🔊 #صوت 🔻 انسان و مرگ 🆔 @shiravi_sound 🆔 @shiravi_ir

📸 #عکس_نوشت 🔸تا آدمی نتواند از دیگران عبور کند به دنیای خود راه پیدا نخواهد کرد. ✍🏻 استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_pic 🆔 @shiravi_ir

📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 📒 #هزاران_فکر_عمیق نکته 634 🔰کسانی واقعاً بزرگ ماندند که سخن سبک نگفتند، حتی به خود، گرچه پایین‌ترین تعابیر را در مورد خود به‌کار برده‌اند. ✍🏻 استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_fekreamigh 🆔 @shiravi_ir

‌‌ 💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎 ◻️317 📖 #تفسیر_معنوی سوره #یوسف آیه 75 (قسمت سوم) ‌‌🍃قالُواْ جَزَآؤُهُ مَن وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ ﴿۷۵﴾ ترجمه: گفتند: كسى كه آبخورى در بار و بنه‌اش پيدا شود، كيفرش خود اوست [كه به غلامى گرفته شود]. ما ستمكاران را [در كنعان] به همين صورت كيفر مى‌دهيم. #در_شرح_بیان_نجزی_الظالمین اين جزا هم شد مرا ضيق خناق من گرفتم باز درد احتناق تو تو خواهی بود و خواهی شد تويی تو تويی و تو تويی و تو تويی ليک می‌دان تو جزا هم نيستی تا قيامت هم ندانی چيستی بار تو گر ظلم باشد ظالمی نی جزا بل پيش از آنش ظالمی ظلم از ظالم رسد بر اين و آن ظالمی را ظلم شد آيين آن كی جزا بعد از عمل زيبنده است آنكه بيند پيش از آن بيننده است گر نباشد اين چنين پيكار حق می‌شود جان همه پيكار لق ظلم گر از ظالمی نايد برون اين مجاز است در همه سال و قرون گر تو بعد از ظلم ظالم می‌شوی از چه رو يكباره ظالم می‌شوی تا نباشد گرميی در جان تو كی رسد بر ديگران گرمای تو گرچه حق فرموده نجزی الظالمين محسنين هم مفسدين هم، عالِمين گر جزا بعد از عمل باشد چه سود جان نباشد گر جزا بودش چه سود ادامه دارد... ✍🏻استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_tafsir 🆔 @shiravi_ir

❓❓❓❓❓❓❓❓❓❓ 🔎 #پرسمان ✔️پرسمان 317 ❓پرسش «خود» در اين جمله يعنی چه؟ «از هر چه بگذريم امكان گذشت از خود را نداريم.» 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 ✅پاسخ حقیقت خود که از نفخه‌ی الهی آغاز شده، برای ابد با انسان هست حتی در فنا و بقا. #خود #انسان 🆔 @shiravi_ir

🔊 #صوت 🔻 انگیزه حیات 🆔 @shiravi_sound 🆔 @shiravi_ir

📸 #عکس_نوشت 🔸قد کارهای خود را بدان تا قد اندیشه‌هایت شوی. ✍🏻 استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_pic 🆔 @shiravi_ir

📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 📒 #هزاران_فکر_عمیق نکته 635 🔰شروع برای ادامه سرلوحه‌ی کار بشر باید باشد، وگرنه آغازهای ابتر برای همیشه الگوی بدی خواهد بود، نباید از شروع مجدد واهمه داشت وگرنه حرکت یا بسیار صعب و دشوار خواهد بود و یا مضطرب و مخدوش، اگر محال و ناممکن نباشد؛ بنابراین هر چند آغاز مجدد بدون ارزیابی پایان کار، بوی یأس و ناامیدی می‌دهد اما تا مادامی‌که انسان جسارت یک آغاز شکست‌پذیر را نداشته باشد نخواهد توانست پایان خوشی برای آن خلق کند. اگر انسان به نیروی ماورای طبیعت متکی باشد و فقط به بلوغ خود اتکا نکند در ادامه‌ی مسیر به‌خوبی خواهد فهمید که کارگر واقعی دیگری است و ما فقط اراده می‌کنیم و لذا هرچه در واگذاری امور خود به آن نیروی لایزال طفره برویم جز این‌که خود را معطل کرده‌ایم بهره‌ای نبرده‌ایم، نباید فکر کرد که همه‌ی برنامه سفر باید بدون کم ‌و کاست معلوم باشد، هرگز نباید پنداشت که آن‌چه بشر در تدبیر کلی امور فکر کرد قابل ‌اجرا یا امکان اجرا دارد! حتی انبیاء الهی هم نتوانستند آرزوهای خود را به منصه‌ی ظهور برسانند دیگران که سهل است. تدبیر امور دست مدبّر امور است، این ‌کاره‌ای زائد ما در به ثمر رسیدن اهداف بلند جز وبال نخواهند بود. رتق ‌و فتق امور به ‌قدری علل و عوامل فراوان دارد که گاهی انسان اگر عمری را صرف کند که عوامل گذشته یک تحول را بررسی کند نخواهند توانست. ما هم باید به‌عنوان حلقه‌ای از علل طولی این عالم در امور مربوط به خودمان انتهای کوشش را هدف قرار دهیم و بدون عذر و دلیل موجهی از آن منصرف نشویم، این غایت توان ما برای تدبیر امور است؛ بنابراین آغاز یک کار نو، هم به‌ غایت دشوار است، (که در بسیاری موارد جرئت و جسارت را از نخبگان هم می‌گیرد) و هم به‌قدری آسان است که با اتکای به نیروهای غیبی از بیرون و هشیاری فعلی از درون (با عطر اخلاص) انسان خود را کارگر نمی‌بیند و بلکه کم‌کم دیگران هم آن فعل را به او نسبت نمی‌دهند! و خداوند که خود را سرمنشأ همه‌ی امور می‌داند مستقیماً فعل را به خود نسبت می‌دهد و می‌فرماید: «قُلْ كُلٌّ مِّنْ عِندِ اللّهِ» (بگو همه از من است) نه ‌تنها حرکت در سطح را به خود نسبت می‌دهد که به پیامبر فرمود: «وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَـكِنَّ اللّهَ رَمَى» (تو نبودی که زدی ما زدیم ما تیر انداختیم) بلکه تمامی سیر درون را هم که همان صیرورت و شدن است به خودش نسبت می‌دهد، آنجا می‌فرماید: «وَلَوْ عَلِمَ اللّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَّأسْمَعَهُمْ» (اگر خیری در ایشان بود آن‌ها را می‌فهمانید) و فرمود: «إن تَتَّقُواْ اللّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَاناً» این‌که انسان چه کند یا چه نکند این فرقان از ناحیه آن ذات مقدّس افاضه می‌شود «رَزَقَنا اللهُ و اِیاکُم اِن شاءَالله». ✍🏻 استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_ir

