آیت‌الله بهجت ره: سجودِ لِلّه(#سجده برای خدا) افضل عبادات است. بالاترین مقام جسمانی که در آن جا انسان #عبودیت را برای خدا اختیار کند همین سجود است و ظاهراً افضل افعال است.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
آیت‌الله بهجت ره: بزرگان وقتی می‌خواستند مطلبی و فیضی را از خداوند بگیرند، از شب و سحر استفاده میکردند؛ زیرا در سحر با خدا خلوت کردن و با خدا ارتباط پیدا کردن اثر خاصی دارد.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
آیت الله دهکردی ره: سفارش می‌کنم جز خدا را بنده مباش. به هیچ‌کس جز او دل مبند و امید مدار.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
آیت الله العظمی جوادی آملی: یک سلسله مسائلی است که اگر کسب کرد خودش در اختیار آن مکسوب قرار می‌گیرد؛ اینکه در سوره مبارکه مؤمنون و مانند آن فرمود: ﴿لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُم مَا اکْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ﴾ اگر کسی معاذ الله بیراهه رفت، گناهی را کسب کرد، به یک اخلاق بد عادت کرد، به دروغ، به خیانت، به حرام، به اعتیاد معاذ الله عادت کرد، این را کسب کرد، قبلاً که نداشت این صفت را بعد کسب کرد، این خُلق را کسب کرد، وقتی که به دنیا آمد که این خُلق را نداشت، این صفت را که نداشت الآن که این صفت را کسب کرد، خود این کاسب در اختیار این مکسوب است، به هر سَمتی که این صفت بخواهد ببرد می‌رود چون عادت کرد.
اگر خدای ناکرده به حرام عادت کردیم به گناه عادت کردیم چشممان، گوشمان، زبانمان در اختیار مکسوب است. کاسب اختیار دارد، مال در اختیار کاسب است ولی اگر خدای ناکرده صفت بدی را کسب کرد این کاسب در اختیار مکسوب است که در سوره مؤمنون فرمود: ﴿لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُم مَا اکْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ﴾.
بنابراین ما دو نحو کسب داریم: یک کسبی که کاسب مسلّط است، یک کسبی که آن مکسوب مسلّط بر این کاسب است و اگر کسی خدای ناکرده یک کسب حرامی داشت به وصف بدی عادت کرد راه برای توبه باز است.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
7.65M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
استاد آقاتهرانی: هر چیزی را که واقعاً پای آن ایستاده‌اید و طلب کرده‌اید به آن رسیده‌اید؛ در غیر این صورت به آن دست نخواهید یافت، حتی اگر به آن نزدیک باشید. واقعاً خوب است که انسان چیزی را طلب کند و بخواهد. این خواستن به شکل ذاتی در ما هست و به صورت فطری همه ما طالب علم، خوب بودن و حیات بی‌نهایت هستیم. حتی انسان‌های بد، انسان‌های خوب را دوست دارند. «أُحِبُّ الصَّالِحینَ وَ لَستُ مِنهُم» من آدم‌های خوب را دوست دارم اما خود من از اینها نیستم. اگر به آدم‌های بد بگویید شما خیلی بد هستید از این کلمه خوششان نمی‌آید و دوست دارند که از او تعریف کنید. انسان در باطن طالب خوبی است و دوست دارد که خوب باشد اما بعضی‌ها واقعاً خوب نیستند. همه ما طالب حیات بی‌نهایت هستیم و می‌خواهیم همیشه زنده باشیم و این موضوع فطری است. انسان همیشه دوست دارد که از درون به خدای تعالی برسد؛ چون خدا فوق‌العاده بی‌نهایت است.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹داستان عجیب سید شفتی...
🔸حجت الاسلام والمسلمین عالی
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
6.1M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔹عطش در این عالم بی جواب نمی ماند
🔸حجت الاسلام والمسلمین عاملی
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
آیت الله العظمی بهجت ره: هرقدر که #نمازهایت منظم و #اول_وقت باشد, امور زندگیت هم تنظیم خواهدشد
مگر نمی دانی که #رستگاری و سعادت با نماز قرین شده است.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹 محاسبه و مراقبه نفس
🔸علامه حسن زاده آملی ره
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
آیت الله مظاهری: بحث این جلسۀ اخلاق، که یک بحث عرفانی است راجع به نیّت و انگیزۀ انسان در رفتار و گفتار و ارتباط آن با خلوص است. به عبارت دیگر، در این مبحث، خلوص به اعتبار نیّت و انگیزه یا هدف بررسی می‌گردد.
