🎥 مروری بر نقشه‌های تاریخی و مشهور جهان که نام خلیج فارس بر تارک‌شان می‌درخشد ◀️ دهم اردیبهشت یادآور بیرون راندن نیروهای متجاوز پرتغالی از این دریای نامور در تاریخ جهان است، روز ملی خلیج فارس مبارک❤️ @tahlilrahbordi

از توقیف نفتکش رزماری(توسط انگلیس۱۳۳۱ به بهانه ملی‌شدن نفت) رسیدیم به توقیف نفتکش انگلیسیstena impero(۱۳۹۸در واکنش به توقیف گریس۱)، و از جنگ نفت‌کشها در دهه شصت رسیدم به حضور اقتصادی و نظامی در حیات خلوت امریکا. این سیادت دریایی محصول ایمان ب ه#وعده_صادق شهداء است. روز ملی #خلیج_فارس مبارک. @tahlileghtesadi

🔸طرفداران نه به اعدام برای اعدام به خط شده اند... . 📝گرای انقلاب @tahlilrahbordi

♨️همتی و حنایی که رنگ باخته... 🎙آقای همتی در آخرین افاده‌ی خود به سه نکته اشاره داشته اند: ۱_ با درآمد ۳۵ میلیارد دلاری نفت، ثبت تورم ۵۰-۴۸ درصدی در سال ۱۴۰۲ قابل قبول نمی باشد و دولت نمی تواند ژست مبارزه با تورم بگیرد. ۲_این دولت ۶۰۰ همت پول چاپ کرده، یعنی در ۳۰ماه، ۱۱۵ درصد افزایش داشته است! ۳_ از زمان هوخشتره تا شهریور ۱۴۰۰، جمع این رقم، ۵۱۹ همت بوده است. ______________________________ 📣آقای همتی؛! با استناد به آمار جدول بالا که عملکرد شما را در زمینه پولی و مالی نشان می دهد، از زمان هوخشتره تا شروع ریاست شما بر بانک مرکزی، ۲۲۰همت و در زمان ۳۵ ماه رياست شما، ۲۸۱ همت چاپ پول شده است. یعنی۱۲۷درصد رشد. جمعا( ۵۰۱همت). و این غیر از سه برابر شدن نرخ ارز و رشد۷۷درصدی نقدینگی است. 📣 آقای همتی،القای آمار دروغ چه دستاوردی برای شما دارد؟ چرا تورمی که دراسفند، ۴۰درصد و در ماه گذشته وارد کانال ۳۰درصد (۳۸درصد) شده را، ۵۰درصد بیان میکنید؟! 📣آقای همتی؛ آن۳۵م دلار فروش نفت که غالبا محصول جربزه و درایت همین دولت بوده (بدون رفع تحریم ) که البته شما هم می توانستید بدون توسل به برجام و انتظار به رفع تحریم، کسب کنید، صرف: 🔺بدهی های حاصل از فروش۴۷۰همت اوراق در زمان شما 🔺کنترل ناترازی های پولی و مالی بر جای مانده از عملکرد شما، برای کاهش نقدینگی از ۴۴درصد به ۲۴درصد. 🔺 تامین کالاهای اساسی که میزان تخصیص ارز آن، دوبرابر سال۱۳۹۹ بوده. شده است. 🔸آقای همتی نگاه سیاسی و انتقام گیری شما در تقابل با دولت شاید برای رسانه هایتان نان و آبی دارد وگرنه حنای شما برای مردم رنگ باخته است. @tahlileghtesadi

