eitaa logo
تبیین منظومۀ فکری رهبری
35.4هزار دنبال‌کننده
9.1هزار عکس
1.9هزار ویدیو
409 فایل
کانال رسمی مجموعۀ مستقل و مردمی تبیین (ارائه دهنده و مجری اولین سیر مطالعاتی آشنایی با منظومۀ فکری رهبر انقلاب) پایگاه اطلاع‌رسانی: https://www.tabyinmanzome.ir پشتیبانی فنی: @support_tabyin روابط عمومی: ۰۹۱۰۲۵۸۸۸۱۸ @ertebat_tabyin
مشاهده در ایتا
دانلود
بشریت که با عطش تمام، منتظر امام زمان عجل الله فرجه است و میخواهد بیاید و چشم انتظار آن حضرت است، برای این است که او بیاید تا دنیا را از عدل و داد پُر کند. معنای انتظار فرج صفحه ۴۴ @t_manzome_f_r
جامعه ای می تواند پذیرای باشد که در آن آمادگی و قابلیت باشد، و اِلّا، مثل انبیاء و اولیای طول تاریخ می شود. بسیاری از انبیاء بزرگ اولوالعزم آمدند ولی نتوانستند دنیا را از بدی ها پاک کنند، چرا؟ چون زمینه ها آماده نبود. ترویج فرهنگ انتظار صفحه۵۰ @t_manzome_f_r
✔️اصلاح خود، نقطه شروع برای اصلاح عالم است رهبرانقلاب: در اسلام، نقطه‌ی اصلی و محوری برای اصلاح عالم، اصلاح نفس انسانی است. همه چیز از این‌جا شروع می‌شود. 🔹قرآن به آن نسلی که می‌خواست با دست قدرتمند خود، تاریخ را ورق بزند، فرمود: «قوا انفسکم»تحریم/۶ «علیکم انفسکم»مائده/۱۰۵ خودتان را مراقبت کنید، به خودتان بپردازید و نفس خودتان را اصلاح و کنید؛ «قد افلح من زکّیها»شمس/۹. اگر جامعه‌ی اسلامی صدر اول اسلام، از تزکیه‌ی انسانها شروع نشده بود و در آن به اندازه‌ی لازم، آدمهای مصفا و خالص و بی‌غش وجود نداشتند، اسلام پا نمی‌گرفت، گسترش پیدا نمی‌کرد، بر مذاهب مشرکانه‌ی عالم پیروز نمی‌شد و تاریخ در خط اسلام به حرکت نمی‌افتاد.۶۹/۰۵/۲۴ یاران توصیه‌ی را آویزه‌ی گوش کنیم👆👆👆 @t_manzome_f_r
و در این نوشته بدون مقدمه میروم سراغ اصل مطلب. رهبر انقلاب: انتظار به معنای آن است که وجود ظلم و ستم در عالم، چشمه‌ی امید را از دل‌ها‌ی منتظران نمی‌زاید و خاموش نمی‌کند. اگر این نقطه‌ی امید در زندگی نباشد، چاره‌ای جز بدبینی به آینده بشریت نیست. ۱۳۷۰/۱۱/۳۰ اگر موضوع در منظومه‌ی فکری اسلام ناب _که منظومه‌ی فکری انقلاب اسلامی و امامین انقلاب مبتنی بر آن است_ مورد بررسی و پژوهش قرار گیرد، درخواهیم یافت که مهم‌ترین دستاورد ، امید برای مبارزه‌ای خستگی ناپذیر در راستای تحقق هدف بعثت انبیاء و اولیاء الهی _یعنی نفی طاغوت و اندیشه‌ی طاغوتی و استقرار حاکمیت الله_ و مهم‌ترین ره‌آورد ، عدالت‌گستری جریانی در سرتاسر جامعه‌ی جهانی است. اساسا این همه ترغیب و توجهِ شرایع الهی به مساله ظهور و منجی به جهت بسیج افکار مردم و به حرکت درآوردن قوای بشری در راستای تحقق اهداف نجات‌بخش اسلام است. مگر نه این است که دین را می‌خواهد برای حرکت، برای جهاد، برای مبارزه؟ و را میخواهد برای چشیدن طمع لذت بخش عدالت _که خود خلاصه‌ی امامت حضرت بقیه‌الله‌الاعظم "روحی فداه" است_ با این نگاه به انتظار و ظهور، آیا غیر از این است که جهاد و تلاش و جامعه پردازی، می‌خواهد؟ ولیّ میخواهد؟ آیا می‌شود ادعا کرد که در عصر غیبت، منتظر امامِ عدالت‌گستریم، اما از حکومت و حاکمی که به حق داعیه‌دار عدالت گستری است، غافلیم؟! آیا می‌شود مدعی مهدویت پژوهشی شد و از کنار انقلاب اسلامی که خود است، به سادگی عبور کرد؟ می‌شود طالب بود و به ولیّ فقیه که خود نائب مهدی علیه‌السلام است، بی‌توجهی کرد؟ آیا این با صرفا نشستن و گریه و دعا کردن، همخوانی دارد؟ اگر انتظار محرّک است، چرا عده‌ای از آن استفاده‌ی افیونی می‌کنند؟ اگر ظهور مقدماتی می‌طلبد، چرا عده‌ای به اسم انتظار و منجی، با مهم‌ترین مقدمات _انقلاب اسلامی ایران_ ظهور به مخالفت برخواسته‌اند. مراقب باشیم "انتظار" مان از جنس "انتظار" شیخ محمود حلبی و اذنباش نباشد. محمود حلبی خود را منتظر امام زمان می‌دانست، اما با مهم‌ترین عوامل ظهور خراب کن _یعنی پهلوی_ سازش داشت. به یاد داشته باشید منتظرین با ریشه‌‌های فساد می‌جنگند. منتظرین، در میدان مبارزه انتظار را معنا می‌کنند نه صرفا در کنج عزلت. امروز معنای در مبارزه عملی با و و در یک کلام صهیونیسم بین‌المللی است. مراقب باشیم مان آفت سکولاریسم نگیرد. هنر انقلاب اسلامی به رهبری امامین انقلاب آوردن دین به صحنه‌ی زندگی بود، مراقب باشیم را از اجتماع بشری بیرونش نیندازند. مراقب باشید. @t_manzome_f_r
و در این نوشته بدون مقدمه میروم سراغ اصل مطلب. رهبر انقلاب: انتظار به معنای آن است که وجود ظلم و ستم در عالم، چشمه‌ی امید را از دل‌ها‌ی منتظران نمی‌زاید و خاموش نمی‌کند. اگر این نقطه‌ی امید در زندگی نباشد، چاره‌ای جز بدبینی به آینده بشریت نیست. ۱۳۷۰/۱۱/۳۰ اگر موضوع در منظومه‌ی فکری اسلام ناب _که منظومه‌ی فکری انقلاب اسلامی و امامین انقلاب مبتنی بر آن است_ مورد بررسی و پژوهش قرار گیرد، درخواهیم یافت که مهم‌ترین دستاورد ، امید برای مبارزه‌ای خستگی ناپذیر در راستای تحقق هدف بعثت انبیاء و اولیاء الهی _یعنی نفی طاغوت و اندیشه‌ی طاغوتی و استقرار حاکمیت الله_ و مهم‌ترین ره‌آورد ، عدالت‌گستری جریانی در سرتاسر جامعه‌ی جهانی است. اساسا این همه ترغیب و توجهِ شرایع الهی به مساله ظهور و منجی به جهت بسیج افکار مردم و به حرکت درآوردن قوای بشری در راستای تحقق اهداف نجات‌بخش اسلام است. مگر نه این است که دین را می‌خواهد برای حرکت، برای جهاد، برای مبارزه؟ و را میخواهد برای چشیدن طمع لذت بخش عدالت _که خود خلاصه‌ی امامت حضرت بقیه‌الله‌الاعظم "روحی فداه" است_ با این نگاه به انتظار و ظهور، آیا غیر از این است که جهاد و تلاش و جامعه پردازی، می‌خواهد؟ ولیّ میخواهد؟ آیا می‌شود ادعا کرد که در عصر غیبت، منتظر امامِ عدالت‌گستریم، اما از حکومت و حاکمی که به حق داعیه‌دار عدالت گستری است، غافلیم؟! آیا می‌شود مدعی مهدویت پژوهشی شد و از کنار انقلاب اسلامی که خود است، به سادگی عبور کرد؟ می‌شود طالب بود و به ولیّ فقیه که خود نائب مهدی علیه‌السلام است، بی‌توجهی کرد؟ آیا این با صرفا نشستن و گریه و دعا کردن، همخوانی دارد؟ اگر انتظار محرّک است، چرا عده‌ای از آن استفاده‌ی افیونی می‌کنند؟ اگر ظهور مقدماتی می‌طلبد، چرا عده‌ای به اسم انتظار و منجی، با مهم‌ترین مقدمات _انقلاب اسلامی ایران_ ظهور به مخالفت برخواسته‌اند. مراقب باشیم "انتظار" مان از جنس "انتظار" شیخ محمود حلبی و اذنباش نباشد. محمود حلبی خود را منتظر امام زمان می‌دانست، اما با مهم‌ترین عوامل ظهور خراب کن _یعنی پهلوی_ سازش داشت. به یاد داشته باشید منتظرین با ریشه‌‌های فساد می‌جنگند. منتظرین، در میدان مبارزه انتظار را معنا می‌کنند نه صرفا در کنج عزلت. امروز معنای در مبارزه عملی با و و در یک کلام صهیونیسم بین‌المللی است. مراقب باشیم مان آفت سکولاریسم نگیرد. هنر انقلاب اسلامی به رهبری امامین انقلاب آوردن دین به صحنه‌ی زندگی بود، مراقب باشیم را از اجتماع بشری بیرونش نیندازند. مراقب باشید. @t_manzome_f_r