عن جابرِ بنِ عبد الله، قال لمّا زوَّجَ رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلم فاطمةَ سلام الله علیها مِن علی علیه السلام أتاهُ ناسٌ مِن قُریش فَقَالُوا إنَّكَ زَوَّجتَ علیاً بمهرٍ خسیسٍ فَقالَ ما أَنا زَوَّجتُ علیاً، وَ لكنَّ اللهَ ـ عَزَّوَجَلَّ ـ زَوَّجَهُ...، أَوحی اللهُ إلی السِّدرةِ أن انثری ما عَلیك، وَ نَثَرت الدُرَّ و الجواهرَ و المَرجانَ...؛ از جابر بن عبدالله انصاری روایت شده است، هنگامی كه پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلم، حضرت فاطمه سلام الله علیها را به ازدواج امیرالمؤمنین علیه السلام درآورد، گروهی از قریش نزد وی آمدند و گفتند: شما او را با مهر ناچیزی به ازدواج علی علیه السلام درآوردید. پیامبر سلام الله علیها فرمودند: «من او را به ازدواج علی علیه السلام درنیاوردم؛ بلكه خداوند آن ازدواج را منعقد كرد و... خداوند به سدره المنتهی دستور داد تا آنچه كه دارد بر فاطمه سلام الله علیها نثار كند. پس آن دُرّ و جواهر و مرجان خود را نثار نمود.

در «تفسیر عیاشی»، حدیثی آمده است كه مقام زهرای اطهر سلام الله علیها را این گونه بیان می كند: لقد نَحَلَ اللهُ طوبی فی مهر فاطمه سلام الله علیها و جَعَلَها فی دار علی بن ابی طالب علیه السلام؛ خداوند درخت طوبا را در مهر حضرت فاطمه سلام الله علیها به او بخشید و آن را در خانه علی علیه السلام قرار داد.

عبدالوهّاب شعرانی در كتاب «الیواقیت و الجواهر» آورده است: اگر تو بگویی اصل شجره طوبی در كدام منزل از بهشت است، جواب این است كه محیی الدّین در «فتوحات» و شیخ ابن ابی منصور در رساله خود گفته اند: اصل شجره طوبی در منزل علی بن ابی طالب علیه السلام است، به سبب این كه شجره طوبی حجاب مظهر نور فاطمه زهرا سلام الله علیها است. پس هیچ یك از هشت درِ بهشت و نه خانه ای و نه مكانی به آن درجه نیست؛ مگر این كه در آن شاخه ای از شجره طوبی است كه غالب مردم نمی دانند اصل آن در كجاست... و تمامیت این نعمت نیست، مگر به جهت این كه سرّ هر نعمتی كه در بهشت است و هر نصیبی كه در آن به اولیا می رسد، مُتفرِّع از نور فاطمه سلام الله علیها است.

بنابراین، مرتّب او را می بوسید و می فرمود: فَكُلمَّا اشتَقتُ اِلی الجَنَّةِ قَبَّلتُها وَ ما قَبَّلتُها الّا وَجَدتُ رائحةَ شجره طوبی منها؛ هر گاه كه مشتاق بهشت می شوم، او را می بوسم و بوی درخت طوبی را استشمام می كنم. نیز جمله فَانَا اِذا إشتَقتُ اِلَی الجَنَّةِ اَدنَیتُها (فاطمه) فَشَممتُ ریحَ الجَنَّةِ؛ پس من هنگامی كه مشتاق بهشت می شوم، به او نزدیك می شوم و بوی بهشت را استشمام می نمایم.

حال به وجود حرف «ط» در این واژه ها نگاهی بیندازیم: مصطفی، فاطمه، علی بن ابی طالب. ضمن این كه در نام دیگر ائمّه حرف «ط» دیده نمی شود. از حضرت موسی بن جعفر علیه السلام نقل شده كه وی به نقل از پدرانش فرمودند: از پیامبر درباره طوبی سؤال شد. فرمود: «درختی است كه اصل آن در خانه من و شاخه های آن در خانه های اهل بهشت است.» سپس بار دیگر از حضرتش سؤال كردند. فرمود: «اصل آن در خانه علی است.» علّت را سؤال كردند. فرمود: «خانه من و علی در بهشت، در یك مكان است.» طوبی به وجود هر سه گره خورده است. بار دیگر به حرف «ط» در این آیه دقّت كنیم. «إنّا أعطیناكَ الكوثر» فاطمه كوثر است و نور خدا «یریدون لِیطفِئوا نورَ اللهِ بِافواهِهِم...» راز فاطمه «و السرّ المستودع فیها» تا ظهور ناظر طوبی، یعنی حضرت ولی عصر عج الله تعالی فرجه شریف پا برجاست.

ادامه دارد ⬆️