اهمیت روضه خانگی و برکات آن! آیت الله سید محمدصادق حسینی: والد معظّم- علامه سیّد محمدحسین طهرانی- به برگزارى محافل روضه و عزادارى تا آخر عمرشان مقيّد بودند و هم ديگران را به إحياء مجالس توسّل و ذكر أهل‏بيت عليهم ‏السّلام تشويق مى‏نمودند. در زمانى كه در نجف اشرف بوده و همراه مرحومه والده و مرحومه جدّه حقير در منزلى بسيار بسيار كوچك زندگى می‌كردند، اهتمام داشتند كه هر هفته خودشان در منزل روضه‏اى بخوانند و والده و جدّه گوش نموده و بعد هم با چاى پذيرائى مى‏كرده‏اند. ایشان می‌فرمودند: چاى روضه بركت دارد و اين چاى از بركات مجلس روضه متبرّك شده و مورد عنايت است و خوردن دارد. در مشهد براى خانواده مجلس روضه هفتگى داشتند. در اوائل مرحوم آقاى بلورچى هر هفته مى‏آمدند و روضه مى‏خواندند. بعد از رحلت ايشان به ما فرموده بودند كه نوبتى هر دفعه يكى از اخوان روضه بخوانند. و خودشان با لباس رسمى تشريف مى‏آوردند و مى‏نشستند و می‌فرمودند: همه به همين نحوه شركت كنند؛ آقايان با لباس رسمى بيرون و عباء و عمامه، و مخدّرات هم با چادر، همه مؤدّب بنشينند و گوش دهند و بعد از آن هم حتماً چاى داده شود. همچنین می‌فرمودند: روضه هفتگى بسيار بركت دارد و انسان اگر بتواند نبايد از آن محروم شود. سيره بسيارى از سلف صالح بر برگزارى اين روضه‏ها بوده و در نجف هم مرسوم بود كه برخى از بزرگان شب جمعه روضه‏اى داشتند و إطعام مختصرى مى‏نمودند. ایشان می‌فرمودند: مجلس ذكر و ياد ائمّه عليهم‏السّلام خيلى مهمّ است و روضه‏ خواندن و عزادارى و اشك ‏ريختن، علاوه بر ذكر و توسّل، اهمّيت خاصّ‏ خود را دارد و برگزارى آن در منزل و اينكه در خانه‏اى كه در آن زندگى می‌كنند روضه برگزار شود و مصائب اهل‏بيت عليهم ‏السّلام گفته شود و چند نفرى (گرچه فقط اهل منزل باشند) اشك بريزند، بسيار مطلوب است. و نبايد انسان به شركت ‏كردن در مجالس روضه در بيرون منزل، قناعت بورزد. خصوصاً اگر در كنار اين روضه هفتگى خطيبى عالم نيز دعوت شود و چند كلمه‏اى از معارف و احكام بيان كند و اهل‏ منزل از آن استفاده نمايند كه نورٌ على ‏نور مى‏شود. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: نورمجرد، ج‏۲ ص۴۶۲، سید محمد صادق طهرانی، نشر علامه طباطبایی. https://eitaa.com/sirefarzanegan

﷽ ━━━━💠🌸💠━━━━ با دستِ بسته است ولی دست‌بسته نیست زینب سرش شكسته ولی سرشكسته نیست هرچند سر به‌ زیر... ولی سرفراز بود زینب قیام كرده چون از پا نشسته نیست زینب اسیر نیست، دو عالم اسیر اوست او را اسیر قافله خواندن خجسته نیست رنج سفر، خطر، غم بازار، چشم شوم داغ سه‌ ساله دیده ولی باز خسته نیست حتی اگر به صورت او سنگ می‌خورد او زینب است، معجرش از هم گسسته نیست مجید تال

