یاد امام و شهدا؛ دل و می بره کرب و بلا! بعضی شبا؛ وقتی بابام کنجِ دلش غوغا میشه یا بعضی وقتا دلِ شب، وقتی که از خواب پا میشه میره یه گوشه میشینه آلبومشو وا میکنه… خوب میدونم گذشتشو با اونا پیدا میکنه! درد و دلِ این روزاشو با اونا نجوا میکنه میگم بابا اینا کی ان که با لباس خاکی ان؟ اما هزار تا کهکشون سرتاسرِ هفت آسمون؛ مونده به زیر پرشون! میگه پسرم نور دلم باغ گلم؛ همه حاصلم! الهی هیچ مسافری از رفیقاش جا نمونه… تو هم دعا کن، که بابات غریب و تنها نمونه بعد امام و شهدا؛ زیاد تو دنیا نمونه! اینا تو آسمون من ستاره های سحرن! به جون تو برای من، عزیزتر از برادرن! به کی بگم چجور بگم؟! بعضیاشون تو بیداری، بعضیاشون تو رویاها… جلوه ی مولا رو دیدن! جذبه ی آقا رو دیدن! یاد امام و شهدا دل و می بره کرب و بلا… میگم بابا چرا هر وقت پیش شما میون کل جبهه ها اسم شلمچه که میاد؛ چه سِرّیه چه رازیه فوری بر افروخته میشی؟! مثل شمعِ سوخته میشی؟ میگه پسرم ای پسرم! نمک نزن بازم به زخم جگرم! سر تا سر جبهه همش طور تجلی خدا بود؛ به خدا آخر دنیا بود! به خدا کرب و بلا بود به خدا… حضرت زهرای بتول با این که ما نوکرشیم؛ مادر ما بود به خدا اما میون جبهه ها، شلمچه بیشتر از همه گرفته بوی فاطمه (س) شب حمله همهمه بود روی لبا زمزمه بود… کِی تو دلا واهمه بود؟ دعوا سر سربند یا فاطمه بود! ذکر لبا وقتی که یا زهرا می شد، همه گره هامون وا می شد یاد امام و شهدا دل و می بره کرب و بلا… میگم بابا این که علم تو دستشه؛ صبح دو کوهه مستشه روی لباش یه زمزمه اس، این که جلوتر از همه اس بگو کیه؟ این رفیقم که میبینی میون دارِ هیئتا بود… مسجدی بود بی ریا بود؛ با صفا بود با خدا بود یه شب توی میدون مین، آخر به آرزوش رسید! ترکشای خمپاره ها هر دو تا دستاشو برید… این رفیقم پور احمده؛ تو عاشقا سرآمده دیگه مثلش نیومده! عاشق با صفایی بود؛ خیلی امام رضایی بود این رفیقم که می بینی اهل نظر بود به خدا… مرغِ سحر بود به خدا؛ مرد خطر بود به خدا… یه شب توی میدون مین، دیدم بی سر بود به خدا این رفیقم که می بینی؛ انیس و یار و یاورم… عزیزتر از برادرم نور دو چشمونِ ترم! وقت وداع آخرش می گفت؛ بگو به مادرم از خدا خواستم همیشه که برنگرده پیکرم! این رفیقم غلامعلی، نوحه خونه روضه خونه… وقتی دل بابات می گیره؛ شعرای اونو می خونه آخرش حاجتمو من می گیرم؛ یه روز از عشق تو مولا می میرم! قربون کبوترای حرمت قربون این همه لطف و کرمت… یاد امام و شهدا؛ دل و می بره کرب و بلا! استیکر 🚀 @stickernew 🇮🇷 🚀 @stickernew 🇮🇷

🔺 خط و نشان کشیدن یک عراقی برای زوار ذره ای شوخی در چهره اش نیست کاملا جدی یک مادر هم هست که توجه نمی کند ، او کالسکه ی کودکش را می گیرد و می کشد و به سمت صف می برد بعد می فهمد که برخی همراهی نمی کنند ، پلیس را هم می آورد کمک و راه زوار را می بندند ببینید این بی نظیر را کانال #عطرخاص 📡 @atrekhas 🇮🇷 📡 @atrekhas 🇮🇷