eitaa logo
احمد الحسن باطل شد
175 دنبال‌کننده
409 عکس
184 ویدیو
106 فایل
روشنگری درباره جریان احمد الحسن
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
4_5956321926686183781.ogg
17.15M
ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ ╣◆کنفرانس ستیزه ╣◆جلسه ۱۶ ╣◆ادامه گفتار دوم: ستیزه با علم ╣◆سخن دوم : علم رجال ◆بررسی احادیث موافقت ◆احادیث مبیِّن ◆حدیث (۳) ◆حدیث (۴) ✎سیّـدمھ‌دےمج‌ـتھ‌دسیستانے ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ
ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ حدیث (3) «حَدَّثَنَا أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالا حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللهِ الْمِسْمَعِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْمِيثَمِيُ‏ أَنَّهُ سُئِلَ الرِّضَا ع يَوْماً وَ قَدِ اجْتَمَعَ عِنْدَهُ قَوْمٌ مِنْ أَصْحَابِهِ وَ قَدْ كَانُوا يَتَنَازَعُونَ فِي الْحَدِيثَيْنِ‏ الْمُخْتَلِفَيْنِ‏ عَنْ‏ رَسُولِ‏ اللهِ ص فِي الشَّيْ‏ءِ الْوَاحِدِ فَقَالَ ع: إِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَرَّمَ حَرَاماً وَ أَحَلَّ حَلَالًا وَ فَرَضَ فَرَائِضَ فَمَا جَاءَ فِي تَحْلِيلِ مَا حَرَّمَ اللهُ أَوْ تَحْرِيمِ مَا أَحَلَّ اللهُ أَوْ دَفْعِ فَرِيضَةٍ فِي كِتَابِ اللهِ رَسْمُهَا بَيِّنٌ قَائِمٌ بِلَا نَاسِخٍ نَسَخَ ذَلِكَ فَذَلِكَ مِمَّا لَا يَسَعُ الْأَخْذُ بِهِ لِأَنَّ رَسُولَ اللهِ ص لَمْ يَكُنْ لِيُحَرِّمَ مَا أَحَلَّ اللهُ وَ لَا لِيُحَلِّلَ مَا حَرَّمَ اللهُ وَ لَا لِيُغَيِّرَ فَرَائِضَ اللهِ وَ أَحْكَامَهُ، كَانَ فِي ذَلِكَ كُلِّهِ مُتَّبِعاً مُسَلِّماً مُؤَدِّياً عَنِ اللهِ، وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ‏: "إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا ما يُوحى‏ إِلَيَّ"[1] فَكَانَ ع مُتَّبِعاً للهِ مُؤَدِّياً عَنِ اللهِ مَا أَمَرَهُ بِهِ مِنْ تَبْلِيغِ الرِّسَالَةِ. قُلْتُ: فَإِنَّهُ يَرِدُ عَنْكُمُ الْحَدِيثُ فِي الشَّيْ‏ءِ عَنْ رَسُولِ اللهِ ص مِمَّا لَيْسَ فِي الْكِتَابِ وَ هُوَ فِي السُّنَّةِ ثُمَّ يَرِدُ خِلَافُهُ.‏ فَقَالَ: وَ كَذَلِكَ قَدْ نَهَى رَسُولُ اللهِ ص عَنْ أَشْيَاءَ نَهْيَ حَرَامٍ فَوَافَقَ فِي ذَلِكَ نَهْيُهُ نَهْيَ اللهِ تَعَالَى وَ أَمَرَ بِأَشْيَاءَ فَصَارَ ذَلِكَ الْأَمْرُ وَاجِباً لَازِماً كَعِدْلِ‏ فَرَائِضِ اللهِ تَعَالَى وَ وَافَقَ فِي ذَلِكَ أَمْرُهُ أَمْرَ اللهِ تَعَالَى. فَمَا جَاءَ فِي النَّهْيِ عَنْ رَسُولِ اللهِ ص نَهْيَ حَرَامٍ ثُمَّ جَاءَ خِلَافُهُ‏ لَمْ يَسَعِ اسْتِعْمَالُ ذَلِكَ وَ كَذَلِكَ فِيمَا أَمَرَ بِهِ لِأَنَّا لَا نُرَخِّصُ فِيمَا لَمْ يُرَخِّصْ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ لَا نَأْمُرُ بِخِلَافِ مَا أَمَرَ رَسُولُ اللهِ ص إِلَّا لِعِلَّةِ خَوْفِ ضَرُورَةٍ. فَأَمَّا أَنْ نَسْتَحِلَّ مَا حَرَّمَ رَسُولُ اللهِ ص أَوْ نُحَرِّمَ مَا اسْتَحَلَّ رَسُولُ اللهِ ص فَلَا يَكُونُ ذَلِكَ أَبَداً لِأَنَّا تَابِعُونَ لِرَسُولِ اللهِ ص مُسَلِّمُونَ لَهُ كَمَا كَانَ رَسُولُ اللهِ ص تَابِعاً لِأَمْرِ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مُسَلِّماً لَهُ وَ قَالَ عَزَّ وَ جَلَ‏: "ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا".[2] وَ إِنَّ رَسُولَ اللهِ ص نَهَى عَنْ أَشْيَاءَ لَيْسَ نَهْيَ حَرَامٍ بَلْ إِعَافَةٍ وَ كَرَاهَةٍ وَ أَمَرَ بِأَشْيَاءَ لَيْسَ أَمْرَ فَرْضٍ وَ لَا وَاجِبٍ بَلْ أَمْرَ فَضْلٍ وَ رُجْحَانٍ فِي الدِّينِ ثُمَّ رَخَّصَ فِي ذَلِكَ لِلْمَعْلُولِ وَ غَيْرِ الْمَعْلُولِ فَمَا كَانَ عَنْ رَسُولِ اللهِ ص نَهْيَ إِعَافَةٍ أَوْ أَمْرَ فَضْلٍ فَذَلِكَ الَّذِي يَسَعُ اسْتِعْمَالُ الرُّخَصِ فِيهِ. إِذَا وَرَدَ عَلَيْكُمْ عَنَّا فِيهِ الْخَبَرَانِ بِاتِّفَاقٍ يَرْوِيهِ مَنْ يَرْوِيهِ فِي النَّهْيِ وَ لَا يُنْكِرُهُ وَ كَانَ الْخَبَرَانِ صَحِيحَيْنِ مَعْرُوفَيْنِ بِاتِّفَاقِ النَّاقِلَةِ فِيهِمَا يَجِبُ الْأَخْذُ بِأَحَدِهِمَا أَوْ بِهِمَا جَمِيعاً أَوْ بِأَيِّهِمَا شِئْتَ وَ أَحْبَبْتَ مُوَسَّعٌ ذَلِكَ لَكَ مِنْ بَابِ التَّسْلِيمِ لِرَسُولِ اللهِ ص وَ الرَّدِّ إِلَيْهِ وَ إِلَيْنَا وَ كَانَ تَارِكُ ذَلِكَ مِنْ بَابِ الْعِنَادِ وَ الْإِنْكَارِ وَ تَرْكِ التَّسْلِيمِ لِرَسُولِ اللهِ ص مُشْرِكاً بِاللهِ الْعَظِيمِ. فَمَا وَرَدَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَبَرَيْنِ مُخْتَلِفَيْنِ فَاعْرِضُوهُمَا عَلَى كِتَابِ اللهِ فَمَا كَانَ فِي كِتَابِ اللهِ مَوْجُوداً حَلَالًا أَوْ حَرَاماً فَاتَّبِعُوا مَا وَافَقَ الْكِتَابَ وَ مَا لَمْ يَكُنْ فِي الْكِتَابِ فَاعْرِضُوهُ عَلَى سُنَنِ النَّبِيِّ ص فَمَا كَانَ فِي السُّنَّةِ مَوْجُوداً مَنْهِيّاً عَنْهُ نَهْيَ حَرَامٍ أَوْ مَأْمُوراً بِهِ عَنْ رَسُولِ اللهِ ص أَمْرَ إِلْزَامٍ فَاتَّبِعُوا مَا وَافَقَ نَهْيَ رَسُولِ اللهِ ص وَ أَمْرَهُ. وَ مَا كَانَ فِي السُّنَّةِ نَهْيَ إِعَافَةٍ أَوْ كَرَاهَةٍ ثُمَّ كَانَ الْخَبَرُ الْآخَرُ خِلَافَهُ فَذَلِكَ رُخْصَةٌ فِيمَا عَافَهُ رَسُولُ اللهِ ص وَ كَرِهَهُ وَ لَمْ يُحَرِّمْهُ فَذَلِكَ الَّذِي يَسَعُ الْأَخْذُ بِهِمَا جَمِيعاً أَوْ بِأَيِّهِمَا شِئْتَ وَسِعَكَ الِاخْتِيَارُ مِنْ بَابِ التَّسْلِيمِ وَ الِاتِّبَاعِ وَ الرَّدِّ إِلَى رَسُولِ اللهِ ص. ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ 👇👇👇👇👇(۱)
ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ وَ مَا لَمْ تَجِدُوهُ فِي شَيْ‏ءٍ مِنْ هَذِهِ الْوُجُوهِ فَرُدُّوا إِلَيْنَا عِلْمَهُ فَنَحْنُ أَوْلَى بِذَلِكَ وَ لَا تَقُولُوا فِيهِ بِآرَائِكُمْ وَ عَلَيْكُمْ بِالْكَفِّ وَ التَّثَبُّتِ وَ الْوُقُوفِ وَ أَنْتُمْ طَالِبُونَ بَاحِثُونَ حَتَّى يَأْتِيَكُمُ الْبَيَانُ مِنْ عِنْدِنَا»[3]: (احمد ميثمى می گوید: روزى در حالیكه جماعتى از اصحاب حضرت رضا عليه السلام گرد آن جناب بودند و درباره دو حديث معارض كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله در مورد یک‏ چیز رسيده نزاع مى ‏نمودند، امام فرمود: خداوند عز و جل چيزى را حرام كرده و چيزى را حلال، و امورى را واجب نموده، پس هر روايتى در مورد حلال كردن آنچه خداوند حرام فرموده، يا حرام كردن آنچه خداوند حلال فرموده، يا رد كردن واجبى آمده كه حدودش در كتاب خدا واضح و پا برجاست بدون ناسخى که نسخش کرده باشد، امکان عمل کردن به آن وجود ندارد زيرا رسول خدا اين طور نبود كه حلال خدا را حرام یا حرام خدا را حلال نموده، و يا فرائض و احكام خدا را تغيير دهد، او در تمام این موارد تابع و تسليم و رساننده از سوى خدا بود، و اين سخن خدای عز و جل است كه: "من پيروى نمى ‏كنم مگر آنچه به من وحى مى ‏شود"[4]، پس رسول خدا تابع خدا و رساننده چیزی بود که خدا به او از تبلیغ رسالت امر كرده بود. راوى گفت: گاهى توسط شما چیزی از رسول خدا درباه موضوعی روايت می شود كه در كتاب خدا نيست و در سنت است، سپس حديثى خلاف آن از شما می رسد. امام فرمود: و همچنين رسول خدا از چيزهایى نهىِ حرمت فرموده که نهیش در این موارد موافق نهی خدای متعال است، و نيز به چیزهایی امر فرموده که آن امر مثل دستورات خدای متعال واجب و لازم گشته و امر او در این موارد موافق امر خدای متعال است. پس هر چه درباره نهیِ حرمتی از رسول خدا آمده و سپس خلافش رسیده، عمل به آن روايتِ خلاف جايز نيست و همين طور است در آنچه بدان امر فرموده، زيرا ما در چيزى كه رسول خدا اجازه نداده اذن نمي دهيم، و به خلاف آنچه رسول خدا امر فرموده امر نمى ‏كنيم مگر به علّت ترس از خطری مهم (یعنی تقیه). و اما اينكه آنچه رسول خدا حرام فرموده را حلال كنيم يا آنچه رسول خدا حلال کرده را حرام نماییم هرگز چنين چيزی نخواهد شد، چون ما پيرو رسول خدا و تسليم او هستیم همانطور كه رسول خدا تابع فرامين پروردگارش عز و جل و تسليم او بود، و خدای عز و جل مى ‏فرمايد: "هر چه پيامبر براى شما آورد بپذيريد و از هر چه شما را بر حذر داشت باز ايستيد".[5] و رسول خدا از چيزهایى نهى فرموده كه به عنوان نهى حرام نيست، بلكه نهى پرهيز و كراهتى است، و به امورى امر فرموده كه امر لازم و وجوبى نيست بلكه امر فضیلت و رجحان در دین است، سپس برای فردی با علت یا بدون علت، در عمل و ترك آن رخصت داده است. حال، آنچه از رسول خدا نهى غیر حرام يا امر فضیلت است این همان چیزی است که عمل به رخصتها در آن رواست. (پس) هر گاه از جانب ما، دو خبر در این مورد بر شما وارد شد و او که آن را در نهی روایت می کند منکر دیگری