كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَ عَسى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ أللهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ [216] جهاد در راه خدا، بر شما مقرّر شده؛ در حالى که برایتان ناخوشایند است. چه بسا چیزى را خوش نداشته ‌باشید، حال آنکه خیر شما در آن است؛ ‌و یا چیزى را دوست داشته ‌باشید، حال آنکه شرّ شما در آن است. و خدا مى‌داند و شما نمي‌دانید #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّسَاءَ كَرْهًا ۖ وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا ﴿١٩﴾ ای اهل ایمان! برای شما ارث بردن از زنان در حالی که خوشایند شما نیستند [و فقط به طمع به دست آوردن اموالشان پس از مرگشان با آنان زندگی می کنید] حلال نیست. و آنان را در تنگنا و فشار مگذارید تا بخشی از آنچه را [به عنوان مهریه] به آنان داده اید پس بگیرید، مگر آنکه کار زشت آشکاری مرتکب شوند. و با آنان به صورتی شایسته و پسندیده رفتار کنید. و اگر [به علتی] از آنان نفرت داشتید [باز هم با آنان به صورتی شایسته و پسندیده رفتار کنید] چه بسا چیزی خوشایند شما نیست و خدا در آن خیر فراوانی قرار می دهد. (۱۹) #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

در زمان‌های گذشته، پادشاهی تخته سنگی را در وسط جاده قرار داد و برای این که عکس العمل مردم را ببیند، خودش را در جایی مخفی کرد. بعضی از بازرگانان و ندیمان ثروتمند پادشاه بی‌تفاوت از کنار تخته سنگ می‌گذشتند؛ بسیاری هم غر می‌زدند که این چه شهری است که نظم ندارد؛ حاکم این شهر عجب مرد بی‌عرضه‌ای است و… با وجود این هیچکس تخته سنگ را از وسط بر نمی‌داشت نزدیک غروب، یک روستایی که پشتش بار میوه و سبزیجات بود، نزدیک سنگ شد. بارهایش را زمین گذاشت و با هر زحمتی بود تخته سنگ را از وسط جاده برداشت و آن را کناری قرار داد. ناگهان کیسه‌ای را دید که زیر تخته سنگ قرار داده شده بود. کیسه را باز کرد و داخل آن سکه‌های طلا و یک یادداشت پیدا کرد. پادشاه در آن یادداشت نوشته بود: هر سد و مانعی می‌تواند یک شانس برای تغییر زندگی انسان باشد! #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

«الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» همانها که در توانگری و تنگدستی، انفاق می‌کنند؛ و خشم خود را فرو می‌برند؛ و از خطای مردم درمی‌گذرند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد توضیح مردی مسافر از شام به مدینه آمده بود. روزی امام حسن (ع) را سوار بر مرکب دید و بر اثر کینه ای که از او در دل داشت آن چه توانست از آن حضرت بدگویی کرد. امام (ع) نزد او آمد و به وی سلام کرد و در حالی که لبخند بر چهره داشت، به او فرمود: ای پیر مرد! به گمانم غریب هستی و گویا امری بر تو اشتباه شده، اگر از ما درخواست رضایت کنی از تو خشنود می شویم و اگر چیزی بخواهی به تو می دهیم و اگر راهنمایی بخواهی تو را راهنمایی می کنیم و اگر گرسنه ای تو را سیر می کنیم و اگر برهنه باشی تو را می پوشانیم و اگر حاجت داری آن را ادا می نماییم. هنگامی که آن پیرمرد در برابر گستاخی اش آن همه گذشت و بزرگواری را از امام (ع) دید شرمنده شد و تحت تأثیر قرار گرفت، به طوری که گریه کرد و گفت: گواهی می دهم که تو خلیفه خدا در زمین هستی و خداوند آگاه تر است که مقام رسالت خود را در وجود چه کسی قرار دهد. تو و پدرت نزد من مبغوض ترین افراد بودید، ولی اکنون محبوب ترین افراد نزد من، تو می باشی #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

