eitaa logo
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
817 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
1.9هزار ویدیو
73 فایل
🔴کانال رسمی دانشجوی شهید مدافع حریم اسلام #مصطفی_صدرزاده با نام جهادی #سید_ابراهیم #خادمین_کانال مدیرت کانال @Hazrat213 انتقاد و پیشنهاد @b_i_g_h_a_r_a_r
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠  آن کس که در برابر حق قد علم کند (و به مبارزه برخیزد) هلاک خواهد شد. 📒 #نهج_البلاغ
✅ شرح و تفسیر حکمت ۱۸۸ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 ✨ هرگز به مخالفت و مقابله با برنخیزید، زیرا حق قدرتى دارد که انسان را بر زمین مى‌کوبد؛ اگر در کوتاه مدت انجام نشود در دراز مدت انجام خواهد شد و تاریخ، به ویژه تاریخ اسلام، نشان مى‌دهد آنها که به مقابله با حق برخاستند چگونه طومار زندگانى‌شان در هم پیچیده شد. 🔸 نیز با توجّه به این که حق به معناى واقعیت‌هاى ثابت است و واقعیت‌ها آثارى دارد و هر چه با آثارش به مخالفت برخیزند از میان نمى‌رود، از این رو سرانجام بر انسان غلبه مى‌کند و او را در هم مى‌شکند. 🔺 درست مانند این که انسان بداند فلان راه، مستقیم و راه دیگر بیراهه است، اگر به مخالفت با راه مستقیم برخیزد و به بیراهه رود هرقدر تلاش و کوشش کند به مقصد نمى‌رسد و سرانجامش است. 💠 بعضى از شارحان نهج‌البلاغه تفسیر دیگرى براى این جمله برگزیده‌اند و آن این که هرگاه کسى در میان مردم نادان به دفاع از حق برخیزد جان خود را به خطر انداخته چرا که افراد جاهل و متعصب و لجوج با این گونه افراد مخالفند و مفهوم آن این مى‌شود که هر کس دفاع از حق کند باید هزینه‌هاى این دفاع را در برابر مردم نادان بپردازد. ❇️ ولى این تفسیر به هیچ وجه مناسب چنین گفتار حکیمانه‌اى نیست، 1⃣ زیرا اولاً در بعضى از متون لغت صریحا آمده است که جمله «أبْدى صَفْحَتَهُ لَهُ» به معناى "به مخالفت برخاستن" است و مرحوم علامه شوشترى موارد فراوانى از کلمات عرب نقل کرده که جمله «مَنْ أبْدى صَفْحَتَهُ لَهُ» به معناى به مخالفت برخاستن است. 2⃣ ثانیاً در خطبه شانزدهم، پیش و پس از آن جمله هایى آمده است که به خوبى نشان مى‌دهد امام (علیه السلام) در این جمله از سخن مى‌گوید که به مخالفت با حق برمى‌خیزند. 🔹 در شرح نهج‌البلاغه محمد عبده احتمال دیگرى نیز در تفسیر این جمله ذکر شده و آن این که منظور از «أبْدى صَفْحَتَهُ لِلْحَقِّ» به معناى "روى گردانیدن از حق" است که آن هم سبب هلاکت انسان مى‌شود;؛ ولى با توجه به این که کلمه «أبْدى» به معناى "آشکار کردن" است این تفسیر نیز بعید به نظر مى‌رسد. ✅ به هر حال مفهوم این جمله این است که امام (علیه السلام) به همه کسانى که به مخالفت با حق برمى‌خیزند هشدار مى‌دهد که به عاقبت سوء کار خود بیندیشند و از این راه باز گردند. 🔸 همان‌گونه که پیش از این اشاره شد این جمله در کتاب شریف کافى نیز به عنوان بخشى از یک روایت آمده و مرحوم ملا صالح مازندرانى در شرح آن مى‌گوید: "مفهوم جمله این است کسى که آشکارا در برابر حق به خصومت برخیزد هلاک خواهد شد." ✨ مشابه همین معنا در گفتار حکیمانه ۴۰۸ نیز آمده است آنجا که مى‌فرماید: «آن کس که با حق بجنگد حق او را بر زمین خواهد کوبید». 🔹 قرآن مجید نیز درباره حق و باطل چنین مى‌گوید: «(بلکه ما حق را بر باطل مى‌کوبیم و آن را هلاک مى‌سازد و این گونه باطل محو و نابود مى‌شود». 🔺 منظور از «حق» در کلام نورانى بالا اصل و آیین و و و به طور عام است، زیرا حق در اصل به معناى مطابقت و هماهنگى با واقع و نقطه مقابل آن «باطل» است. به همین دلیل به ذات پاک خداوند، به طور مطلق «حق» اطلاق مى‌شود چون واقعیتى است انکارناپذیر. 🔸 در کتاب «وجوه القرآن» براى کلمه حق موارد استعمال دوازده‌گانه‌اى در قرآن مجید ذکر شده است: حق به معناى و به معناى ، ، ، ، ، ، ، ، شدن، و و براى هر کدام از اینها آیه اى از آیات قرآن مجید را شاهد آورده است. @syed213
