تریلر برنامه تلویزیونی امتداد منتشر شد 📺 برنامه تلویزیونی «امتداد» به میزبانی رامین پورمند در ۲۶ قسمت ۵۵ دقیقه‌ای جمعه ها ساعت ۱۶ از شبکه چهار مهمان خانه های شماست. #مرکز_سیمرغ @mtedaad

🥀 برای شهدای خدمت؛ شهید ابراهیم رئیسی و همراهان شهیدش🥀 👇

برای شهدای خدمت؛ شهید ابراهیم رئیسی و همراهان شهیدش می‌دونم که همه‌مون دلامون سوخته؛ داغ سنگینی روی سینه‌هامونه و یه بغض زیاد و بهت عجیبی کنج دلامون نشسته و هر از چندی خیره میشیم به گوشه‌‌ای و یهو میگیم «آخ؛ آخ» اگه شما هم مثل ما توی این مراسم و اون مراسم دنبال یه مرهم کوچیک برای دلاتون می‌گردید و شاید یه گوشه‌ی مراسم زیراندازی انداختید و گوشی رو دادید دست بچه‌ها تا یکم بتمن و سوپرمن و دختر کفشدوزکی و شایدم پاندای کونگ‌فوکار ببینن، یه لحظه گوشی رو ازشون بگیرید و بهشون بگید که یکم به عکس قهرمانان واقعی نگاه کنن... بهشون بگید که توی این دنیای پرهیاهوی شلوغ کی قهرمان میشه؛ میشه ازشون بخواهید برای پیدا کردن قهرمانای واقعی دنبال ماشین و خونه و لباس عجیب بتمن نباشن؟ میشه بهشون بگید دنبال یه مشت محکم و هیکل و بازوهای برآمده‌ی سوپرمن نباشن و به جاش به یه عبای ساده و یه جفت کفش خاکی معمولی نگاه کنن؟ میشه بهشون بگید دنبال یال و کوپال و کلی مدال افتخار نباشن؛ شاید قهرمان واقعی فقط یه انگشتر عقیق ساده همراهش باشه... میشه بهشون بگید مثل پاندای کونگ‌فوکار و اسپایدرمن قهرمان شدن تصادفی نیست و تنبلی هیچ وقت آدمای بزرگی رو نساخته؟ میشه بهشون بگید برای پیدا کردن قهرمانای واقعی دنبال شاخ و دم نباشن؟ میشه ازشون بخواهیم فکر کنن که قهرمان می‌تونه لابه‌لای همین جمعیت باشه؟ می‌تونه در دسترس باشه؟ می‌تونه بی ادعا باشه و توی روزهای هفته اش هیچ برنامه‌ی استراحتی نداشته باشه؟ میشه ازشون بخواهیم به جای دیدن قهرمانای پوشالی که هیچ جوره نمیشه اینجا پیداشون کرد به این فکر کنن که اونا هم میتونن قهرمان باشن؟ با یکم سادگی، به دور از تجملات و تجهیزات چشم کور کن و فقط با یکم خدمت به خلق؟ اصلا چند روزه دارم به این فکر میکنم که چندتای ما فکر می‌کردیم این آدما شهید میشن؟ چند تامون فکر میکردیم که سادگی، اخلاص و خدمت یک طلبه رو خدا و امام رضا بخره؟ یادمه توی اون روزهای انتخابات ۹۶ که ایشون تازه نامزد انتخابات شده بودند و من شک داشتم بهشون رای بدم یا نه؛ توی یکی از این مناظره‌ها وقتی دیدم بهشون یه توهین بد شد و ایشون در جوابش فقط شروع کردن به برنامه‌هاشون توضیح دادن، همون جا با خودم گفتم :«آهان؛ بهش رای میدم!» احساس کردم اگر این رویه پیروز بشه خیلی چیزها توی کشور عوض میشه؛ ما خیلی رشد میکنیم و به‌جای رای دادن به چهارتا شعار و جناحی‌سازی پفکی به «خدمت» رای میدیم شهادت نوش جون اونایی که قسمتشون شد، نوش جان آقای رئیسی که خودش رو خادم مردم میدونست... با بچه‌هامون صحبت کنیم؛ بهشون بگیم اونا هم میتونن قهرمان بشن به شرطی که چشمشون به قهرمانای واقعی باشه؛ اونا هم میتونن قهرمان باشن اگر قهرمانانه زندگی کنن... ✍ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Mnimavary 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

