تمام علوم انبيا نزد حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام است حضرت ایت الله وحید خراسانی حفظه الله @sibtayn

يا ما دروغگو هستیم و یا سلمان و اباذر مجنون نستجیربالله عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَرَامٍ الْأَنْصَارِیَّ یَقُولُ 👈لوْ نَشَرَ سَلْمَانُ وَ أَبُو ذَرٍّ رَحِمَهُمَا اللَّهُ لِهَؤُلَاءِ الَّذِینَ یَنْتَحِلُونَ مَوَدَّتَکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ لَقَالُوا هَؤُلَاءِ کَذَّابُونَ وَ لَوْ رَأَی هَؤُلَاءِ أُولَئِکَ لَقَالُوا مَجَانِینُ 💎حضرت باقر علیه السلام فرمود: «از جابر بن عبداللَّه انصاری شنیدم که می گفت 👈 اگر سلمان و ابوذر زنده شوند و این افرادی را که امروز ادعای تشیع و پیروی و دوستی شما را دارند ببینند، خواهند گفت اینها دروغ می گویند و اگر این مدعیان تشیع امروزی سلمان و ابوذر را ببینند،می گویند آنها دیوانه هستند.» 📚الأمالي (للمفید) ج۱ ص۲۱۴ بحارالانوار ج۲۲ ص۳۴۱ @Sibtayn

🟢🍀پس از غدیر، بهانه‌ای پذیرفته نیست ◼️🔹 بعد از این‌كه حضرت زهرا علیهاالسلام آن خطبۀ غرّا را در مسجد پیامبر «صلی‌الله علیه وآله» بیان فرمود و غاصبان حق امیرالمؤمنین علیه‌السلام را رسوا نمود، در هنگام بازگشت از مسجد، رافع بن رفاعه به دنبال حضرت آمد و خطاب به ایشان عرضه داشت: ◼️🔹« يَا سَيِّدَةَ النِّسَاءِ! لَوْ كَانَ أَبُو الْحَسَنِ تَكَلَّمَ فِي هَذَا الْأَمْرِ وَ ذَكَرَ لِلنَّاسِ قَبْلَ أَنْ يَجْرِي هَذَا الْعَقْدُ، مَا عَدَلْنَا بِهِ أَحَداً»؛ 🟢🔸اى سرور زنان! اگر ابوالحسن علی علیه‏ السلام قبل از این كه مردم با ابوبكر بیعت كنند، با آنان سخن مى‌گفت و روشنگرى مى‌نمود، ما از او روی‌گردان نمی‌‏شدیم، و با فرد دیگرى بیعت نمى‌‏كردیم!» 🔳🔸حضرت فرمودند: «إِلَيْكَ عَنِّي، فَمَا جَعَلَ‏ اللَّهُ‏ لِأَحَدٍ بَعْدَ غَدِيرِ خُمٍّ مِنْ حُجَّةٍ وَ لَا عُذْر»؛ «مرا به حال خود واگذار، كه خداوند بعد از جریان غدیر خم براى هیچ كس عذر و بهانه‌‏اى قرار نداده است.» 📕 (دلائل الإمامة؛ ص۱۱۲) @Sibtayn

حسّان جمّال گويد: امام صادق عليه السّلام را از مدينه به مكّه بردم، چون به مسجد غدير رسيديم به سمت چپ مسجد نگاه كرد و فرمود: آن‌جا جاى پاى رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله است، موقعى كه فرمود: «هركه را من مولايم پس على مولاى اوست». سپس به سمت ديگر مسجد نگاه كرد و فرمود: آن‌جا جاى چادر ابا فلان و فلان (ابابكر و عمر)، سالم مولى ابى حذيفه و ابى عبيده جرّاح است. هنگامى ديدند پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و اله دستانش را بلند كرده به يكديگر گفتند: به چشمانش نگاه كنيد! كه همانند ديوانگان مى‌چرخد(!!) در اين هنگام جبرئيل عليه السّلام با اين آيه فرود آمد كه «وَ إِنْ يَكٰادُ اَلَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصٰارِهِمْ لَمّٰا سَمِعُوا اَلذِّكْرَ وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ `وَ مٰا هُوَ إِلاّٰ ذِكْرٌ لِلْعٰالَمِينَ » . «نزديك است كافران هنگامى كه آيات قرآن را مى‌شنوند با چشم زخم تو را از بين ببرند و مى‌گويند: او ديوانه است. در حالى‌كه اين (قرآن) جز مايۀ بيدارى براى جهانيان نيست». 📚الکافي ج۴ ص۵۶۶ من لا یحضره الفقیه ج۲ ص۵۵۹ نور الثقلين ج۵ ص۳۹۹ كنز الدقائق ج۱۳ ص۳۹۶ بحار الأنوار ج۳۷ ص۱۷۲ @Sibtayn