قال الامام الصّادق (علیه السّلام): اُرجُ اللهَ رجاءً لا یُجرِئُکَ عَلی معاصیهِ و خفِ اللهَ خوفاً لا یُؤْیِسُکَ من رَحْمتهِ. «بحار الانوار، ج 67، ص 384» امام صادق (علیه السّلام) فرمود: آنگونه به خداوند امید داشته باش که امیدواریت به تو جرأت بر معصیت و نافرمانی او را ندهد و آن قدر از خدا بترس که ترس تو، تو را از رحمت او نا امید نگرداند #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

امیرالمؤمنین علی بنابیطالب( عليه السلام) می‌فرماید : « عظم الخالق فی انفسهم فصغر ما دونه فی اعینهم » [1] یعنی خدا به عظمت در روح اهل حق جلوه کرده است و لهذا غیر خدا هر چه هست در نظرشان کوچک است . اینجا یک توضیحی برایتان عرض بکنم : کوچکی و بزرگی یک امر نسبی است‌ . مثلا شما که در فضای این حسینیه قرار گرفته‌اید ، اگر قبل از آنکه به‌ اینجا بیائید در یک تالار کوچکتر از اینجا مثلا ثلث اینجا بودید این تالار بنظرتان خیلی بزرگ می‌آمد . ولی اگر بر عکس اول شما در تالاری باشید که‌ سه برابر اینجا باشد ، از آنجا که به اینجا می‌آئید ، این تالار به نظرتان‌ خیلی کوچک می‌آید . همیشه انسان وقتی موجودی را در کنار موجود دیگر می‌بیند ، اگر آن موجود دیگر بزرگتر از آن باشد ، آن را کوچک می‌بیند و اگر کوچکتر از آن باشد آن را بزرگ می‌بیند . لهذا افرادی که با عظمت‌ پروردگارشان آشنا هستند و عظمت پروردگار را حس می‌کنند ، اصلا هر چیز دیگری در نظرشان حقیر و کوچک است ، نمی‌تواند بزرگ باشد . سعدی در بوستان خیلی عالی می‌گوید : بر عارفان جز خدا هیچ نیست ره عقل جز پیچ در پیچ نیست می‌گوید عارفان غیر از خدا برای هیچ چیز شیئیت قائل نیستند #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

امام حسن مجتبی سلام الله علیه : فِي المَائدةِ اثْنَتَا عَشرَةَ خَصْلَةً يَجِبُ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ أنْ يَعْرِفَهَا : أرْبَعٌ مِنْها فَرْضٌ ، وَ أرْبَعٌ سُنَّةٌ ، وأرْبَعٌ تأدِيبٌ . فَأمَّا الفَرْضُ : فَالمَعْرِفَةُ ، وَالرِّضَا ، وَالتَّسْمِيَةُ ، وَالشُّكْرُ . وَأمَّا السُّنَّةُ : فَالوُضُوءُ قَبْلَ الطَّعَامِ ، والجُلُوسُ عَلَى الجَانِبِ الأيْسَرِ ، والأكْلُ بِثَلاثِ أصَابِعَ . وَلَعْقُ الأصَابِعِ . وَأمّا التَّأدِيبُ : فَالأكْلُ مِمَّا يَلِيكَ ، وَتَصْغِيرُ اللُّقْمَةِ ، وَتَجْوِيدُ المَضْغِ ، وَقِلّةُ النّظَرِ فِي وُجُوهِ النّاسِ . آداب سفره دوازده تاست كه هر مسلمانى بايد آنها رابداند : چهارتاى آنها واجب است ، چهار تا سنّت (مستحب) و چهار تا از باب رعايت ادب مى باشد . امّا آن چهارتا كه واجبند : معرفت ، خشنودى ، نام خدا بر زبان آوردن و شكرگزارى . و آن چهار كه سنّت است : دست شستن پيش از غذا خوردن ، نشستن بر طرف چپ (بدن) ، خوردن با سه انگشت و ليسيدن انگشتها . و امّا آن چهار كه از باب رعايت ادب مى باشد : خوردن از آنچه در جلوى توست ، كوچك گرفتن لقمه ، خوب جويدن غذا و كمتر نگاه كردن به صورت مردم . #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