هر دعایی که نفعش به عموم برسد! در یکی از لیالی قدر ماه مبارک رمضان، پس از نیمه شب خدمت فقیه عارف حضرت آیت الله بهجت رسیدم و به ایشان عرض کردم: امشب چه دعایی کنیم و از خدا چه بخواهیم؟ فرمودند:هر چه که نفعش عاید حال عموم می‌شود، آن را از خدا بخواهید. عرض کردم: چه دعایی نفعش شامل حال عموم می‌شود؟! فرمودند: برای فرج امام عصر عجل الله تعالی فرجه دعا کنید. آری نفعی که از فرج آن دُردانه هستی عاید خلق خدا می‌شود با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: بالاترین نذر، ص ۹۵، جعفر صالحان، نشر تراث https://eitaa.com/sirefarzanegan

ای کاش مرثیه خوان بودم! علامه روزی در یکی از مجالس روضه شرکت کرده بودند، شخص حراف و لوده‌ای که علامه را نمی‌شناخت در حضور ایشان شروع کرد به لودگی کردن و حرفهای بی ربط زدن؛ و توجه نداشت این آقایی که حضور دارد حضرت علامه طباطبایی است؛ چون علامه، بسیار کم حرف بودند و ظاهر بسیار معمولی و متعارفی داشتند. بعد از آنکه به آن شخص می‌گویند آقا! حداقل امروز که حضرت علامه طباطبایی حضور دارند مراعات کنید و در محضر ایشان مودب باشید و درست صحبت کنید! او می‌پرسد: حضرت علامه طباطبایی ایشان هستند؟ میگویند بله بعد آن بنده خدا می‌گوید: مــن خیال کردم ایشان مرثیه خوان است. فکر نمی‌کردم، ایشان علامه طباطبایی باشند. علامه با شنیدن این سخن میفرمایند: ای کاش من مرثیه خوان حضرت سید الشهدا بودم. من حاضرم همۀ این سالیانی که مشغول درس و تالیف و فعالیتهای علمی بوده‌ام بدهم و ثواب یک جلسه مرثیه خوانی ابا عبد الله الحسین را به من بدهند. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: عرفان علامه طباطبائی، ص۲۶۹، استاد حسن رمضانی، نشر سبط النبی https://eitaa.com/sirefarzanegan

اگر بیایم مسجد جامع، مساجد اطراف خالی می‌شود! مرحوم آیت‌الله آخوند ملاعلی معصومی نمازهای یومیه را در مسجد محله‌ای که توسط حاج علی پوستی‌زاده از تجار متدین همدان احداث شده بود، اقامه می‌کردند، یک سال ماه رمضان تعدادی از بازاریان خدمت مرحوم آخوند آمدند و گفتند آقا، شأن شما اجل است، تشریف بیاورید در مسجد جامع نماز را اقامه کنید؛ ایشان به طور مزاح فرموده بودند «نه، این مسجد نزدیک خانه‌مان هست و زود جمعیتش پُر می‌شود و صدایمان به همه محله می‌رسد» و آقایان خندیدند، در ادامه مرحوم آخوند گفتند: من اگر بیایم مسجد جامع، مردم خیال می‌کنند که چه خبر است که آخوند ملاعلی مسجد جامع آمده و مساجد اطراف خلوت می‌شود و این اخلاق صحیحی نیست که من این مسجد را ترک کنم و بیایم مسجد جامع، نماز را اقامه کنم. ایشان نپذیرفتند و این از تواضع و تقوای مرحوم آخوند ملاعلی بود. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: پایگاه تحلیلی عترتنا، گفتگو با سید حیدر حسینی وفایی، ۱۴۰۲/۵/۱ https://eitaa.com/sirefarzanegan

از اشک سینه‌اش خیس می‌شد! مرحوم آیت الله ملا علی همدانی ماه مبارک رمضان در مسجد محله خودشان منبر می‌رفتند و خطابه‌های نهج‌البلاغه را شرح  و تفسیر می‌کردند و همین که خطبه را شروع می‌کردند اشک از چشمانشان جاری می‌شد و از منبر که پایین می‌آمدند سینه‌ ایشان از گریه کاملا خیس بود. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: پایگاه تحلیلی عترتنا، گفتگو با سید حیدر حسینی وفایی، ۱۴۰۲/۵/۱ https://eitaa.com/sirefarzanegan

