هدایت شده از تدریس یار
سفر ادامهی اندوه دربهدر شدن است
سفر بدون تو در اشک غوطهور شدن است
قدم گذاشتهام روی رد پای تو باز
همیشه دلخوشیام با تو یک نفر شدن است
شب است و سایهی من همنشین سایهی توست
تمام شب غم من، لحظهی سحر شدن است
کنار جاده به من باغبان پیری گفت
انار حاصل یک عمر خونجگر شدن است
تمام عمر به دنبال هم سفر کردیم
که سرنوشت سفر، عاشقانه سر شدن است
سفر مرا به کجا میبرد، نمیدانم!
همیشه مقصد من با تو همسفر شدن است
علی اصغر شیری
@tadriis_yar
اضافهٔ تشبیهی
تشبیهی است که در آن " مشبه " و "مشبه به" به هم اضافه شده باشند و در این صورت ادات تشبیه و وجه شبه، محذوف است. به اینگونه تشبیه در علم بیان، تشبیه بلیغ میگویند.
اضافهٔ تشبیهی، یک ترکیب اضافی(مضاف + نقش نمای اضافه + مضاف الیه) است که در آن بین مضاف و مضاف الیه رابطهٔ شباهت و همانندی وجود دارد.
مثال: چراغِ دانش: دانش مانند چراغ روشنگر است.
دانش: مشبه
چراغ: مشبهُُ به
مانند: ادات تشبیه
روشنگر: وجه شبه
در این تشبیه ادات و وجه شبه حذف شده
میماند مشبه و مشبه به که آنها را به هم اضافه میکنند که یک ترکیب اضافی درست میشود.
به این نوع اضافه، اضافه تشبیهی می گویند
🔹معمولاً مشبه، به مشبه به اضافه میشود مانند:
چشمهٔ معرفت
گاهی مشبهُُ به، به مشبه اضافه میشود مانند: لبِ لعل
مثالهای دیگر:
قدِ سرو: قد مانند سرو، بلند است.
لعلِ لب : لب مانند لعل، سرخ است.
هست " طومارِ دل " من به درازای ابد
برنوشته ز سرش تا سوی پایان: " تو مرو "
مولانا
طومارِ دل: اسم + نقشنمای اضافه + اسم
بنابراین ترکیب اضافی داریم.
دل: مشبه
طومار: مشبهُُ به
دل همچون طومار است ، بنابراین اضافهٔ تشبیهی داریم.
"درخت دوستی" بنشان که کام دل به بار آرد
"نهالِ دشمنی" برکن که رنج بی شمار آرد
حافظ
درخت دوستی: ترکیب اضافی
دوستی: مشبه، درخت: مشبه به
درخت دوستی: اضافهٔ تشبیهی
نهالِ دشمنی: ترکیب اضافی
دشمنی: مشبه، نهال: مشبه به
نهالِ دشمنی: اضافهٔ تشبیهی