#جزوه_مصاحبه 🔸این جزوه به همراه فیلم_مصاحبه، منابع سوالات مصاحبه پذیرش طرح ولایت طلاب تابستان ۱۴۰۳ می باشد

#طلبگی 💠 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔅 يک وقتی طلبگی مساوی بود با #آرامش، با #اطمينان، با #گذشت؛ از آن طرف هم حرفی که زده مي‌شد از طرف يک عالم، حرف آخر بود. 🔸 خدا رحمت کند مرحوم آيت الله بهاءالدینی را، مي‌فرمودند: در جلسه‌ای که با مرحوم امام داشتند، مرحوم امام به ايشان فرموده‌ بودند: فلانی! همه‌ی قضايا بدست من هست، امّا گویی خودم در اختيار خودم نيستم. 🍀 اين بزرگوار از ناحيه‌ی خدای متعال هدايت مي‌شد. اين‌ها به خاطر آن از خودگذشتگی است. نتیجه آن قدم اولی است که طلبه وقتی وارد حوزه‌ علميه می شد پا می گذاشت روی نفس و نفسانيات و دنياطلبی و واقعاً ايمان و اعتقاد به عالم غيب داشت. ‌ ‌ 🌐 @nasery_ir 📱به #ندای_تهذیب بپیوندید: @nedaye_tahzib ‌ ‌

💠حدیث قدسی| چگونگی رفتار خداوند با دو گروه از مردم 🍃عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْأَشْعَرِيِّ عَنِ اِبْنِ اَلْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لاَ أُخْرِجُ عَبْداً مِنَ اَلدُّنْيَا وَ أَنَا أُرِيدُ أَنْ أَرْحَمَهُ حَتَّى أَسْتَوْفِيَ مِنْهُ كُلَّ خَطِيئَةٍ عَمِلَهَا إِمَّا بِسُقْمٍ فِي جَسَدِهِ وَ إِمَّا بِضِيقٍ فِي رِزْقِهِ وَ إِمَّا بِخَوْفٍ فِي دُنْيَاهُ فَإِنْ بَقِيَتْ عَلَيْهِ بَقِيَّةٌ شَدَّدْتُ عَلَيْهِ عِنْدَ اَلْمَوْتِ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لاَ أُخْرِجُ عَبْداً مِنَ اَلدُّنْيَا وَ أَنَا أُرِيدُ أَنْ أُعَذِّبَهُ حَتَّى أُوَفِّيَهُ كُلَّ حَسَنَةٍ عَمِلَهَا إِمَّا بِسَعَةٍ فِي رِزْقِهِ وَ إِمَّا بِصِحَّةٍ فِي جِسْمِهِ وَ إِمَّا بِأَمْنٍ فِي دُنْيَاهُ فَإِنْ بَقِيَتْ عَلَيْهِ بَقِيَّةٌ هَوَّنْتُ عَلَيْهِ بِهَا اَلْمَوْتَ. 🔸️به عزت و جلالم قسم، به راستی که من بنده‌ای را که برایش خیر و رحمت ابدی خواسته باشم از دنیا خارج نمی‌کنم (نمی‌میرانم) مگر آنکه جزای تمام خطاهایش را به طور کامل در همین دنیا به او می‌چشانم [تا پس مرگ گناهی نداشته باشد]خواه با مبتلا شدنش به بیماری، خواه با گرفتار شدنش به تنگدستی، خواه با مبتلا شدنش به خوف و هراس در دنیا و اگر باز هم از گناهانش چیزی باقی ماند با سختی در جان دادن او را پاک خواهم کرد. 🔹️به عزت و جلالم قسم، به راستی که من بنده‌ای را که برایش عذاب در نظر گرفته باشم را از دنیا خارج نمی‌کنم (نمی‌میرانم) مگر آنکه جزای هر کار نیکی که‌ کرده باشد را به طور کامل در همین دنیا به او می‌رسانم [تا پس مرگش تنها جزای گناهانش باقی بماند]خواه با سلامت کامل در بدنش، خواه با وسعت رزق و ثروتش، خواه با امنیت و راحتی اش در دنیا و اگر باز هم از کار‌های نیکش چیزی باقی ماند با آسان گرفتن جان دادنش. 📚الکافي - ج ۲ - ص ۴۴۴ #حدیث ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄

تا حالا به معنای فرج در و عجل فرجهم فکر کردیم..؟! این فرج به چه معناست؟ ⏱زمان کلیپ : ۵۷ ثانیه ‌‌‌‌┄┄┅┅┅┅❅❁❅┅┅┅┅┄┄ اللﮩـم عجـل لولیـڪ الفـرجــــ

چله نشینی ذی القعده و آداب این ماه 🌹 الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم ┅═✾🍃 ⃟ ⃟🌹 ⃟ ⃟🍃✾═┅ ‎‎ 

