eitaa logo
تفقه
1.3هزار دنبال‌کننده
556 عکس
78 ویدیو
491 فایل
و ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِروا كافَّةً فَلَولَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُم طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا في الدِّينِ وَ لِيُنذِرُوا قَومَهُم إِذا رَجَعوا إِلَيهِم لَعَلَّهُم يَحذَرُونَ (التوبة/ ۱۲۲) @MehdiGhanbaryan @jargeh @tarikht @halqat
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 نسخه‌ی الکترونیکی مجله پژوهش‌های اصولی دوره ۵، شماره ۱۹، پاییز ۱۳۹۲ 🌐 http://www.juosul.ir/article_110799_57cdacede474d9bf2e60aa078190b6cf.pdf ✔️ 🔖 ۱. حقیقة الوضع فی الاسماء و الحروف (نظریة تکمیلیة) ؛ مرتضی ترابی ؛ صص ۷ تا ۳۷ المسلک الصحیح فی هو کونه أمراً جعلیاً ، ولکن یحصل نتیجة الجعل علاقة بین اللفظ و المعنی إما علی نحو العلامیة کما فی من تعلم اللغة الأجنبیة و یکون ملفتاً حین الاستعمال الی اللفظ و المعنی معاً و کون أحدهما علی الآخر، أو علی نحو کما هو الغالب فی و . بحثنا فی هذا المقال عن کیفیة نشوء اللغة و الوضع بالمنوال الطبیعی له و بینا علی أساس ذلک نشوء أقسام الوضع، منها الوضع فی الحروف و اخترنا أن الوضع فی لیس من الاقسام المعروفة بل هو قسم خاص من الوضع الخاص و الموضوع له الخاص الذی سمیناه الوضع الخاص و الموضوع له المعنی للخاص. ثم تعرضنا الی بحث آخر و هو انّ المعنی یتقوم بملاحظة العلاقة بینه و بین المعنی و إقامة علی ذلک و أما إقامة القرینة علی ارادة غیر المعنی الموضوع له فلاتوجب اصلاً. 🔖 ۲. بررسی حجّیّت إطمینان ؛ سید حسین منافی ؛ صص ۵۳ تا ۷۵ به رغم آن‌که بخش عمده‌ای از علم اصول به بحث از چیستی، و احکام مربوط به و و اختصاص دارد، ولی به نظر می‌رسد بحث پیرامون به تفصیل مورد بررسی کافی قرار نگرفته است. این در حالی است که بحث از و زوایای مختلف آن ثمرات زیادی به دنبال دارد؛ این رساله در شش فصل پیرامون جهات مختلف مربوط به اطمینان را مورد بحث قرار داده است. از دیدگاه این نوشتار، إطمینان حجّت است و حجیت آن تنها در ، و مصداق ندارد؛ زیرا در این موارد سیره عقلاء بر حجّیّت اطمینان، مورد قرار گرفته است. هم‌چنین این نوشتار سه گانه‌ای که برای حجّیّت اطمینان اقامه شده است را مورد بررسی و سنجش قرار داده است. 🔖 ۳. وجوب غیری اجزاء واجب ؛ مرتضی موحدی ؛ صص ۸۳ تا ۱۰۴ یکی از تقسیمات ، تقسیم آن به مقدمه و است. در این که آیا مقدمات داخلی (=اجزاء واجب) در بحث وجوب مقدمه داخل است یا نه؟ میان اصولیان اختلاف است؛ اکثر آن‌ها آن را خارج از محل نزاع می‌دانند. دلیل آنان این است که وجوب غیری (= مقدمیت) در وجود ندارد و اگر مقتضی محقق باشد، مانع از این وجوب، موجود است و آن چیزی نیست جز در شئ واحد. در مقابل، برخی از اصولیان مانند و هم مقتضی و هم مانع را پذیرفته‌اند و در نتیجه را داخل محل نزاع می‌دانند. این مقاله ضمن طرح و بررسی ادله دو طرف، در پایان از مهم وجوب غیری اجزاء که در مسأله آشکار می‌گردد بحث خواهد شد و آن ثمره و تمسک به عقلی و نقلی نسبت به است. 🔖 ۴. بررسی موارد نقض قاعده تبعیت احکام از ملاکات ؛ بلال شاکری ؛ صص ۱۲۳ تا ۱۵۲ نسبت به قاعده تبعیت احکام از ، این اشکال اساسی مطرح است که: قاعده تبعیت ناتمام است، زیرا در احکام شرعی، موارد بسیاری وجود دارد که موجب قاعده تبعیت خواهد بود. به نظر می‌رسد برخی از احکام شارع دارای ملاک نیستند یا در برخی موارد و مفاسدی وجود دارد اما ، است. در برابر این اشکال، پاسخ‌های متعددی مطرح شده است مثل این‌که ممکن است ملاکاتی که حکم شرعی از آن تبعیت می‌کند در شرعی نباشد، بلکه مثلاً حکمی دارای مصلحت باشد و ... . علاوه بر این‌که تأثیرگذاری ملاکات در احکام به صورت نیست که هر کجا ملاک بود، حکم شرعی نیز جعل شود، بلکه رابطه آن‌ها مانند و معلول است یعنی وجود ملاک، بخشی از علت جعل است. @tafaqqoh
🔖 مقایسه روش اجتهادی صاحب جواهر و محقق خویی [اعلی الله مقامهما] 🌐 http://jostar-fiqh.maalem.ir/article_69097_ce52d06bbc4e9dcce8970aa5229d1b89.pdf 🌐 http://jostar-fiqh.maalem.ir/article_69097.html ✔️ جستار حاضر در فقیهان، جست ­و جوگر را با دو کلی در مواجه می­‌سازد. روش اول که از آن به روش تعبیر می‌شود، روشی است که طبق آن فقیه به مختلف در مسئله می‌پردازد و با کردن آن­‌ها به یک‌دیگر، برای او و یا ظنّی که آن را بهترین طریق میّسر می‌داند، نسبت به در مسئله حاصل می‌شود؛ گرچه هر کدام از آن و شواهد به تنهایی ارزشی در استنباط دارا نباشد و یا به اصطلاح اصولی، نباشد. روش دوم در ، روش نام دارد. طبق این روش، فقیه با استفاده از گروه خاص و محدودی از ادله که هر کدام از آن­‌ها در علم به اثبات رسیده، به و حکم می‌پردازد و اگر آن ادله فاقد شرایط حجیت بودند، کنار گذاشته می‌شوند و فقیه به سراغ می‌رود.در این مقاله تلاش شده تا با اتکا بر روش تحقیق مقایسه­‌ای، روش اجتهادی و مورد بررسی قرار گیرد و آثار تفاوت این دو فقیه بیان گردد. @tafaqqoh