باید خاکریزهاۍ جنگ را بکشانیم بہ شهـر یعنـی نسلِ جدید را با شهـدا آشنا کنیم در نتیجہ جامعہ بیمہ می‌شود و یار براۍ #امام_زمان (عج) تربیت می‌شود! 🕊️🇮🇷🕊️🇮🇷🕊️🇮🇷🕊️🇮🇷🕊️🇮🇷 امروز به نیت شهید #محمدعلی_قربانی پدر: علی عملیات: خیبر ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

چندآیه#قرآن_بخوانیم وثوابش راهدیه کنیم به شهدا ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

🥀🌴🌹🕊🌹🌴🥀 این عکس از کیست ؟ #شهیدی_آشنا ولی #گمنام یکی از #اسطوره_های کشورمان #شهید_خرازی به او #گردان_تک_نفره لقب داده بود . او و #شهید_خرازی رابطه ای بسیار دوستانه در حد #پدر و #فرزندی داشتند . #شهید_خرازی بیان می کند که او با سلاح #اس_وی_دی هزاران نفر از دشمنان بعثی را به هلاکت رسانده و به تنهائی چندین #فرمانده دشمن را از پای در آورده . دشمن به او می گفت #صیاد_خمینی #سردار_رشید_اسلام #شهید_والامقام #عبدالرسول_زرین امروز یازدهم اسفند 🌹 #سالروز_شهادت🕊 این مرد دلاور است #روحش_شاد #یادش_گرامی #راهـش_پر_رهرو ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

‌ ‌ ❤️ شهید ... شهید ، گنگ ترین کلمه در تاریخ انسانیت است ! گنگ ترین کلمه در دایره لغات من ... کلمه ای که هیچگاه مفهومش رانفهیمدم ... نفهمیدم دل کندن ، قید دنیاو لذت هایش را زدن یعنی چه ؟؟ نفهیمدم سیزده ساله بودن و زیر تانک رفتن یعنی چه ؟ نفهیمدم قمقه ی خالی ، زبان تشنه و جنگیدن یعنی چه ؟ نفهمیدم ریش های خضاب شده به خون یعنی چه ؟ نفهمیدم آب سرده شَطّ ، لباس نازک غواصی ، شب تاری، تیر در قلب و غرق شدن یعنی چه ؟ نفهمیدم خمپاره سر را بردن یعنی چه ؟ نفهمیدم بدن دوخته شده به سیم خاردار یعنی چه ؟ نفهمیدم مفقودالاثر یعنی چه ؟ نفهمیدم استخوان های جوان رعنا در آغوش مادر یعنی چه ؟ اصلا میدانی شهید ... من هنوز خیلی چیزها را نفهمیدم ؛ که اگرفهمیده بودم باید در نامم شهید بود ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

یا رب به جلال و جاهِ احمد صلوات بر روحِ رسول مهربانی صلوات بر رحمتِ بیکران محمد صلوات رخسارِ رسول حق، محمد صلوات در عرشِ برین نثارِ احمد صلوات بر جلوۀ آفتابِ احمد صلوات بر خُلقِ خوش و خِصال احمد صلوات بر مهر و وفای آلِ احمد صلوات آرامِ روانِ ما به احمد صلوات بر رحمت عالمین، محمد صلوات زیبا گل مکه بر محمد صلوات رخسار و جمالِ ماهُ احمد صلوات بر حُسن و جلالِ و جاهِ احمد صلوات بر رهروِ پاک راهِ احمد صلوات بر شافعِ ما نثارِ احمد صلوات  « اللّهم صلّ علی مُحمّد و آلِ محمّد و عجّل فرجهم » ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

دلم "بهشتـی" را میخواهد که ساکنانش "شهـدا" هستند گوشه ای کنارشان بنشینم و برای خود " فاتحه ای " بخوانم 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 امروز به نیت شهید #محمدعلی_قربانی نام پدر: فتح اله عملیات :والفجر ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