❁﷽❁ 🌷💐🌷💐 🌷💐🌷 🌷💐 🌷 💎شفاعت دسته جمعی شیعیان💎 💐بنا بر روایتی امام صادق (سلام الله علیه) فرمودند: « آگاه باشید که خدا حرمی دارد و آن مکه است، و پیامبر خدا حرمی دارد و آن مدینه است و امیرالمومنین حرمی دارد و آن کوفه است. آگاه باشید که قم، کوفه کوچک است. آگاه باشید که بهشت هشت درب دارد، سه درب آن به سوی قم است. بانویی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی در آنجا رحلت می‌کند که همه شیعیان ما با شفاعت او وارد بهشت می‌شوند.»💐 📚 بحار الأنوار، ج‏۵۷، ص: ۲۲۸ 📖 متن روایت 👇  🌱رَوَى  اَلْقَاضِي نُورُ اَللَّهِ اَلتُّسْتَرِيُّ قَدَّسَ اَللَّهُ رُوحَهُ فِي  كِتَابِ مَجَالِسِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَنِ  اَلصَّادِقِ (عَلَيْهِ السَّلاَم) أَنَّهُ قَالَ: «إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکَّهُ أَلَا إِنَّ لِرَسُولِ اللَّهِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِینَهُ أَلَا وَ إِنَّ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَرَماً وَ هُوَ الْکُوفَهُ أَلَا وَ إِنَّ قُمَّ الْکُوفَهُ الصَّغِیرَهُ أَلَا إِنَّ لِلْجَنَّهِ ثَمَانِیَهَ أَبْوَابٍ ثَلَاثَهٌ مِنْهَا إِلَى قُمَّ تُقْبَضُ فِیهَا امْرَأَهٌ مِنْ وُلْدِی اسْمُهَا فَاطِمَهُ بِنْتُ مُوسَى وَ تُدْخَلُ بِشَفَاعَتِهَا شِیعَتِی الْجَنَّهَ بِأَجْمَعِهِمْ»🌱 🌷 🌷💐 🌷💐🌷 🌷💐🌷💐

بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین درشهرمقدس در گلزار شهدای علی بن جعفر علیه السلام، مزار عارف دل سوخته ای است که خواندن نوشته‌های روی سنگ قبرش آرامش خاصی به انسان دست می‌دهد: «مرقد شریف و آرامگاه بدن طاهر عالم ربانی و مربی روحانی، فرید عصر و ترجمان قرآن، مجاهد فی سبیل‌الله عالم عابد ناسک و عارف بالله، حضرت آیت‌الله العظمیٰ و حجت‌الله الکبری، مرحوم حاج شیخ محمدجواد انصاری همدانی ...» ۵۹ سال بیشتر در این خاکدان طبیعت و ظلمتکده‌ی دنیا، در زندان بدن و قفس تن نماند؛ و روح بلندآشیانش خیلی زود معراج را بر هبوط ترجیح داده، به عالم بالا و ملکوت اعلیٰ پر کشید. سال ۱۲۸۰ ش، ملافتعلی را خدا، به گوهری بس گران گرامی داشت که به عشق حضرت ابن‌الرضا علیهما السلام، محمدجوادش نام نهادند. محمدجواد هشت ساله شد که قدم در وادی علم‌آموزی گذارده، چنان جدّ و جهدی از خود نشان داد که ۱۶ سال بعد، در بیست و چهارمین بهار عمرش، دُرّ شاه‌وار اجتهاد را در صدف دل و سینه‌ی پاک خویش جای داده، بر کرسی تربیت شاگردان و افتاء و فتویٰ جلوس فرمود. حوزه‌ی درسی تازه‌بنیان قم و محضر نورانی حضرت حاج شیخ مؤسس، حائری یزدی، و دیگر بزرگان شیعه در آن عصر، وی را به یکی از فحول علما در فقه و اصول تبدیل کرد. اما تا اینجای کار را فقط در عالم ظاهر شریعت (تفقه در واجبات و محرمات دین، و تعبد به آن) سپری نمود؛ و با وادی عشق و عرفان و سیر و سلوک، میانه‌ای نداشت. حتی شنید کسی پیدا شده، دل‌های مستعدی را به خویش متوجه و متمایل ساخته؛ به نیّت هدایتشان؟!!! لباس پوشیده، به مجلسشان وارد شد؛ دو ساعت تمام، بحث و استدلال که راه، فقط راه تعبد به ظواهر شرع است ولاغیر. تا اینکه آن شخص، جمله‌ای فرمود: «عن‌قریب باشد که تو خود، آتشی به سوختگان عالم خواهی زد»!!! این جمله‌ی نغز و کوتاه، از قلبی مُجَلّیٰ و زبانی مترنم به ذکرالله تراوش نمود و بر دلی تابان از نور الهی که بحق، عرش الرحمن بود، خوش نشست و تحولی عظیم در او پدید آورد. سال‌ها جستجو و تفحص از استاد راه‌رفته و راه‌بلد، سال‌ها توسل و الحاح و التماس بر آستان رب‌الارباب، ... بلاخره فتح بابی برایش شده، راه را پیدا نمود، بی‌آنکه استادی یافته باشد، توحید را از منبع اصلی خودش، ذات اقدس الهی دریافت کرد. آری؛ فیض روح‌القدس خوش مدد فرموده بود و محمدجواد را لایق خود کرده بود. روزی در حمام، تن رنجور از عبادتَش را به دستان قوی دلّاک قوی هیکل سپرده بود که اثری از سوختگی در ناحیه‌ی سمت چپ سینه‌، و روی قلبش، توجه دلّاک را به خود معطوف کرد! پرسید این چیست؟! با چشمانی لبریز از آب کوثر جواب داد: اثر عشق است!!! راستی چه می‌توان گفت در شأن کسی که آیت‌الله شهید محراب دستغیب شیرازی، طفل دبستانش بود!!! راستی چه می‌توان نگاشت از سرو بلندی که حضرت علامه محمدحسین حسینی تهرانی در محضر باعظمتش، نهالی نورس می‌نمود!!! با آن جایگاه عظیم علمی، و آن رفعت شأن عرفانی، به شدت از شهرت گریزان بود؛ می‌فرمود: اگر تراشیدن ریش حرام نبود، می‌تراشیدم که کسی مرا نشناسد و گمان شیئی به من نبرد!!! در استفاده از سهم امام، مانند صیدی که از شیر فرار می‌کند، گریزان بود و محتاط؛ گذران عمر را از راه شغل آزاد؟! پی می‌گرفت!!! در رسیدگی به امور خانواده و خدمت به خلق، اسوه‌ای به تمام معنا حسنه بود و در تمشیت امور و تربیت شاگردان، اهتمامی عجیب داشت. به فرموده‌ی حضرت امام خمینی، وقت خود را در خداپرستی و توحید صرف کرده بود. به فرموده‌ی سرور عارفان و قاضی فرزانگان، تنها کسی بود که توحید را از منبع اصلیَش خدای تعالی دریافت کرده بود. جمعه ۲ ذی‌القعده‌ی سال ۱۳۷۹ ق (۹ اردیبهشت ۱۳۳۹ ش) اگرچه برای شاگردان و مریدان و اردتمندان آیت‌الله العظمیٰ حاج شیخ محمدجواد انصاری همدانی عزا، ولی برای خود او، چون شب دامادی بود که صبح پادشاهی در مقابل آن کالعدم بود!!! آری؛ خدا اذن لقاء به انصاری دلسوخته داده بود قدّس الله روحه ونوّر الله مرقده وعطّر الله تربته والسلام علیکم ورحمةالله وبرکاته

نماز مهم و پرفایده‌ی روزهای یکشنبه در ماه ذی‌القعده. بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین. - مرحوم سید بن طاووس در کتاب «الاقبال بالاعمال السنه» مسنداً از مالک بن انس از رسول خدا صلی الله علیه وآله - و مرحوم شیخ عباس قمی در مفاتیح‌الجنان روایت کرده‌اند: روز یکشنبه‌ی ماه ذیقعده، در هر ساعتی از روز -طلوع تا غروب آفتاب- که میسر شد، این نماز بافضیلت خوانده شود: - غسل [و وضو] - ۴ رکعت نماز (به دو سلام؛ یعنی دوتا دو رکعتی) به نیت نماز روز یکشنبه‌ی ماه ذیقعده، در هریک از ۴ رکعت: حمد: ۱بار توحید: ۳بار فلق: ۱بار ناس: ۱بار و پس از اتمام چهار رکعت: استغفار (استغفرالله ربی واتوب الیه): ۷۰بار لا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم: ۱بار و در پایان، این دعا را می‌خواند: یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ فَإِنَّهُ لَا یغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ. هرکس این نماز را به جا آورد، توبه‌اش‌ پذیرفته و گناهانش آمرزیده می‌شود، دشمنان او در روز قیامت از او راضی شوند، با ایمان می‌میرد و دین و ایمانش از وی گرفته نمی‌شود، قبرش گشاده و نورانی شده، و والدینش از او راضی می‌گردند، آمرزش شامل حال والدین او و ذریه‌اش می‌گردد، توسعه‌ی رزق پیدا می‌کند، مَلِک‌الموت با او در وقت مردن مدارا کند، به آسانی جان دهد، و ... منبع :الاقبال، ج۱، ص۳۰۸. مفاتیح‌الجنان، اعمال ماه ذیقعده