#داستانک پسر کوچکی برای مادربزرگش توضیح می‌داد که چگونه همه‌ چیز ایراد دارد… مدرسه، خانواده، دوستان و… مادربزرگ که مشغول پختن کیک بود از پسر کوچولو پرسید که کیک دوست داری؟ و پسر کوچولو پاسخ داد: البته که دوست دارم. روغن چطور؟ نه! و حالا دو تا تخم‌مرغ؟ نه مادربزرگ! آرد چی؟ از آرد خوشت می‌آید؟ جوش شیرین چطور؟ نه مادربزرگ! حالم از همه‌شان به هم می‌خورَد. بله، همه این چیزها به تنهایی بد به‌نظر می‌رسند اما وقتی به‌درستی با هم مخلوط شوند، یک کیک خوشمزه درست می‌شود. خداوند هم به‌ همین ترتیب عمل می‌کند. خیلی از اوقات تعجب می‌کنیم که چرا خداوند باید بگذارد ما چنین دوران سختی را بگذرانیم اما او می‌داند که وقتی همه این سختی‌‌ها را به درستی در کنار هم قرار دهد، نتیجه همیشه خوب است. ما تنها باید به او اعتماد کنیم، در نهایت همه این پیشامدها با هم به یک نتیجه فوق‌العاده می‌رسند. روز های سخت باید بگذرد تا آب دیده شده و به طلای ناب درونمان برسیم ... @tafakornab @shamimrezvan @zendegiasheghaneh

#پیام_سلامتی به👈 نشاط آور ✅ بوییدن هر نوع به نشاط‌آور است 🌱 در صورتی که شربت آن را با شربت به_لیمو ترکیب کنید برای نشاط و #تقویت‌قلب نظیر ندارد❤️ ‎‌‌‌‌@tafakornab @shamimrezvan @zendegiasheghaneh

✨﷽✨ ✨ #پندانـــــــهـــ از سختی ها نترس.↯ سختی آدم را سرسخت می کند، ⇦میخ‌‌هایی در دیوار محکم‌تر هستند که ضربات سخت‌تری تحمل کرده باشند.🔨 @tafakornab @shamimrezvan @zendegiasheghaneh

🔹اصلاح خویش 💚حضرت مسیح ع 💐سالروز ولادت حضرت مسیح علیه السلام را تبریک می گوییم. ╭┅┅❀▒⃟✿⃟ 🌕❀┅┅╮ @tafakornab @shamimrezvan @zendegiasheghaneh

🔻داستان زال وسیمرغ سام نریمان، امیر زابل و سر آمد پهلوانان ایران، فرزندی نداشت و از اینرو خاطرش اندوهگین بود. سرانجام زن زیبا رویی از او بارور شد و کودکی نیک چهره زاد . اما کودک هر چند سرخ روی و سیاه چشم و خوش سیما بود موی سرو رویش همه چون برف سپید بود. مادرش اندوهناک شد. کسی را یارای آن نبود که به سام نریمان پیام برساند و بگوید ترا پسری آماده است که موی سرش چون پیران سپید است . دایه کودک که زنی دلیر بود سرانجام بیم را به یک سو گذاشت و نزد سام آمد و گفت « ای خداوند مژده باد که ترا فرزندی آمده نیک چهره و تندرست که چون آفتاب میدرخشد. تنها موی سرو رویش سفید است . نصیب تو از جهان چنین بود. شادی باید کرد و غم نباید خورد.» سام چون سخن دایه را شنید از تخت به زیر آمد و به سرا پرده کودک رفت. کودکی دید سرخ روی و تابان که موی پیران داشت. آزرده شد و روی به آسمان کرد و گفت: «ای دادار پاک، چه گناه کردم که مرا فرزند سپید موی دادی؟ اکنون اگر بزرگان بپرسند این کودک با چشمان سیاه و موهای سپید چیست من چه بگویم و از شرم چگونه سر برآورم؟ پهلوانان و نامداران بر سام نریمان خنده خواهند زد که پس از چندین گاه فرزندی سپید موی آورد . با چنین فرزندی من چگونه در زاد بوم خویش بسر برم؟ » این بگفت و روی بتافت و پر خشم بیرون رفت. سام اندکی بعد فرمان داد تا کودک را از مادر باز گرفتند و به دامن البرز کوه بردند و در آنجا رها کردند. و رهایی کودک ،آغاز دایه گی سیمرغ شد. ✨ ✨✨ ✨✨✨ #داستان #زال #سیمرغ @tafakornab #حکایات‌بهلول‌وملانصرالدین‌ضرب‌المثل👆

