#مناجات_تائبین 🔺فَأَحْيِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْكَ يَا أَمَلِي وَ بُغْيَتِي! وَ يَا سُؤْلِي وَ مُنْيَتِي! پس دل را با توبه‌اي از جانب خويش زنده کن‌، اي آرزو و غايت من! و ‌اي خواسته و آرمانم! ▪️توبه از هر گناه؛ متناسب با همان گناه 🔺هر چند براي #توبه آثار و برکات زيادي ذکر شده است، اما شرايطي هم دارد و انسان هر اندازه شرايط توبه را بيش‌تر فراهم کند، به نتيجه‌ي بيش‌تر و بهتري مي‌رسد. از حضرت امام علي(ع) نقل است که شخصي در محضر ايشان استغفار مي‌کرد. حضرت به او فرمود: مادرت به عزايت بنشيند! آيا مي‌داني استغفار (به همين لقلقه‌ي زبان نيست) درجه‌ي عليين است و داراي شش معنا است، 1⃣ پشيماني بر آن‌چه گذشت؛ 2⃣: تصميم بر بازگشت نکردن به آن کار؛ 3⃣:‌ پرداختن حقوق مردم، تا اين که با خدا ملاقات کني و چيزي بر عهده‌ي تو نباشد؛ 4⃣: تمام واجب‌هاي ضايع شده را به جا آوري؛ 5⃣: گوشتي که از حرام بر اندامت روييده با اندوه فراوان آب کني، تا پوست به استخوان چسبيده و گوشت تازه برويد؛ 6⃣ رنج طاعت را به تن بچشاني چنان که شيريني گناه را به او چشانده بودي، پس آن‌گاه بگو: #استغفرالله! 👈 مقصود حضرت اين است که #استغفار، حقيقتي است که همه‌ي شرايط را دارد. البته شرايط شش‌گانه‌ي مذکور، براي گناهي است که حضرت دستور استغفار در مورد آن را فرمودند و استغفار از هر گناهي قطعاً چنين شرايطي را لازم ندارد. اگر کسي گناه چشم داشته باشد، آيا مي‌توان گفت که براي توبه از اين گناه لازم است گوشت‌هاي بدنش را آب کند؟ قطعا اين‌گونه نيست و انسان براي آن که در اين زمينه‌ها دچار افراط و تفريط نشود، بايد از کساني که در اين وادي کارشناس هستند و بر همه‌ي ابعاد اشراف دارند، راه کار بگيرد و با ايشان مشورت کند. 🔸پشيماني باطني؛ شرط اساسي توبه 🔺شرط اول و اساسي توبه، پشيماني بر انجام گناه و ظهور غفلت است. امام باقر(ع) فرمود: «كَفَى بِالنَّدَمِ تَوْبَةً.» براي توبه، همين که شخص پشيمان شود كافي است. 🔹البته انسان توبه کار بايد اين پشيماني را حفظ کند؛ زيرا در آينده نيز براي او کارساز و راه گشا است، چنان که حضرت در ادامه‌‌ي روايت مي‌فرمايد: به خدا سوگند که از گناه نجات پيدا نمي‌کند مگر کسي که به آن اقرار کند. 🔻البته اقرار نزد ديگران صحيح نيست بلکه اقرار به گناه، تنها به درگاه الهي مطلوب است؛ زيرا شخصيت مؤمن در درگاه الهي بسيار عزيزتر از آن است که خطاهايش نزد ديگران معلوم شده و آبرويش بريزد، آن هم نزد کساني که خود خطاکار و گناه کارند و براي آمرزش گناهان خويش نيازمند مغفرت پروردگار هستند. بلکه انسان مؤمن، بايد تنها و تنها خطاي خويش را نزد پروردگارش بازگو کند تا با اظهار ذلت و خضوع و ندامتي که مي‌کند، درياي رحمت حق به جوش آمده از او بگذرد. ▪️هنگامي كه عبد که از گناه خويش پشيمان مي‌شود و اين ندامت را اظهار مي‌کند، قطعاً در صدد جبران بر خواهد آمد. ▫️توبه، نياز به سر و صدا و نيز #زمان و #مکان مخصوص ندارد. البته روشن است که زمان‌ها و مکان‌هاي شريف مانند زمان‌هاي تولد ائمه(ع)و شب و روز قدر يا رفتن به مکه و تشرف نزد پيامبر اکرم(ص) و مراقد ائمه‌ي اطهار(ع) زمينه‌ي بسيار خوبي براي پشيماني و توبه است که از آن‌ها بايد بيش‌ترين استفاده را نمود و در دستورات ديني نيز سفارش زيادي در اين مورد وارد شده است. اما در تمامي موارد، لازم است #تحول_باطني در انسان رخ دهد تا توبه‌ي او توبه‌ي حقيقي و سزاوار قبول درگاه حق باشد. 📚 #کتاب_بازگشت_به_سوی_او (استاد تحریری) #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج ‌‌↶【به ما بپیوندید 】↷ https://eitaa.com/tahavaliasr @tahavaliasr