من از حضرت زهرا خجالت می‌کشم، بفرمایید بالا! مرحوم آیت الله آخوند ملا علی همدانی، به سادات علاقه خاصی داشتند، یادم هست یک بار برای احترام پایین پای ایشان نشسته بودم؛ ایشان با اینکه ناتوان و مریض بودند به من فرمودند: آقای آسید حیدر من از حضرت زهرا(س) خجالت می‌کشم که شما در پایین پای من نشستید بفرماید بالا! برکات در فضیلت و خدمت به سادات، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: پایگاه تحلیلی عترتنا، گفتگو با سید حیدر حسینی وفایی، ۱۴۰۲/۵/۱ https://eitaa.com/sirefarzanegan

سادات، امامزادگان حی و حاضر هستند! مرحوم آیت‌الله آخوند ملاعلی معصومی همدانی، خوش اخلاق، خوش مشرب، خوش برخورد و مهمان‌نواز بودند و مخصوصا به سادات خیلی ارادت داشتند و به مردم همدان می‌فرمودند: این امامزاده‌ها را که گنبد و بارگاه دارند، صحن و سرا دارند، بروید و احترام کنید، فاتحه بخوانید و خیرات کنید؛ اما سادات، امامزادگان حی و حاضر هستند به این ساداتی که حی و حاضر و زنده هستند، بیشتر احترام کنید! برکات در فضیلت و خدمت به سادات، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: پایگاه تحلیلی عترتنا، گفتکو با سید حیدر حسینی وفایی، ۱۴۰۲/۵/۱ https://eitaa.com/sirefarzanegan

با این همه رساله چه کردند که من هم رساله بدهم؟! روزی از مرحوم آیت الله ملا علی معصومی همدانی سؤال کردم: حضرت آیت‌الله! شما که این قدر مُقلِد دارید، چرا یک رساله عملیه در اختیار مردم نمی‌گذارید؟ فرمودند: آقای آسید حیدر، مردم این همه رساله را چه کردند،که من هم رساله بدهم؟! این مطلب بیانگر تواضع، زهد و تقوای ایشان است. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: پایگاه تحلیلی عترتنا، گفتکو با سید حیدر حسینی وفایی، ۱۴۰۲/۵/۱ https://eitaa.com/sirefarzanegan

عزاداری در روز عاشورا را بر نماز اول وقت، ترجیح می‌دادند! خدا رحمت کند مرحوم آیت الله العظمی سید صادق روحانی را . عاشورا که منزلشان مقتل می‌خواندم، دستور می دادند که تا ۱۰ یا ۱۵ دقیقه بعد از اذان خوانده شود. ایشان عزاداری در این روز را نسبت به نماز اول وقت، ترجیح می دادند. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: کانال روحانیت شیعه، نقل خاطره از محمدرضا باقی اصفهانی، ۱۴۰۲/۵/۱ https://eitaa.com/sirefarzanegan