در پست بعدی بخوانید: 🥋 ورزش و فلسفه؛ انیمیشن و فلسفه👇 ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

حتما اینو خیلی شنیدید که هر چیزی یه فلسفه‌ای داره ولی احتمالا نشنیدید که ورزش‌ها هم فلسفه دارن😮 بله فلسفه دارن و توی غرب حتی درمورد فلسفه‌ی ورزش‌ها کتاب و مقاله هم وجود داره و قضیه جالب‌تر میشه وقتی میبینیم فلسفه ورزش کونگفو با روایت خاصی توی تمام انیمیشن‌های «پاندای کونگ‌فوکار» به نمایش درآمده فلسفه این ورزش که برمیگرده به مکاتب و مذاهب شرقی مثل تائوئیسم و کونفسیوئیسم به گفته‌ی عالمانش یک سبک زندگی کامل رو مبتنی بر به تعادل رسوندن تمام عناصر هستی جهت رسیدن به صلح یا آرامش درونه و نمادش هم که معرف حضورتون هست ☯️ یین و یانگه و بازم میشه گفت که این به تعادل رسوندن و پذیرش متضادها در کنارهم برمیگرده به فلسفه وحدت وجود توی نگاه بعضی از فلاسفه حتی اسم این ورزش هم از نام بنیانگذار کنفوسیوس و از کلمه‌ی کونگ فوزِ، به معنای «استاد بزرگ، کونگ» گرفته شده حرکات این ورزش هم وقتی چهارانگشتِ دو دست رو به صورت بالا و پایین روی هم میگذارند نمایانگر تعادله خب یه نکته‌ی جالب ممزوج بودن شخصیت‌ها بر اساس همین تعادله؛ یعنی کارکترها طوری طراحی شده که هر کدوم به مثابه یک نیم‌دایره یین یا یانگ هستند؛ مثلا پاندا به شدت شلخته، تنبل، پرخور، بی‌نظم، بی چهارچوب و... است و استاد شیفو کاملا منظم و مرتب، اکتیو و با چهارچوبه و استاد اوگوی به خاطر این خصوصیات شیفو بهش میگه که پاندا می‌تونه (با خصوصیات متضادی که با تو داره) باعث آرامش درونی تو بشه! یا مثلاً پاندا که جنگجوی اژدهاست ترکیبی از رنگ‌های سیاه و سفید یین و یانگه 🐼 قبلاً درمورد اشکالات این نوع پذیرش همه چیز با هم صحبت کردیم و گفتیم که خیلی از عناصر باید باید به تعادل برسن مثل روز و شب، زن و مرد و... اما به تعادل رسیدن مثلا خیر و شر اصلا تعادل نمیاره و اتفاقا باعث بی‌ثباتی میشه اما خب توی این انیمیشن‌ها بین این دوتایی‌ها تفاوتی قائل نیستن ⚠️وقتی بچه‌ها این دست آثار رو میبینن دو سه تا اثر سوء تربیتی و معرفتی براشون ایجاد می‌شه ۱) این نوع نگاه کم کم انسان رو در برابر تمامی خصوصیات خنثی می‌کنه و دیگه ممکنه ظلم، باطل، دروغ و... دیگه توی نظر اونها بد نباشه و حتی ممکنه خصوصیات مثبت هم دیگه اون جایگاه متعالی رو براشون نداشته باشه و در نتیجه کم کم نگاه ارزش‌مدارانه بین بچه‌ها از بین می‌ره و اون‌ها به «پذیرش همه چیز» میرسن و ممکنه اتفاقات الان توی فلسطین رو سیر طبیعی تلقی کنن و لازمه‌ی وجوه خیر توی دنیا ببینم😐 ۲) یکی از بدترین تاثیرات اجتماعی که این نوع نگاه می‌ذاره اینه که امر به معروف و نهی از منکر کلا زده میشه چرا؟ چون قراره همه‌ی وجوه خوب و بد با هم پذیرفته بشه و دیگه مثل این خارجیا هر کسی هر جور باشه پذیرفته میشه؛ چه خوب و چه بد🫣 ✍ مریم خانمحمد نیماوری ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Mnimavary 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