🔹خلوص، از دو جهت قابل نگرش است؛ جهت اوّل مربوط به «نیّت» است که حتماً باید برای خداوند متعال باشد. جهت دوّم، «هدف» یا «انگیزۀ» انجام عمل است که در کنار نیّت بوده، می‌تواند صددرصد الهی نباشد.
🔹الزاماً نیّت و انگیزه یکسان نیستند و ممکن است نیّت انسان چیزى و انگیزۀ او چیز دیگری باشد. پرواضح است كه بهترین صورت براى خلوص انسان، صورتى است كه نیّت و انگیزه، هردو الهى باشد و غیر خداوند در آن راه نیابد.
🔹اهدافی که راجع به گفتار و کردار و عبادات داریم، به هفت قسم یا هفت مرتبه منقسم می‌شوند.
🔸مرتبۀ اوّل، انجام عمل با نیّت الهی و با هدف رسیدن به سعادت دنیوی است. مثلاً عموم مردم عبادت می‌کنند و عبادتشان برای اینست که به دنیا برسند.
نزد اهل دل، پست‌ترینِ عبادات، عبادتی است که در آن، هدف یا انگیزۀ عمل، دنیا باشد.
🔸مرتبۀ دوّم که برای اکثر مردم وجود دارد، انجام عمل برای رستگاری در آخرت است. اعمال صالح به‌جا می‌آورند که به بهشت و نعمت‌های آن برسند یا برای دوری از جهنّم و ترس از عذاب، گناه نمی‌کنند. این مرتبه نیز با نیّت الهی است و خوب است، اما از منظر اهل دل خیلی نازل است.
🔸مرتبۀ سوم، برای تجسّم عمل است. هر عملی انسان انجام دهد، تجسّم آن را در دنیا و آخرت خواهد دید. هویّت و شخصیّتی که انسان در دنیا یا در آخرت دارد، متناسب با صفات و اعمال اوست. انگیزۀ برخی از افراد از عبادت و انجام اعمال نیکو، برخورداری از تجسّم نیکو و هویّت انسانی در هر دو جهان است. چنانکه با هدف دوری از تجسّم بد و هویّت حیوانی، از ارتکاب گناه و انجام اعمال ناپسند خودداری می‌کنند.
🔸مرتبۀ چهارم، حیا از خداوند است. در این مرتبه، انسان گناه نمی‌کند یا به واجبات اهمیت می‌دهد، برای اینکه از خدا حیا کرده، ادب حضور را مراعات می‌نماید. انسان باحیا و مؤدب در این مرتبه از خلوص، کاری به دنیا و آخرت و بهشت و جهنم ندارد، به راستی عابد و زاهد است و به راستی عمل صالح انجام می‌دهد، برای اینکه آدم با حیایی است.
🔸مرتبۀ پنجم، مقام شکر و وفا است. بعضی اوقات انسان چون باوفاست، نماز شب می‌خواند. برای اینکه شکر نعمت‌های خدا را به‌جا آورد، نماز اول وقت می‌خواند و به دیگران کمک می‌کند، چون می‌داند که اموالش را خدا به او داده است.
🔹به پیغمبر اکرم«ص» گفتند: یا رسول الله! چرا اینقدر عبادت می‌کنی؟! جواب دادند: خدا این همه نعمت به من داده است، آیا من نباید شکر نعمت کنم؟!
🔸مرتبۀ ششم، مرتبۀ محبت و عشق است. کسی که محبت خدا در دلش نشسته است و عشق به معبود سر تا پایش را فراگرفته، معلوم است که بالاترین لذتش اینست که نماز بخواند.
🔹این مقامات را باید خدا بدهد و خود انسان نمی‌تواند به تنهایی کسب بکند. بله، مقدماتش را خود می‌تواند تهیه کند، اما اینکه به راستی بخواهد عشق خدا در دلش برافروخته شود و قلبش از محبت خدا آتش گرفته باشد، این را باید خدا بدهد.