از من خواسته‌اند که روی منبر از ایشان تجلیل نکنم! مرحوم حجه الاسلام و المسلمین حاج شیخ علی لطفی زاده معروف به حاج شیخ علی فلسفی در حدود ۹۰ سالگی در مشهد درگذشت. ایشان درس اخلاق و معارف عمومی آیت الله میرزا مهدی اصفهانی را در مشهد درک کرده بود. مرحوم حاج شیخ علی فلسفی درباره شخصیت علمی و معنوی مرحوم آیت الله میرزا مهدی اصفهانی می‌فرمودند: مرحوم میرزا مهدی اصفهانی با آن شخصیت علمی و معنوی برجسته، متواضع و با اخلاص بود. او نمی‌خواست برای خود موقعیت خاصی در بین مردم ایجاد کند. شهرت‎گریز بود و از مطرح کردن خود در جامعه خودداری می‌کرد. حُب جاه و مقام و شهرت و …، نداشت. دنبال ریاست پیدا کردن و … نبود. نمی‌خواست مردم او را بشناسند و شهرتی پیدا کند و تجار، اعیان و ثروتمندان را به دنبال خود جمع نماید. اگر می‌خواست، زمینه برایش فراهم بود و از طریق شاگردان و …، این کار به راحتی برایش میسر بود. وی ساده‎زیست بود و ساده زندگی می‌کرد. رفت و آمدش هم ساده بود. تنها و بدون همراه این طرف و آن طرف می‌رفت و خودش شخصا خرید می‌کرد. به منبری‌ها می‌گفت: در منبرها از من نام نبرید و تجلیل خاصی نکنید. به مجالس امام حسین (علیه‎السلام) خیلی علاقه نشان می‎داد و در این مجالس شرکت می‌کرد. به منبری‌ها تذکر می‌داد، اخلاص را رعایت کنند. مرحوم میرزا خیلی به امام زمان (علیه‎السلام) علاقه داشت. او سراپا امام زمانی بود و نام و یاد حضرت همیشه در نظرش بود. طلاب را نیز به امام زمان (علیه السلام) توجه می‌داد و به ذکر و یاد حضرتش توصیه می‌نمود. یک ‎بار در یکی از مجالس سخنرانی آقای حاج شیخ محمود حلبی من به همراه آیت‎الله میرزا مهدی اصفهانی شرکت کردم، ولی آقای حلبی تجلیل خاصی از میرزا نکرد و فقط به این‌که اصفهان چه اساتید و علمای برجسته و بزرگی دارد اکتفا نمود. بعد از منبر، از ایشان گلایه کردم که چرا از ایشان نام نبردید و تجلیل خاصی نکردید؟ ایشان گفت: خود میرزا از من خواسته‌اند که در مجالسی که من حاضر می‌شوم از من نام نبرید و صلوات و …، احترام خاصی نکنید. می‌خواهم عادی شرکت کنم و بروم؛ لذا من نمی‌توانستم تجلیل خاصی از ایشان بنمایم؛ چون ایشان راضی نیست. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: گفتگوی استاد حسن طالبیان شریف با مرحوم شیخ علی فلسفی، https://eitaa.com/sirefarzanegan

نمی‌خواهم به اعتقادات و باورهای او خدشه‌ای وارد شود! اُستاد بزرگوار ما فقیه عارف مرحوم آیت الله جعفری تهرانی وقتی از بیمارستان مرخص شدند، به لحاظ آن که آب منطقه‌ای که ایشان در آنجا اِسکان پیدا کرده بودند، مناسب نبود و برای ایشان که دائماً باید از اُکسیژن استفاده می‌کردند، مضر بود، بنده برای ایشان آب معدنی می‌بردم. یک روز ایشان فرمودند: می‌شود این کیسه را شما با خود ببرید و در بین راه در سطل زباله قرار دهید؟ عرض کردم مانعی ندارد. وقتی کیسه را برداشتم، دیدم بطری‌های خالی همان آب معدنی‌ها می‌باشد. با تعجب عرض کردم: چرا این‌ها را در کیسه زباله نگذاشتید که شب‌ها ببرند؟ فرمودند: این آقایی که زباله‌های محله را جمع می‌کند، نمی‌داند که من مریضم و در حال حاضر نمی‌توانم از آب این جا استفاده کنم و مجبورم از آب این بطری‌ها بخورم، لذا فکر کردم که اگر این بطری‌های خالی را در کیسه زباله قرار دهم، ممکن است در دلش بیفتد که آبِ خوردن این آقا با ما فرق دارد و خدای نخواسته به باورهای اعتقادی و ایمان وی آسیب وارد شود، لذا ظرف‌های خالی‌اش را جمع کردم تا شما زحمت آن را بکشید و با خودتان ببرید. سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از: ندیم شاه نینوا، ص ۳۵، جعفر صالحان، نشر تراث. https://eitaa.com/sirefarzanegan