🎥 فیلم سینمایی «پرویزخان» ✅ پیشنهاد تماشا برای مدیران و مسئولان، مربیان، معلمان و مدرسان، فیلم‌سازان و در آخر، نوجوانان 📝 منتشر شده در دو پست👇 ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

1⃣ پرویزخان؛ قسمت اول فیلم «پرویزخان» را دیشب دیدم؛ کاش زودتر دیده بودم؛ کاش زودتر معرفی کرده بودم؛ می‌پرسید به چه کسانی؟! به همه، بجز بازیکنان فوتبال! چون این فیلم درعین اینکه درباره فوتبال بود اصلا درباره فوتبال نبود! این فیلم را توصیه میکنم اول به بعضی از مدیران و مسئولان کشور که کمی از پشت میزشان فاصله بگیرند و بدانند میدان مدیریت میدان کم آوردن و قهر کردن نیست بلکه میدان جنگ است! سختی کار، جنگیدن با خودی های بی‌خودی است و بعد دشمن بیرونی! این فیلم را مسئولان بار دیگر ببینند! برای اینکه بدانند در هر جا که ضعف داریم یعنی یک پرویزخان کم داریم؛ اگر در اقتصاد لَنگ می‌زنیم، اگر در تولید دچار مشکلیم و یا حتی اگر با مشکلات معیشتی و تورم و هزار و هزار درد و بلا دست و پنجه نرم می‌کنیم، چون یک پرویزخانی که خلاف جهت همیشگی کار کند نداریم! و برای بار سوم باز هم این فیلم را مدیران و مسئولان ببینند و از خود بپرسند چقدر به کارشان اعتقاد دارند؟ حاضرند مثل پرویزخان برای حل مشکل بلیط هواپیمای‌ تیم از شأن و منزلت والای ریاست پایین بیایند و درسرمای شب، کنار خیابان ساعت‌ها منتظر دیدار وزیر باشند و مشکل را مطرح کنند؟ (پرویز خان مجبور شد شخصاً با فروش گوشت‌های وزارت کشاورزی پول بلیط را جور کند) یا فقط با گفتن این که «امکانات و بودجه نیست چه انتظاری دارید؟» نتایج نگرفته را یکی پس از دیگری توجیه کنند؟ یاد جمله شهید حسن تهرانی مقدم افتادم که می‌گفت:«فقط‌انسان‌های ضعیف اندازه‌ی امکاناتشان کار میکنند» اگر این اعتقاد تهرانی مقدم نبود، امروز ما حتی یک موشک برای کوبیدن بر سر این اسرائیلی‌های کودک‌کش داشتیم؟؛ مدیریت بخش‌های لَنگ مانده یک پرویزخان میخواهد؛ یک پرویزخان! این فیلم را معلمان و مربیان ببینند تا بفهمند چطور می‌شود کوبید و از نو ساخت؛ تا بفهمند ساختن «آدم»، اول از چیزهای کوچک شروع می‌شود؛ اول باید اتفاقی از درون بیفتد؛ اول باید باور ساخته شود و(مثلا) برای ساختن فوتبالیست نباید اول فوتبال یاد داد! 