تاريخ ولادت امام كاظم عليه السلام درباره تاريخ ولادت امام موسي كاظم(ع) دو تاريخ 20 ذي الحجه و هفتم صفر ذكر شده است. درباره ولادت امام موسي كاظم(ع) تنها سال و منطقه ولادت در روايات ذكر شده است، احمد بن خالد برقي در كتاب المحاسن، مرحوم شيخ كليني در اصول كافي، محمد بن حسن صفار در بصائر الدرجات و ابن جرير طبري شيعي از امام صادق(ع) نقل كرده اند كه ولادت امام موسي كاظم(ع) پس از ايام حج و در منزلي به نام ابواء روي داده است. امام موسي كاظم(ع) در بازگشت امام صادق(ع) از حج در منطقه ابواء متولد شدند؛ براساس نقلي از محمد بن جرير طبري از امام حسن عسكري(ع)، امام كاظم(ع) در ابواء بين مكه و مدينه در ماه ذي الحجه متولد شدند، در حالي كه برخي منابع هفتم صفر را سالروز ولادت امام موسي كاظم(ع) مي دانند. شهيد اول و شيخ محمد حسن نجفي معتقد هستند، ولادت حضرت در هفتم صفر بعيد است. آنچه واضح است امام موسي كاظم(ع) در منطقه ابواء متولد شدند، اما هيچ تاريخي براي آن ذكر نشده و در برخي از گزارش ها هفتم صفر معين شده كه با شواهد تطابق ندارد. براساس مستندات و تخمين ها مي توان بيان كرد، امام موسي كاظم(ع) در 20 ذي الحجه متولد شده اند، بنابراين شايسته است اين روز براي تبيين فضائل و مناقب در نظر گرفته شود.

🎬بیعت با نور 🎤حاج محمد علی قاسمی 🔹یوم الله عید غدیرخم 📌ماتمکده حضرت رباب علیها السلام #حاج_محمد_علی_قاسمی #امیرالمؤمنین_علی_علیه_السلام #شعرخوانی #مدح #عید_غدیرخم ╔═.❤️.══════╗ 🆔 @Sibtayn ╚══════.❤️.═╝

🗓22ذی الحجه 22 ذی حجة الحرام، سالروز شهادت مظلومانه سردار شهید اسلام، مدافع حریم ولایت و امامت، عاشقی ولایتمدار، یار باوفای امیرمؤمنان، سردار سربدار، جناب میثم تمّار است؛ او که در مقابل بیدادگری ظالمان زمانه خود، پرچم بیدارگری برداشت و با زبان گویای خود، ظلم و فتنه و فساد را افشا کرد و در دفاع از حریم اهل بیت عصمت و طهارت، جان بر کف نهاد و تا پای چوبه دار رفت و با لبهای خون آلود خود، بوسه بر چوبه دار زد و جان عاریت خود را، تقدیم مولا و مقتدای خود نمود. بعضی از محققان، میثم را ایرانی دانسته‌اندکه چون برده زنی از بنی‌اسد بوده، به این قبیله منسوب شده است.حضرت علی (علیه السلام) میثم را از آن زن خرید و آزاد کرد. چون نامش را پرسید، گفت سالم نام دارم. حضرت به او گفت پیامبر اکرم مرا آگاه کرده که والدین عجمی‌ات، تو را میثم نامیده‌اند. میثم سخن امیرالمومنین (علیه السلام) را تصدیق کرد امام به او فرمود همان نامی که پیامبر به من خبر داده برای خویش برگزین. میثم پذیرفت و نامش را به میثم تغییر داد و کنیه‌اش ابوسالم شد. کنیه دیگر او ابوصالح بود 📗کشی، رجال، ۱۳۴۸ش، ص۸۲؛ 📙مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۲۳؛ @Sibtayn

ابن حجر عسقلانی و شیخ مفید(ره) و عده‌ای دیگر از مورّخان نوشته‌اند: امیرالمومنین (علیه السلام) روزی به میثم فرمود: تو بعد از من دستگیر می‌شوی و به دار آویخته خواهی شد. روز سوم از بینی تو خون خواهد آمد و محاسنت از آن خون خضاب خواهد شد. تو بر در خانه عمرو بن حریث، جزء آن ده نفری خواهی بود که به دار آویخته می‌شوند. چوبه دار تو از همه آنها کوتاه‌تر است. سپس حضرت آن نخله‌ را به وی نشان داد و فرمود: تو را بر آن به دار آویخته خواهی شد. میثم همواره کنار آن نخل می‌آمد و نماز می‌خواند و با آن نخل سخن می‌گفت. و به عمرو بن حریث می‌گفت: من همسایه تو می‌شوم، برای من همسایه خوبی باش. عمرو به او می‌گفت: آیا می‌خواهی خانه ابن مسعود یا خانه ابن حکیم را بخری و نمی دانست که منظور میثم چیست. 📗ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۶، ص ۲۵۱-۲۵۰؛ 📙 الارشاد، ج۱، ص۳۲۴-۳۲۵ در روایت دیگری آمده است: «یوسف بن عمران نقل می‌کند؛ از میثم شنیدم می‌گفت: امام علی (علیه السلام) مرا نزد خود خوانده و فرمود: ای میثم! هنگامی که عبیدالله بن زیاد تو را طلب کند و از تو بخواهد که از من برائت حاصل کنی چه خواهی کرد. گفتم: یا امیرالمؤمنین من هرگز از تو برائت نخواهم جست. امام فرمود: بنابراین تو را خواهند کشت و به دارت خواند آویخت. عرض کردم: من صبر خواهم کرد. حضرت فرمود: در این صورت در مقام من با من خواهی بود». 📙ابراهیم بن محمّد ثقفی، الغارات، ۵۷۲. @Sibtayn

روایت مظلومیت امیرالمومنین(علیه السلام) از جناب میثم تمار رضوان الله علیه شیخ شهید محمد بن مكى روایت كرده از جناب میثم تمار كه گفت: « شبى از شبها امیرمؤمنان(علیه السلام) مرا با خود از كوفه بیرون برد تا به مسجد جعفى رسیدیم. در آنجا امام رو به قبله كرد و چهار ركعت نماز خواند. چون سلام داد و تسبیح گفت، مشغول خواندن دعا شد و سپس به سجده رفت وصورت بر خاك گذاشت و صد مرتبه العفو گفت. سپس برخاست و از مسجد بیرون رفتیم. من همچنان همراه آن حضرت بودم تا به صحرا رسیدیم. امام خطى براى من كشید و فرمود: "از این خط تجاوز مكن" و مرا گذاشت و رفت. آن شب، شب بسیار تاریكى بود. با خود گفتم كه مولاى خودت را در این صحرا تنها گذاشتى، حال آنكه آن حضرت دشمنان بسیار زیادى دارد. تو چه عذرى نزد خدا و رسول او خواهى داشت؟ به خدا قسم كه در عقب آن حضرت خواهم رفت تا از احوال ایشان با خبر شوم اگر چه امرشان را مخالفت كرده باشم. از این رو به جست‌وجوى امیرمؤمنان (علیه السلام) رفتم تا او را یافتم در حالیكه سر خود را تا نصف بدن در چاهى كرده و با چاه گفت وگو مى كرد، همین كه حضور مرا احساس كرد، گفت: "كیستی؟ " گفتم: "میثم". فرمود: "آیا تو را امر نكردم كه از آن خط تجاوز نكنی؟ "عرض كردم: "اى مولاى من! بر جان شما از دشمنان ترسیدم پس دلم طاقت نیاورد". حضرت فرمود: "آیا شنیدى چیزى از آن چه مى گفتم؟ "گفتم: "نه مولاى من!" فرمود: وَ فی الصّدر لبانات *** إذا ضاق لها صدری نَکتُّ الأرض بالکفّ *** و أبدیتُ لَها سرّی فمهما تنبت الأرض *** فذاک النَّبتُ من بذری "اى میثم! در سینه من دردهایى است كه وقتى بر دلم سنگینى مى كند و سینه ام را مى فشارد، زمین را با دستهاى خود مى كنم و رازها و دردهاى خود را در آن آشكار مى كنم. پس هر وقت كه آن زمین گیاهى برویاند، آن گیاه از تخمى است كه من در آن زمین كاشته ام"!!» . 📗المزار (للشهید الأوّل) ج۱ ص۲۷۰ 📙بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث : العلامة المجلسي ج: 40 ص : 199 @Sibtayn

خداوند متعال بعد از هر نمازی که می خوانند انها را لعن می کند عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِي سَعِيدٍ اَلْبَلْخِيِّ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَى فِي وَقْتِ كُلِّ صَلاَةٍ يُصَلِّيهَا هَذَا اَلْخَلْقُ لَعْنَةً قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ لِمَ ذَاكَ قَالَ لِجُحُودِهِمْ حَقَّنَا وَ تَكْذِيبِهِمْ إِيَّانَا . 🔸راوی گوید، از #امام_کاظم علیه السلام شنیدم که فرمودند: خداوند متعال در هر يك از اوقات نماز كه اين خلق نماز مى‌خوانند لعنتشان مى‌كند. راوى مى‌گويد:عرض كردم:فدايت شوم براى چه‌؟ حضرت فرمودند:چون حق ما را انكار كرده و خودمان را تكذيب نموده‌اند. 📚علل الشرایع، ج ۲، ص ۶۰۲ @Sibtayn

✨و عَنِ النَّبِيِّ صلی الله علیه و آله ‏ إِنَّ مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوباً لَا يُكَفِّرُهَا صَلَاةٌ وَ لَا صَوْمٌ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا يُكَفِّرُهَا قَالَ الْهُمُومُ فِي طَلَبِ‏ الْمَعِيشَة. ✴️رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: همانا گناهانی وجود دارند که کفاره آن ها نه نماز است و نه روزه، گفته شد ای رسول خدا پس کفاره آن ها چیست؟ حضرت فرمودند: سختی در کسب و کار. #گناه #رزق #روزی الدعوات (للراوندي) 56 @Sibtayn

تهمت تفرقه اندازی و بر هم زدن وحدت به امیرالمومنین علیه السلام ⛔️⛔️⛔️⛔️ 🔻قال الامام الصادق علیه السلام: أَ لَمْ یَنْسُبُوا سَیِّدَ الْأَوْصِیَاءِ (علیهم السلام) إِلَی أَنَّهُ کَانَ یَطْلُبُ الدُّنْیَا وَ الْمُلْکَ وَ أَنَّهُ کَانَ یُؤْثِرُ الْفِتْنَةَ عَلَی السُّکُونِ وَ أَنَّهُ یَسْفِکُ دِمَاءَ الْمُسْلِمِینَ بِغَیْرِ حِلِّهَا وَ أَنَّهُ لَوْ کَانَ فِیهِ خَیْرٌ مَا أُمِرَ خَالِدُ بْنُ الْوَلِیدِ بِضَرْبِ عُنُقِهِ ♦️امام صادق علیه السلام: آیا به سید اوصیا (یعنی امیرالمومنین علی علیه السلام) نسبت ندادند که او طالب دنیا و در پی فرمانروایی (خلافت و سلطنت) است و اینکه او همیشه در صدد فتنه و آشوب است و سکون و آرامش اجتماع را دوست ندارد؟ و اینکه او خون مسلمانان را در مسیر غیر شرعی می ریزد و اینکه اگر در او خیری بود، خالد بن ولید را مأمور به گردن زدن او نمی کردند؟ 📚الأمالی (للصدوق) ج۱ ص۱۰۲ بحارالانوار/ج67/ص3 @Sibtayn