نیست، و هر دو خبر به اتفاق ناقلانش، صحیح و معروف می باشند در اين صورت واجب است كه به يكى از آنها يا به هر دو، يا به هر كدام كه بخواهى و دوست داری عمل شود که این بر تو جایز است، از باب تسليم رسول خدا و ارجاع دادن علم آن به او و به ما، و كسى كه این را از روى عناد و انكار و کنار گذاشتن تسلیم رسول خدا ترك كند مشرك به خداوند عظيم خواهد بود. پس هر گاه دو خبر مختلف به شما رسید آن دو را بر كتاب خدا عرضه کنید، و آنچه در كتاب خدا از حلال يا حرام موجود است از خبر موافق کتاب پیروی کنید، و آنچه در كتاب نبود بر سنت ‏هاى پيغمبر عرضه نمایید، و آنچه در سنت موجود بود، حال چه مورد نهی حرمت و چه مورد امر الزامی از جانب رسول خدا، از خبری پیروی کنید که موافق نهی و امر رسول خداست. و آنچه در سنت، نهىِ پرهیز و كراهتى شده و در مقابل، خبرى مخالف آن وارد گشته، اين رخصتى است در آنچه رسول خدا از آن نهى كرده و آن را ناخوشايند دانسته و حرام نکرده بوده، و اينجاست كه مي توان به هر دو خبر تمسك كرد یا به هر کدام که خواستی، اختيار با توست از باب تسلیم و تبعیت و بازگشت دادن به رسول خدا. و آنچه كه در هيچيك از اين موارد نیافتید علمش را به ما باز گردانيد، که ما بدان سزاوار‏تريم، و درباره آن از پيش خود چيزى نگویيد و بر شما باد به خوددارى و پایداری و توقف، در حالیکه در جستجو و بررسی آن هستید تا توضيح آن از جانب ما بيايد). بررسی: سند این روایت به خاطر نکته ای که شیخ صدوق ذیل آن فرموده قابل قبول می باشد[6] و از نظر محتوا نکات متعددی را بیان می کند: ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ 👇👇👇👇👇(۲)
ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ الف) در قرآن، بعضی از کارها به صورت واضح، حرام یا واجب شمرده شده است: «حدودش در كتاب خدا واضح و پا برجاست بدون ناسخى»، در چنین مواردی هر روایتی حرامی را حلال یا حلالی را حرام معرفی کرد «امکان عمل کردن به آن وجود ندارد». و این فقره به خوبی روشن می کند مراد از مخالفت با قرآن، مخالفت علنی و به نحو تباین است. ب) گاهی «موضوعی روايت می شود كه در كتاب خدا نيست و در سنت است»، «و آنچه در كتاب نبود بر سنت ‏هاى پيغمبر عرضه نمایید» و این همان حقیقتی است که بارها بدان تذکر دادیم: همه چیز در ظاهر قرآن نیست. ج) سنت پیامبر صلی الله علیه و آله بر دو گونه است: فرامین واجب و لازم الاجرا، فرامین دارای فضیلت. در گزینه اول، هر روایتی از اهل بیت علیهم السلام رسیده که مخالف سنت است «عمل به آن روايتِ خلاف جايز نيست». و این فقره نیز روشن می کند: مراد از مخالف سنت، یعنی مخالف صریح و به نحو تقابل و تباین، که به قرینه مقابله، منظور از موافقت نیز موافقت صریح و علنی می باشد نه صرف عدم مخالفت. د) موافقت با کتاب خدا، معیاری برای دو حدیث متعارض است: «هر گاه دو خبر مختلف به شما رسید آن دو را بر كتاب خدا عرضه