🔶جنگ کریدورها با مسدود شدن کریدور شمالی( چین روسیه اوکراین اروپا)، بار تجارتِ شرق به غرب بر روی کریدور میانی افتاده، و در این بین، میان برخی دول غرب آسیا یک رقابت سهمگینی برای قرار گرفتن در کانون این کریدورها شکل گرفته است. ایران در یک دهه گذشته، فرصت داشت کریدور شمال-جنوب را تکمیل کند و از سال‌های ۹۴ این فرصت به وجود آمد تا کریدور شرق- غرب را برقرار کند. زیرا در آن زمان تهران نخستین گزینه پکن برای تکمیل این کریدور محسوب می ‌شد. متأسفانه در این زمینه تعلل شد و این تعلل‌های داخلی برای کشور بی‌هزینه نماند. هزینه این تعلل‌ها امروز خود را به نمایش گذاشته و ژئوپلتیک ایران در حصار کریدورهای رقیب قرار گرفته و این کریدورها روز به روز مزیت‌های جغرافیایی ایران را به سمت خود می‌مکند. دوره زمانی که اکنون در آن قرار داریم، دوره زمانی طرح ریزی کریدورهای رقیب به شمار می‌رود. به بیانی دیگر ما فرصت طلایی سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ را از دست دادیم و اکنون رقابت در منطقه سخت‌تر و پیچیده‌تر شده‌است. با این حال نمی‌توان گفت که پنجره فرصت بسته شده است و نباید فرصت باقیمانده را از دست بدهیم. در حال حاضر باید تمرکز کشور در عرصه ژئوپلتیک و دیپلماسی اقتصادی به این سمت حرکت کند که جریان ترانزیت را در خاک و قلمروی ایران روزبه‌روز تقویت و تثبیت کند، مخصوصا که اولا همچنان مزیتهای ایران نسبت به رقبا بیشتر است و ثانیا روسیه تمایل بیشتری به سرمایه‌گذاری ترانزیتی در ایران دارد. به هر حال این را به عنوان هشدار ببینیم که دول همسایه دیپلماسی قوی‌ای را برای تثبیت کریدورهای رقیب ایران به‌کارگرفته‌اند. @tahlileghtesadi

#یادداشت 🎥 چه دنیای عجیب و وحشتناکی است! وقتی مرحوم نادر طالب‌زاده و مهدی نصیری در خیابان‌های اروپا با هم قدم می‌زدند، چه کسی فکرش را می‌کرد نادر طالب‌زاده از میان آن برهوت به این حقیقت برسد و مهدی نصیری که روزی در لباس روحانیت بود، از میان این حقیقت به آن برهوت برگردد! چه سرّیست که آوینی و طالب‌زاده اینگونه از دل تاریکی به اوج نور می‌رسند و امثال نصیری از نور به ظلمت؟ به فرمودهٔ قرآن، آنان که به ولایت الله دل می‌سپارند، خدا آنان را از ظلماتِ کفر و شرک به نور ایمان رَهسپار می‌کند؛ و آنان که به ذلّت اطاعت از طاغوت تن می‌دهند، از نور به ظلمات سقوط می‌کنند. با دیدن این دو فیلم حرفی نمی‌ماند جز اینکه با تمام وجود از خدا عاقبت بخیری خود را التماس کنیم. @tahlilrahbordi

✅️اسرائیل، پادشاه لخت بود! 🔹️«فارن پالیسی» در شماره اخیر خود طی یادداشتی نوشت: «آریل شارون»، نخست‌وزیر وقت [رژیم] اسرائیل می‌گفت که «بازدارندگی سلاح اصلی اسرائیل است یعنی ترس از اسرائیل». بر همین اساس بعد از عملیات ۷ اکتبر ۲۰۲۳ [عملیات طوفان الاقصی] اسرائیل در موقعیتی قرار گرفت که باید قدرت بازدارندگی خود را احیا می‌کرد 🔹️دلیل اصلی شکست اسرائیل در احیای بازدارندگی خود این است که هنوز از پیروزی نظامی بزرگ مقابل حماس و واردکردن ضربه کاری به این جنبش بسیار دور است. 🔹️[رژیم] اسرائیل همچنین نتوانست پیام قدرت خود را به دشمنانش به‌ویژه حزب‌الله برساند و برعکس این موضوع اتفاق افتاد؛ جایی که ضعف اسرائیل و فرسایش بازدارندگی آن آشکار شد. 🔹️«بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر اسرائیل با هدف قرار دادن کنسولگری ایران در دمشق به دنبال تشدید فشارها و قدرت‌نمایی بود و تصور می‌کرد که اسرائیل همچنان مصون از مجازات است و پاسخی به خاطر این تجاوز خود دریافت نخواهد کرد، اما برعکس این اتفاق افتاد. 🔹️به این ترتیب بعد از گذشت دهه‌ها می‌بینیم که دکترین استراتژیک اسرائیل تحت سیطره مفهوم «بازدارندگی منحصر به فرد» یا آنچه که شارون آن را «ترس منطقه از اسرائیل» توصیف می‌کرد، از بین رفته است و بعد از پرواز پهپادها و موشک‌های ایرانی بر فراز اسرائیل [فلسطین اشغالی] تل‌آویو دیگر نمی‌تواند مفهوم «ترس منطقه از اسرائیل» را حفظ کند. @tahlilrahbordi

🔸در خصوص تصویب عضویت فلسطین در سازمان ملل... 🔺فرایند تشکیل دولت مستقل فلسطین تاکنون تحولات مختلفی را پشت سر گذاشته؛ از جمله اینکه مجمع عمومی سازمان ملل به صورت دوفاکتو تشکیل دولت فلسطین را تأیید کرده بود. 🔺در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲ میلادی مجمع عمومی سازمان ملل در قطعنامه ۱۹۶۷، با ۱۳۸ رأی موافق و ۹ رأی مخالف فلسطین را به صورت دوفاکتو به منزله کشور به رسمیت شناخت و موقعیت آن را از نهاد ناظر غیرعضو به دولت ناظر غیرعضو تغییر داد. حال آنکه هنوز سرزمین‌های فلسطینی در اشغال نظامی قرار داشتند. مجمع عمومی در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۴ میلادی با تصویب قطعنامه‌ای با ۱۸۰ رأی موافق حق تشکیل کشور مستقل فلسطینی را به رسمیت شناخته بود و از همه کشورها خواست به کمک‌های خود برای عملی شدن سریع‌تر حق تعیین سرنوشت این مردم ادامه دهند. در قطعنامه‌ای دیگر نیز در ۱۹ دسامبر همان سال بر حاکمیت دائمی مردم فلسطین بر سرزمین اشغالی فلسطین از جمله بیت‌المقدس شرقی مجدداً تاکید نمود. 🔺اولویت شورای امنیت و لزوم گذر از فرایند تصویب این شورا، به سدی محکم برای عضویت کامل دولت فلسطینی در سازمان ملل تبدیل شده است. سال‌هاست که شورای امنیت بیش از یک نهاد حقوقی، نهاد سیاسی محسوب می‌شود که مبنای عمل آن منافع اعضای دائم است. سازوکار داخلی شورا نیز که بر مبنای اکثریت کیفی است، آن را به ابزاری در میان ابزارهای متعدد آمریکا برای حمایت از منافع رژیم صهیونیستی تبدیل کرده است. 🔺در رای‌گیری امروز مجمع عمومی ۱۴۳ کشور به قطعنامه عضویت کامل فلسطین رای مثبت دادند و ۹ کشور شامل اسرائيل و ایالات متحده با آن مخالفت کردند. ضمن اینکه ۲۵ رای ممتنع هم به ثبت رسید. 🔺با تصویب این قطعنامه فلسطین به عنوان کشوری واجد شرایط برای عضویت کامل به رسمیت شناخته شده است. قطعنامه امروز مجمع عمومی سازمان ملل متحد، حقوق بیشتری به فلسطین در این نهاد جهانی اعطا می‌کند و به فلسطین اجازه می‌دهد تا به طور کامل در بحث ها شرکت، موارد دستور کار را پیشنهاد و نمایندگان خود را در کمیته‌ها انتخاب نماید.همچنین امکان پیوستن به سازمان‌ها و نهادهای مختلف سازمان ملل که فلسطین هم اکنون قادر به انجام آن نیست، را به فلسطین می دهد. 🔺با این حال، هنوز هم این کشور حق رأی دادن نخواهد داشت چرا که مجمع عمومی قدرت اعطای آن را ندارد و باید توسط شورای امنیت تایید شود. 🔺احتمالا آمریکا بار دیگر این پیشنهاد را در شورای امنیت وتو خواهد کرد اما رای قاطعانه کشورهای جهان در حمایت از تشکیل کشور مستقل فلسطین و عضویت آن در این نهاد بین‌المللی می‌تواند از نظر سیاسی و تبلیغاتی حائز اهمیت باشد. محمد محمدی @tahlilrahbordi