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠  امام (علیه السلام) هنگامى که این سخن خوارج را که می‌گفتند «لا حکم الا لله» (حکم مخصو
✅ شرح و تفسیر حکمت ۱۹۸ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 ✨ پیش از این که این سخن را شرح بدهیم به سراغ روایتى مى‌رویم که قاضى نعمان مغربى در کتاب شرح الاخبار آورده است. 🔺 او مى‌گوید: على (علیه السلام) از بازگشته بود و در مسجد مشغول بیان خطبه‌اى بود که یک نفر از گوشه مسجد شعار «لا حُکْمَ إلاَّ لِلّهِ» را سر داد. امام (علیه السلام) سکوت کرد و پاسخى نداد. مقدارى گذشت نفر دومى همین شعار را از گوشه دیگر سر داد. باز امام (علیه السلام) اعتنایى نکرد. سرانجام جمعى (از که در مجلس حضور داشتند) با هم این شعار را سردادند. امام (علیه السلام) فرمود: این سخن است که از آن شده است. ما سه امتیاز به شما (خوارج) مى‌دهیم: شما را از شرکت در مساجد و نماز خواندن (با ما) باز نمى‌داریم و تا زمانى که (با ما) هم دست باشید سهم شما را از بیت‌المال مى‌دهیم و اگر آغازگر جنگ نباشید ما آن را آغاز نخواهیم کرد، سپس فرمود: «گواهى مى‌دهم به خدا سوگند پیامبر راستگو از فرشته وحى روح‌الامین به من خبر داد که گروهى از شما چه کم باشد چه زیاد بر ما خروج نمى‌کند مگر این که مرگشان به دست ما خواهد بود». 💠 توضیح: همان طور که اشاره شد، امام (علیه السلام) این کلام را بعد از جنگ صفین و پس از داستان حکمین ایراد فرمود. با این که داستان حکمیت بر امام (علیه السلام) تحمیل شد ولى جمعى که بعداً به عنوان نامیده شدند بر امام (علیه السلام) خرده گرفتند که چرا مسئله را پذیرفته است با این که که قرآن مجید مى‌گوید: «حکم مخصوص خداست». این در حالى است جمله پیش گفته که در سه جاى از قرآن آمده با قرائنى که قبل و بعد از آن است هیچ گونه ارتباطى به ادعاى خوارج ندارد. ✨ قرآن در سوره «انعام» آیه ۵۷ خطاب به پیغمبر(صلى الله علیه وآله) مى گوید: «(بگو من دلیل روشنى از پروردگارم دارم ولى شما آن را تکذیب کرده‌اید. آنچه شما (از عذاب الهى) درباره آن شتاب مى‌کنید در اختیار من نیست، حکم و فرمان تنها از آنِ خداست حق رااز باطل جدا مى‌کند و او بهترین جداکننده (حق از باطل) است». 🔸 در آیه ۴۰ از سوره «یوسف» نیز در پاسخ بت‌پرستان که اسم‌هاى بى مسمایى را بر بت‌ها نهاده بودند مى‌فرماید: «آنچه غیر از خدا مى‌پرستید، جز اسم‌هایى (بى مسمّا) که شما و پدرانتان آنها را (خدا) نامیده‌اید، نیست؛ خداوند هیچ دلیلى بر آن نازل نکرده، حکم تنها از آن خداست،فرمان داده که غیر از او را نپرستید. این است آیین ثابت و پایدار، ولى بیشتر مردم نمى‌دانند». ✅ روشن است که حکم در این آیه اشاره به فرمان الهى در امر و با و مانند آن است. 🔹 همچنین در آیه ۶۷ سوره «یوسف» از زبان یعقوب پیغمبر مى‌گوید: «(و (به هنگام حرکت، یعقوب) گفت: پسران من! همگى از یک در وارد نشوید، بلکه از درهاى مختلف وارد گردید (تا توجه مردم به سوى شما جلب نشود)، و (من با این دستور،) نمى‌توانم تقدیر حتمى الهى را از شما دفع کنم! حکم و فرمان، تنها از آنِ خداست! بر او کرده ام، و همه متوکّلان باید بر او توکّل کنند!». در این آیه نیز اشاره به این است که اگر من به سراغ عالم اسباب مى‌روم و به شما دستوراتى مى‌دهم تا گرفتار چشم‌زخم یا توطئه مخالفان نشوید، باید بدانید که حقیقى خداست و باید به او توکل کنید. ✨ قرآن مجید در مسئله اختلاف دو همسر با یکدیگر دستور مى‌دهد که حَکَمى از سوى مرد و حَکَمى از سوى زن انتخاب شود تا بنشینند و تصمیم بگیرند و به اختلاف میان آنها پایان دهند. اصولاً کار تمام قضات حَکَمیت براى رسیدن به دعاوى و فصل خصومت است، آیا هیچ عاقلى مى‌گوید: خداوند باید در محکمه قضاوت بنشیند و براى فصل خصومت و رسیدن به دعاوى مردم حکم کند؟ و یا این که اگر اختلافى بین زن و شوهر پیدا شد، خداوند بیاید و تصمیم عادلانه‌اى درباره آنها بگیرد و یا این که امر حکومت بر مسلمانان را خدا بر عهده بگیرد؛ فرمانده جنگ و صلح او باشد، غنائم را او تقسیم کند؟ آرى باید این کارها به دست انسان‌هاى و صورت گیرد که در تمام موارد بر طبق و فرمان و دستورات او حکم کنند، بنابراین حکم به معناى براى رفع اختلاف که خوارج مى‌پنداشتند هرگز در قرآن مجید به خدا نسبت داده نشده است و این مطلب به قدرى روشن است که نیاز به توضیح ندارد. 🔹 احکامى که در قرآن مجید آمده به صورت قوانین کلى است که به دست رسول اکرم (صلى الله علیه وآله) و اولى‌الامر براى اجرا داده شده است و در اختلافات به دست قضات و مأمورانى که از طرف آنها براى اجراى احکام برگزیده شده‌اند. 🔺 هیچ عاقلى نمى‌گوید خدا باید حد سرقت یا حد زنا را بر کسانى که مستحق‌اند اجرا کند. هیچ کس نمى‌گوید که در اختلاف حقوقى و خانوادگى که میان افرادى معین یا بین چند قبیله یا خانواده است، خداوند بیاید و قضاوت و فصل خصومت کند. ✅ البته خداوند احکام کلى و قوانی
سیدابراهیم(شهیدصدرزاده)
🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 💠در شگفتم که چگونه حسودان از سلامتى خویش غافل‌اند. 📒 #نهج_البلاغه #حکمت225 @syed213
✅شرح و تفسیر حکمت ۲۲۵ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 💠 روح و قلب انسان را مى‌فشارد و بر اثر این فشار، انسان بیمار مى‌شود و گاهى از شدت حسد دق مى‌کند و مى‌میرد، زیرا مى بیند شخص محسود داراى است. 🔺هرچه نعمت او بیشتر مى‌شود، غم و اندوه حسود فزون‌تر مى گردد. گاه به حالت کشیده مى‌شود و گاه به بیمارى جسمانى مبتلا مى‌گردد، زیرا رابطه روح و جسم به اندازه‌اى است که ناراحتى‌هاى روحى فورا در جسم اثر مى‌گذارد و سلامت انسان را مختل مى‌کند. 🔸بنابراین حسودان آرزو مى‌کنند نعمت شخصى که مورد حسد است گردد؛ خواه این نعمت مقام باشد یا مال و ثروت. ✅در حالى که با حسد خویش نعمتى را که از آن نعمت‌ها بزرگ‌تر است از دست مى‌دهند و آن نعمت است که هیچ نعمتى با آن برابرى نمى‌کند. 🔹در حدیثی که مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار نقل کرده است مى‌فرماید: «حسد جز زیان و خشمى که قلب تو را سست مى‌کند و بدنت را بیمار مى‌سازد به بار نمى‌آورد». 🔸در حدیث دیگرى نیز از آن حضرت آمده است: «حسود هرگز به نمى رسد». ❇️آفات حسد منحصر به این مورد نیست گرچه این مورد بسیار مهم است. 🔺یکى دیگر از آفات حسد آن است که تلاش و کوشش و نیروى انسان را به جاى این که به جنبه‌هاى مثبت سوق دهد در نابود مى‌کند به گونه‌اى که اگر تلاشى را که براى زوال نعمت الهى از دیگرى به کار مى‌گیرد جهت به دست آوردن براى خویش به کار مى‌گرفت چه بسا از محسود هم و مى‌شد. 💠از این گذشته، حسد ممکن است به و انسان لطمه بزند، زیرا حسود در اعماق دلش خدا را در تقسیم نعمت‌ها نمى‌شمارد، زیرا اگر قسمت الهى را روى حکمت مى‌دانست و به آن راضى بود در دام حسد گرفتار نمى‌شد. @syed213
حاج حسین یکتا: باید به امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری فکر کنیم. در شرایط فعلی، این عمل توحیدی است که ما را جلو می‌برد. @syed213