جون بچه های من که براتو ناقابله داداش اما اجازه بده برات بجنگن....😔

اگه اجازه‌ی جنگیدن و میدون رفتن بهشون ندی، من پیش مادرمون فاطمه شرمنده میشم...😔

کاری بکن ای عشق ِ من در روز محشر تا خواهرت شرمنده از مادر نباشد...

اصلا دار و ندار یه خواهر، برادرشه اگه کم بذاره که بهش خواهر نمیگن حسینِ من...

خواهر اگر جان را نریزد زیر پایت دیگر به جان تو قسم خواهر نباشد 😔  

حالا داداش اجازه بده بچه های من فدات بشن... این دو کودک جای خود ، من نیز قابل نیستم  خاک پایت گردم و جان را به قربانت کنم 

تا تنهایی و غربت حسینو دید، گفت گر کسی نیست مخور غصه منو طفلانم... همچو پروانه بگردیم به دور "سر" تو😭

ای برادر که به خون خفته همه لشکر تو رفته از دست علمدار و علی اکبر تو 😭

همه رفتن...😭 اما داغ علی اکبر یجور دیگه دل زینبو سوزوند و اشکشو جاری کرد برا اینکه دل داداششو به دست بیاره و برا بچه هاش رضایت بگیره، میگه: داغ اکبر ، داغ های دیگرم برده زیاد من فقط گریه بر آن خورشید تابانت کنم

بالاخره هرطور شد داداشو راضی کرد...

دوتا نوجوونشو فرستاد میدون...

خوب جنگیدن و خوب آبرو داری کردن...