تعجب امام حسن و تجربه امام حسن(ع) تعجب امام حسن(ع): ✍در شگفتم از كسى كه درباره خوراكيهاى خود انديشه و تأمل مى‏ كند وليكن درباره نيازمنديهاى فكرى و عقلى ‏اش تأمل نمى ‏كند، پرهيز مى‏ كند از آنچه معده ‏اش را اذيت مى ‏نمايد و سينه و قلب خود را از پست‏ ترين چيزها پر مى ‏كند. ◇عَـجِبْتُ لِمَنْ يَتَفَكَّـرُ فى مَـأْكُولِهِ كَيْـفَ لا يَتَفَـكَّـرُ فى مَعْـقُـولِهِ، فَيُجَنِّبُ بَطْنَهُ ما يُؤْذيهِ، وَ يُودِعُ صَدْرَهُ ما يُرْدِيهِ◇ تجربه امام حسن ( ع ): تجربه ما و دیگران نشان می دهد که چیزی نافع تر از داشتن صبر، و زیان بارتر از فقدان بردباری دیده نشده است، صبری که به وسیله آن تمام [دردها و] امور درمان می شود. ◇جَرَّبْنا وَ جَرَّبَ الْمُجَرِّبُونَ فَلَمْ نَرَ شَیْئا اَنْفَعُ وِجْدانا وَ لا اَضَرُّ فِقْدانا مِنَ الصَّبْرِ تُداوی بِهِ الاُمُورُ؛◇ #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

به این دو ویژگی:👇 وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ. و برخی از آنان را چون 1⃣ [در برابر مشکلات، سختی ها و حادثه های تلخ و شیرین] صبر کردند 2⃣ و همواره به آیات ما یقین داشتند، 👈 پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما [مردم را] هدایت می کردند. ۲۴ سوره سجده #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

امام حسن مجتبی علیه السلام: آدمی با اخلاق خوش خویش، مقام روزه‌دار دائم در نماز را از آن خود می‌کند و نامش در طومار کسانی که دارای عظمت و جلال و جبروت هستند، نوشته می‌شود، در حالی که غیر از خانواده‌ی خویش هیچ گونه قلمرو حکومت و ریاستی ندارد. إِنَّ اَلرَّجُلَ لَيُدْرِكُ بِحُسْنِ خُلُقِهِ دَرَجَةَ اَلصَّائِمِ اَلْقَائِمِ وَ إِنَّهُ لَيُكْتَبُ جَبَّاراً وَ لاَ يَمْلِكُ إِلاَّ أَهْلَهُ. فرهنگ سخنان امام حسن مجتبی علیه السلام ص ۴۰ #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

امیرالمؤمنین امام الانس و الجن علیّ‌بن‌ابی‌طالب عليه السلام:   عبادت بندگان را به «عبادت بردگان»، «عبادت تاجران» و «عبادت آزادگان» تقسیم فرموده است: « اِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ التُّجّارِ وَ اِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ الْعَبیدِ وَ اِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبادَةُ الاَْحرارِ» گروهى خدا را به رغبت و طمع بهشت عبادت مى‌كنند؛ عبادت اینان عبادت تجارت پیشگان است. گروهى خدا را از ترس جهنم و عذابش عبادت مى‌كنند؛ این عبادت بردگان است. گروهى نیز خدا را از سر سپاس عبادت مى‌كنند؛ این عبادت آزادگان است #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar

میوه ای از باغ حضرت مجتبی(ع)👇 نِعمَ العَونُ الصَّمتُ في مَواطِنَ كثيرَهٍ‏ و إن كُنتَ فَصِيحا. در بسيارى جاها، خاموشى و سکوت، ياورى نيكو است؛ هرچند سخنور باشى. کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی چیزی که نپرسند تو از پیش مگوی دادند دو گوش و یک زبانت ز آغاز یعنی که دو بشنو و یکی بیش مگوی. #نشرخوبیها https://eitaa.com/tabyenehandavar