سندروم اردک یک مشکل روحی رایج در بین جوانان و دانشجویان است که رواج زیادی هم پیدا کرده اصطلاح سندروم اردک،توسط پژوهشگران دانشگاه استنفورد بعد از بررسی پست های مجازی چند دانشجو که خود کشی کرده بودند ابداع شد. اگر به شنا کردن اردک در آب توجه کنیم ما تنها قسمتی از بدن او را می بینیم که به آرامی بر روی آب درحال حرکت است درحالی که متوجه تقلای این اردک که با تلاش پاهای خود را تکان می دهد تا حرکت کند، نمی شویم. دانشجویانی هم که خودکشی کرده بودند تصاویری شاد یا نقل قول هایی امید بخش از خود منتشر کرده بودند که به ظاهر نشان می داد آنان بسیار شاد و خوشبخت هستند در صورتی که خارج از شبکه های مجازی و در دنیای واقعی با مشکلات روحی زیاد دست و پنجه نرم می کردند. در واقع مبتلایان به « سندرم اردک» کسانی هستند که تلاش می کنند همواره تصویری شاد و خوشبخت از خود در فضای مجازی نشان دهند در صورتی که در دنیای واقعی با مشکلات زیادی مواجه هستند. ظاهر زندگی دیگران را با باطن زندگی خود مقایسه نکنید

امام صادق علیه السلام فرمودند: نسبت به برآوردن نیازهای مومنین و شاد کردن آنان و ‌از بین بردن ناراحتی‌ها از آنها، حریص باشید! چرا که در میان اعمال بعد از ایمان چیزی نزد خداوند بهتر از خوشحال کردن مومنین وجود ندارد. اِحرِصُوا عَلَى قَضَاءِ حَوَائِجِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ إِدْخَالِ اَلسُّرُورِ عَلَيْهِمْ وَ دَفْعِ اَلْمَكْرُوهِ عَنْهُمْ فَإِنَّهُ لَيْسَ شَيْءٌ مِنَ اَلْأَعْمَالِ عِنْدَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بَعْدَ اَلْإِيمَانِ أَفْضَلَ مِنْ إِدْخَالِ اَلسُّرُورِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِينَ. مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۴۰۳ ✍ هزینهٔ سنگین انسانیت 🔹کسی که برای حل مشکلات دیگران به آن‌ها پول قرض می‌دهد یا ضامن وام آن‌ها می‌شود و به‌دروغ نمی‌گوید «ندارم!»، «گرفتارم!» و...، احمق نیست، کریم و جوانمرد است. 🔸کسی که از معایب و کاستی‌های دیگران، درمی‌گذرد و بدی‌ها را نادیده می‌گیرد، احمق نیست، شریف است. 🔹كسی كه در مقابل بی‌ادبی و بی‌شخصيتی ديگران با تواضع و محترمانه حرف می‌زند و مانند آن‌ها توهين و بددهنی نمی‌كند، احمق نيست، مؤدب و باشخصيت است. 🔸کسی که به حرف‌هایی که پشت‌سرش زده می‌شود، اهمیت نمی‌دهد، بی‌خبر نیست، صبور و باگذشت است. 🔺انسان بودن، هزينهٔ سنگينی دارد. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‎‌‎‌‎‌‎‌ 🌹💫🌹💫🌹💫🌹

💠 هر کسی بار خودش! 💠 🔸این جا تا یه بار سنگین داری دو تا کارگر خبر می‌کنی و می‌گی برات ببرن، اصلاً نمی ذاری به کمرت فشار بیاد. خودت می‌شینی تو خونه یا تو ماشین و کارگر برات بارتو می‌بره. اما اون دنیا از این خبرا نیست. هر چی بار گناه داری باید خودت ببری، نه کارگری هست نه وسیله ای! اون دنیا همه دارن بار گناهای خودشونو می‌برن. پس سعی کنیم سبکبار بریم اون دنیا. وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْری هیچ کس بار گناه دیگری را به دوش نمی کشد (بخشی از آیه ۱۵ اسراء )

