💠 نقش همبازی در رشد شخصیت کودک کودکان بسیاری از مهارت های اجتماعی را از طریق کنش متقابل با همبازی های خود یاد می گیرند. آن ها می آموزند که چگونه چیزی را به اشتراک بگذارند یا قرض بگیرند و در فعالیت های دسته جمعی شرکت کنند. بچه ها یاد می گیرند که از جنب و جوش و تماشای بازی دیگر بچه ها لذت ببرند، احساسات دیگران را درک کنند، اعتماد بنفس پیدا کنند و به تدریج مستقل شوند و با جامعه سازگاری پیدا کنند. بعضی از بچه ها بیشتر از بچه های دیگر معاشرتی و اهل بازی با کودکان همسن خود هستند و بعضی ها ذاتا آرام ترند، اما تمایل به بازی با کودک دیگر و داشتن همبازی، در وجود هیچ کودکی به صفر نمی رسد. علت بی میلی ممکن است مربوط به وضعیت جسمی، روحی و روانی کودک، یا وضعیت اجتماعی، اقتصادی خانواده اش باشد.که او را به انزوا می کشاند و از بازی با بچه های دیگر فراری می دهد. گفتن اینکه «اینقدر یه گوشه نشین، دیگه بزرگ شدی» یا «چرا تو هم نمیری با بقیه بچه ها بازی کنی» بیشتر بر ترس کودکان می افزاید. بهتر است به تدریج دایره ی دوستی ها را وسیع تر کنید و ابتدا از دعوت یک یا دو کودک هم سن و سال او به خانه خودتان آغاز کنید.