🔴حضور مردم مومن و انقلابی مقابل سفارت روباه پیر خیبر خیبر یا صهیون جیش محمد قادمون @shohada15khordad

🔻هیچ سلبریتی روس از حادثه تروریستی مسکو خوشحالی نکرد علی نصری، فعال رسانه‌ای: 🔹«هنوز هیچ ورزشکار و سلبریتی روس با شنیدن خبر کشته شدن صدها هموطنش در عملیات تروریستی ‎موسكو مثل علی کریمی با علامت خنده و قهقهه ابراز خوشحالی نکرده و هشتگ «آبگوشت» و «کتلت» نزده؟» 🔹در واقع در همه جای دنیا پس از یک اقدام تروریستی، وظیفه همه رسانه‌ها و شخصیت‌های سیاسی، فرهنگی، ورزشی و ... محکومیت حادثه تروریستی است. کوچکترین تخطی از این قانون، به عنوان حمایت از تروریسم مطرح شده و با برخورد شدید مواجه می‌شود بدون در نظر گرفتن جایگاه فرد. @shohada15khordad

یک نفر داد زد چرا #غزه ؟ نان ما واجب است یا غزه ؟ @shohada15khordad

🛑📸 افطار و سحر چی بخوریم چی نخوریم؟ @shohada15khordad

صحبت‌های جالب و عجیب پژوهشگر ایرانی در زوریخ سوئیس درباره قوانین احمقانه ازدواج در سوئیس #حقیقت_غرب #غرب_بدون_روتوش @shohada15khordad

"دلنوشته ای برای برادرم حمزه " جمعه سوم فروردین ۱۴۰۳ آن گونه که گفته شد، یک راننده اسنپ در بندر ماهشهر با شلیک گلوله کلت مسافر خود به قتل رسید. جسد بی جان مقتول در برابر شهرک رجایی، معروف به "زنجیر" در حالی افتاده بود که گوشی همراه و ماشین وی هم به سرقت رفته بود. دو روز بعد با همکاری ماموران فراجا در خوزستان و بوشهر، قاتل در عسلویه دستگیر شد و سردار حیدر سوسنی؛ فرمانده انتظامی خوزستان گفت که قاتل از اراذل و اوباش محل بوده و دارای سوابق متعدد کیفری شامل  یک فقره  قتل، سرقت، حمل موادمخدر و 15 سال سابقه زندان داشته است، در اعترافات اولیه انگیزه خود از  قتل را سرقت خودرو اعلام کرد. تا این جای ماجرا عادی بود ولی نکته قابل تامل این بود که مقتول یک روحانی بود، به نام حجه الاسلام حمزه اکرمی، حدوداً ۴۰- ۴۵ ساله با محاسنی جوگندمی و نگاهی پر از رمز و راز نگفته، که در عین خاموشی، با هزار زبان چون سوسن سخن می گفت و این دلنوشته ای کوتاه برای اوست. "بعد از کشته شدنت مدیر حوزه علمیه و نماینده خوزستان در مجلس خبرگان رهبری پیام دادند و خواستار رسیدگی به پرونده قتل شدند. با خودم می گویم چطور پیش از آن که محاسنت با خونت رنگین شود کسی خواستار رسیدگی به زندگی ات نشد برادر؟! تو که روحانی بودی و می گویند حکومت در قبضه روحانیان است! تو که معاون پژوهش حوزه علمیه شهرتان بودی! چه گونه شد که روز سوم عید، وقتی بادصبا مشک فشان بود و همه در تفرج و تماشای بهار و به گفته سعدی قرار بود صوفی هم بیکار ننشیند (صوفی از صومعه گو خیمه بزن بر گلزار که نه وقت است که در خانه بخفتی بیکار)، پی کار رفته بودی!؟ روز جمعه ای که وقت استراحت بود، برای تامین زندگی ات مسافرکشی می کردی و کسی خبر نداشت؟ کسی رسیدگی نکرده بود! حالا سرّ آن راز نگفته را از چشمانت می توان خواند و عاقلی کو که کند فهم، زبان سوسن؟! راستی برادرجان؛ چرا جامعه غوغاسالار ما که برای درگذشت یک خواننده یا یک هنرپیشه بر اثر بیماری، از کاه کوه می سازد و گاه زمین و زمان را به هم می دوزد ، در مرگ تو سکوت کرد؟! مرگ تو که عادی هم نبود! قتل بود و سرب داغ و خونی که در ماه رمضان و در حین مسافرکشی بر زمین ریخته بود! تو مگر ۱۵ سال معاون‌پژوهشی حوزه نبودی برادر؟ با خود فکر می کنم اگر یک استاد دانشگاه با این سابقه مسافرکشی می کرد و جان بر سر تامین‌ معیشت خود و زن و بچه اش می گذشت، ما چه می کردیم؟! چرا قتل تو بازتاب نداشت؟! این سکوت وهم‌انگیز نیست؟! برادرت خلیل یکشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۳ ۱۳ رمضان