چندآیه#قرآن_بخوانیم وثوابش راهدیه کنیم به شهدا ☫🇮🇷 #شهدای_کهریزسنگ 🇮🇷☫ @shohadayekahrizsang

#رمان_دختر_شینا #قسمت_99 #فصل_یازدهم اینڪه چطور سوار ماشین شدیم و به بیمارستان رسیدیم را به خاطر ندارم. توی بیمارستان با چشم، دنبال جنازه صمد می گشتم ڪه دیدم تیمور دوید جلوی راهمان و چیزی در گوش پدرش گفت و با هم راه افتادند طرف بخش. من و مادرشوهرم هم دنبالشان می دویدیم. تیمور داشت ریزریز جریان و اتفاقاتی را ڪه افتاده بود برای پدرش تعریف می ڪرد و ما هم می شنیدیم ڪه دیروز صمد و یڪی از همڪارانش چند تا منافق را دستگیر می ڪنند. یڪی از منافق ها زن بوده، صمد و دوستش به خاطر حفظ شئونات اسلامی ، زن را بازرسی بدنی نمی ڪنند و می گویند: «راستش را بگو اسلحه داری؟» زن قسم می خورد اسلحه همراهم نیست. صمد و همڪارش هم آن ها را سوار ماشین می ڪنند تا به دادگاه ببرند. بین راه، زن یڪ دفعه ضامن نارنجڪش را می ڪشد و می اندازد وسط ماشین. آقای احمد مسگریان، دوست صمد، در دم شهید، اما صمد زخمی می شود. جلوی در بخش ڪه رسیدیم، تیمور به نگهبانی ڪه جلوی در نشسته بود گفت: «می خواهیم آقای ابراهیمی را ببینیم.» نگهبان مخالفت ڪرد و گفت: «ایشان ممنوع الملاقات هستند.» دست خودم نبود. شروع ڪردم به گریه و التماس ڪردن. در همین موقع، پرستاری از راه رسید. وقتی فهمید همسر صمد هستم، دلش سوخت و گفت: «فقط تو می توانی بروی تو. بیشتر از دو سه دقیقه نشود، زود برگرد.» ادامه دارد...✒️ 🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃 #قسمت_100 #فصل_یازدهم پاهایم رمق راه رفتن نداشت. جلوی در ایستادم و دستم را از چهارچوب در گرفتم ڪه زمین نیفتم. با چشم تمام تخت ها را از نظر گذراندم. صمد در آن اتاق نبود. قلبم داشت از حرڪت می ایستاد. نفسم بالا نمی آمد. پس صمد من ڪجاست؟! چه بلایی سرش آمده؟! یڪ دفعه چشمم افتاد به آقای یادگاری، یڪی از دوستان صمد. روی تخت ڪنار پنجره خوابیده بود. او هم مرا دید، گفت: «سلام خانم ابراهیمی. آقای ابراهیمی اینجا خوابیده اند و اشاره ڪرد به تخت ڪناری.» باورم نمی شد. یعنی آن مردی ڪه روی تخت خوابیده بود، صمد بود. چقدر لاغر و زرد و ضعیف شده بود. گونه هایش تو رفته بود و استخوان های زیر چشم هایش بیرون زده بود. جلوتر رفتم. یڪ لحظه ترس بَرَم داشت. پاهای زردش، ڪه از ملحفه بیرون مانده بود، لاغر و خشڪ شده بود. با خودم فڪر ڪردم، نڪند خدای نڪرده... رفتم ڪنارش ایستادم. متوجه ام شد. به آرامی چشم هایش را باز ڪرد و به سختی گفت: «بچه ها ڪجا هستند؟!» بغض راه گلویم را بسته بود. به سختی می توانستم حرف بزنم؛ اما به هر جان ڪندنی بود گفتم: «پیش خواهرم هستند. حالشان خوب است. تو خوبی؟!» نتوانست جوابم را بدهد. سرش را به نشانه تأیید تڪان داد و چشم هایش را بست. ادامه دارد...✒️ نویسنده:بهناز ضرابی زاده #دختر_شینا @shohadayekahrizsang