🔺 مطالبی پیرامون شخصیت مرحوم علامه سید محمد حسین طباطبایی رضوان الله تعالی علیه؛ (۱۸ #محرم الحرام ۱۴۰۲=۲۴ #آذر ۱۳۶۰) بسم الله الرحمن الرحیم "و صلی الله علی اشرف انبیائه و خاتم اوصیائه، صلی الله علیهم اجمعین" 🔺 برکات حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها 🔹 از برکات حرم مطهر #اهل‌بیت (علیهم‌السلام)؛ شهر مقدس #قم، مهاجرت شخصیتی مانند مرحوم آیت الله #حائری_یزدی و تأسیس #حوزه علمیه‌ی قم در آن و مهاجرت آیت الله #بروجردی و سپس ادامه‌ی حوزه و طلوع شخصیت‌هایی مانند #مرحوم_امام راحل و مرحوم علامه #طباطبایی می‌باشد. 🔺 اثرات جلسات معارفی و شروع استفاده از مرحوم علامه طباطبایی 🔹 جلسات #اخلاقی و هشداردهنده‌ی مرحوم امام و دیگر اساتید؛ امثال مرحوم استاد شهید #مطهری و دیگر بزرگان را بسیار آمادگی داد که در جستجوی هر چه بیشتر اساتید #انسان_سازی باشند. ولذا استاد شهید در سفری به #اصفهان با استاد #نهج_البلاغه؛ مرحوم حاج میرزا علی آقای #شیرازی برخورد کرده و اعتراف کردند که ما با استفاده از آن بزرگوار موفق به شناخت نهج‌البلاغه شدیم و ای کاش ما توفیق شناخت #قرآن را نیز پیدا کنیم. این خواست و عطش نیز به وسیله‌ی #مهاجرت مرحوم علامه طباطبایی (رضی‌الله‌عنه) از الطاف خاصه‌ی الهی برآورده شد و ما طلاب ابتدایی نیز بحمدالله تعالی از این خرمن فیض اگر نه گندم ولی به کاهی رسیدیم و ابتداً -در اثر نداشتن مکان مناسبی- قرار شد روزها در باغی که نزدیک منزل ایشان بود از بیانات تفسیری و اخلاقی ایشان استفاده کنیم. 🔺 بیداری از خواب غفلت و بندگیِ خدای متعال؛ اساس تعلیمات مرحومین قاضی و طباطبایی؛ نقش اساسیِ روایات در تفسیر المیزان 🔹 اساس تعلیمات و تدریسات ایشان که از استاد عالی مقام‌شان مرحوم #قاضی کسب شده بود، دست‌گیری و #نجات دادن #طلاب و #دانشجویان از خواب #غفلت و توجیه آنان به سوی بندگی و صرف چند روزه‌ی عمر در #عبودیت الهی بود، به طوری‌که تمامی لحظات زندگی حتی برای کسب امور معیشتی یا اداره‌ی پست‌ها و مقام‌ها و یا تشکیل خانواده، دارای بُعد و جنبه‌ی بندگی باشد، آن‌گونه که در ابتدای #تفسیر سوره‌ی #فاتحه در صفحات اول فرموده‌اند: «أن الله سبحانه بیَّن فی مواضع من كلامه: أنَّ ما ليس لوجهه الكريم هالك باطل، و أنه: سيقدم إلى كل عمل عملوه مما ليس لوجهه الكريم، فيجعله هباء منثورا، و يحبط ما صنعوا و يبطل ما كانوا يعملون، و أنه لا بقاء لشی‌ء إلّا وجهه الكريم، فما عمل لوجهه الكريم و صنع باسمه هو الذی يبقى و لا يفنى، و كل أمر من الأمور إنما نصيبه من البقاء بقدر ما لله فيه نصيب، و هذا هو الذی يفيده ما رواه الفريقان‌ عن‌ النبی صلی‌الله‌علیه‌وآله أنه قال: (كل أمر ذی بال لم يبدأ فيه باسم الله فهو أبتر الحديث‌). و الأبتر هو المنقطع الآخر، فالأنسب أن متعلق الباء فی البسملة أبتدئ بالمعنى الذی ذكرناه»¹؛ ایشان درباره‌ی این‌که اولین آیه‌ی سوره‌ی مبارکه‌ی فاتحه که اولین سوره‌ی قرآن است و با آیه‌ی شریفه‌ی "بسم الله" آغاز می‌شود، مطرح می‌کنند که آیا این "باء" به چه فعلی یا اسمی - طبق قاعده‌ی عربیت و ادبیات عرب- تعَلُّق دارد؟ ایشان انتخاب فرمودند به این‌که به فعل "أبتَدِءُ" بر می‌گردد یعنی من ابتدا می‌کنم به نام خداوند بخشاینده‌ی مهربان. در صورتی‌که شاید مفسرین و لغت‌شناسانِ‌ دیگر این‌طور نگفته باشند، ولی ایشان در این مسأله که اولین مسأله‌ی تفسیرشان بود، از یک #روایت نبوی متابعت کرده‌اند که آن روایت این است که #پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرموده‌اند: هر کار مهمی که به نام خداوند ابتدا نشود، انقطاع خواهد یافت، بریده خواهد شد و به سود نخواهد رسید. بنابراین ایشان هم معناً و هم لفظاً اول استفاده‌شان از روایت بوده است و این مطلبی است که شخصاً بنده از ایشان شنیدم و کمتر کسی درباره‌ی تفسیر "المیزان" این مطلب را یادآوری کرده که این تفسیر بسیار ارزنده، طرز استفاده‌اش از #روایات با سایر #تفاسیر هیچ فرقی ندارد، منتها آن‌ها آیه را بیان می‌کنند و در تفسیرش روایت می‌آورند، ولی ایشان اول به روایات رجوع می‌کند و مطلب آیه را که از روایات به دست آورد، طوری تنظیم می‌کنند که با روایات تطبیق شود و روایاتش هم در آخر ذکر شود تا این افراط و تفریطی که در برخی محدثین و غیر آن‌ها پیدا شده، که قرآن کریم جز با روایات نباید تفسیر شود، این افراط و تفریط جلویش گرفته شود، ولی رهنمودشان را از روایات گرفته‌اند و بهترین شاهد همین مسأله است و از خود ایشان هم - در وقتی‌که خدمت‌شان بودم- شنیدم که فرمود: اگر روایات نبود من در تفسیر چیزی نمی‌فهمیدم. این مطلب ای کاش تکرار می‌شد تا مردم بدانند که برکات تفسیر "المیزان" برکات روایات #ائمه اطهار (علیهم‌السلام) است. ص ۱ 1⃣ @seyedololama ⬇️

🔰 یادی از استاد 🎙️ آیة الله جوادی آملی حفظه الله: 💠 مرحوم #آیت_الله_محقق_داماد از فقهای کم نظیر حوزه بود، یعنی کسی بود که (فهم یعنی فهم)؛ فهمیدن درس او جان کندن می خواست!! خیلی ها می آمدند، می دیدند که نمی فهمند! زیرا قدرت بدنی خوبی داشت، شغل های دیگر را هیچ قبول نمی کرد، مصمّم بود و برای یک درس چندین ساعت مطالعه می کرد؛ لذا غالب اساتید نام آور آن روز شاگرد ایشان بودند. در #حوزه بعد از مرحوم آقای #بروجردی که یک ریاستی داشت، درسی عالمانه تر و محققانه تر از درس آقای داماد نبود؛ البته اصول امام حساب دیگری داشت! " این آقای داماد " بود. و بی ادّعا هم بود، و درسش هم اینچنین بود. خُب ایشان متاسفانه رحلت کرد، سنّ شریفشان به هفتاد سال نرسیده بود؛ امّا همه این بزرگان خضوع می کردند. این بزرگانی که اسم شان را ما می بردیم، قدر اوّل ستاره آن روز بودند؛ آنهایی هم که هستند، به لطف الهی قدر اوّلند؛ امّا همه در درس ایشان خضوع می کردند. ایشان رحلت کردند، و همه ما را داغدار کردند. در شب رحلت شان یکی از اساتید مسلّم حوزه که از شاگردان ایشان هم هست؛ (حفظه الله)، در عالم رویا با ایشان برخورد کرد، چون یک نسبتی هم با ایشان داشت؛ از ایشان سئوال کرد بر شما چه گذشت؟ (می خواهم عرض کنم احترام به #اهل_بیت ، حضرت فاطمه معصومه، ذوات قدسی تنها یک ادب دینی و برای دنیا نیست، آن حشر عظیم را در می یابد.) گفت: من دیدم خیلی وضعش خوب است؛ همان روزی که رحلت کرده بود، ما تشییع کردیم؛ همان شبش ایشان را خواب دیدم. گفتم: به شما چه گذشت؟ چون اوّلین بار خیلی سخت می گذرد که انسان وارد یک عالم دیگر بشود! گفت: دو چیز من را نجات داد؛ " یکی " علاقه به #زینب_کبری " و " احترام به قبّه بیضاء "! این آقای داماد است!! این بزرگوار (حفظه الله) گفت: من صبح که بیدار شدم، خُب درباره زینب کبری (سلام الله علیها) وضعمان روشن بود، امّا نفهمیدم (قبّه بیضاء) چیست! تحقیق کردم، دیدم که قبّه وجود مبارک #حضرت_امیر قبلاً مطلّا نبود، سفید بود؛ شعرای عرب که در مدح حضرت امیر شعر می گفتند، دارند: (یا صاحب القبّه البیضاء فی النجفی)*. " قبّه بیضاء " آن اوائل قبل از اینکه مطلّا بشود، قبّه نورانی حضرت امیر بود. گفت: این دو چیز من را نجات داد! اینها یک امر حقیقی است، تعارف بردار هم نیست! 📌 الذّریعه الی تصانیف الشیعه / جلد ۲۶ / صفحه ۹۳ 📋 درس خارج علوم القرآن 📆 مسجد اعظم قم ؛ ۱۴۰۲/۰۸/۰۳ ☑️ سی ام بهمن؛ سالروز ارتحال حضرت آیت الله سیّد محمّد محقق داماد (رض)، از اساتید حضرت استاد (دام ظلّه) 🆔️ https://telegram.me/ayatollah_javadi_amoli @tafaqqoh