این خرمن ها رو ندیدی چه جوری هوا میکنن؟! و نمیدونی چرا هوا میکنن؟! خالص نیستن، قاطی دارن.کاه، پوسته، غبار؛ با دانه های گندم مخلوط اند. لذا کشاورزه میاد با اون چنگالک های خاصّی که داره میزنه زیر این گندم ها، گندم ها رو هوا میکنه.باد هم داره میاد، گرد و غبارا رو و پوسته ها و کاه ها رو با خودش میبره.دانه های گندم برمیگردند سرِ جاشون.درسته بالا پایین میشن، زیر و زبر میشن، به هم میریزن، آشفته میشن؛ امّا پاک و قیمتی میشن... خداوند با اهل ایمان که مثل همون دانه های گندم مغزدار میمانن، دقیقاً رفتار اون کشاورز رو میکنه.یعنی گاهی وقتها با چنگالک گرفتاری های خودش، اینا رو هوا میکنه، پریشان میکنه، آشفته میکنه، زیر و زبر میکنه.چرا؟! تا پاک کنه. 💜🦋💜🦋 «از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #آل_عمران صفحه 68» @tafakornab #حکایات‌بهلول‌وملانصرالدین‌ضرب‌المثل👆

#زندگینامه_لقمان_حکیم لقمان حکیم، غلام سیاهی بود که در سرزمین سودان چشم به جهان گشود. گرچه او چهره ای سیاه و نازیبا داشت،ولی از دلی روشن، فکری باز و ایمانی استوار برخوردار بود. او که در آغاز جوانی برده ای مملوک بود، به دلیل نبوغ عجیب و حکمت وسیعش آزاد شد و هر روز مقامش اوج گرفت تا شهره ی آفاق شد. او مردی امین بود، چشم از حرام فرو می بست، از ادای حرف ناسزا و بی مورد پرهیز می کرد و هیچگاه دامن خود را به گناه نیالود و همواره در امور زندگی شرط عفت و اخلاص را رعایت می کرد. اوقات فراغت خود را به سکوت و تفکر در امور جهان و معرفت حق تعالی می گذراند و برای گذراندن امور زندگی به حرفه خیاطی و یا درودگری مشغول بود. (بعضی گویند لقمان بنده ای بود حبشی که از راه شبانی معیشت خود را می گذراند.) لقمان از خنده بی مورد و استهزاء دیگران پرهیز می کرد و هیچگاه اراده خود را تسلیم خشم و هوای نفس نمی کرد. از کامیابی در دنیا مغرور و از ناکامی اندوهگین نمی شد و صبر و شکیبایی او به حدی بود که با از دست دادن چند فرزند، از سر زبونی دیدگان خود را به سرشک غم نیالود. در اصلاح امور مردم و حل نزاع و مرافعه آنها سعی وافر داشت و هرگز به دو کس که با یکدیگر مخاصمه و منازعه یا مقاتله داشتند نگذشت، مگر آن که در میان ایشان اصلاح کرد. بیشتر وقت خود را در همنشینی با فقها و دانشمندان و پادشاهان می گذراند و مسئولیت خطیر آنها را گوشزد می کرد و آنها را از کبر و غرور برحذر می داشت و خود نیز از احوال ایشان عبرت می گرفت. در این شرایط بود که لقمان شایسته پوشیدن جامه حکمت شد و سپس در نیمروزی گرم که مردم در خواب قیلوله بودند جمعی از فرشتگان که لقمان قادر به رؤیت آنها نبود، نظر لقمان را در مورد خلافت و پیغمبری خدا جویا شدند. لقمان در پاسخ فرشتگان گفت: اگر خدای متعال مرا به قبول این امر خطیر امر کند، فرمان او را با دیده منت خواهم پذیرفت و امید و یقین دارم که در آن صورت او مرا در این کار یاری خواهد کرد و علم و حکمتی که لازمه این وظیفه باشد به من عطا خواهد کرد و مرا از خطا و اشتباه حفظ می کند، ولی اگر اختیار رد یا قبول این امر با من باشد، از پذیرش این مسئولیت بزرگ عذر خواهم خواست و عافیت را اختیار می کنم. چون فرشتگان علت امتناع لقمان از پذیرش این مسئولیت را جویا شدند، لقمان گفت: حکومت بر مردم اگر چه منزلتی عظیم دارد، ولی کاری بس دشوار است و در جوانب آن فتنه ها و بلاها و لغزشها و تاریکی های بیکرانی وجود دارد که هر کس را خدا به خود واگذارد گرفتار آن شود و از صراط مستقیم و راه رستگاری منحرف گردد و هر کس از آنها برهد به فلاح و رستگاری نائل خواهد شد. خواری و گمنامی دنیا در برابر عزت و بزرگواری آخرت گوارا است ولی اگر هدف کسی جاه و جلال دنیوی باشد، دنیا و آخرت هر دو را از کف خواهد داد، زیرا عزت و نعمت دنیا موقت و عاریه است و چنین کسی به نعمت و عزت جاودان اخروی نیز دست نخواهد یافت. فرشتگان که به عقل سرشار لقمان پی بردند او را تحسین کردند و خدای تعالی او را مورد لطف و عنایت قرار داد و سرچشمه حکمت خود را بر لقمان روان ساخت تا سیل حکمت و نور معرفت بر زبان و بیان لقمان جاری گردد و تشنگان حقیقت را در خور استعدادشان از زلال معرفت و حکمت خود سیراب سازد و در این میان فرزند برومند لقمان که نظر پدر را به خود معطوف داشته بود، بیشتر مورد خطاب او قرار می گرفت گرچه نصایح لقمان بیشتر جنبه عمومی داشت. @tafakornab داستان وضرب المثل وسخن بزرگان

