✍️ #دمشق_شهر_عشق #قسمت_ششم 💠 دیگر درد شانه فراموشم شده که فک و دندان‌هایم زیر انگشتان درشتش خرد می‌شد و با چشمان وحشتزده‌ام دیدم #خنجرش را به سمت صورتم می‌آورد که نفسم از ترس بند آمد و شنیدم کسی نام اصلی‌ام را صدا می‌زند :«زینب!» احساس می‌کردم فرشته #مرگ به سراغم آمده که در این غربتکده کسی نام مرا نمی‌دانست و نمی‌دانستم فرشته نجاتم سر رسیده که پرده را کشید و دوباره با مهربانی صدایم زد :«زینب!» 💠 قدی بلند و قامتی چهارشانه که خیره به این #قتلگاه تنها نگاه‌مان می‌کرد و با یک گام بلند خودش را بالای سرم رساند و مچ این #قاتل سنگدل را با یک دست قفل کرد. دستان #وحشی‌اش همچنان روی دهان و با خنجر مقابل صورتم مانده و حضور این غریبه کیش و ماتش کرده بود که به دفاع از خود عربده کشید :«این رافضی واسه #ایرانی‌ها جاسوسی می‌کنه!» 💠 با چشمانی که از خشم آتش گرفته بود برایش جهنمی به پا کرد و در سکوت برگزاری #نماز جماعت عشاء، فریادش در گلو پیچید :«کی به تو اجازه داده خودت حکم بدی و اجرا کنی؟» و هنوز جمله‌اش به آخر نرسیده با دست دیگرش پنجه او را از دهانم کَند و من از ترس و نفس تنگی داشتم خفه می‌شدم و طوری به سرفه افتادم که طعم گرم خون را در گلویم حس می‌کردم. یک لحظه دیدم به یقه پیراهن عربی‌اش چنگ زد و دیگر نمی‌دیدم چطور او را با قدرت می‌کشد تا از من دورش کند که از هجوم #وحشت بین من و مرگ فاصله‌ای نبود و می‌شنیدم همچنان نعره می‌زند که خون این #رافضی حلال است. 💠 از پرده بیرون رفتند و هنوز سایه هر دو نفرشان از پشت پرده پیدا بود و صدایش را می‌شنیدم که با کلماتی محکم تحقیرش می‌کرد :«هنوز این شهر انقدر بی‌صاحب نشده که تو #فتوا بدی!» سایه دستش را دیدم که به شانه‌اش کوبید تا از پرده دورش کند و من هنوز باور نمی‌کردم زنده مانده‌ام که دوباره قامتش میان پرده پیدا شد. چشمان روشنش شبیه لحظات #طلوع آفتاب به طلایی می‌زد و صورت مهربانش زیر خطوط کم پشتی از ریش و سبیلی خرمایی رنگ می‌درخشید و نمی‌دانستم اسمم را از کجا می‌داند که همچنان در آغوش چشمانش از ترس می‌لرزیدم و او حیرت‌زده نگاهم می‌کرد. تردید داشت دوباره داخل شود، مردمک چشمانش برایم می‌تپید و می‌ترسید کسی قصد جانم را کند که همانجا ایستاد و با صدایی که به نرمی می‌لرزید، سوال کرد :«شما #ایرانی هستید؟» 💠 زبانم طوری بند آمده بود که به جای جواب فقط با نگاهم التماسش می‌کردم نجاتم دهد و حرف دلم را شنید که با لحنی #مردانه دلم را قرص کرد :«من اینجام، نترسید!» هنوز نمی‌فهمید این دختر غریبه در این معرکه چه می‌کند و من هنوز در حیرت اسمی بودم که او صدا زد و با هیولای وحشتی که به جانم افتاده بود نمی‌توانستم کلامی بگویم که سعد آمد. با دیدن همسرم بغضم شکست و او همچنان آماده دفاع بود که با دستش راه سعد را سد کرد و مضطرب پرسید :«چی می‌خوای؟» در برابر چشمان سعد که از #غیرت شعله می‌کشید، به گریه افتادم و او از همین گریه فهمید محرمم آمده که دستش را پایین آورد و اینبار سعد بی‌رحمانه پرخاش کرد :«چه غلطی می‌کنی اینجا؟» 💠 پاکت خریدش را روی زمین رها کرد، با هر دو دست به سینه‌اش کوبید و اختیارش از دست رفته بود که در صحن #مسجد فریاد کشید :«بی‌پدر اینجا چه غلطی می‌کنی؟» نفسی برایم نمانده بود تا حرفی بزنم و او می‌دانست چه بلایی دورم پرسه می‌زند که با هر دو دستش دستان سعد را گرفت، او را داخل پرده کشید و با صدایی که می‌خواست جز ما کسی نشنود، زیر گوشش خواند :«#وهابی‌ها دنبالتون هستن، این مسجد دیگه براتون امن نیست!» 💠 سعد نمی‌فهمید او چه می‌گوید و من میان گریه ضجه زدم :«همونی که عصر رفتیم در خونه‌اش، اینجا بود! می‌خواست سرم رو ببُره...» و او می‌دید برای همین یک جمله به نفس نفس افتادم که به جای جان به لب رسیده‌ام رو به سعد هشدار داد :«باید از اینجا برید، تا #خونش رو نریزن آروم نمی‌گیرن!» دستان سعد سُست شده بود، همه بدنش می‌لرزید و دیگر رجزی برای خواندن نداشت که به لکنت افتاد :«من تو این شهر کسی رو نمیشناسم! کجا برم؟» و او در همین چند لحظه فکر همه جا را کرده بود که با آرامشش #پناه‌مان داد :«من اهل اینجا نیستم، اهل #دمشقم. هفته پیش برا دیدن برادرم اومدم اینجا که این قائله درست شد، الانم دنبال برادرزاده‌ام زینب اومده بودم مسجد که دیدم اون نامرد اینجاست. می‌برمتون خونه برادرم!»... #ادامه_دارد . ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

سردار نوعی اقدم از فرماندهان جبهه مقاومت در مراسم ششمین سالروز شهادت شهید محمودرضا بیضائی: 🍃🌸شهید محمودرضا بیضائی نزدیکترین شهیدِ مدافع حرم به حرم مطهرحضرت زینب (س) است. زمانی که دشمن در حال حمله به حرم حضرت زینب (س) بود ،#محمودرضابیقرارترین فرمانده مقاومت بود که فریاد میزد " کلنا عباسک یا زینب" تثبیت و امنیت کامل با محمودرضا محقق شد..‌ او پس از اطمینان از امنیت حرم حضرت زینب(س) به شهادت رسید ... #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

#حرف_حساب❗ #دوست_داشتن آدمهای بزرگ انسان را بزرگ میکند و دوست داشتن آدمهای نورانی به انسان نورانیت میدهد اثر وضعی #محبوب، آنقدر زیاد است که آدم باید مراقب باشد مبادا به افراد بی‌ارزش علاقه پیدا کند. چه دوستی بهتراز #شهدا ⁉️ رفیقت که شهدایی باشد #توهم_شهید_خواهی_شد... #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

یـــادتــــ باشهــ💚 تقــدیم به روح پاڪ شهیـدمدافع حـرمـ🌹 ((حمیـد سیاهکالے مرادی)) بـاصـــداے🎤 سید جلال میـرعسگري 🍃🌷 #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

🍃🌸 #شهیدانہ🕊 مي گفت: بـاید بـرای خودمـون تـرمز بــذاریم ... اگه فلان ڪار ڪه بـه #گناه نزدیڪه ولی حروم نیست رو انجام بـدیم تـا گنـاه فاصله ای نداریم...!! #شهیدمسعودعسگری🌷 #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

رفیق میگما... یادم باشہ یادت باشہ یادموڹ باشہ هموڹ قدڕ ڪہ دڕ "غیبت" مقصڕیــم:) دڕ"ظہوڕ" هم مؤثڕیـــم!!! #شبتون_مهدوی✨🌹 #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

🌷 #هر_روز_با_شهدا #رازى_كه_در_آن_خواب_بود...! 🌷براى بار اول بود كه بعد از خدمت سـربازى بـه جبهـه مى رفتم. در لشكر فجر و در واحد توپخانه مشغول انجام وظيفه بودم. سال ١٣٦٣ بود و هواى منطقه موسيان بسيار سرد. روزهاى اول در نماز خواندن تنبلى مى كردم. چنـد روزى بـه همـين منوال گذشت تا يك شب خواب عبـاس ذاكرحـسين را ديـدم؛ يكى از بچه هاى خوب سپاه كه همسايه قديمى هم بوديم و شهيد شده بود. 🌷....سوار يك ژيان بود؛ دور يك فلكه مى گرديد و يك ديگ بزرگ آش هم پـشت آن گذاشته بود. چند نفرى هم از بچه ها توى صف ايـستاده بودنـد و بـه نوبت از او آش مى گرفتند. من هم با كاسه اى كـه در دسـت داشـتم دوان دوان به طرف عباس دويدم تا از او آش بگيرم كه ناگاه صف تمام شـد و او پشت ماشين ژيـان خـود نشـست و حركـت كـرد.... 🌷مـن بـه دنبـال او مى دويدم، ولى او نمـى ايستاد. هر چه فرياد كشيدم كـه بـه مـن هـم غـذا بدهد، او نايستاد و رفت و.... من از خواب بيدار شدم. براى من واضح و روشن بود كه اين خواب تعبيرش چيست؟ نماز سـبك شمردن من باعث شد كه در صف آنها نباشم و از آن روز نمازم ترك نشد. راوى: رزمنده علاءالدين خادم الحسينى #شهدا_را_ياد_كنيم_با_ذكر_صلوات #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313

🌷 #هر_روز_با_شهدا #اقتداى_پدر_به_پسر 🌷از پدرم شنيدم كه گفت: "در جبهه با يكى از بسيجى ها كه چندان سنى هم نداشت و با پدرش آمده بود، دوست شدم. او و پدرش هميشه بر سر اينكه چه كسى بايستد و نماز را به ديگرى اقتدا كند، با هم بحث داشتند. فرزند به پدرش مى گفت كه تو بايست و پدر مى گفت كه پسرم از قدرت روحى و معنوى بالايى برخوردار است و من خجالـت مى كشم كـه او نمازش را به من اقتدا كند. 🌷يك روز ظهر فرزند به نماز ايستاد و پدرش در پـشت سـرش بـه او اقتدا كرد. در ركعت آخر فرزند به سـجده رفـت، امـا سـجده اش خيلـى طولانى شد. پدرش مى گفت كـه مـن فكـر مـى كردم او از قـصد آن را طولانى كرده و منتظر ماندم تا او از سجده برخيـزد، ولـى او هرگـز بلنـد نشد. پدر فريادى از ته دل كشيد و گفت: فرزندم به آرزويش رسيد! پيكر بى جان آن بسيجى و خون پاك پيـشانى او كـه بـر روى مهـر و خاك ريخته شد هرگز از خاطر من نخواهد رفت." راوى: سركار خاﻧﻢ فريده اسديان #شهدا_را_ياد_كنيم_با_ذكر_صلوات #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق 🆔 @shohada_tmersad313