🔖 «عبرت‌هایی برای جریان آقای رائفی‌پور» ‏1⃣ سرلیست اختصاصی آقای رائفی‌پور که مورد شدیدترین حمایت‌های‌شان قرار گرفت؛ نفر آخر شد. 2⃣ کسی‌که مورد شدیدترین توهین‌ها و تهمت‌ها واقع شد نفر چهارم شد. 3⃣ جوان دانشمند و شایسته‌‌ای (آقای مهدی عسگری) را که از لیست حذف کردند ۶۲٪ بیشتر از سرلیست‌شان رای آورد. ۴.هیچ آدم اختصاصیِ لیست آقای رائفی‌پور وارد مجلس نشد. 📍‏برادرانه می‌گویم اگر آقایان سعید محمد و رائفی‌پور عبرت نگیرند و به همین فیوهای توییتر(که رای سرلیست‌شان بسیار کمتر از آن شده) دلخوش کنند و با مشاوره‌ها و حمایت‌های افرادی کوتاه‌قامت و هوچی‌گر بخواهند سیاست‌ورزی کنند؛ در بلندمدت هیچ فرد «محترم و شایسته‌ای» با آنها همراه نمیشود. @tahlilrahbordi

✅ گفت و گوی ملی را از همین جا شروع کنیم 🔹در شرایطی که با میدان داری چهره های نوظهور و ناشناس و جنجالی در عرصه رقابت های انتخاباتی اخیر، عیار کنشهای سیاسی به شدت کاهش یافته و نشانه هایی از افول سیاست ورزی در ایران نمایان شده است، نامه حسن روحانی به شورای نگهبان،‌ شرایطی را فراهم آورد تا سطح کیفی مباحثات سیاسی ارتفاع بگیرد و مسائل اصلی نظری در ساختار نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران در کانون مباحثه کارشناسان و صاحبنظران بنشیند. 🔹روحانی در این نامه، ‌از مخاطره "حاکمیت اقلیت بر اکثریت"،‌ "انحراف از اصول قانون اساسی و سیره امام و رهبری"،‌ "تضعیف نهاد ریاست جمهوری به عنوان وکیل مستقیم ملت"، "تهدید آزادی بیان برای عالی ترین منتخب مستقیم مردم"، "دومرحله ای شدن انتخابات به واسطه عملکرد شورا"، "تعارض منافع فقهای شورای نگهبان به عنوان ناظر و منتخب"، " خروج از دایره بی طرفی" و ... سخن گفته است. 🔹در مقابل نامه هایی از این دست، هم می شود منفعل بود و هر دو سال یا چهار سال یکبار آن را تجربه و بلافاصله فراموش کرد. هم می شود از مواجهه و رویارویی با آن هراس داشت و مدام پنهانش کرد و خیره شدن در آن را به تعویق انداخت. هم می شود به نامه نگاری های موردی و موقتی دل خوش کرد و ماجرایی تا این حد بنیادین را به مکاتباتی شخصی و شبه اداری تقلیل داد. 🔹اما آیا نمی توان ذیل منافع ملی، با محور قرار دادن این شبهات، مجموعه شبهات، پله اول در عمارت "گفت و گوی ملی" را پایه گذاری کرد؟ آیا ممکن نیست که گردونه گفت و گوهای فراگیر را حول این موضوعات به حرکت درآورد تا از این طریق، امر سیاسی در ایران امروز از افول و انفعالی که دچارش شده نجات پیدا کند؟ 🔹تحلیل ها و ادعاهای روحانی با نقدها و پاسخ هایی از جنس انکار و نفی،‌ مرتفع نمی شوند. شورای نگهبان بدون شک غیر از جوابیه های شبه اداری، توضیحات روشنگر و راهگشا و اقناع کننده هم دارد که می تواند مناقشات را فیصله بدهد. مهم تر از هرچیز اما این است که شورای محترم نگهبان،‌ خود ابتکار عمل را به دست بگیرد و با مدیریتی متین، این محورها را در کانون یک "گفت و گوی ملی" قرار دهد. @tahlilrahbordi

