#مقام_معظم_رهبری: 🔵 حجاب محدودیت شرعی و قانونی است/ کشف حجاب حرام شرعی و سیاسی است 📗#نهج_البلاغه 🔅وَاکْفُفْ عَلَيْهِنَّ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ بِحِجَابِکَ إِيَّاهُنَّ، فَإِنَّ شِدَّةَ الْحِجَابِ أَبْقَى عَلَيْهِنَّ 🔰 و از طريق حجاب، ديده آنها را از ديدن مردان بيگانه باز دار، زيرا تأکيد بر حجاب، آنها را سالم تر و پاک تر نگاه خواهد داشت. 📩نامه ۳۱ #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج @shohaday_gommnam

🔰 ماجرای فتوای #شهید_صدر درمورد جمهوری اسلامی #شهیدصدر: در خمینی ذوب شوید چون او در اسلام ذوب شده است... 🔹 برشی از سخنرانی #حجت_الاسلام_راجی به مناسبت ۱۹ فروردین‌ماه، #سالروز_شهادت آیت‌الله #سیدمحمدباقرصدر و خواهرشان #بنت‌‌الهدی_صدر درسال ۱۳۵۹ ✨شادی ارواح مطهر شهدا #صلوات #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج @shohaday_gommnam

🎥#کلیپ‌شهدایی خواهرمحترم‌شهید 🌹مصطفی گفت به ما نگویید #مدافعان_حرم ما زمینه سازان #ظهور امام زمان عج الله هستیم... #امام_زمان ♥️ #شهیدمصطفی‌نبی‌لو #شهیدمسعودعسکری #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج @shohaday_gommnam

میگفت: ڪار ڪردن تو مملڪت #امام_زمان عجل الله رو عشقه!❤️ 📌هر جا لازم باشه حاضرم ڪار ڪنم. چه فرماندهی در جنگ، چه ڪارگری در ڪارخانه #شهیدشڪری‌پور #أللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج @shohaday_gommnam

#کتاب_گویای « #نیمه_پنهان_ماه » روایتگر بخشی از داستان زندگی سردار #شهیدمحمودکاوه است. شهیدی که دارای فضایل روحی و اخلاقی ویژه‌ای بود و انجام کار خالصانه و بی‌ریا را سرلوحه زندگی خود قرار داده بود؛ عموماً کم سخن می‌گفت و بیشتر عمل می‌کرد. شنیدن این کتاب را به شما پیشنهاد می‌کنیم. #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج @shohaday_gommnam

#کتاب‌_صوتی 🎧 📘نیمه‌_پنهان‌_ماه #شهیدمحمودکاوه #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج @shohaday_gommnam

#متن‌بند‌۱۷استغفار بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ۱۷-اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِكُلِّ ذَنْبٍ تُبْتُ إِلَيْكَ مِنْهُ وَ أَقْدَمْتُ عَلَى فِعْلِهِ فَاسْتَحْيَيْتُ مِنْكَ وَ أَنَا عَلَيْهِ وَ رَهَبْتُكَ وَ أَنَا فِيهِ ثُمَّ اسْتَقَلْتُكَ مِنْهُ وَ عُدْتُ إِلَيْهِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِي يَا خَيْرَ الْغَافِرِينَ. بند ۱۷: بار خدایا ! از تو آمرزش میطلبم برای هر گناهی که از آن توبه کردم و بر انجامش اقدام نمودم، پس از تو حیا میکردم در حالی که مرتکب آن بودم، و از تو میترسیدم در حالی که من در انجام آن گناه غوطه ور بودم؛ پس از تو خواستم که از من درگذری در حالی که باز به سوی آن برگشتم؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست و اینگونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان! #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج @shohaday_gommnam

#صوت‌بند‌۱۷‌استغفار امیرالمومنین علیه‌السلام #میثم‌مطیعی 🎙 #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج @shohaday_gommnam

‍ 🌷 #دختر_شینا – قسمت 100 ✅ فصل هجدهم 💥 دلم گرفته بود. به بهانه‌ی آوردن نفت، رفتم توی حیاط. پیت نفت را از گوشه‌ی حیاط برداشتم. سنگین بود. هنّ‌و‌هن می‌کردم و به سختی می‌آوردمش طرف بالکن. هوا سرد بود. برف‌های توی حیاط یخ‌زده بود. دمپایی پایم بود. می‌لرزیدم. بچه‌ها پشت پنجره ایستاده بودند. پتو را کنار زده بودند و داشتند نگاهم می‌کردند. از پشت پتویی که کنار رفته بود، چشمم به عکس صمد افتاد که روی طاقچه بود. کنار همان قرآنی که وصیت‌نامه‌اش را لایش گذاشته بود. می‌گفت: « هر وقت بچه‌ها بهانه‌ام را گرفتند، این عکس را نشانشان بده. » 💥 نمی‌دانم چرا هر وقت به عکس نگاه می‌کردم، یک‌طوری می‌شدم. دلم می‌ریخت، نفسم بالا نمی‌آمد و هر چه غم دنیا بود می‌نشست توی دلم. اصلاَ با دیدن عکس هزار تا فکر بد و ناجور به سرم می‌زد. پیت را دوباره برداشتم ببرم توی اتاق که یک‌دفعه پایم لیز خورد و افتادم زمین. از درد به خودم می‌پیچیدم. پایم مانده بود زیر پیت نفت. هر طور بود پیت را از روی پایم برداشتم. درد مثل سوزن به مغر استخوانم فرو می‌رفت. بچه‌ها به شیشه می‌زدند. نمی‌توانستم بلند شوم. همان‌طور توی حیاط روی برف ها نشسته بودم و از درد بی‌اختیار، به پهنای صورتم اشک می ریختم. 💥 ناخن شست پایم سیاه شده بود. دلم ضعف می‌رفت . بچه‌ها که مرا با آن حال و روز دیدند از ترس گریه می‌کردند. همان وقت دوباره چشمم افتاد به عکس. نمی‌خواستم پیش بچه‌ها گریه کنم. با دندان محکم لبم را گاز می‌گرفتم تا بغضم نترکد؛ اما توی دلم فریاد می‌زدم: « صمد! صمدجان! پس تو کی می‌خواهی به داد زن و بچه‌هایت برسی. پس تو کی می‌خواهی مال ما باشی؟! » هنوز پیشانی‌ام از داغی بوسه‌اش گرم بود. به هر زحمتی بود، بلند شدم و آمدم توی اتاق. بچه‌ها گریه می‌کردند. هیچ‌طوری نمی‌توانستم ساکتشان کنم. از طرفی دلم برایشان می‌سوخت. به سختی بلند شدم. عکس را از روی طاقچه پایین آوردم. گفتم: « بیایید بابایی! ببینید بابایی دارد می‌خندد. » بچه‌ها ساکت شدند. آمدند کنار عکس نشستند. مهدی عکس صمد را بوسید. سمیه هم آمد جلو و به مهدی نگاه کرد و مثل او عکس را بوسید. زهرا قاب عکس را ناز می‌کرد و با شیرین‌زبانی بابا بابا می‌گفت. به من نگاه می‌کرد و غش‌غش می‌خندید. جای دست و دهان بچه‌ها روی قاب عکس لکه می‌‌انداخت. با دست، شستم را گرفته بودم و محکم فشار می‌دادم. به سمیه گفتم: « برای مامان یک لیوان آب بیاور. » آب را خوردم و همانجا کنار بچه‌ها دراز کشیدم.؛ اما باید بلند می‌شدم. بچه‌ها ناهار می‌خواستند. باید کهنههای زهرا را می‌شستم. سفره‌ی صبحانه را جمع می‌کردم. نزدیک ظهر بود. باید میر‌فتم خدیجه و معصومه را از مدرسه می‌آوردم. چند تا نارنگی توی ظرفی گذاشتم. همین که بچهها سرگرم پوست کندن نارنگی‌ها شدند، پنهان از چشم آن‌ها بلند شدم. چادر سر کردم و لنگ‌لنگان رفتم دنبال خدیجه و معصومه. ادامه دارد...