#داستانک ‹‹ علی اکبر دهخدا و مادرش ›› دهخدا مادری داشت بسیار عصبی بود و پرخاشگر؛ طوری که دهخدا بخاطر مادرش ازدواج نکرده بود و پیرپسر مجردی بود در کنار مادرش زندگی می‌کرد. نصف شبی مادرش او را از خواب شیرین بیدار کرد و آب خواست. دهخدا رفت و لیوانی آب آورد مادرش لیوان را بر سر دهخدا کوبید و گفت آب گرم بود. سر دهخدا شکست و خونی شد. به گوشه‌ای از اتاق رفت و زار زار گریست. گفت: «خدایا من چه گناهی کرده‌ام بخاطر مادرم بر نفسم پشت‌ پا زده‌ام. من خود، خود را مقطوع‌النسل کردم، این هم مزد من که مادرم به من داد. خدایا صبرم را تمام نکن و شکیبایی‌ام را از من نگیر.» گریست و خوابید شب در عالم رؤیا دید نوری سبز از سر او وارد شد و در کل بدن او پیچید و روشنش ساخت. صدایی به او گفت: «برخیز در پاداش تحمل مادرت ما به تو علم دادیم.» از فردای آن روز دهخدا شاهکار تاریخ ادبیات ایران را که جامع‌ترین لغت‌نامه و امثال و حکم بود را گردآوری کرد و نامش برای همیشه بدون نسل، در تاریخ جاودانه شد. @sobhbekheyrshabbekheyr

زندگی بہ همین آسانی می گذرد... ابرهای آسمان زندگی گاهی می بارد، گاهی هم صاف بدون ابر بدون بارندگی... هر جور کہ باشی می گذرد روزها را دریاب...😊🌸 شبتون خوش🌙🌟 #شب_بخیر @sobhbekheyrshabbekheyr

شب بخیر تا فردا خدانگهدار 🌸❤️🌸 🌙✨

از اینکه یک روز دیگر از بامداد تا شامگاه همراه ما بودید سپاسگزاریم 🙏🌱✨🍂 پروردگارا ،"شبمان" 🌙 را به شایستگی به بامداد برسان تا در بندگی تو بکوشیم، و سحرگاه به امید "مناجات و نیایش" به درگاه تو برخیزیم..🍃🍂 شبتون🌙 پر از عطر خدا....🌸🍃 به امید طلوعی دیگر، تا فردا خدانگهدار 🌷🌱✨🍂 #شب_بخیر @sobhbekheyrshabbekheyr