‍خـ❤️ـدایا دلم که برایت تنگ مےشود با آنکه میدانم همه جا هستے اما به آسمان نگاه مےکنم چرا که آسمان سه نشانه از تو دارد بےانتهاست بےدریغ است و چون یک دست مهربان همیشه بالای سرماست 🕋به کانال ما بپیوندید 👇 @tafakornab @shamimrezvan @zendegiasheghaneh

#تفسیر آيه۳۶سوره مبارکه توبه @tafakornab @shamimrezvan @zendegiasheghaneh

❓چگونه حق الناس را جبران کنیم؟☝️ #احکام_شرعی #احکام_حق‌الناس ☀️ به ما بپیوندید 👇 @tafakornab @shamimrezvan @zendegiasheghaneh

#حدیث‌گرافیک 🌺خداوند متعال می فرماید: 📜وقتی مصیبت تن یا فرزند یا مال، متوجه یکی از بندگانم کنم و او از آن مصیبت استقبال کند، روز قیامت شرم دارم که میزانی برای او قرار دهم. 📚(همان، ص ۳۹۴) @tafakornab @shamimrezvan @zendegiasheghaneh

‌ نقل است ساربانی در آخر عمر، شترش را صدا می‎زند و به دلیل اذیت و آزاری که بر شترش روا داشته از وی حلالیت می‌طلبد. یکایک آزار و اذیت‎هایی که بر شتر روا داشته را نام می‎برد. از جمله؛ زدن شتر با تازیانه، آب ندادن ، غدا ندادن، بار اضافه زدن و …. همه را بر می‎شمرد و می‎پرسد آیا با این وجود مرا حلال می‎کنی؟ شتر در جواب می‎گوید همه این‌ها را که گفتی حلال می‎کنم، اما یک‎بار با من کاری کردی که هرگز نمی‎توانم از تو درگذرم و تو را ببخشم. ساربان پرسید آن چه کاری بود؟ شتر جواب داد یک بار افسار مرا به دُم یک خر بستی. من اگر تو را بخاطر همه آزارها و اذیت‎ها ببخشم بخاطر این تحقیر هرگز تو را نخواهم بخشید! ضرب‎المثل معروف "افسار شتر بر دُم خر بستن" اشاره به سپردن عنان کار به افراد نالایق است و اینکه چنين افرادی بدون دارا بودن تخصص، تحصیلات، تجربه و شایستگی، صرفاً بر مبنای روابط زمام امور را بدست گیرند و بدبخت جماعتی که دچار چنین افرادی شوند. @tafakornab داستان وضرب المثل وسخن بزرگان

سه روز پيش خواجه كمال هروى، بازرگان معروف را ديدم، از خانه يكى از بزرگان شهر مى آمد. آشفته بود. علت را پرسيدم گفت: همه میدانند که من مدتهاست گرفتار یک عارضه‌ی مزاجی هستم که گاه بی‌اختیار بادی از من خارج میشود. درگذشته که مال و نعمتم سرجایش بود،وقتی این اتفاق می‌افتاد، اطرافیان میگفتند عافیت باشد، عطسه سلامتی است و دعای عطسه میخواندند و برخی هم آنرا تبرک میدانستند! امروز که درمانده و مستاصل به تقاضای وامی به خانه‌ی این بزرگ رفته بودم، از قضا بادی ناخواسته از من خارج شد. چند نفر از حاضران که درگذشته آنرا عطسه سلامتی میدانستند، زبان به تعرض و حتی فحاشی گشودند که پیرِ خِرفت شرم نمیکنی در جمع ما محترمین گوز میدهی؟! هرچه جزع و فزع کردم که ناخواسته بوده کسی گوش نکرد! از كتاب "حافظ ناشنیده پند" @tafakornab داستان وضرب المثل وسخن بزرگان

#ضرب_المثل 💕 #داستانک روزی شیخ الرئیس "ابوعلی سینا" وقتی از سفرش به جایی رسید، اسب را بر درختی بست و برایش کاه ریخت و سفره پیش خود نهاد تا چیزی بخورد. "روستایی" سوار بر الاغ آنجا رسید، از خرش فرود آمد و خر خود را در پهلوی اسب ابوعلی سینا بست، تا در خوردن کاه شریک او شود و خود را به شیخ نهاد تا بر سفره نشیند. شیخ گفت: خر را پهلوی اسب من مبند که همین دم لگد زند و پایش بشکند، روستایی آن سخن را نشنیده گرفت، با شیخ به نان خوردن مشغول گشت، ناگاه اسب لگدی زد. روستایی گفت: اسب تو خر مرا لنگ کرد. "شیخ" ساکت شد و خود را لال ظاهر نمود. روستایی او را کشان کشان نزد "قاضی" برد، قاضی از حال سوال کرد، شیخ هم چنان خاموش بود. قاضی به روستایی گفت: این مرد لال است. ‌‌روستایی گفت: این "لال" نیست بلکه خود را لال ظاهر ساخته تا اینکه تاوان خر مرا ندهد، پیش از این با من سخن گفته. قاضی پرسید: با تو سخن گفت؟ چه گفت؟ او جواب داد که: گفت خر را پهلوی اسب من نبند که لگد بزند و پایش بشکند. قاضی خندید و بر "دانش" شیخ آفرین گفت. "شیخ" پاسخی گفت که زان پس درزبان پارسی مثل گشت: 《#جواب_ابلهان_خاموشی_ست.》 فروارد یادتون نره❣ @tafakornab داستان وضرب المثل وسخن بزرگان