خیلی خسته م مثل انسانی که یه کوه داره با خودش می بره صبوریم کجا رفته امیدم چه کسی دزدیده؟ دلم یه ذره هوا واقعی می خواد ریه م پر از هوای سنگین سمی ناامیدی شاید دلم هوای حرم کرده مشهد شاید دلم یه قوت قلب می خواد چه جوری ادامه بدم؟

مسئله انتخاب من واقعا احساسم این که هیچی این زندگی درست من نیست شاید دلیل لجبازی منه ولی واقعاً از این وضع اذیتم وقتی یه ذره حرف می زنیم انگار نمی خوان زورم کن پس چرا من این حس ندارم؟ خسته شدم کسی نمی خوام برام تصمیم بگیرن فقط می خوام زندگی کنم حواسم هست آگاهانه دلم می خواد این اجازه دوباره نفس کشیدن داشته باشم پشتوانه می خوام نه قضاوت تحقیر قاضی نه ترد شدن محدود شدن فقط تنهام این حس منه

دیگه واقعا خسته شدم زندگی که من مهم نباشم چه زندگیه؟ حالم از تعریف شون از دین خدا قرآن ابری شده قلبم داره فشرده می شه ولی همین قلب فشرده همین سینه که به تنگ اومده دلش می خواد یه جور دیگه دین تعریف کنه دینی پُر از احترام محبت علاقه نه زورگویی

یه بار کل زندگیم نابود شد حالا هم هی سعی کردم بسازمش ولی به مو وصلِ زیادی قوی بازی دربیاری خدا یه امتحان ازت میگیره که خورد بشی نتونی بلند بشی دیگه حوصله صبر ندارم تو تلاش کن خدا حلش می کنه؟! برعکس هر چقدر می خوای پاشی زندگی ت بزاری پاش بیشتر می زنه پَس کلت می گه بشین بچه🙇🏻‍♀

من حالم خوبهههههه دنیا حواست باشه قرار بترکونم💥 این گرما نیازه برات🔥 شغله ور بشو این قاعده سرما سرد سوزان❄️ بشکن💔 🪨 اینم سنگش

کاش فقط یکی شون با تمام وجودم درک نمی کردم! یعنی خوبه که اینا رو احساس کردم؟

حتی برای یک لحظه هم دوس ندارم من اون آدم ضعیفه م یا من همونیم که خوب نبود کامل نبود باشم حتی یه لحظه هم نمی خوام حس کنم من همونم که دیده نشد حقیقی دوست داشته نشد. نمی خوام اون آدم ضعیف باشم و نمی خوام هیچ وقت همچین مرد ضعیفی کنارم

گاهی وقتا مسیر هایی که توی قلب و ذهنت می ری خستگی سفرش بیشتره باری که روی شونه هات سنگینی می کنه باید قدم بزنی توی مسیر گذشته و خسته بشی نرسیدی به مقصد ولی وسط راه بمونی شاید شبیه حس کسی که وسط راه یه راهزن همه مالش بُرده باید کدوم سمت بره؟ برگرده؟ ادامه بده؟ بمونه؟

معصومیت از دست رفته

خدا می شه جواب منم بدی؟ جواب این امتحان که گرفتی چی بود؟ دارم صفر می شم

چقدر مزخرفن یه سری کلمات رفتن پایان تنهایی اونی که بود الان نیست کسی میاد که قرار نیست بمونه . . . هر کی هر جا هست موفق باشه ولی من با دلی که وابسته زمین زمان می شه چکار کنم؟

به خودت این اجازه رو بده انتخاب کن

یه سری آدم ها الهام بخش بعضی های دیگه ن کسی مثل رفیقم که سعی می کنه زندگی ش رو اداره کنه نظم داره و فردی مثل رفیقم (آبجیم) که انتخاب می کنه می جنگه تغییر می کنه رو به بالا پیشرفت می کنه امید توم بیدار می کنن این که می تونم این که قرار نیست تو آدم ضعیف دنیات باشی و تو یه انسانی مثل هسته اورانیوم که می شکافی و می شی قوی ترین انرژی ممکن که فقط باید خودت باشی شکوفه بزنی و بترکونی تمامممم

یه سری شخصیت ها قابل ستایش هست یه چیزی رو دوست های دبیرستانم زیاد بهم می گفتن (مراقب خودت باش مهربون مراقب مهربونی هات باش) شاید همین جوری می گفتن شاید مفهموم واقعی ش نمی فهمیدن ولی واقعا قشنگه مفهموم واقعیش خیلییی زیاددد از من به همه آدم های خوب زندگیم ممنون که خوبی خوب بمون ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ و این بدون وحشتناک ترین حس دنیا ناامنی تنهایی و رها شدنه