🦋تاثیر همنشینی🦋 امیرالمؤمنین علیه السلام: همنشينى با نيكان، نيكى مى آورد، مثل باد كه چون بر بوى خوش بگذرد، با خود، بوى خوش مى آورد. نهج البلاغه، نامه 31

💎 توصیه رسول خدا (ص) به مؤمنان 🔻پيامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله: لَا يُضِيفُ الضَّيْفَ إِلَّا كُلُّ مُؤْمِنٍ وَ مِنْ مَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ قِرَى الضَّيْفِ ❇️ پذيرائى نمی‌كند از مهمان مگر مؤمن و از جمله مكارم اخلاق، پذيرائى از مهمان است. 📚 الكافي، ج ۶، ص ۲۸۳ ‌ ‌ •┈┈••✾••┈┈•

✍️امام علی علیه السلام: نیکی کن، تا به تو نیکی شود، رحم کن، تا به تو رحم شود. 📌 امام #رضا(ع): اظهار #دوستی و محبت با مردم، نیمی از عقل است. در این ایام خصوصا به همدیگر محبت بورزیم تا خدا هم در دنیا و آخرت دست ما را بگیرد.

🔴 مرگ راحت ✍ فاضل اردکانی از علمای بزرگوار باتقوا و مقدس معاصر میرزای شیرازی بود. پس از نماز مغرب و عشا شامش را خورد و با همان لهجة یزدی اش گفت: نماز خوبی خواندیم، شام خوبی هم خوردیم، یک مردن خوبی هم بکنیم و همان شب از دنیا رفت؛ آماده و آسان. اگر حق الناس بر گردن داریم، آبرویی از کسی برده ایم، یا حقی از او ضایع، یا اذیتی کرده ایم و... معطل نکنیم. امام راحل به مرحوم حاج احمدآقا در نصیحتهایش می‌فرمود: احمد، پس از مرگ آنجا که حساب ما با خداست، او ارحم الراحمین است. ولی آنجا که حسابمان با مردم و مربوط به آن هاست، دیگر مردم ارحم الراحمین نیستند و تا چیزی نگیرند، رها نمی کنند. 📚 کتاب از احتضار تا عالم قبر

🔴 #تجربه_نزدیک_به_مرگ 🔹 حق النفس ✍ در روزگار جوانی، با رفقا برای تفریح به یک در نزدیکی شهر رفتیم. کسی که ما را دعوت کرده بود قلیان را آماده کرد و با یک بسته سیگار به سمت ما آمد. سیگار ها را یکی یکی روشن کرد و به دست رفقا می داد. من از سیگار نفرت داشتم ولی برای اینکه انگشت نما نشوم سیگار را از دست آن آقا گرفتم و شروع به کشیدن کردم! حالم خیلی بد شد. خیلی سرفه کردم. بعد از آن هیچ وقت سراغ قلیان و سیگار نرفتم. اما در آن وانفسا، این صحنه را به من نشان دادند و گفتند: تو که می‌دانستی سیگار ضرر دارد چرا همان یکبار را کشیدی؟ تو حق النفس را رعایت نکردی و باید جواب بدهی. همین باعث گرفتاری ام شد! در آنجا برخی افراد را دیدم که انسان های مذهبی و خوبی بودند اما به حق النفس اهمیت نداده بودند و بخاطر ضرر به بدن گرفتار بودند. 📚 کتاب سه دقیقه در قیامت

🎥 اتفاق لذت بخش در عالم قبر 🌹 آیت الله مجتهدی (ره) : ✍ می دانید قیمت دنیا را چه زمانی ما متوجه می شویم؟ وقتی اجل به سراغ ما می آید و از او مهلت می خواهیم: یک سال، یک ماه، یک هفته، یک روز، یک ساعت، اما او به ما مهلت نمی دهد و می گوید: «نمی شود.» پس آن وقت است که ما متوجه ارزش عمرمان می شویم. در لحظه قبض روح شدن می فهمیم که چه قدر یک ساعت این دنیا ارزش داشته است. 📚 کتاب در محضر مجتهدی جلد ۲

