ارسالی همکار محترم ناحیه ۳ جناب آقای سید علی اکبر دارستانی آیا ترکیب ( احترام گذاشتن) صحیح است؟ پاسخ: ترکیب «‌‌احترام گذاشتن‌» ‌یا «احترام گزاردن‌» در اشعار و متون کهن هرگز به‌کار نرفته است، بلکه پیشینیان برای ادای منظور خود از ترکیب (حرمت داشتن) بهره می‌بردند که امروزه به (حرمت نگاه داشتن‌) بدل شده است. بازگو تا چگونه داشته‌ای حرمت آن بزرگوار حریم ناصرخسرو لیکن چو حرمت تو ندارد تو از گزاف مشکن ز بهر حرمت اسلام حرمتش ناصرخسرو گر ندارد حرمتم جاهل مرا کمتر نشد سوی دانا نه نسب نه جاه و قدر و نه حسب ناصرخسرو علما و ائمه‌ی دین را حرمت دار (مجالس سعدی ص ۱۹) * ترکیب «احترام گذاشتن» به‌جای «احترام گزاشتن» در قرن اخیر ساخته و پرداخته گردیده و در نتیجه در زبان مردم رواج پیدا کرده است. به هر روی، هر چند که از حیث معنوی ترکیب «احترام گذاشتن» غلط و ترکیب «احترام گزاشتن» صحیح است، اما باید پذیرفت که به‌صورت غلط در نوشتارهای چند قرن اخیر، به‌وفور ورود کرده و در فرهنگ‌های دهخدا و دکتر معین نیز همین‌گونه ثبت شده است که چاره‌ای جز پذیرش آن نیست. فرهنگ دهخدا و فرهنگ معین احترام: حرمت گذاشتن * و این در حالی است که حرمت یا احترام به‌جا آوردنی است، نه گذاشتنی یا قرار دادنی! همان‌طور که عرض شد، به‌ علت کاربرد زیاد آن به‌وسیله‌ی مردم در بهره بردن از «گذاشتن به‌جای گزاشتن» ایرادی مشاهده نمی‌شود.

ارسالی همکار محترم ناحیه ۳ جناب آقای سید علی اکبر دارستانی 🛑درسنامه کامل فارسی ✅پایه هشتم 💢خانم چهار راهی دبیرادبیات استان تهران