🤦 آخ اصلا کاش این فیلم را مربیان فوتبال ما ببینند و متوجه شوند چرا بازیکنان فوتبال ما و «کریمی‌»های خوب شوت‌کن هیچ وقت قهرمان نمی‌شوند! جای این نیست که مربیان فوتبال از خودشان بپرسند «شاید ما درست به ایرادات بازیکنان نگاه نمی‌کنیم؛ شاید ما درست انتخاب نمی‌کنیم» و بعد سکانس نپذیرفتن بازیکن آماتور توسط پرویزخان به خاطر توجه نکردن آن بازیکن به کار تیمی و تعارف نکردن آب به دوستش را چندین بار پلی کنند؟ واقعا معلوم نیست کجای کارمان در کادرسازی، تربیت، تدریس، یا هر کجایی که بنده و شما ایستادیم می‌لنگد؟ این چند روز ثبت نام نامزدهای ریاست جمهوری دائم از خودم پرسیدم چرا بعد از چهل و اندی سال از عمر انقلاب اینقدر حکمران و مدیر و سیاستمدار تربیت نکردیم (کادرسازی) که مجبور باشیم در بسیاری از مواقع بین بد و بدتر انتخاب کنیم؟ یادمان باشد همیشه مربی چیزهایی را در تربیت میبیند که بقیه نمیبینند... ادامه در پست بعد👇 ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

2⃣ پرویزخان؛ قسمت دوم مربی آدرس درست را میداند؛ مربی و معلم برای ساخت مطلوب کارهای عجیب میکند (از نظر بقیه)؛ مثلا نهصد سال یک سره دعوت می‌کند؛ در بیابانی خشک و بی‌ آب و علف کشتی می‌سازد و یا تمام بت‌ها را می‌شکند و تبر را به دست بت بزرگ می‌دهد! مربی به گذشته نگاه می‌کند و درس می‌گیرد اما در آن نمی‌ماند (سکانس رها کردن قمقمه و کلاه گذشتگان و تغییر عجیب در تاکتیک بازی که به برد ایران منجر شد)؛ مربی به وقتش تجدیدنظر می‌کند؛ هرس می‌کند و شاید لازم باشد از ریشه دربیاورد و دوباره بکارد (سکانس هرس کردن و کاشتن دوباره نهال)؛ مربی پرورش می‌دهد... این فیلم را نوجوانان ببینند چرا که یا قرار است مدیر و مسئول و کاره‌ای شوند و بدانند که اگر موفقیتی کسب می‌شود چقدر بابتش زحمت کشیده شده و کمی از مودِ غرغر کردن بیرون بیایند، خود را در ادامه‌ی راه سهیم بدانند و دست روی زانو بگذارند و یاعلی بگویند؛ یا قرار است مربی و معلم و مدرس شوند که بدانند در زمانی که بقیه «مو» می‌بینند مربی «پیچش مو» می‌بیند؛ نوجوان‌ها ببینند که بدانند کارهای بزرگ میتواند از راه‌های درستِ کوچک شروع شود. و در آخر این فیلم را نویسندگان و فیلم سازان ببینند که در عصر فیلم‌های برادران لیلای سعید روستاها و جدایی نادر از سیمینِ اصغر فرهادی ها چطور می‌شود فیلمی از جنس امید و انگیزه ساخت؛ پورصمیمی برادران لیلا کجا و پورصمیمی پرویزخان کجا؟😏 آقایان سینماگر! شاید جای یک پرویزخان دیگر میان شما خالی باشد! پ.ن: تشکر ویژه از سازندگان این اثر که نگاه تازه‌ای را به سینما هدیه کردند پ.ن: پرویزخان یک استعاره از تمام افراد موفق و متعهد در تمام عرصه‌هاست؛ درس‌های ریز و درشت فیلم پرویزخان برای هر حرفه‌ای قابل استفاده است اما نباید توجه به عقبه‌ی ورزش فوتبال و فلسفه‌ی خاصی که متوجه آن است را نادیده گرفت مسئول موفق در هر عرصه‌ای در ابتدا در زمین دشمن بازی نمیکند و قواعد بازی را خودش می‌چیند و باید توجه کرد که بازی فوتبال یک ورزش با قواعد غیرخودی و با اهداف استعمارگرایانه است و بدیهی است که فیلم پرویزخان هر چند در قالب این ورزش ساخته شده اما تایید و تصدیقی بر اصل این ورزش ندارد. پایان ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

