#امام_حسین(علیه‌السلام) 🏴 امام حسین قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدید بنای نظام و جامعه اسلامی، یا قیام در مقابل انحرافات بزرگ در جامعه اسلامی است، انجام دهد. ۱۳۷۴/۳/۱۹ #اسوه_حسنه #بعثت_خون @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسین(علیه‌السلام) 🏴 ملتی که محرم را دارد، مجاهدت و شهادت را دارد و ملتی که مجهز به ابزار مجاهدت و متکی به خداست، هرگز مغلوب نخواهد شد. ۱۳۸۳/۰۸/۲۴ #بعثت_خون #جهاد_شهادت @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسین(علیه‌السلام) 🏴 عاشورا درس می‌دهد که برای حفظ دین، باید فداکاری کرد. درس می‌دهد که در راه قرآن، از همه چیز باید گذشت. درس می‌دهد که در میدان نبرد حق و باطل، کوچک و بزرگ، زن و مرد، پیر و جوان، شریف و وضیع و امام و رعیت، با هم در یک صف قرار می‌گیرند. ۱۳۷۱/۴/۲۲ #بعثت_خون @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسین(علیه‌السّلام) 🏴 یزید می‌خواست امام حسین علیه‌السّلام را مجبور کند به جای این‌که مردم را ارشاد و هدایت فرماید و گمراهی آن حکومت ظالم را برای آنان تشریح نماید، بیاید حکومت آن ظالم را امضا و تأیید هم بکند! امام حسین فرمود «مثلی لا یبایع مثله»؛ حسین چنین امضایی نمی‌کند. امام حسین علیه‌السّلام باید تا ابد به عنوان پرچم حق باقی بماند؛ پرچم حق نمی‌تواند در صف باطل قرار گیرد و رنگ باطل بپذیرد. ۱۳۸۱/۱/۹ #پرچم_حق @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسین(علیه‌السّلام) 🏴 امام حسین علیه‌السّلام به فکر سرکوب کردن قدرت‌های طاغوتی بود؛ چه با گرفتن حکومت و چه با شهادت و دادن خون. ۱۳۸۰/۱۲/۲۷ @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

📹 روایت رهبر انقلاب اسلامی از ماجرای شهادت حضرت عباس(علیه‌السلام) @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

▪️دعای صبح عاشورای امام حسین علیه‌السلام؛ 🏴 خدایا! تو مایه اطمینان دل منی... #امام_حسین(علیه‌السلام) 🏴 در صبح عاشورا امام حسین علیه‌السلام یک دعایى دارد، چند جمله از آن دعا را مى‌خوانم... این دعا را امام حسین علیه‌السلام بر زبان جارى کردند: «اللّهم أنت ثقتى فى کلّ کرب و رجائى فى کلّ شدّة و أنت لى فى کل أمرنزل بى ثقة وعدة». یعنى خدایا تو مایه‌ى اطمینان و آسایش دل من و خاطر منى در همه‌ى احوال. یعنى هجوم دشمن، وقتى من به تو متکى هستم پروردگارا من را تکان نمى‌دهد. ۱۳۶۴/۰۷/۰۵ 🏴 #بعثت_خون @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسین(علیه‌السلام) 🏴 روضه‌ی عصر عاشورا به روایت امام خامنه‌ای @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسین(علیه‌السلام) 🏴 روضه‌ی عصر عاشورا به روایت امام خامنه‌ای در همین حالاتى که دشمنان دور بدن حسین‌بن على علیه‌السلام حلقه زدند و هر کدامى یک ضربه‌اى وارد مى‌کنند و این جسمِ پاک بى‌دفاع روى زمین افتاده، هر چه این‌جا وحشی‌گرى است، این‌جا خباثت است، این‌جا روح حیوانى و انتقام‌گیرى است، در خیام حرم ابى‌عبداللَه روح توجه به خدا، روح انسانى رقیق و عاطفه‌ى شدیدى است که موج مى‌زند و همه‌ى زن‌ها و کودکان - که جز زن و کودک هم در آن خیام حرم کسى نبود، مرد فقط على‌بن‌الحسین