#مشکلات_روحی مشکلات خاصی مانند وسواس فکری، اختلال اضطراب اجتماعی، بیش‌فعالی یا افسردگی می‌توانند ظرفیت روحی و روانی دانش‌آموزان را در مقابل افراد و موقعیت‌های جدید و متفاوت کاهش دهند.

#عدم_کنترل_هیجانات بعضی از بچه‌ها نمی‌توانند احساسان و هیجانات خود را به درستی و به موقع شناسایی و آن را کنترل کنند. به همین دلیل ممکن است احساساتی مانند شرم و کمبود اعتماد به نفس شدید با پرخاشگری و رفتارهای تکانشی و به شکل دعوا کردن در مدرسه بروز پیدا کند.

#مشکلات_دوران_بلوغ یکی از علل رایج خشم و تحریک‌پذیری در دوران نوجوانی تغییرات هورمونی دوران بلوغ است. در این دوره نوجوان به دلیل طوفان هورمونی دچار تغییرات روحی و ذهنی فراوانی می‌شود و ممکن است راه صحیح مدیریت این احساسات را نداند. از طرفی نیاز به توجه و تحسین، پذیرفته شدن در گروه همسالان، نیاز عاطفی و جنسی نیز چالش‌های بیشتری را در سن بلوغ ایجاد می‌کند که باعث کاهش تحمل فرد می‌شود.

#استرس_و_اضطراب_بالا کودکان و نوجوانانی که در زمینه تکالیف درسی، امتحانات یا حضور در مدرسه مشکل دارند اضطراب و استرس زیادی را تجربه می‌کنند تحریک پذیری بالاتری دارند و ممکن است به صورت ناخوداگاه از دعوا و درگیری به عنوان راهی برای تخلیه هیجانات منفی خود استفاده کنند.

#مشکلات_خانوادگی مشاجره و اختلافات بین والدین یا والدین و بچه‌ها، محیط مخربی برای رشد فرزندان ایجاد می‌کند. وقتی کودکان شاهد الگوهای بروز خشم و عصبانیت به شیوه ناسالم هستند، با احتمال بالاتری همین خشم را نسبت به دوستان خود در مدرسه یا شرایط نامساعد نشان می‌دهند

#اختلال_در_یادگیری کودکان و نوجوانانی که دچار اختلالات یادگیری هستند، در صورت عدم تشخیص و رسیدگی، ممکن است مرتبا با تحقیر و سرزنش مواجه شوند. همین مسئله خشم و عصبانیت کودک را بیشتر می‌کند و زمینه‌ساز مشکلات رفتاری و بروز منفعلانه خشم به صورت دعوا و درگیری با دوستان، خانواده یا معلمان است.

#خواب_و_تغذیه_نامناسب مناسب نبودن کیفیت یا کمیت خواب بچه‌ها نقش مهمی در آرامش آن‌ها دارد. کودک یا نوجوانی که به میزان کافی استراحت نکند سریع‌تر بر اثر تحریک یا در شرایط نامساعد، دچار خشم می‌شود و رفتارهای مخربی مانند دعوا کردن را بروز می‌دهد. از طرفی کمبود برخی از ویتامین‌ها نیز می‌توانند باعث تحریک پذیری بیشتر شوند. گرسنگی و تشنگی به مدت طولانی با کاهش توان عصبی و ذهنی همراه هستند و در همین زمان است که کودک یا نوجوان قادر به کنترل تکانه‌های خشم خود نیست و ممکن است برای ساده‌ترین مسائل دعوا کند

#اهمیت_جلوگیری_از_دعوای_بچه ها و برخورد صحیح با آن دعوای کودکان و نوجوانان در مدرسه می‌تواند عواقب سنگینی برای آن‌ها به دنبال داشته باشد یا جزئی از الگوی رفتاری آن‌ها شود. بنابراین هرچه در سنین کمتر یا دوران حساس بلوغ به علل این رفتار آسیب‌زا پی ببرید، بهتر می‌توانید عواقب ناشی از آن را کنترل کنید: ✅طرد شدن از طرف گروه همسالان و دوستان ✅افزایش احتمال بزه‌کاری ✅افت تحصیلی ✅احتمال آسیب فیزیکی و روانی به خود و دیگرانکان

#گفتگو_و_پذیرش قبل از هرچیز باید بتوانید با فرزندتان گفتگوی موثر داشته باشید و به خوبی حرف‌ها و دغدغه‌های آن‌ها را بشنوید. این کار تا حد زیادی در پیدا کردن ریشه مشکلات به شما کمک می‌کند. وقتی فرزندتان جریان دعوای مدرسه را تعریف می‌کند به دقت به جزییات توجه کنید از سرزنش او خودداری کنید تا بتواند تمام حرف‌هایش را با شما در میان بگذارد. از طرفی همانطور که گفتیم شاید یکی از دلایل درگیری او نیاز به توجه یا بیان نیازهایش باشد که با صحبت کردن تا حدودی برطرف خواهد شد و می‌تواند در آرامش او موثر باشد.

#رسیدگی_به_شرایط_درسی ضعف درسی، استرس و اضطراب زیادی برای بچه‌ها ایجاد می‌کند و می‌تواند در نهایت به دلیل اثر بر اعتماد به نفس در بروز خشم بچه‌ها نقش زیادی داشته باشد. برنامه منظمی برای حل تکالیف فرزندتان در نظر بگیرید و اگر نقطه ضعفی در درس‌هایش دارد حتما به این موارد رسیدگی کنید.

#ورزش_و_فعالیت_فیزیکی تحقیقات زیادی نشان می‌دهند که بین فعالیت بدنی و ورزش و توانایی کنترل خشم همبستگی وجود دارد. ورزش و فعالیت بدنی ضمن تخلیه انرژی کودک و نوجوان، در او توانمندی و احساس ارزشمندی ایجاد می‌کنند که مانع از رفتارهای آسیب‌زایی همچون دعوای بچه ها در مدرسه می‌شوند.

#تقویت_مهارت_های_فردی نداشتن برخی از مهارت‌ها فردی باعث می‌شود بچه‌ها به دعوا و پرخاش پناه ببرند. قدرت نه گفتن، رفتار قاطعانه، دفاع از حقوق خود و حل مسئله از مواردی هستند که هر کودک و نوجوانی باید آن‌ها را یاد بگیرد. در این صورت می‌تواند به شیوه درست حل مسئله کند و عملا برای رفع مشکلاتش نیازی به پرخاشگری و دعوا کردن پیدا نمی‌کند.