وقتی دوست واقعی نیست، دوست خیالیتو پیدا کن! 🎥 تحلیل و بررسی فیلم سینمایی «If» (۲۰۲۴) را در پست بعد بخوانید👇 ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

وقتی دوست واقعی نیست، دوست خیالیتو پیدا کن! خب امروز فیلم «If» رو با اون طراحی کارکترهای جذابش دیدم ⚠️اسپویل برای سال ۲۰۲۴ و کمپانی پارامونت پیکچره؛ درمورد دختری نوجوان به نام «بی» هست که مادرش رو از دست داده و حالا باید برای معالجه پدرش در بیمارستان چند روزی رو مهمون مامان بزرگش باشه؛ خب اون حوصلش حسابی سر می‌ره و یهو متوجه میشه که می‌تونه دوستان خیالی بقیه رو ببینه (سوژه خیلی قشنگ و جدیده) و خودش رو موظف می‌دونه دوستان خیالی‌ای که دیگه صاحبانشون بزرگ شدن رو دوباره بهشون برسونه... خب بنظرم فیلم برای جامعه‌ی تنهای غرب که توی خیلی از اونا رشد جمعیت جوان رو به کاهشه، خانواده‌ها تک والدی هستن یا در بهترین شرایط یک فرزند دارند یه پیشنهاد عجیب داره! اونم اینه که «وقتی دوست واقعی نیست با دوست خیالیت باش!» یادمه چند سال پیش توی انگلیس وزیر تنهایی انتخاب کردند و هزار و یک راه حل براش دادن؛ یه روز نگهداری از انواع حیوانات خانگی رو مطرح کردن؛ یک بار سایت‌های اجاره‌ی دوست و بغل رو راه انداختن و حالا این‌بار کم‌خرج‌ترین راه یعنی دوست خیالی رو پیشنهاد دادن! بی تک‌والده، پدرش بیمارستانه، یک مادربزرگ پیر و فرتوت داره که اینقدر نوه ندیده که دست‌پاچه، تمام پن‌کیک‌ها رو می‌سوزونه و البته یک بار هم که میاد دوست توی بیمارستان پیدا کنه بهش پیشنهاد میده که وقتش رو با یه دوست خیالی بگذرونه🫠 بی، نماد نسل تنهای متفرده که خیلی هم خوش اخلاقه، همیشه لبخند میزنه و با پدرش عشق دنیا رو می‌کنه🤷 والا نمی‌دونم واقعا میشه یا نه😅 (من خودم صبح تا ظهر چهار نفر رو نبینم در افسردگی عمیقی فرو میرم☠️) یادمه بچه بودم یه فیلم میداد به نام «دورافتاده» که تام هنکس بازی میکرد و توی یه جزیره دورافتاده مجبور بود با یه توپ والیبال زندگی کنه و خیلی بهش وابسته شده بود؛ حداقل اون یه موجودیتی داشت😅 نه اینکه کلا هر چیزی توهم و خیال باشه خب چند تا سوال رو مطرح کنیم؟ درسته که تخیل لازمه‌ی زندگی بچه‌هاس اما ما تا چند سالگی مجاز به تخیل اینجوری هستیم؟ بی یه نوجوانه و حتی به مامان‌بزرگش پیشنهاد می‌کنه دوست خیالی داشته باشه!؛ یعنی ما اینقدر بی‌آدم و بی‌ارتباط و بدبخت تر از تام هنکس شدیم که مجبوریم برای این نیاز اجتماعی‌مون تا آخر عمر دوست خیالی داشته باشیم و حتی برای مشکلاتمون از اونا مدد بگیریم؟😬 میدونید اگه اینطوری زندگی کنیم چقدر محدود و محروم میشیم از نظرات و تجربیات و... دیگران؟ این یعنی یه زیستِ کمتر از حداقل! تمام چیزهایی که ما توی فیلم دیدیم (حتی کالوین دوست بی) توهم و پوچ بود🤦 ما توی توهم و تخیلِ بی غرق شدیم؛ غرق شدن توی تخیل چقدر لازمه؟ آیا ما باید توی این لایه عمیق بشیم یا توی دنیای تفکر و تعقل؟ نکته جالب هم اینکه فیلم درعین این تنهایی هیچ راه‌حلی از دنیای مجازی مثل شبکه‌های اجتماعی نمیده و حتی تلویزیون اتاق پسربچه در بیمارستان هم خرابه! فیلم «If» در عین اینکه زرورقی از جنس نشاط، زندگی، خنده و ارتباط رو نشون میده اما بیشتر شبیه یک توصیه‌ی نسنجیده و محاله که از سر ناچاری و ناامیدی میاد و اگر یکم از دینای رنگارنگش بیرون بیاییم و به واقعیت نزدیک بشیم، زندگی بی و خانواده‌ی باقی‌موندش خیلی دارک و تاریکه🙃 غرب بعد از توصیه‌های ازدواج سفید و فرهنگ با‌هم‌باشی، همجنس‌بازی، نگهداری از حیوانات و بعد هم ازدواج با اونها، حالا تنهاتر از همیشه داره هر کسی رو میندازه تو قفس تنهایی خود و دنیای توهماتِ دوستان خیالیش... ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

در این فضای انتخاباتی اگر نگران تربیت سیاسی بچه‌هاتون هستید و میخوایید در آینده انتخاب‌های درستی در عرصه‌ی سیاست داشته باشن این پست رو بهتون پیشنهاد میکنم😉 به همراه یک بررسی متفاوت از انیمیشن 🎥 «کشتی نوح» ساخته‌ی سال ۲۰۲۴ در پست بعد ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

سلام! خب این‌جا همونطور که از اسمش پیداست قراره محلی باشه برای تربیت تفریحی و تفکر همراه با سرگرمی به بهترین و کم‌هزینه‌ترین روش یعنی «دیدن انیمیشن»😎 و اگر شما مادر و پدر گرامی، مثل بنده این چند وقت انتخاباتی به شدت به فکر تربیت سیاسی بچه‌هاتون هستید تا وقتی بزرگ شدن درست انتخاب کنن این پست رو بهتون پیشنهاد میکنم خب انیمیشنی که معرفی میکنم یکم خطرناکه! از طرفی خیلی خوبه که بعضی از قسمت‌هاش رو بچه‌ها ببینن و از طرفی دیدنش از یه سری ابعاد توصیه نمیشه و اگر من جای شما باشم سعی میکنم قسمت‌هایی که به صراحت درمورد خدا و پیامبرش نکات غیر درستی رو مطرح می‌کنه کات کنم (در یه فرصت مقتضی درمورد این مسئله توضیح مفصل میدم؛ می‌خوام یکم با مسئولین بی‌ملاحظه که در گپ فیلم دوبله‌ی اختصاصی بهش زدن حسابی دعوا کنم...😡) اما فعلا باتوجه به بخش‌های مرتبط با مبحث‌مون شروع میکنم...👇 خب داستان از این قراره که یه سری حیوانات شرور و ظالم (شیر و دار و دستش) به همراه بقیه‌ی حیوانات جنگل وارد کشتی میشن و شیر و همراهانش توی این سفر طولانی تا زمانی که به خشکی برسند با زیاده‌خواهی به انبار غذاها می‌رن قصد میکنن تا آذوقه‌ی تمام حیوانات رو به تنهایی بخورن اما یک موش کوچولو با اعتراض، بقیه رو آگاه می‌کنه که باید بیان توی عرصه و نظرشون رو بگن و در آخر بنا میشه یک مسابقه موسیقی برگزار بشه تا هر حیوانی طرفدار بیشتری داشت و تونست امیال بقیه رو بیشتر به غلیان دربیاره اون رئیس بشه و حکومت کنه! خب میتونید چند تا نکته در تربیت سیاسی رو با بچه‌ها مطرح کنید 1⃣ یکی اینکه ازشون بپرسید چطور میتونیم یک رئیس انتخاب کنیم؟ آیا این شیوه که «هرکسی بتونه بهتر خواسته‌های نفسانی و دلم میخوادهای اونها رو برآورده کنه» می‌تونه حکمران خوبی باشه؟ (شما دارید اینجا غیرمستقیم به پورنوکراسی اشاره میکنید و یادتون باشه این کلمه یعنی حکمرانی هوا و هوس و امیال یا به عبارتی «نفسانیات سالاری» و صرفا محدود به ترجمه‌ی کلمش نمیشه و قرار نیست شما هم اسمی از این مدل ببرید🤦🙃) 2⃣ و دوم اینکه اگر کسی خواست با دست گذاشتن روی این هوا و هوس‌ها رای جمع کنه آیا ما باید به سمتش کشیده بشیم و بگیم «هورا قراره آزادی بیاد تا هر کاری خواستیم انجام بدیم»؟ (آخ چقدر یاد بعضی از شعارهایی میفتم که بعضیا باهاش رای میارن😏 مثلا اینکه اگه ما رای بیاریم دیگه به زور روسری سرتون نمی‌کنیم یا اینکه قرار نیست کسی رو زورکی بهشت بفرستیم و علنی و غیرعلنی از زن زندگی آزادی دفاع کنن و...🗣️) 3⃣ و نکته سوم هم اینکه در قسمتی از انیمیشن به موثر بودن نظر همه‌ی حیوانات اشاره می‌کنه تا آینده‌شون به خطر نیفته و وقتی فیل حاضر نمیشه دخالتی کنه و مشارکتی داشته باشه، در آخر میبینیم که فیل هم توی همین کشتی هست که شیر اونو سوراخ کرده پس نظر همه برای آینده‌ی یک جامعه لازمه😉 #بدونیم_به_کی_و_چی_رای_میدیم تحلیل این انیمیشن ادامه دارد... ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

📽️ بررسی انیمیشن «درون و بیرون ۲» ساخته‌ی سال ۲۰۲۴ را در پست بعد بخوانید 👇 ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

خب احتمالا خیلی‌ها انیمیشن «درون و برون ۲» رو دیدن؛ این انیمیشن که امسال منتشر شده مثل خیلی از آثار سینمایی متعلق به مکاتب روانشناسیه و جالبه بدونید که آقای «پل اکمنِ» ۹۰ ساله هم که کلی از کتاب‌های مرجع روانشناسی رو نوشته مشاور علمی این انیمیشن بوده و دیدن این اثر رو توصیه کرده (دقت بفرمایید که دانشمندانِ حتی این قدر پیر هم دیگه فقط کتاب نمی‌نویسن و درجریانن که اگر میخوان نظریاتشون از توی کتابخونه‌های دربسته بیاد توی جامعه باید انیمیشن و فیلمش کنن!) ناگفته نمونه که سریال آمریکایی «به من دروغ بگو» هم طبق نظریات این آقا ساخته شده؛ بگذریم... انیمیشن درون و بیرون ۲ نشون میده که دیگه رایلی پا به سن بلوغ گذاشته و غیر از اون احساسات قدیمی یه سری حس‌ها و حالت‌های دیگه هم به آپشن‌هاش اضافه شده مثل حسادت، کسالت، خجالت و البته اضطراب و جالبه که اضطراب طی یه عملیات، فرماندهی سیستم مغز رو از شادی می‌قاپه و خودش میشه سکان‌دار و شروع می‌کنه به تغییر دادن باورها و هویت رایلی؛ این نوجوان از همه‌جا بی‌خبر هم هر روز یه حس و حالت و باوری داره و انگار توی دنیای نوجوانی گم شده و مجبوره به ساز این احساسات حسابی برقصه! ✅ خب یه لحظه صبر کنید؛ کسی که این انیمیشن رو می‌بینه به شدت احساس جبرگرایی در عمل می‌کنه؛ چون انگار انسان رو به جز