علیه‌الصلاةوالسلام بود، که ایشان هم بیمار بودند - همه‌ى اینها نسبت به حسین‌بن‌على و سرنوشت او آن حالت نگرانى را دارند. از خیام حرم بیرون آمدند، و مى‌روند به آن طرفى که فکر مى‌کنند حسین‌بن‌على علیه‌السلام در جا روى زمین افتاده. نقل مى‌کنند که وقتى که این زن‌ها از خیمه‌هابیرون آمدند - زن‌هاى عرب دیدید شما چطور ندبه مى‌کنند یا شنیدید، هنوز هم معمول است بین زن‌هاى عرب برکشته‌هاى خودشان بر عزیزان از دست داده به شکل دردناکى گریه مى‌کنند، به صورتشان مى‌زنند، مو از سرشان مى‌کَنند، یک چنین حالت فوق‌العاده‌اى دارند - خب اینها عزیزى را از دست دادند مثل حسین‌بن‌على، زینب پیشاپیش این جمعیت زن‌ها دارند مى‌آیند به طرف قتلگاه. وقتى که زینب رسید آن‌جا جسد عزیزش را روى زمین گرم کربلا افتاده دید به جاى هرگونه عکس‌العملى، به جاى هر گونه شکایتى رفت به طرف جسد عزیزش ابى‌عبداللَه خطاب به جدش پیغمبر صدایش بلند شد «یا رسول‌اللَه صلا علیک ملیک السماء هذا حسینک مرمل بالدماء مقطع الاعضاء» یعنى اى جد عزیزم، اى پیغمبر بزرگوار یک نگاهى به صحراى گرم کربلا بکن، این حسین توست که در میان خاک و خون مى‌غلتد و افتاده. بعد هم نقل مى‌کنند زینب دست‌ها را زیر جسد حسین‌بن‌على کرد؛ صدایش بلند شد پروردگارا این قربانى را از ال محمد قبول بفرما. ۱۳۶۴/۷/۵ @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_سجاد(علیه‌السلام) 🏴 امام سجاد به تعلیم و تغییر اخلاق در جامعه اسلامی کمر بست. طبق تحلیل امام سجاد(علیه‌السلام)، بخش مهمّی از مشکلات اساسی دنیای اسلام ناشی از انحطاط و فساد اخلاق مردم بود. اگر مردم از اخلاق اسلامی برخوردار بودند، یزید و ابن‌زیاد و عمر سعد و دیگران نمی‌توانستند آن فاجعه را بیافرینند. ۱۳۷۲/۴/۲۳ @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#مهدویت وقتی «اَلّلهُمَّ کُن لِوَلِیّک» را می‌خوانید، در واقع دارید ارتباط می‌گیرید با امام زمانتان، که فرموده‌اند: ما را دعا کنید، ما هم شما را دعا می‌کنیم. @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

می‌دونی مسألۀ امام حسین چی بوده؟ برشی زیبا و مهم از جلسۀ اول محرم ۱۴۰۳ صوت کامل جلسه را از اینجا گوش بدید: https://eitaa.com/fakhrian_ir/3511 #حتماً_بشنوید @fakhrian_ir

#امام_سجاد(علیه‌السلام) 🏴 زندگى امام سجاد یکى از فصول درخشان در زندگى ائمه‌ى معصومین علیهم‌السّلام است... 🔸به‌طور خلاصه سه نقش را امام سجاد ایفا مى‌کردند. دو نقش مشترک است بین امام سجاد و بقیه‌ى ائمه علیهم‌السّلام وظیفه‌ى عمده‌اى که در رابطه‌ى با جامعه‌ى اسلامى و اسلام ائمه علیهم‌السّلام در دوران دویست‌وپنجاه سال امامت ایفا مى‌کردند یکى عبارت بود از تبیین و روشنگرى در زمینه‌ى معارف اسلام و احکام اسلام و فقه اسلام و حفظ اسلام از انحراف‌ها و تحریف‌ها و اعوِجاج‌هایى که بر آن تحمیل مى‌شد، و یکى دیگر عبارت بود از زمینه سازى براى ایجاد جامعه‌ى اسلامى، جامعه‌ى الهى تحت اداره‌ى حکومت علوى... 🔹یک وظیفه‌ى دیگر امام سجاد و کارى که در طول دوران امامت داشتند، زنده نگهداشتن حادثه‌ى عاشورا بود؛ که این هم یک درس است. حادثه‌ى عاشورا حادثه‌اى بود که اتفاق افتاد، تا تاریخ و نسل‌هاى آینده و همه‌ى مسلمین تا آخرالزمان از او درس بگیرند. ۱۳۶۶/۰۶/۲۰ #جهاد_تبیین #جامعه_اسلامی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_سجاد(علیه‌السلام) 🏴 نگاهی به الگوی ویژه هدایت و سیره تبلیغی امام سجاد(علیه‌السلام) و ثمرات آن بر اساس بیانات امام خامنه‌ای 🔻‌ زندگی امام سجاد «از همه جهت یکی از زندگی‌های پر از درس است.» ۱۳۷۲/۴/۲۳ 🔻 اختناقِ گسترده در دوران بعد از حادثه عاشورا 🔹 «وقتی‌که حادثه‌‏ى عاشورا پیدا شد، در عالم اسلام... حالت رعبى میان مردم به وجود آمد؛ بیشتر یا شاید کلّاً در میان شیعیان و طرف‏داران ائمّه.» (حماسه امام سجاد، ص ۱۸۴) «عامّه‌‏ى مردم دچار یک بی‌ایمانى و ضعف و اختلال اعتقادى شدید شده بودند. کار به جایى رسیده بود که حتّى بعضى از ایادى دستگاه خلافت، نبوّت را زیر سؤال می‌بردند.» (انسان۲۵۰ساله، ص ۱۸۱) «اخلاق مردم به‌شدّت خراب شده بود.» (انسان۲۵۰ساله، ص ۱۸۲) «بخش مهمّی از مشکلات اساسی دنیای اسلام که به فاجعه کربلا انجامید، ناشی از انحطاط و فساد اخلاق مردم بود. اگر مردم از اخلاق اسلامی برخوردار بودند، یزید و ابن‌زیاد و عمر سعد و دیگران نمی‌توانستند آن فاجعه را بیافرینند.»۱۳۷۲/۴/۲۳ 🔹 «اغلب شخصیّت‌های بزرگ، سر در آخور تمنّیّات مادّی‌ای که به‌وسیله‌ی رجال حکومت برآورده می‌شد، داشتند.» ۱۳۶۵/۴/۲۸ از طرفى موجّه کردن و محبوب کردن چهره‏ى قدرت‌ها در دل مردم، از طرفى منفور کردن خاندان پیغمبر و محبّت اینها را از دل‌ها گرفتن.» (حماسه امام سجاد، ص ۸۳) «دستگاه عبدالملک... کمال اِشراف و نظارت را بر زندگى امام سجّاد داشت. جاسوس‌هایى گماشته بود که وضع زندگى امام سجّاد را به او گزارش بدهند.» (حماسه امام سجاد، ص ۱۹۳) 🔹 «اختناق در آن دوران و نامناسب بودن وضع، اجازه نمی‌داد که امام سجاد بخواهند با آن مردم بی‌پرده و صریح و روشن حرف بزنند؛ نه فقط دستگاه‌ها نمی‌گذاشتند، مردم هم نمی‌خواستند.» ۱۳۶۵/۴/۲۸ 🔻 امام از هیچ‏کس مأیوس نیست... 🔹 «امام سجاد... نگفتند وضع بد است، نگفتند که از شمشیر قدرت حاکم خون می‌چکد، نگفتند این حرفها در دل و مغز علیل مردم جا نمی‌گیرد؛ ‏حرفشان را گفتند.» (حماسه امام سجاد، ص۱۲۶) «امام از هیچ‏کس مأیوس نیست حتّى از محمّد‏بن شهاب. امام انسان را داراى فطرت نیکو می‌داند... بدی‌ها عارضی‌اند، بدی‌ها مال بعدند، بدی‌ها نقش‏ونگار روى این صفحه هستند و خود صفحه پاک است... هر انسانى در هر حدّى از انحراف، از قلمرو و محیط و منطقه‏ى امید یک ‏انسانِ هدفى و مسلکى بیرون نیست؛ همه‏کس را می‌توان امیدوار بود که هدایت شود.» (حماسه امام سجاد، ص۱۵۳) 🔻 دو نوع روش تبلیغی امام 🔹‌ «امام چون در دوران اختناق زندگى می‌کردند و نمی‌توانستند مفاهیم مورد نظر خودشان را آشکارا و صریح بیان کنند، از شیوه‏ى موعظه و دعا استفاده کردند. دعا مربوط به صحیفه‏‌ى سجّادیّه است... و موعظه مربوط به بیانات و روایاتى است که از آن حضرت نقل شده.» (حماسه امام سجاد، ص۲۰۵) @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_سجاد(علیه‌السلام) 🏴 نگاهی به الگوی ویژه هدایت و سیره تبلیغی امام سجاد(علیه‌السلام) و ثمرات آن بر اساس بیانات امام خامنه‌ای 🔻 «پوششى براى حقایق درست می‌کرد، و آن، پوشش، دعا بود.» (حماسه امام سجاد، ص ۱۶۲) «امام سجّاد از بيان معارف دست نکشيد؛ به‌عنوان دعا، به‌نام نيايش، مطالبى فراهم آورد و آنچه مي‌خواست بگويد، گفت.» (همرزمان حسین، ص ۹۲) موعظه «بهترین نحو انتقال و القای ایدئولوژى و افکار درست است.» (حماسه امام سجاد، ص۲۰۶) 🔹 ۱- «این بیانات امام که خطاب به عامّه‏‌ى مردم است، از نوع آموزش نیست، از نوع تذکّر و یادآورى است. یعنى در این بیان، امام نمی‌نشینند مسئله‏‌ى توحید را براى مردم باز کنند و بشکافند، یا مسئله‏‌ى نبوّت را براى مردم تفسیر کنند بلکه تذکّر می‌دهند، یادآورى می‌کنند.» (حماسه امام سجاد، ص۲۱۰) 🔹 ۲- «امام در این بیان عمومى یعنى در خلال مسائل اسلامى، ناگهان بر روى مسئله‏‌ى امامت تکیه می‌کند؛ مثل این است که مثلاً در دوران رژیم گذشته کسى با شما این‏جورى حرف بزند که آقایان! به فکر خدا باشید، به فکر مسئله‏‌ى توحید باشید، به فکر مسئله‏‌ى نبوّت باشید، به فکر مسئله‏‌ى «حکومت» باشید. ببینید؛ عیناً امامتى که ما اینجا در بیان امام سجّاد می‌بینیم، مثل همین کلمه‏ى «حکومت» است در دوران رژیم گذشته؛ که حرف خطرناکى بود.» (حماسه امام سجاد، ص۲۱۲) 🔹 ۳- «در خطاب به عامّه‌‏ى مردم دائماً استناد به آیات می‌شود؛ چرا؟ چون عامّه‏‌ى مردم امام سجّاد را به‏‌صورت یک ‏امام نگاه نمی‌کنند و براى حرف‌هایش دلیل می‌خواهند، استدلال می‌خواهند؛ این است که امام به آیات استدلال می‌کند.» (حماسه امام سجاد، ص۲۱۳) 🔻 روش خاص تبلیغ و هدایت 🔹 رویکرد امام به دعا به این دلیل است که «یکى از نتایجى که دعا می‌تواند داشته باشد، این است که انگیزه‏‌هاى سالم و صحیح را در دل‌ها بیدار می‌کند... و صحیفه‏‌ى سجّادیّه از اوّل تا آخر پُر از انگیزه‌‏هاى شریف و عالى براى انسان‌ها است که اگر انسان به آنها توجّه بکند، واقعاً ‏همین صحیفه‌‏ى سجّادیّه کافى است که یک ‏جامعه را توجّه بدهد و اصلاح کند و بیدار کند.» (حماسه امام سجاد، ص ۲۲۴) 🔹 «اگر کسى می‌خواست آنجا به مردم بگوید که به فکر مسئله‏‌ى حکومت باشید، این حرفى نبود که دستگاه به‌‏آسانى از آن بگذرد امّا وقتى به زبان موعظه و در زبان یک ‏آدم زاهد و عابد بیان می‌شود، براى دستگاه یک ‏مقدارى قابلیّت قبول پیدا می‌کند؛ یعنى آن‏قدرها حسّاسیّت‌‏برانگیز نیست.» (حماسه امام سجاد، ص۲۱۳) 🔻 امام سجاد شيعه را مجدد متشکّل کرد 🔹 «کم‌کم و تدريجاً مردم ملحق شدند و زياد شدند و زياد شدند و جمعيت شيعه سر و سامانى گرفت. بر اثر همين گفته‌هاى گرم امام چهارم که مثل تازيانه‌اى بر دوش فکر و روح مردم نواخته می‌شد.» (همرزمان حسین، ص ۱۶۰) 🔹 «شيعه را مجدّداً متشکّل کرد و تحويل امام باقر داد.» (دو امام مجاهد، ص ۳۱۴) «نتیجه این شد که در شصت سال بعد، هفتاد سال بعد، از همین کوفه جوان‌ها و پیرمردها بلند می‌شدند می‌آمدند مدینه و سالیانى در کنار مرکز فیض جعفر‏بن‌محمّد می‌ماندند و بهره می‌بردند و برمی‌گشتند.» (حماسه امام سجاد، ص۱۲۶) «بزرگانى که از رُوات امام صادق شما می‌شناسید، اغلب مال کوفه‏اند؛ در همین شهر بود، در همین محیط بود، در همین فضاى مسموم بود. چه کسى زراره را درست کرد؟ چه کسى محمّد‏بن‌مسلم را درست کرد؟ چه کسى مفضّل‏بن‌عمَر را درست کرد؟ یحیی‌بن‌‌امّ‏‌طویل را چه کسى درست کرد؟ امام سجّاد درست کرد.» (حماسه امام سجاد، ص۱۲۷) 🔹 «امروز، ما چنين وظيفه‌اى داريم. البته شرايط امروز، با آن روز متفاوت است. امروز بحمد اللَّه حکومت حق يعنى حکومت شهيدان قائم است. پس، ما وظايفى داريم.» ۱۳۷۶/۲/۱۷ @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#مهدویت 🔰 در بعضی از روایات تشبیه شده است به حضرت یوسف که برادران او را می‌دیدند، بین آنها بود، در کنار آنها بود، روی فرش آنها راه می‌رفت، ولی نمی‌شناختند. یک چنین حقیقت بارز، واضح و برانگیزاننده‌ای؛ این کمک می‌کند به معنای انتظار. این انتظار را بشریت نیاز دارد، امت اسلامی به طریق اولی نیاز دارد. این انتظار، تکلیف بر دوش انسان می‌گذارد. ۱۳۹۰/۴/۱۸ @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔰روایتی از امام خامنه‌ای درباره دوران مبارزات امام حسن مجتبی علیه‌السلام #احیاءکننده_نهضت_اسلام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#مهدویت 🔰 از یکى از بزرگان نقل کرده‌اند که کسى آمده بود [پرسیده بود] که چرا آقا ظهور نمی‌کنند؟ آن بزرگ گفته بود که خب حالا آقا ظهور کنند که چه اتّفاقى بیفتد؟ شما چه کار کنى؟ آدم خوبى بشوى؟ خب الان آدم خوبى بشو. دنیا را آن بزرگوار اصلاح خواهد کرد؛ ارتباط شخص تو چگونه است با ظهور آن بزرگوار؟ نمی‌خواهى آقا بیاید که به تو پول بدهد، جاه بدهد، مقام بدهد؛ می‌خواهى آقا بیاید تا اینکه دنیا اصلاح بشود. خیلى خب، حالا شما یکى از آن افرادى که وقتى امام زمان تشریف آوردند، بنا است آدم خوبى بشوى؛ خب، همان کارهایى که آن زمان قرار است انجام بدهى، حالا انجام بده. البتّه آن زمان آسان‌تر است، حالا مشکل‌تر است، خب اجرش هم بیشتر است؛ وظیفه‌ى ما این است. ۱۳۹۲/۰۴/۰۲ @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسین(علیه‌السلام) 🏴 خوشا به حال آن کسانی که در حال پیاده‌روی هستند یا پیاده‌روی خواهند کرد و به زیارت اربعین خواهند رسید و آن زیارت خوش مضمونِ روز اربعین را إن‌شاءالله خطاب به حضرت خواهند خواند. ما هم اینجا با شوق و با حسرت نگاه می‌کنیم به این گام‌هایی که: هزاران گام در راه است و دل مشتاق و من حیران که چون ره می‌توانم یافتن سوی درون من هم. ۱۳۹۶/۸/۱۵ @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#پیامبر_اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌) 🏴 کار امام حسین علیه‌السلام در کربلا، با کار جدّ مطهّرش حضرت محمّدبن‌عبداللّه صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در بعثت، قابل تشبیه و مقایسه است؛ قضیّه این است. همان‌طور که پیغمبر در آنجا یک‌تنه با یک دنیا مواجه شد، امام حسین هم در ماجرای کربلا یک‌تنه با یک دنیا مواجه بود؛ آن بزرگوار هم نترسید، ایستاد و جلو آمد؛ امام حسین هم نترسید، ایستاد و جلو آمد. حرکت نبوی و حرکت حسینی مثل دایره‌ی متّحدالمرکز هستند؛ به یک جهت متوجّهند. لذا اینجا "حُسَینٌ مِنّی وَ اَنَا مِن حُسَین"(الارشاد، ج ۲، ص ۱۲۷) معنا پیدا می‌کند. این عظمت کار امام حسین است. ۱۳۷۵/۹/۲۴ #حرکت_نبوی_حسینی @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🏴 امام حسن، احیاءکننده نهضت اسلام روایتی از امام خامنه‌ای درباره دوران مبارزات امام حسن مجتبی علیه‌السلام - بخش اول 🔹‌ دوران امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) و حادثه‌ی صلح آن بزرگوار با معاویه، یا آن چیزی که به نام صلح نامیده شد، حادثه‌ی سرنوشت‌ساز و بی‌نظیری در کل روند انقلاب اسلامىِ صدر اول بود. دیگر ما نظیر این حادثه را نداشتیم. توضیح کوتاهی راجع به این جمله عرض کنم و بعد وارد اصل مطلب بشوم. انقلاب اسلام، یعنی تفکر اسلام و امانتی که خدای متعال به نام اسلام برای مردم فرستاد، در دوره‌ی اول، یک نهضت و یک حرکت بود و در قالب یک مبارزه و یک نهضت عظیم انقلابی، خودش را نشان داد و آن در هنگامی بود که رسول خدا(صلّی‌اللَّه‌علیه‌واله‌وسلّم)، این فکر را در مکه اعلام کردند و دشمنان تفکر توحید و اسلام، در مقابل آن صف‌آرایی نمودند؛ برای این‌که نگذارند این فکر پیش برود. پیامبر، با نیرو گرفتن از عناصر مؤمن، این نهضت را سازماندهی کرد و یک مبارزه‌ی بسیار هوشمندانه و قوی و پیشرو را در مکه به وجود آورد. این نهضت و مبارزه، سیزده سال طول کشید. این، دوره‌ی اول بود. 🔹 بعد از سیزده سال، با تعلیمات پیامبر، با شعارهایی که داد، با سازماندهی‌ای که کرد، با فداکاری‌ای که شد، با مجموع عواملی که وجود داشت، این تفکر، یک حکومت و یک نظام شد و به یک نظام سیاسی و نظام زندگی یک امت تبدیل گردید و آن هنگامی بود که رسول خدا(صلی‌الله علیه‌و‌آله‌و‌سلم) به مدینه تشریف آوردند و آن‌جا را پایگاه خودشان قرار دادند و حکومت اسلامی را در آن‌جا گستراندند و اسلام از شکل یک نهضت، به شکل یک حکومت تبدیل شد. این، دوره‌ی دوم بود. 🔹 این روند، در ده سالی که نبىّ‌اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) حیات داشتند و بعد از ایشان، در دوران خلفای چهارگانه و سپس تا زمان امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) و خلافت آن بزرگوار - که تقریباً شش ماه طول کشید - ادامه پیدا کرد و اسلام به شکل حکومت، ظاهر شد. همه چیز، شکل یک نظام اجتماعی را هم داشت؛ یعنی حکومت و ارتش و کار سیاسی و کار فرهنگی و کار قضایی و تنظیم روابط اقتصادی مردم را هم داشت و قابل بود که گسترش پیدا کند و اگر به همان شکل پیش می‌رفت، تمام روی زمین را هم می‌گرفت؛ یعنی اسلام نشان داد که این قابلیت را هم دارد. 🔹 در دوران امام حسن(علیه‌السلام)، جریان مخالفی آن‌چنان رشد کرد که توانست به صورت یک مانع ظاهر بشود. البته این جریان مخالف، در زمان امام مجتبی(علیه‌السلام) به وجود نیامده بود؛ سال‌ها قبل به وجود آمده بود. اگر کسی بخواهد قدری دور از ملاحظات اعتقادی و صرفاً متکی به شواهد تاریخی حرف بزند، شاید بتواند ادعا کند که این جریان، حتّی در دوران اسلام به وجود نیامده بود؛ بلکه ادامه‌ای بود از آنچه که در دوران نهضت پیامبر - یعنی دوران مکه - وجود داشت. 🔹 بعد از آن‌که خلافت در زمان عثمان - که از بنی‌امیه بود - به دست این قوم رسید، ابوسفیان - که در آن‌وقت، نابینا هم شده بود - با دوستانش دور هم نشسته بودند. پرسید: چه کسانی در جلسه هستند؟ پاسخ شنید که فلانی و فلانی و فلانی. وقتی که خاطر جمع شد همه خودی هستند و آدم بیگانه‌ای در جلسه نیست، به آنها خطاب کرد و گفت: «تلقّفنّها تلقّف الکرة». یعنی مثل توپ، حکومت را به هم پاس بدهید و نگذارید از دست شما خارج بشود! این قضیه را تواریخ سنی و شیعه نقل کرده‌اند. اینها مسایل اعتقادی نیست و ما اصلاً از دیدگاه اعتقادی بحث نمی‌کنیم؛ یعنی من خوش ندارم که مسائل را از آن دیدگاه بررسی کنم؛ بلکه فقط جنبه‌ی تاریخی آن را مطرح می‌کنم. البته ابوسفیان در آن‌وقت، مسلمان بود و اسلام آورده بود؛ منتها اسلامِ بعد از فتح یا مشرف به فتح. اسلامِ دوران غربت و ضعف نبود، اسلامِ بعد از قدرتِ اسلام بود. این جریان، در زمان امام حسن مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) به اوج قدرت خودش رسید و همان جریانی بود که به شکل معاویةبن‌ابی‌سفیان، در مقابل امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) ظاهر شد. این جریان، معارضه را شروع کرد؛ راه را بر حکومت اسلامی - یعنی اسلام به شکل حکومت - برید و قطع کرد و مشکلاتی فراهم نمود؛ تا آن‌جایی که عملاً مانع از پیشروی آن جریان حکومت اسلامی شد. @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🏴 امام حسن، احیاءکننده نهضت اسلام روایتی از امام خامنه‌ای درباره دوران مبارزات امام حسن مجتبی(علیه‌السلام)- بخش دوم در باب صلح امام حسن(علیه‌السّلام)، این مسأله را بارها گفته‌ایم و در کتاب‌ها نوشته‌اند که هر کس - حتّی خود امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) - هم اگر به جای امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) بود و در آن شرایط قرار می‌گرفت، ممکن نبود کاری بکند، غیر از آن کاری که امام حسن کرد. هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید که امام حسن، فلان گوشه‌ی کارش سؤال‌برانگیز است. نه، کار آن بزرگوار، صددرصد بر استدلال منطقىِ غیر قابل تخلف منطبق بود. 🔹‌ در بین آل رسول خدا(صلّی‌اللَّه‌علیه‌واله‌وسلّم)، پُرشورتر از همه کیست؟ شهادت‌آمیزترین زندگی را چه کسی داشته است؟ غیرتمندترین آنها برای حفظ دین در مقابل دشمن، برای حفظ دین چه کسی بوده است؟ حسین‌بن علی(علیه‌السّلام) بوده است. آن حضرت در این صلح، با امام حسن(علیه‌السلام) شریک بودند. صلح را تنها امام حسن نکرد؛ امام حسن و امام حسین این کار را کردند؛ منتها امام حسن(علیه‌السلام) جلو بود و امام حسین(علیه‌السلام) پشت سر او بود. 🔹 امام حسین(علیه‌السّلام)، جزو مدافعان ایده‌ی صلح امام حسن(ع) بود. وقتی که در یک مجلس خصوصی، یکی از یاران نزدیک - از این پُرشورها و پُرحماسه‌ها - به امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) اعتراضی کرد، امام حسین با او برخورد کردند: «فغمز الحسین فی وجه حجر». هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید که اگر امام حسین به جای امام حسن بود، این صلح انجام نمی‌گرفت. نخیر، امام حسین با امام حسن بود و این صلح انجام گرفت و اگر امام حسن(علیه‌السّلام) هم نبود و امام حسین(علیه‌السّلام) تنها بود، در آن شرایط، باز هم همین کار انجام می‌گرفت و صلح می‌شد. 