کنید». حدیث (4) «سَعِيدُ بْنُ هِبَةِ اللَّهِ الرَّاوَنْدِيُّ فِي رِسَالَتِهِ الَّتِي أَلَّفَهَا فِي أَحْوَالِ أَحَادِيثِ أَصْحَابِنَا وَ إِثْبَاتِ صِحَّتِهَا عَنْ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ ابْنَيْ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ الصَّمَدِ عَنْ أَبِيهِمَا عَنْ أَبِي الْبَرَكَاتِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ أَبِي جَعْفَرِ بْنِ بَابَوَيْهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَيُّوبَ بْنِ نُوحٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: قَالَ الصَّادِقُ ع:‏ إِذَا وَرَدَ عَلَيْكُمْ حَدِيثَانِ‏ مُخْتَلِفَانِ‏ فَاعْرِضُوهُمَا عَلَى‏ كِتَابِ‏ اللَّهِ‏ فَمَا وَافَقَ كِتَابَ اللَّهِ فَخُذُوهُ وَ مَا خَالَفَ كِتَابَ اللَّهِ فَرُدُّوهُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوهُمَا فِي كِتَابِ اللَّهِ فَاعْرِضُوهُمَا عَلَى أَخْبَارِ الْعَامَّةِ فَمَا وَافَقَ أَخْبَارَهُمْ فَذَرُوهُ وَ مَا خَالَفَ أَخْبَارَهُمْ فَخُذُوهُ»[7]: (امام صادق علیه السلام: اگر دو حدیث مختلف به شما رسید آن دو را بر کتاب خدا عرضه کنید و هر چه موافق کتاب خدا بود عمل نموده و آنچه مخالف کتاب خدا بود ردش کنید، و اگر آن دو را در کتاب خدا نیافتید بر روایات عامه (اهل سنت) عرضه نمایید و آنچه موافق روایات آنها بود کنار گذاشته و هر چه مخالف احادیث آنها بود عمل کنید). بررسی: سند شیخ صدوق تا امام صادق علیه السلام معتبر است اما واسطه های بین قطب راوندی و شیخ صدوق مجهول می باشند و البته صدر همین حدیث توسط شیخ صدوق به صورت مرسل از رسول خدا صلی الله علیه و آله ثبت شده است.[8] در این حدیث نیز به طور واضح، بحث موافقت و مخالفت با کتاب خدا، در فرض تعارض دو حدیث مطرح شده، همچنانکه تصریح کرده: بعضی چیزها در کتاب خدا نیست و باید به معیارهای دیگر مراجعه نمود. حدیث (5) «رُوِيَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ‏ عَنِ الرِّضَا ع قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا ع: تَجِيئُنَا الْأَحَادِيثُ‏ عَنْكُمْ‏ مُخْتَلِفَةً، قَالَ: مَا جَاءَكَ عَنَّا فَقِسْهُ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَحَادِيثِنَا فَإِنْ كَانَ يُشْبِهُهُمَا فَهُوَ مِنَّا وَ إِنْ لَمْ يُشْبِهْهُمَا فَلَيْسَ مِنَّا. قُلْتُ: يَجِيئُنَا الرَّجُلَانِ وَ كِلَاهُمَا ثِقَةٌ بِحَدِيثَيْنِ مُخْتَلِفَيْنِ فَلَا نَعْلَمُ أَيُّهُمَا الْحَقُّ، فَقَالَ: إِذَا لَمْ تَعْلَمْ فَمُوَسَّعٌ عَلَيْكَ بِأَيِّهِمَا أَخَذْتَ»[9]: (حسن بن جهم به امام رضا علیه السلام گفت: احادیث از شما به صورت اختلافی به ما می رسد، امام فرمود: آنچه از ما به تو می رسد با کتاب خدای عز و جل و احادیث (ثابت) ما مقایسه کن، اگر شبیه آن دو بود از ماست و اگر شبیه آن دو نبود از ما نیست. گفتم: دو مرد که هر دو ثقه هستند دو حدیث مختلف برای ما می آورند و ما نمی دانیم کدامیک حق است، امام فرمود: وقتی نمی دانی بر تو فراخ است به هر کدام خواستی عمل کنی). ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ 👇👇👇👇👇(۳)
ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ بررسی: این حدیث بدون سند ثبت شده اما از نظر محتوا، بیانگر چند نکته است: الف) نزد حسن بن جهم - که خود از راویان ثقه و صاحب کتاب می باشد[10] – معیار قبول روایت، ثقه بودن راوی می باشد برای همین می پرسد: «هر دو ثقه هستند دو حدیث مختلف برای ما می آورند و ما نمی دانیم کدامیک حق است». همچنانکه حارث بن مغیره از امام صادق علیه السلام نقل کرده: «إِذَا سَمِعْتَ مِنْ أَصْحَابِكَ الْحَدِيثَ وَ كُلُّهُمْ‏ ثِقَةٌ فَمُوَسَّعٌ عَلَيْكَ حَتَّى تَرَى الْقَائِمَ فَتَرُدَّهُ عَلَيْهِ»[11]: (اگر از اصحابت حدیث شنیدی و همه شان ثقه بودند بر تو فراخ است (عمل به هر یک) تا قائم را ببینی و آن را بر وی عرضه نمایی). ب) معیار موافقت با قرآن تنها در صورت تعارض دو حدیث مطرح شده است. البته در این حدیث سخن از شباهت است نه موافقت، و شباهت را نیز در قرآن و احادیث ثابت، توأم می داند نه جداگانه: «اگر شبیه آن دو بود از ماست و اگر شبیه آن دو نبود از ما نیست». همچنین ظاهراً فرقی بین سوال اول و دوم راوی نمی باشد، ولی پاسخ امام علیه السلام نسبت به آن دو، متفاوت است؛ بله در سوال اول صحبتی از وثاقت راویان دو حدیث نیست. و البته این احتمال هست که این دو سوال، دو روایت مجزا از هم باشند که اشتباهی یک حدیث تلقی شده اند، زیرا در نقل مرحوم عیاشی تنها سوال اول وجود دارد. و در این میان، احادیث متعددی هست که اصلاً معیار موافقت و مخالفت با قرآن را مطرح نکرده است که ما به علت طولانی شدن بحث از ذکر آنها خودداری می کنیم. و به خاطر آنچه گفته شد، سرور حدیث شناسان شیعه یعنی شیخ حر عاملی، معیار عرضه احادیث به قرآن را تنها در مورد احادیثی که صدور آنها از معصوم مشکوک است و نیز دو حدیث متعارض، جاری دانسته است.[12] [1] . يونس: 15 [2] . حشر: 7 [3] . عیون أخبار الرضا علیه السلام ج2 ص20-21 ح45 [4] . يونس: 15 [5] . حشر: 7 [6] . «قال مصنف هذا الكتاب رضي الله عنه كان شيخنا محمد بن الحسن بن أحمد بن الوليد رضي الله عنه سيّئ الرأي في محمد بن عبد الله المسمعي راوي هذا الحديث و إنما أخرجت‏ هذا الخبر في هذا الكتاب لأنه كان في كتاب الرحمة و قد قرأته عليه فلم ينكره و رواه لي‏». عیون أخبار الرضا علیه السلام ج2 ص21-22 [7] . وسائل الشیعة ج27 ص118 ح29 [8] . المقنع ص457-458 [9] . الإحتجاج ج2 ص357. و صدر آن به همین مضمون از امام کاظم علیه السلام: تفسیر العیاشی ج1 ص9 ح7 [10] . رجال النجاشی ص50 رقم109 [11] . الإحتجاج ج2 ص357 [12] . الثامنة: في وجوب عرض الحديث المشكوك فيه، و الحديثين المختلفين على