فرمان احساسات چیزی کنترل نمی‌کنه و اِشکال به اینجا برمیگرده که انیمیشن هر چند خیلی جالب و خیلی جاها درسته، اما توی اون سیستم خفن کنترلش چیزی به نام قوه‌ی «فکر» و «عقل» رو اضافه نکرده! خب کسی که به سن بلوغ میرسه یعنی به سن «تکلیف» رسیده و این دقیقا همون‌جاییه که می‌تونه با کنترل احساسات و هیجانات خودش با چیزی به نام فکر و عقل بنشینه روی صندلی فرمانروایی وجودش (اما شادی و اضطراب و مابقی احساسات چیزهایی هست که رایلی رو به صورت مطلق مدیریت می‌کنن) و اینجاست که اختیار معنا پیدا می‌کنه که چه چیزی حاکم شهر وجودش باشه و از همه مهمتر اینکه محل خیلی از این احساسات و عواطف و قوت‌ها فقط توی مغز انسان نیست بلکه توی قلبه (متعلق به روح) 🧠🫀 خب فکر کنید جامعه‌ای که تمام عنان خودش رو میده به احساسات، قطعا به حاکمانی رای میده که بیشترین بازی رو با احساسات اونا میکنن (نه عقلانیت) و این دقیقا همون شیوه‌ایه که پرنوکراسی روش سوار میشه و به نتیجه میرسه ✅ انیمیشن به باورها و هویت انسان اشاره می‌کنه و جالبه که این باورها و گوی‌هایی که میان تا تبدیل به ریسمان های اعتقادی بشن در بستر «آب» حرکت میکنن (از جهت اینکه آب در هر ظرفی که ریخته بشه همون شکل رو به خودش می‌گیره)؛ خب اینجا جای خیلی خوبیه که درمورد انواع باور با بچه‌ها صحبت کنید و بهشون بگید که بهترین نوع باور انسان، باور به مثابه خمیره و این باوریه که ضمن انعطاف پذیری، نه به تحجر و سنگ شدن میرسه و نه مثل غباره که با هر بادی از بین بره و شکل مشخصی نداشته باشه (لطفاً حتما به جلسه ۶۲ اتاق کودک به نام «باور» مراجعه کنید) ✅ این اثر به پذیرش تمام احساسات در انسان اشاره می‌کنه که برمیگرده به همون دیدگاه ثنویتی (برای اطلاع بیشتر به نقشه انسان در قرآن در جلسه ۸۶ اتاق کودک مراجعه کنید) ✅ انیمیشن برای نشون دادن تغییر در آدم‌ها به مثال پروانه اشاره می‌کنه و خیلی قبلا درموردش با هم صحبت کردیم🦋 ✅یه جایی از انیمیشن میبینم که احساسات قدیمی از جایی به پایین پرتاب شدن و درهمون لحظه «ترس» چتر نجات از جیبش در میاره و همه رو نجات میده!☂️ خیلی جالبه که این غیرمستقیم یعنی ترس باعث تجهیز شدن انسان میشه تا اونو از خطرات حفظ کنه و بقا رو رقم بزنه (و البته خیلی وقتا این ترس این قدر زیاد میشه که حالت وسواس «همه چیز همراهم باشه تا یه وقت...» پیدا می‌کنه که خب خوب نیست). در کل انیمیشن درون و بیرون براساس نظریات روانشناسی و انسان‌شناسی غرب ساخته شده و در ضمن اینکه خیلی خوبه که با بچه‌ها تماشا کنیم اما میتونیم باهاشون درباره‌ی نکات گفته شده هم صحبت کنیم؛ والسلام ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary

📌در جریان انتخابات آمریکا؛ سونیک یک فیلم سینمایی سیاسی است 🎥 بررسی فیلم سینمایی «سونیک خارپشت ۲» تحلیل را در پست بعد بخوانید 👇 ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary