از صبح که چشماتو باز میکنی یا در طول روز که میخوابی و بعد بیدار میشی این چن دقیقه ی ابتداییش خیلی ادم فراموشکار میشه... پس وقتی بیدار میشی و چشماتو باز میکنی دستو پاتو سریع جمع کن و ذهنتو مرتب کن

میدونی... این راه پاکی و عاقبت بخیری یه ادم حواس جمع میخواد

هممون حواسامون پرته خدایی پرته پرت...

حواست پرت باشه ... یهو یه تصویر گناه میبینی... یهو میبینی داری با نامحرم بگو بخند میکنی... یهو جواب همسرتو به تندی میدی... یهو سر پدر مادرت داد میزنی... یهو از دهنت در میره غیبت میکنی... یهو همه چی یادت میره و پای منفعتت میونه و دروغ میگی... یهو به خودت میای میبینی غرق شدی

مداومت توی پاکی تلاش واسه حواس جمع بودنه

دیگ ما اول راه نیستیم... همه چیو میدونیم انقد مطالعه داشتیم و سخنرانی داشتیم و توی کانال و گروههای خودسازی بودیم... میدونیم که نباید تصویر گناه دید.. میدونیم که نباید با نامحرم بگو بخند کنیم... میدونیم که نباید جواب همسرمونو به تندی بدیم... میدونیم نباید سر پدر مادر داد بزنیم... میدونیم نباید غیبت و دروغ بگیم... میدونیم... همه ی اینارو میدونیم... ولی وقتی یهو پیش میاد این نشون میده که حواسمون خیلییی پرته...

اگه حواسمون جمع باشه تموم حفره ها رو میبندیم یه ادم حواس جمع اولین کاری که میکنه اینه که پیش بینی میکنه میگه اگه برم اونجا صحنه ی گناه میبینم؟؟؟ اگه برم توی اون جمع غیبت میکنم؟؟ اگه...

بعد بر حسب اون تصمیم میگیره که بره یا نره

بر حسب اون تصمیم میگیره که چجوری ادامه بده

اگه حواسمون جمع باشه تا یه چیزی بر خلاف میلمون میشه داد نمیزنیم سر عزیزانمون چون میدونیم... میدونیم یروزی اون عزیزمونو از دست میدیم و تنها چیزی که برامون میمونه عذاب وجدان... میدونیم اگه داد بزنیم دل میشکونیم... میدونیم اگه خشم نشون بدیم فاتحه ی تربیت فرزندمونو باید بخونیم... میدونیم اگه خشم نشون بدیم فاصله مون با همسرمون بیشتر و بیشتر میشه...

همه ی اینارو میدونیم ولی درست توی موقعیتش حواسمون پرت میشه... بعد که اتفاق میفته میگیم عههه من چرا اینجوری کردم؟من که میدونستم فلان چیز اشتباهه...

کمال گرایی هم نباید بکنیم... بالاخره نمیشه که همین اول راهی حواسمونو توی مشتمون بگیریم... از الان به بعد... باید تموم زورمونو بزنیم که هر چی میریم جلوتر حواسمون بیشتر جمع باشه...