🔊 #صوت 🔻 اهمیت استقلال فرزند 🆔 @shiravi_sound 🆔 @shiravi_ir

📸 #عکس_نوشت 🔸از طریق بندگی بی‌ریا می‌توان خدایی کردن را تجربه کرد. ✍🏻 استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_pic 🆔 @shiravi_ir

📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚 📒 #هزاران_فکر_عمیق نکته 636 🔰جدای از هرگونه طرز تلقی نسبت به انسان و غیره شاید بتوان به‌گونه‌ای بود که امکان شناسایی عالم کون در همه‌ی مراحل حیات برای ما ایجاد شود. نظام هستی به ‌گونه‌ای است که اول و آخر آن در مراحل مختلف یکجا قابل‌مشاهده است و این حرف‌ها همه در طی مراحلی است که فعلاً برای بشر مقدور است که تلقی بنماید، چه‌بسا در مراحل بعدی آفرینش هیچ سخنی از انسان به این‌گونه و جهان‌بینی به این سبک پوچ و بی‌معنی باشد! اما جدای از همه‌ی این مسائل وضع فعلی انسان گواه است که جز با چشمان کشف و شهود امکان شناخت انسان و اطراف او آن‌گونه که بوده و هست و خواهد بود وجود ندارد اما راه رسیدن به شهود، فعلاً مقتضی آن موجود است، اما متأسفانه مانع آن ‌هم که چیزی جز غفلت همه‌ جانبه‌ی انسان با ایشان نیست نیز موجود است. امان از غفلت امان از غفلت امان از غفلت «اولئک هم الغافلون» ناسزایی به‌جا و درست‌تر از این تاکنون کسی نسبت به انسان نگفته «فتبارک الله احسن الخالقین»؛ احسن الخالقین بودن او فعلی است و احسن المخلوقین بودن ما بالقوه. ✍🏻 استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_fekreamigh 🆔 @shiravi_ir

‌‌ 💎💎💎💎💎💎💎💎💎💎 ◻️318 📖 #تفسیر_معنوی سوره #یوسف آیه 75 (قسمت چهارم) ‌‌🍃قالُواْ جَزَآؤُهُ مَن وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ ﴿۷۵﴾ ترجمه: گفتند: كسى كه آبخورى در بار و بنه‌اش پيدا شود، كيفرش خود اوست [كه به غلامى گرفته شود]. ما ستمكاران را [در كنعان] به همين صورت كيفر مى‌دهيم. #جنون_نفس كی توانی نفس را رنگی زنی گر زمين و آسمان چنگی زنی رنگ تو از نفس ظاهر می‌شود نفس با تغيير طاهر می‌شود هر كه بر بار خودش باری نهاد همچو زن كی بر خودش جاری نهاد! با دوصد جاری و جاری نيستم چشمه‌ای جوشان و جاری نيستم خانه‌ ما خانه‌ بيگانگی است خانه گر باشد همان ديوانگی است ليک چون ديوانگی هم عالمی است باز هم بيگانه‌ای در عالمی است هر كه شد مجنون او مجنون نبود علم مجنون ضامن مجنون نبود يار مجنون بی جنون ظاهر است محو مولا بر جنونش قاهر است آن جنون از هوشياران تيزتر چشم‌ها باز و دماغش نيز تر پس جنون بگذار تا مستت كنند تا دوئيت بُرده يک دستت كنند ما جنون را چون دو عالم می‌نهيم هر سه عالم را به يک دم می‌جهيم مستی ما مست ما شد بعد از اين نام ديگر نيست ما را بعد از اين رفتن ما و منی را ديده‌ايم شكر ايزد خوشه‌ايم و چيده‌ايم گام‌ها بر خود نهيم و گم شويم عاقبت در زمره‌ آن دُر شويم ✍🏻استاد محمدمهدی شیروی خوزانی 🆔 @shiravi_tafsir 🆔 @shiravi_ir