یه قصّه ای میخوندم که معلّم سر کلاس برا دانش آموزاش تعریف میکرد که زن و شوهری بودند رفتند سفر دریایی، دریا طوفانی شد، کشتی شروع کرد به غرق شدن.یه قایق نجات از اونجا عبور میکرد، گفت من فقط یک نفر جا دارم.یک مرتبه این شوهره دستش رو از تو دست خانومش بیرون کشید، پرید توی قایق.قایق هم رفت. کشتی هم فرو میرفت.اون خانوم با صدای بلند به شوهرش خطاب میکرد... همین جا معلّم گفت به نظر شما، خانومه به شوهرش چی میگفت؟! هرکسی چیزی گفت... ولی همه در حقیقت یک چیز میگفتند که اون خانوم از نمک نشناسی و قدر ناشناسی همسرش میگفته...جز یک نفر... اون یک نفر گفت... (ادامه در پست بعدی) @tafakornab #حکایات‌بهلول‌وملانصرالدین‌ضرب‌المثل👆

اون یک نفر گفت که من میدونم چی میگفت.چه میگفت؟!میگفت که مراقب بچّمون باش.معلّم گفت تو داستان رو از قبل میدونستی؟!گفت نه.پس از کجا میگی؟!گفت آخه مادر من وقتی که داشت از دنیا میرفت، به پدرم همین میگفت.... خب اون زن غرق شد، اون مرد هم با هر زحمتی بود به ساحل رسید، رفت سراغ تنها دخترشون.دختر رو بزرگ کرد.سال ها بعد از دنیا رفت، یه روز اون دختر داشت دفترچه های خاطرات پدرش رو جمع و جور میکرد، یک مرتبه رسید به همین خاطره ی سفر دریایی...پدرش نوشته بود که: همسرم بیماری داشت، بیماری لاعلاجی داشت و دکترها جوابش کرده بودند و گفته بودند به زودی خواهد مُرد.به همین خاطر من در اون سفر دریایی تا قایق نجات پیدا شد، دستم رو از دست او بیرون کشیدم و پریدم توی قایق تا به ساحل برسم، تا به دخترم برسم و دخترم رو بزرگ کنم و بعد نوشته بود که: چقدر مشتاق بودم تا با تو همسرم در اعماق اقیانوس جا بگیرم، امّا به خاطر دخترم ناگزیر بودم... ببینید ظاهر ماجرا چقدر بی رحمانه، سنگدلانه.امّا واقع ماجرا، باطن ماجرا سرشار از رحمت و رأفت...دقیقاً کارهای خدا از همین قبیل و قُماشه.مصیبت ها یک چنین ظاهری دارند امّا با باطن زمین تا آسمان، ماه تا ماهی، عرش تا فرش فرق و فاصله دارند... 💜🦋💜🦋 «از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #آل_عمران صفحه 72» @tafakornab #حکایات‌بهلول‌وملانصرالدین‌ضرب‌المثل👆