القرآن و قبول ما وافقه خاصة. الإیقاظ من الهجعة ص20 ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ••ᚙ (۴)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢← 💢← 🎙️فهرست فیلم و فایل صوتی_١ 🔰•بر روے متن مورد نظر ڪلیک ڪنید:👇👇 ┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═┄ 🎥 ڪلیپ ڪتب نقد احمد بصرے 🎤ڪلیاتی‌درباره مدعیان دروغین1 🎤ڪلیاتی‌درباره مدعیان دروغین2 🎤ڪلیاتی‌درباره مدعیان دروغین3 🎤 تاریخچه جریان یمانے 🎤بررسی‌اتهام احمدبصرے به قله توحید ❥═❁🌺❥═༅༅═┅─ 🎤سلسله‌‌گفتارهای‌شڪست‌‌وصیت1 🎤سلسله… شڪست‌وصیت2 🎤سلسله… شڪست‌وصیت3 🎤سلسله‌…شڪست‌‌وصیت4(١) 🎤سلسله‌…شڪست‌‌وصیت4(٢) 🎤سلسله‌…شڪست‌وصیت5 🎤سلسله‌…شڪست‌وصیت6 🎤سلسله‌…شڪست‌وصیت7 🎤سلسله‌…شڪست‌وصیت8 🎤سلسله‌…شڪست‌وصیت9 🎤سلسله‌…شڪست‌وصیت10 🎤سلسله‌…شڪست‌‌وصیت11 ❥═❁🌺❥═༅༅═┅─ 🎥تحلیل فرار احمد از مناظره رسمی 🎞️ بررسی عدم تمثل شیطان به صورت معصومین 🎙️انکارکمال‌دین‌در روز غدیر توسط احمدبصری 🎙️ معرفی کتاب ایقاظ 🎞️ حدیث‌وصیت‌زیرتیغ‌نقد 🎞️ این‌امت‌فقط‌دوازده‌امام‌دارد 🎞️ معیارهای مهدویت‌تحقیقی 🎞️بررسی‌حدیث‌فرزندان و سی‌نفر 🎞️توقیع سمری راه های شناخت امام چیست؟ ⭕سوالاتی درباره حجت خدا اتهام‌احمد‌بصرۍ‌به‌ امام‌ حسین‌ علیه‌السلام‌ در‌ فرازی‌ مشکوک از‌ دعای‌ عرفه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔰|¦ فهرست ٢ 👈 ۵٧ جلسه فیلم کوتاه در رد احمد بصری (تدریس کتب دوازده خورشید، لوح و قلم، خوابنما) https://eitaa.com/sistanymogtahed/2372 ❥═❁🌺❥═༅༅═┅──
┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═┄ ڪلے 🔴 مستندات صوتے و تصویرے در نقد سخنان احمد بصری ➕پنجاه جلسه فیلم ڪوتاه در رد احمد بصری 🔰•بر روے متن مورد نظر ڪلیڪ ڪنید:👇👇 🌄√•| فهرست سلسله گفتارهاے ابطال حدیث وصیت و ... 🌄√•| فهرست اول : چهارده نڪته ابتدایے شماره یک (شامل ده فیلم) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🌄√•| فهرست دوم : چهارده نڪته ابتدایے شماره دو (شامل یازده فیلم) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🌄√•| فهرست سوم : بررسے سند حدیث وصیت (شامل شش فیلم) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🌄√•| فهرست چهارم : بررسے محتواے حدیث وصیت (شامل هفت فیلم) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🌄√•| فهرست پنجم : بررسے محتواے حدیث وصیت (شامل شش فیلم) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🌄√•| فهرست ششم : بررسے حصر عدد اوصیاء، عدد خلفا و عدد ائمه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🌄√•| فهرست هفتم : بررسے احادیث مهدیین و حجیت خواب 🟣لینک فهرست اول صوتی تصویری استاد https://eitaa.com/sistanymogtahed/2368 🎧⊹❁🎬⊹❁🎥⊹❁🎬⊹❁🎧 @sistanymogtahed ☜ڪانال @smahdimojtahed ☜گروه آیدے استادمجتهد☜ @sydmojtahed ❥═❁🌺❥═༅༅═┅─