eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
💢روزگار ما دو   یکی  در جهت ساختن و پرداختن و صادر کردن ماشین، و دیگری درجهت مصرف کردن و کردن و وارد کردن آن.یکی سازنده و دیگری . حرف این است که ما نتوانسته ایم شخصیت " فرهنگی- تاریخی " خودمان را در قبال ماشین وهجوم جبری اش حفظ کنیم. بلکه مضمحل شده ایم. حرف دراین است که ما نتوانسته ایم موقعیت و حساب شده ای در قبال این هیولای قرن جدید  بگیریم. تا وقتی ماهیت و اساس و فلسفه تمدن غرب را در نیافته ایم همچون آن خریم که در پوست شیر رفت. و دیدیم که چه به آمد. اینکه ما تا وقتی مصرف کننده ایم.- تا وقتی ما ماشین را نساخته ایم- غربزده ایم. غربزدگی مشخصه دورانی از است که به مقدمات ماشین یعنی به علم جدید و تکنولوژی آشنا نشده ایم. زدگی
⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️☄⚡️ ☄ ⭕️تصميم گيری صحيح و قوی 🔷 : عبارت است از قضاوت يا ميان دو يا چند به اشکال نامحدود (از حل يک مشکل گرفته تا انجام يکسری اقدامات) که در شرايط مختلف انجام ميگيرد. : اتخاذ يک تصميم خوب يعنی آينده را ديدن و پی بردن به آنچه که پيش خواهد آمد. در عبارتند از: اطلاعات رسانه ها، تحقيق و تفکر، آرزوها، دوستان، احساسات، زمان، مذهب، دقت، بحث و گفتگو (مشاوره)، ارزش ها، تفاهم، پيامد فرهنگ، مطلوب بودن شرايط‌. به طور مثال و که ممکن است يک جوان در زندگی اتخاذ کند، و را برای هميشه بر جای بگذارد عبارتند از: قانون شکنی، استعمال دخانيات، الکل و مواد مخدر، ترک تحصيلی، رانندگی بدون گواهينامه، افراط در برخوردها و.... 🔷از آنجا که يک و است، و با افزايش سن، جوانان با آن مواجه ميشوند، بايد هر کسی بياموزد که چگونه بگيرد و با آن زندگی کند. اما از گرفتن هر بهتر است، ابتدا آن را بررسی کند و در مواردی نيز پيش از تصميم گرفتن، و عقيده سايرين را در مورد آن جويا شود. در اتخاذ يک ضروری است: ۱) دارد که به فرد اخطار ميدهد بلافاصله را دهد و به اصطلاح تصميم خود را عوض کند. مهم‌ترين اين پيامدها ممکن است به خطر افتادن سلامت زندگی خود يا ديگران، مثل خطر دستگيری و زندانی شدن، خطر از دست دادن کار و فرصت موجود، خطر از دست دادن دوستان خوب و... را در برداشته باشد. 🔷 ۲) را که به احساسات، ارزشهای انسانی، اجتماعی و اسلامی مربوط است، بشناسيم و در مد نظر قرار دهيم؛ مثلاً احساس گناه برای انتخاب رفتاری خلاف ارزش های خود؛ احساس ناخوشايند به دليل انجام عملی که اجتماع، مذهب، والدين و دوستان آن را تأييد نمی کنند؛ مثل احساس مورد سوء استفاده قرار دادن ديگران و يا مورد سوء استفاده قرار گرفتن. ۳) هنگام رويارويی با دشواری های پيچيده و برانگيزنده جدی در انتخاب، می توان از مناسب‌ترين افراد هم، مانند و خداترس و ، معلم، کارشناس مذهبی، پدر، مادر يا هر بزرگسال مورد اعتماد و يا دوست کمک گرفت. ۴) تمام عواقب احتمالی هر انتخاب را مد نظر قرار داده، با کسانی که می توانند به ما کمک کنند، مشورت کنيم. 🔷۵)‌ يک بخش مهم در آن است که تمام اطلاعات لازم را در مورد عواقب احتمالی تصميم را مد نظر قرار دهيم. ۶) عواملی را که موجب آسانتر شدن امر تصميم گيری ميشوند بررسی کنيم. اين عوامل می تواند آگاهی از ايستادگی در برابر فشار، اطمينان داشتن از ارزش ها و اهداف باشد. ۷) اگر يکی از تصميمات ما عواقب منفی به بار آورد، بهتر است خود را تر کنيم و از اشتباه خود درس بگيريم. ۸) در اهميت دادن به ، شايان توجه است که «اتخاذ يک ، يعنى را ديدن و پی بردن به آنچه پيش خواهد آمد». هر جوانی بايد قادر باشد عواقب احتمالی را با درجه مشخصی از صحت پيش‌بينی کند. 🔷۹) در نظر داشتن ؛ يعنى (تصميم + تأثيرات ديگران = رفتار)؛ در توضيح اين معادله بايد گفت گاهی بر فرد تأثير گذاشته و موجب می شوند که او عوض شود، در نتيجه باعث بروز رفتاری در شخص شود که قبلاً قصد آن را نداشته است. ۱۰) افراد بزرگسال، اغلب، از انتقاد دارند در حالی که بايد آن ها را کنند تا تصميمات خوب بگيرند. ۱۱) ، معمولاً قسمت آسان کار است. در ، بسيار دشوارتر از تصميم گيری است. 📕راهنمايی آموزشی مهارت های اساسی زندگی، جمعی از نويسندگان، ص ۵۳ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه های علمیه @tabyinchannel
⭕️پیامبر اکرم صلی الله عليه و آله:  🔸«حاسِبُوا اَنْفُسَكُمْ قَبْلَ اَنْ تُحاسَبُوا، وَ زِنُوها قَبْلَ اَنْ تُوزَنُوا و تَجَهَّزُوا لِلْعَرْضِ الأكْبَرِ».  🔹پيش از آن كه مورد قرار گيريد، خود به تان برسيد، و پيش از آن كه شويد، خود را در بگذاريد و براى آن آماده شويد. 📕بحار الأنوار، ۷۰/۷۳/۲۶ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (علیه السلام) در نامه ۳۱ نهج البلاغه، درباره فواید «سکوت» چه فرموده است؟ 🔹 (عليه السلام) در بخشی از نامه ۳۱ خطاب به فرزندش امام حسن مجتبی (علیه السلام) مى فرمايد: «وَ تَلَافِيكَ [۱] مَا فَرَطَ [۲] مِنْ صَمْتِكَ أَيْسَرُ مِنْ إِدْرَاكِكَ مَا فَاتَ مِنْ مَنْطِقِكَ» (جبران آنچه بر اثر خود از دست داده اى، آسان تر از جبران آن است كه بر اثر از دست رفته باشد). اشاره به اينكه انسان اگر از گفتن چيزى خوددارى و صرف نظر كند و بعد بفهمد اين اشتباه بوده فورا مى تواند آن را تلافى و تدارك كند، در حالى كه اگر بگويد و بعد بفهمد اين سخن اشتباه بوده و يا گفتنى نبوده است، آن امكان پذير نيست؛ همانند آبى است كه به روى زمين ريخته مى شود و جمع كردن آن عادتا غير ممكن است. 🔹در ادامه اين سخن، راه صحيح را براى رسيدن به اين مقصود با ذكر مثالى نشان مى دهد و مى فرمايد: «وَ حِفْظُ مَا فِي الْوِعَاءِ بِشَدِّ الْوِكَاءِ» (نگهدارى آنچه در ظرف است با محكم بستن دهانه آن امكان پذير است). «وِعاء» (ظرف) همان و است و «وكاء» (ريسمانى است كه دهانه مشك را با آن مى بندند) اشاره به و انسان كه اگر انسان آن را در اختيار خود بگيرد يا كلماتى كه موجب است از او صادر نمى شود. حضرت در بخش دیگری از این نامه به مضرات پر حرفی اشاره کرده، می فرماید: «مَنْ أَكْثَرَ أَهْجَرَ» [۳] (كسى كه مى كند و بى معنا فراوان مى گويد). 🔹آرى يكى از فوايد ، گرفتار نشدن در دام سخنان بى معناست و اين بسيار به تجربه رسيده كه پرت و پلا زياد مى گويند؛ زيرا و حساب شده، فكر و مى خواهد؛ در حالى كه افراد پر حرف مجالى براى فكر ندارند. (عليه السلام) در «کتاب غرر الحكم و درر الکلم» عواقب سوء زيادى براى بيان فرموده از جمله اينكه «مَنْ كَثُرَ كَلَامُهُ زَلَّ» [۴] (كسى كه بسيار گويد فراوان خواهد داشت) و همين امر او را مى برد و سبب خوارى و مى گردد به عكس كسانى كه كم و سخن مى گويند، سبب خود مى شوند؛ و به گفته شاعر: كم گوى و گزيده گوى چون دُرّ - تا ز اندك تو جهان شود پر. پی نوشت‌ها [۱] «تلافى» از ريشه «لفى» بر وزن «نفى» به معناى جبران كردن است و «الفاء» به معناى يافتن. [۲] «فرط» از ريشه «فرط» بر وزن «شرط» به معناى كوتاهى كردن و «افراط» زياده روى كردن است. [۳] «اهجر» از ريشه «هجر» بر وزن «فجر» در اصل به معناى دورى و جدايى است. سپس به معناى هذيان گفتن مريض هم آمده؛ زيرا سخنانش در آن حالت ناخوشايند و دور كننده است. [۴] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، دار الكتاب الإسلامی، قم، چاپ: دوم‏، ص ۵۸۱ (حکمت ۱۸۰) 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۹، ص ۶۳۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آداب گفتگو با ديگران 🔸، به عنوان يکی از کم هزينه ترين امور، گرچه در بدو نظر بسيار آسان و بی مؤونه تلقی ميگردد، اما بايد گفت به کارگیری اين که از امتيازات انسان است، و دارد که بدون آن، نه تنها بهره لازم حاصل نمی‌گردد، بلکه گاه غير قابل حل و ضايعات جبران ناپذيری نيز به بار خواهد آمد. بخشی از اين که زمينه تفاهم بهتر را فراهم و ما را از لغزش های احتمالی ايمن خواهد ساخت، به شرح زير عرضه ميگردد: 🔹۱) سخن بگوييد و با سخن خود حق را بر ملا سازيد. ۲) از روی و آگاهی سخن گفته و هيچ گاه بدون تأمل کافی حرف نزنيد؛ به آثار و حرف های خود توجه کنيد. ۳) ، بدون عجله و با حرف بزنيد. ۴) و بجا سخن گوييد (سنجيده گويی) و حرف (لغو) نزنيد. ۵) سعی کنيد تنها به هنگام صحبت کنيد. (کم گويی) ۶) مختصر و سخن گوييد. (آفه الکلام الاطاله) ۷) در نقل سخنان، را رعايت کنيد. ۸) در مورد امورى که به شما مربوط نيست، حرفی نزنيد. 🔹۹) هرگز به تکلم نکنيد؛ (دروغ، غيبت، تهمت، تمسخر، شايعه، افشای سر، هتک حرمت، عيب جويی، دشنام، تحقير، سخنان نيش دار و اختلاف افکنی). ۱۰) در وقت و هيجان، در امور مهم سخن نگوييد. ۱۱) هرگز الفاظ و و ناپسند بر زبان جاری نکنيد. ۱۲) در سخن گفتن را رعايت کنيد. ۱۳) سطح درک مخاطبان را رعايت کنيد. ۱۴) در بين صحبت ديگران، حرف نزنيد؛ (شنونده خوبی باشيد). ۱۵) بکوشيد تا سخنان شما همراه با تشويق ديگران باشد. 🔹۱۶) با سخنان خود، ها را به اطرافيان تلقين کنيد. ۱۷) نکات مثبت شخصيت افراد را يادآوری کنيد. ۱۸) در نقل لطيفه ها و سخنان خنده دار نکنيد، و اگر قصد شوخی داريد، مخاطب را از جدی نبودن سخن خود آگاه کنيد. ۱۹) بهتر است در وقت صحبت، داشته باشيد. ۲۰) بهتر است در بيان نقاط ضعف ديگران از کنايه استفاده کنيد. ۲۱) هيچ گاه بی دليل کسی را با حرفهايتان نترسانيد. ۲۲) در محاورات، خود را در نظر بگيريد. [۱] ۲۳) و از روی صحبت کنيد. 🔹۲۴) در وقت سخن گفتن، به حرکات فک و لب خود دقت کنيد. [۲] ۲۵) حرکت دست و حالات چهره خود را با سخنانتان هماهنگ کنيد. ۲۶) وقتی با از خود سخن می گوييد، صدای خود را از صدای آنان بالاتر نبريد. ۲۷) اشتياق و آمادگی را برای شنيدن سخنانتان در نظر بگيريد. ۲۸) شايسته است بدون آن که اظهار بزرگی کنيد، سخنانتان موجب و برای ديگران باشد. ۲۹) سعی کنيد سخنان شما، را در دل شنوندگان زنده کند و نيز سخنان خود را با نام خدا آغاز کنيد. ۳۰) از کلمات بهره بگيريد. (عرض می کنم، خواهش می کنم، اختيار داريد و ضميرهای جمع مانند شما، ايشان، و...) 🔹۳۱) حتی المقدور از سخنی که بار منفی دارد، خودداری کنيد. (جملات تنفرآميز، يأس آور، حاکی از شکايت و گله، انتقاد آميز و سرزنش زا). ۳۲) در غير موارد لازم، از اظهارات خود بپرهيزيد و در صورت نياز، حرفتان را با بيانی رساتر تکرار کنيد. ۳۳) سعی کنيد از جملات امری، کمتر استفاده کنيد و از زياد به کار بردن ضمير «من» بپرهيزيد. ۳۴) از آميختن سخنان خود با و خودداری کنيد. در صورت نياز، همراه با و برهان سخن گوييد. ۳۵) از به کارگيری کلمات و و بپرهيزيد. 🔹۳۶) سزاوار است سخنان شما، هميشه همراه با نقل کلام بزرگان دين و و حاوی نکات باشد، تا به رشد مخاطبان منجر شود. ۳۷) دستور زبان را به خوبی فرا گيريد و از به کار بردن الفاظ غربی بپرهيزيد. [۳] ۳۸) در استفاده از کلمات با معانی مشترک، را در نظر داشته باشيد. ۳۹) تکيه کلام های زائد را با تمرين از سخنانتان حذف کنيد. (بله ـ راستش ـ خوب ـ و...). ۴۰) از بپرهيزيد و با سخن با ديگران گفتگو کنيد. و پيوسته در نظر داشته باشيد که سخنان شما، حاکی از و ميزان شماست. «اللسان ميزان الانسان». [۴] پی نوشت‌ها؛ [۱] فرهنگ عمومی جملات و عبارات خاصی برای بيان شادی، غم، تبريک، تسليت و... دارد که بهتر است اين موارد را آموخته و رعايت کنيم. [۲] می توانيد در مقابل آيينه تمرين و حرکات نامناسب را اصلاح کنيد. [۳] صاحب نظرات فرهنگی، برای بسيارى از الفاظ نامأنوس واراداتی، معادل‌های فارسی مناسب انتخاب کرده اند. شايسته است طالب محترم اين موارد را شناخته و در به کارگیری و ترويج آن بکوشند. [۴] غرر الحکم، ۱۲۸۲ 📕آيين گفتگو در فرهنگ دین، ص ۱ - ۵ منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel