حجاب 👈در لغت👇👇 به معنى چیزى است که در میان دو شى‏ء «حائل» مى‏ شود؛ 👈کلمه «حجاب» هم به معنی پوشیدن است و هم به معنی پرده و حاجب. بیشتر، استعمالش به معنی پرده است. این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می‌‏دهد که پرده وسیله پوشش است.

معنای لغوی حجاب در قرآن هم آمده

اما موضوع حجاب 👇👇👇

👈در آيه 32 سوره ص نيز آمده «حَتَّى تَوارَتْ بِالْحِجابِ» (تا موقعى كه خورشيد در پشت پرده افق پنهان شد). 👈 و در آيه 51 سوره شورى آمده است: «وَ ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْياً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ» (براى هيچ انسانى ممكن نيست كه خداوند با او سخن بگويد مگر از طريق وحى يا از پشت پرده‏ [غيب]).

پس معنای لغوی حجاب مشخص شد

👈در قرآن نيز حجاب در لغت همه جا به معنى «پرده» يا حائل به كار رفته است. 👈مانند آيه 45 سوره اسراء:  «جَعَلْنا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجاباً مَسْتُوراً» (ما در ميان تو و كسانى كه ايمان به آخرت نمى‏ آورند پرده پوشيده ‏اى قرار داديم)

و معنی اصطلاحی حجاب:👇👇 بر اساس آنچه امروزه در میان مسلمانان فارسی زبان به کار می رود، مراد از حجاب، «پوشش اسلامی» است. و مراد از پوشش اسلامي زن، به عنوان يكي از احكام وجوبی اسلام، اين است كه زن، هنگام معاشرت با مردان، بدن خود را بپوشاند و به جلوه گري و خودنمايی نپردازد.

دوستان دقت کنید معنای لغوی در کتب های لغوی هم آمده ک ما به یه معنا اکتفا کردیم امشب

👈حجاب دارای دو بُعد ايجابی و سلبی است. بُعد ايجابی آن،👈وجوب پوشش بدن و بُعد سلبی آن 👈حرام بودن خودنمايی به نامحرم است و اين دو بُعد بايد در كنار يكديگر باشد تا حجاب اسلامی محقق شود.

حجاب هم معنای خاص داره ک همون پوشش و هم معنای عام

👈اگر به معنای عام، هر نوع پوشش و عمل مانع از وصول به گناه را حجاب بناميم، حجاب می تواند اقسام و انواع متفاوتی داشته باشد: مثل حجاب در «نگاه»، حجاب در «گفتار» و «حجاب رفتاری» در مقابل نامحرم. بنابراین مراد از حجاب اسلامی، پوشش و حريم قايل شدن در معاشرت زنان با مردان نامحرم در انحای مختلف رفتار، مثل نحوه ی پوشش، نگاه، حرف زدن و راه رفتن است اما توجه داشته باشیم حجاب هم برا مردان است و هم زنان امشب فقط کلی بحث میکنیم

و اما در آیات مختلفی به معنا اصطلاحی حجاب تاکید شده است که به برخی از آنها اشاره می کنیم:👇👇👇 👈در آیه 31 سوره نور می خوانیم:  «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُيُوبِهِنَّ...» (و به زنان با ايمان بگو چشم هاى خود را [از نگاه هوس ‏آلود] فرو گيرند، و دامان خويش را حفظ كنند، و زينت خود را جز آن مقدار كه ظاهر است آشكار ننمايند، و [اطراف] روسرى‏ هاى خود را بر سينه خود افكنند [تا گردن و سينه با آن پوشانده شود]...)