🔹 صلح، عوامل خودش را داشت و هیچ تخلف و گزیری از آن نبود. آن روز، شهادت ممکن نبود. مرحوم «شیخ راضی آل یاسین»(رضوان‌اللَّه‌تعالی‌علیه)، در این کتاب «صلح الحسن» - که من بیست سال پیش، آن را ترجمه کردم و چاپ شده است - ثابت می‌کند که اصلاً جا برای شهادت نبود. هر کشته شدنی که شهادت نیست؛ کشته شدنِ با شرایطی، شهادت است. آن شرایط، در آن‌جا نبود و اگر امام حسن(علیه السّلام)، در آن روز کشته می‌شدند، شهید نشده بودند. امکان نداشت که آن روز کسی بتواند در آن شرایط، حرکت مصلحت‌آمیزی انجام بدهد که کشته بشود و اسمش شهادت باشد و انتحار نکرده باشد. @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🏴 امام حسن، احیاءکننده نهضت اسلام روایتی از امام خامنه‌ای درباره دوران مبارزات امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) - بخش سوم راجع به صلح، از ابعاد مختلف صحبت کرده‌ایم؛ اما حالا مسأله این است که بعد از صلح امام حسن مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، کار به شکلی هوشمندانه و زیرکانه تنظیم شد که اسلام و جریان اسلامی، وارد کانال آلوده‌ای که به نام خلافت - و در معنا سلطنت - به وجود آمده بود، نشود. این، هنر امام حسن مجتبی(علیه‌السّلام) بود. امام حسن مجتبی کاری کرد که جریان اصیل اسلام - که از مکه شروع شده بود و به حکومت اسلامی و به زمان امیرالمؤمنین و زمان خود او رسیده بود - در مجرای دیگری، جریان پیدا بکند؛ منتها اگر نه به شکل حکومت - زیرا ممکن نبود - لااقل دوباره به شکل نهضت جریان پیدا کند. این، دوره‌ی سوم اسلام است. 🔹 اسلام، دوباره نهضت شد. اسلام ناب، اسلام اصیل، اسلام ظلم‌ستیز، اسلام سازش‌ناپذیر، اسلام دور از تحریف و مبرّا از این‌که بازیچه‌ی دست هواها و هوس‌ها بشود، باقی ماند؛ اما در شکل نهضت باقی ماند. یعنی در زمان امام حسن(علیه‌الصّلاةوالسّلام)، تفکر انقلابىِ اسلامی - که دوره‌ای را طی کرده بود و به قدرت و حکومت رسیده بود - دوباره برگشت و یک نهضت شد. البته در این دوره، کار این نهضت، به مراتب مشکل‌تر از دوره‌ی خود پیامبر بود؛ زیرا شعارها در دست کسانی بود که لباس مذهب را بر تن کرده بودند؛ درحالی‌که از مذهب نبودند. مشکلىِ کار ائمه‌ی هدی(علیهم‌السّلام)، این‌جا بود. 🔹‌ البته من از مجموعه‌ی روایات و زندگی ائمه(علیهم‌السّلام) این‌طور استنباط کرده‌ام که این بزرگواران، از روز صلح امام مجتبی(علیه‌الصّلاةوالسّلام) تا اواخر، دائماً درصدد بوده‌اند که این نهضت را مجدداً به شکل حکومت علوی و اسلامی در بیاورند و سر پا کنند. در این زمینه، روایاتی هم داریم. البته ممکن است بعضی دیگر، این نکته را این‌طور نبینند و طور دیگری ملاحظه بکنند؛ اما تشخیص من این است. ائمه می‌خواستند که نهضت، مجدداً به حکومت و جریان اصیل اسلامی تبدیل بشود و آن جریان اسلامی که از آغشته شدن و آمیخته شدن و آلوده شدن به آلودگی‌های هواهای نفسانی دور است، روی کار بیاید؛ ولی این کار، کار مشکلی است. 🔹 در دوران دوم نهضت - یعنی دوران خلافت خلفای سفیانی و مروانی و عباسی - مهمترین چیزی که مردم احتیاج داشتند، این بود که اصالت‌های اسلام و جرقه‌های اسلام اصیل و قرآنی را در لابلای حرفهای گوناگون و پراکنده ببینند و بشناسند و اشتباه نکنند. بیخود نیست که ادیان، این‌همه روی تعقل و تدبر تکیه کرده‌اند. بیخود نیست که در قرآن کریم، این‌همه روی تفکر و تعقل و تدبر انسان‌ها تکیه شده است؛ آن هم درباره‌ی اصلی‌ترین موضوعات دین، یعنی توحید. @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r