيشاني خود را بر روي «تراب»; يعني خاك بگذارد و ديگر آن كه اين رفتار، به علّت امر به آن، فرماني است لازم الاجرازيرا كلمه «ترّب» از ماده «تراب» به معناي خاك گرفته شده و به صورت صيغه امر، بيان گرديده است.