♨️تحولات امنیتی جدید، زیربنای توسعه چابهار. 🔸چابهار تنها بندر اقیانوسی ایران و در مسیر کریدور شمال جنوب، که هند و چین را به آسیای مرکزی، قفقاز ، روسیه و اروپای شرقی متصل می سازد. این بندر و کریدور ترانزیتی روسیه-هند با تحولات جنگ روسیه و اوکراین اهمیت مضاعف یافته است. 🔸فعلیت یافتن ظرفیت بندر چابهار می تواند جریان ترانزیت کالا را در دستان ایران به عنوان کشوری غیر همسو با غرب قرار دهد. از این منظر ناامن سازی مرز های ایران و پاکستان و سواحل مکران را باید در جهت ممانعت از تحقق این جریان ترانزیتی تحلیل کرد. مسئله ای که به وضوح در علل تحریم ها ی آمریکا و بیانیه اخیر جندشیطان قابل مشاهده است. 🔸تا پیش از این، از منظر راهبردی درهم تنیدگی هند با امارات و رژیم صهیونیستی در تأسیس مسیر ترانزیتی (آی مک)، چابهار اهمیت و اولویتی برای دهلی نو را نداشته و عمده منافع هند برای حضور در چابهار معطوف به رقابت با پاکستان و چین بود. 🔸در ابن راستا کنش هند در نسبت با ایران، در تطابق کامل با چارچوب های تحریمی امریکا بوده است، لذا این کشور در ده سال گذشته توسعه چابهار را در دستور کار جدی خود قرار نداده بود. حجم بسیار ناچیز سرمایه گذاری هندی ها در چابهار و همراهی با واشنگتن در تحریم های نفتی موید همین موضوع است. 🔸اما تحولات امنیتی بعد از طوفان الاقصی، عملیات وعده صادق و توقیف کشتیMSC، تغییراتی اساسی در چارچوبهای امنیتی منطقه ایجاد کرده که ضمن کاهش انتفاع آی‌مک برای هند، وزن ایران را در سیاست خارجی و ترانزیت کالای این کشور افزایش داده است. 🔸در آن سوی سواحل مکران ، کریدور اقتصادی چین – پاکستان به عنوان یک نقشه راه اصلی پکن به حساب آمده و تاسیس و توسعه بندر گوادر(رقیب بندر چابهار) را نیز می توان قلب تپنده این کریدور در نظر گرفت. 🔸البته مزیت های ژئوپلوتیک چابهار بسیار فراتر از بندر گوادر است. چابهار نزدیکترین فاصله زمینی و اقتصادی ترین مسیر را تا افغانستان، پاکستان و آسیای میانه دارد. ضمن اینکه با وجود ناامنی و نبود زیرساخت ها در افغانستان، بندر گوادر برای اتصال به قفقاز و اروپای شرقی نیازمند عبور از ایران است. ( کریدور ITI اسلام آباد-تهران- استانبول). 🔸بدون شک در رقابت میان چابهار و گوادر، بندری حرف اول آینده تجاری منطقه را خواهد زد که بتواند سریعتر توسعه یابد و در این بین به نظر می رسد بندر گوادر بسیار جلوتر است. 🔸ایران در خصوص پروژه بندر چابهار نیازمند سرمایه گذاری خارجی است. لذا باید با همکاری طرف هندی نسبت به اهمیت و مخاطره ایجاد شده از طرف رقبای این کشور یعنی چین و پاکستان در گوادر و همچنین تلاش های آنها در راستای بی اثر کردن پروژه چابهار حداکثر فشار را برای تسریع در توسعه سواحل مکران اعمال نماید. در عین حال ایران نباید منتظر هند بماند و از ظرفیت های مسکو و پکن حداکثر استفاده را داشته باشد. @tahlileghtesadi