🔸مرتبۀ هفتم، مقام عنداللّهی است. یعنی انسان مخلص، با نیّت الهی و با انگیزۀ رسیدن به مقام عنداللّهی به انجام عمل نیکو و شایسته می‌پردازد.
🔹این مرتبه، والاترينِ مراتب و درجات اخلاص است که معمولاً نصيب افراد عادی نمی‌شود و مختص به اهل‌بیت«ع» است. البته بزرگانی که تالی تلو معصوم هستند نیز گاهی به این مرتبه راه می‌یابند.
🔹محرّک، انگیزه و هدف اصلی هر عمل و عبادتی، در اين مرتبه از اخلاص، تنها و تنها خود خداوند سبحان است و هيچ چيز و هيچ‌کس جز او در انگیزۀ انسان راه نخواهد یافت.
🔹قرآن کریم مصداق مقام عنداللهی را امام حسین«ع» می‌داند. امام حسین«ع» در روز عاشورا هرچه داشت، در راه خداوند نثار کرد و هدف ایشان فقط و فقط خدا بود.
🔸ما باید بدانیم که اصلاً خلق شده‌ایم برای رسیدن به همین مقام‌ها تا اینکه به خدا برسیم. انسان خلیفة الله است. ما به دنیا آمده‌ایم تا راه را بپیماییم و به مقام عنداللّهی برسیم.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
آیت الله مصباح یزدی ره: خدای متعالی خطاب به پیغمبر اکرم می فرماید: «یا أَحْمَدُ! لَیْسَ کُلُّ مَنْ قالَ أُحِبُّ اللهَ أَحَبَّنِی» این طور نیست که هر کس می گوید خدا را دوست می دارم واقعا من را دوست داشته باشد، تا این که این آثار [که در ادامه می آید] از او ظاهر شود، اگر این آثار از او ظاهر شود معلوم می شود من را دوست می دارد.
🔹️«حَتّى یَأْخُذَ قُوتاً» ، [یعنی] به یک غذایی که رفع نیاز ضروری اش می کند اکتفا می کند، لباس خیلی ساده و متوسطی می پوشد، دنبال لباس فاخر نیست. آنقدر سجده می کند که وقتی بیتاب می شود و می خواهد بخوابد در همان حال سجده خوابش می برد. وقتی می ایستد که نماز بخواند، نمازش را طولانی می کند. همیشه اهل سکوت است، کم حرف می زند. توکلش بر من هست.
🔸️«یَبْکِیَ کَثِیراً وَیَقِلَّ ضِحْکاً» [یعنی] زیاد می گرید، اما کم می خندد. هر چه دلش می خواهد با آن مخالفت می کند، خانهاش مسجد است؛ آدم وقتی خسته می شود و می خواهد استراحت کند می رود خانه، مومن هر وقت از کارهایش فارغ می شود به مسجد می رود. رفیقش علم است. دوستانش را از میان علما انتخاب می کند. رفیقان و هم پیاله هایش فقرا هستند. از گنهکاران خیلی زیاد فرار می کند. نزدیک گنهکاران نمی شود. اشتغال زیادی به ذکر پیدا می کند. تسیبح هم زیاد می گوید. سبحان الله و تسبیحاتی که وارد شده.
🔹️از خصوصیاتش این است که «یَکُونَ بِالْعَهْدِ صادِقاً وَبِالْوَعْدِ وافِیاً» اگر با کسی عهد می بندد صادقانه با او رفتار می کند. وعده ای به کسی می دهد وفا می کند. دلش پاک است. کینه ای از کسی در دل راه نمی دهد. سعی می کند نمازش را خوب بخواند. فرائضش را درست انجام دهد. به وعده هایی که من برای ثواب و عقاب می دهم بها می دهد و اینها را جدی می گیرد. اینها علائم کسی است که ادعای محبت خدا را دارد. اگر می خواهی ببینی راست می گوید یا نه ببین این ویژگی ها را دارد یا ندارد.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536
حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: در شأن مختار همین کفایت می‌کند که قاتل دشمنان اهل‌بیت علیهم‌السلام و قَتَله سیدالشهدا علیه‌السلام بود.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536