🔴 اندوه بی پایان در قیامت ✍ وقتی فرصت‌ها از دست رفت، گرفتار اندوه بی پایان می‌شوید، چون غصّه در قیامت پایان ندارد. فرصت‌ها را غنیمت بدانید. « أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ یٰا حَسْرَتیٰ عَلیٰ مٰا فَرَّطْتُ فِی جَنْبِ اللّٰهِ وَ إِنْ کُنْتُ لَمِنَ السّٰاخِرِینَ » نگویید: وای بر ما! ما در کنار خدا که این فرصت‌ها را در اختیار ما گذاشت، بسیار کوتاهی کردیم و مسخره نیز می‌کردیم. اگر دیناری بدهکار هستید و دِین یا حقی نزد شما هست، بروید و ادا کنید. پدر و مادری دارید که از شما ناراضی هستند، بروید و آنها را راضی کنید. اگر خانوادۀ تان را اذیت کرده اید، از آنها عذرخواهی کنید. این‌ها همه دِین و حقوقی است که باید قبل از مردن ادا کرد. نگذارید فرصت از دست برود. پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: مردی که به خاطر ظلم، بد دهنی و بداخلاقی همسرش در خانه راحت نیست، خداوند در قیامت، هیچ عمل واجب و مستحبی را از آن زن قبول نمی کند. 📚 کتاب مرگ و فرصت‌ها، مجموعه سخنرانی های استاد انصاریان

🌹آیت الله بهجت (ره): وقــتی که روح انـسان بـــه عـالم دیگر رفت، می فــهمد… این همه تشریفات در دنـیا لازم نبود. تعجب است!! از کسی ڪه برای خوابش که مدت ‌ڪوتاھی است جا‌ی‌ نرم تھیه میکند اما برای آخرت قدمی بر نمی‌دارد. 🖊 #مقام_معظم_رهبری: تا در دنیا هستید حسنه جمع کنید. وقتی رفتید حسرت این روزها میماند.

🔴 #تجربه_نزدیک_به_مرگ 🔹 زندگی پس از زندگی 🔴 چگونه خود را اصلاح کنیم؟ ✍ اثر سازندة یاد مرگ فوق العاده است و این سازندگی در توجه به همین بحث هاست. حقیقتاً باور این مطالب که هیچ، بلکه اگر کسی احتمال هم بدهد آخرتی هست که این گونه اعمال و اخلاق و عقائد خودش همراهش هستند و خوب یا بد گریبانش را می‌گیرند، چقدر از خود مراقبت می‌کند؟! اگر باور کند همین اعمال خوبش مصالح و لوازم بهشت او هستند، همین‌ها توشة آخرت و لذت‌های او را تأمین می‌کنند، آن وقت آیا کم می‌گذارد؟ در روایت آمده است: حضرت عیسی علیه السلام پس از مرگ مادر بزرگوارشان حضرت مریم علیها السلام را صدا زد و فرمود: مادرجان، می‌خواهی به دنیا برگردی؟ حضرت مریم فرمود: بله فرزندم. برای آن که در روزهای گرم روزه بگیرم و در شب‌های سرد برای نماز بلند شوم. فرزندم این راه ترسناک است. اگر بدانیم تاریکی قبر و قیامت از ظلم است، از ظلم هراسانیم. پیامبر فرمود: «اتَّقُوا الظُّلْمَ فَإِنَّهُ ظُلُمَاتُ یوْمِ الْقِیامَةِ؛ از ظلم بپرهیزید که ظلمات روز قیامت است. » اگر بدانم آتش غضب من آتش آخرت من خواهد بود؛ از غضب دوری می‌کنیم. «فَإِنَّ الْغَضَبَ مِنَ النَّارِ؛ خشم و غضب از آتش است. »، اگر بدانم ملکات و عادت‌ها و صفات بد من که اینجا نتوانستم آن‌ها را از خود جدا کنم آنجا هم از آن‌ها خلاصی نخواهم داشت، آن وقت چقدر انسان سعی در پاک کردن خود از آلودگی‌های اخلاقی خواهد داشت؟ 📚 کتاب از احتضار تا عالم قبر