◾️رحلت آيت اللَّه "سيد شهاب الدين مرعشي نجفي" عالم رجالي و مرجع بزرگ تقليد شيعيان (1369 ش)
✍ آيت اللَّه سيدشهاب الدين مرعشي نجفي، فقيه اصولي و محدث رجالي در سال 1276 ش ( 1315 ق) در شهر نجف به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي و مقدمات علوم را نزد پدرش فرا گرفت و پس از طي سطوح، در درس خارج فقه و اصول حضرات آيات: آقاضياءالدين عراقي، سیدعلی قاضی طباطبایی و شيخ احمد كاشف الغطاء و شماري از استادان و مدرسان برجسته حوزه نجف شركت كرد.
✅ حافظه قوي، هوش سرشار و علاقه شديد به اهل بيت(ع)، از ايشان عالمي ساخت كه نه تنها در علوم ديني از جمله فقه و اصول به مرحله اجتهاد رسيده بود، بلكه در بسياري از علوم مانند: كلام، اديان، انساب، حديث، رجال، درايه و علم حروف نيز مهارت بسيار داشت.
✅ وی در 27 سالگي پس از بازگشت به ايران، در قم رحل اقامت افكند و تا پايان عمر در همانجا به تدريس و تأليف مشغول گرديد. حاصل عمر پربركت ايشان در حدود يكصد و پنجاه اثر نفيس علمي در زمينه هاي مختلف علمي است. در طول بيش از هفتاد سال تدريس، از محضر ایشان، شاگردان فاضلي پرورش يافتند که حضرات آيات: سيد مصطفي خميني، سيد محمود طالقاني، مرتضي مطهري، سيدمحمد بهشتي، شهاب الدين اشراقي، محمد مفتح، امام موسي صدر، سيد مهدي روحاني و... از آن جمله اند.
✅ کتابخانه وی از لحاظ تعداد و کیفیت نسخههای خطی کهن اسلامی، نخستین کتابخانه ایران و سومین کتابخانه جهان اسلام به شمار میرود. از ديگر خدمات معظم له بناي، مسجد، مدارس، حسينيه ها و مراكز درماني مي باشد. آيت اللَّه مرعشي در طول نهضت اسلامي ايران به رهبري امام خميني(ره)، همواره حامي و پشتيبان نهضت و رهبري آن بود و بارها در حمايت از حضرت امام، اقدام نمود. پس از پيروزي انقلاب نيز، ايشان هماره از نظام اسلامي حمايت مي كرد و در مناسبت هاي مختلف، با ارسال پيامها، به تقويت نظام مي پرداخت.
✅ سرانجام اين اسوه فضيلت و علم، در هفتم شهريور 1369 ش برابر هفتم صفر 1411 ق، در 96 سالگي دار فاني را وداع گفت و پس از تشييعي باشكوه، بر حَسَب وصيت معظم له، در ورودي كتابخانه اش به خاك سپرده شد.
شهادت آیت الله سید محمدباقر حکیم (۱۳۸۳ ش)
🔰 یکی از دوستان نزدیک حاج قاسم نقل می کند: « یک بار حاج قاسم گفت:« دوست دارم طوری شهید شوم که همه ذرات بدن من را متاثر کند و چیزی از من باقی نماند.» و بعد شهید آیت الله حکیم را مثال زد و گفت: «دوست دارم مثل او شهید شوم.»»
🔹شهید محراب، آیت الله سید محمدباقر حکیم، از علمای بزرگ شیعه در عراق و رئیس و بنیانگذار مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و از بنیانگذاران حزب الدعوة الاسلامیة بود و سالها با حزب بعث مبارزه کرد، با سرنگونی رژیم بعث، در سال ۱۳۸۲ به عراق بازگشت و در هفتم شهریور همان سال، در حال خروج از صحن مبارک حضرت امیرالمومنین علی (ع)، بر اثر یک انفجار تروریستی به شهادت رسید. مقتل خوانی های روز عاشورای این عالم بزرگ هیچ گاه از خاطره عاشقان اهل بیت علیهم السلام پاک نخواهد شد.
9.52M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سرباز امام زمان
استاد پناهیان
#شعر_انتظار
از مرز ابرهای بهاری عبور کرد
چشمی که رد پای شما را مرور کرد
تنها به شوق لمس شما ابر بیامان
یک شهر را به وسعت باران نمور کرد
روزی هزار مرتبه تقویم ناامید
تاریخِ روز آمدنت را مرور کرد
تأثیر یک غروب غمانگیز جمعه بود
مضمون این غزل که به ذهنم خطور کرد
اصلاً خیال روی شما سالهای سال
دیوان شاعران جهان را قطور کرد
شاعر: سید حمیدرضا برقعی
امام حسین (علیه السلام) فرمودند:
🔅اعمَل عَمَلَ رَجُلٍ یَعلَمُ اَنَّهُ مَأخوذٌ بِالإجرامِ، مَجزِیٌ بِالإحسانِ؛
✳️همچون کسی عمل کن که می داند به خاطر گناهانش مؤاخذه می شود و به خاطر نیکوکاری، پاداش می یابد.
بحارالانوار، ج44، ص127
▪️شرح حدیث:
آنچه انسان را به انجام کار نیک وامی دارد، امید به پاداش است.
آنچه آدمی را از ارتکاب به عمل خلاف و مجرمانه باز می دارد، ترس از عقوبت است.
کسی که به پاداش امید دارد و از کیفر و عقاب بیمناک است، انگیزه ای درونی پیدا می کند که نیکوکار باشد و از بدیها پرهیز نماید.
خداوند، اساس عالم را بر این قرار داده که هر کس، نتیجه ی کار نیک و بد خویش را چه در دنیا و چه در آخرت ببیند. این مقتضای حکمت و عدالت الهی است و بارها در آیات قرآن بر آن تأکید شده و گرفتاریهای بشر را هم پیامد عملکرد سوء آنان دانسته است و آخرت را هم بازتاب دنیا معرفی کرده و بهشت برین یا دوزخ سوزان را پاداش و کیفر صالحات و سیّئات مردم برشمرده است.
داشتن این باور و عقیده، هم انگیزه آفرین است برای کارهای نیک، هم عامل بازدارنده است از مفاسد و رذایل.
پس نتیجه ی نیک و بدمان به خودمان برمی گردد. اگر اهل عمل صالح باشیم، گلی بر سر خود زده ایم و اگر بدکار و مردم آزار باشیم، ریشه ی خود را زده ایم.
این همان حکمتی است که سعدی هم به آن اشاره کرده است:
از مکافات عمل غافل مشو
گندم از گندم بروید، جو ز جو
و کیست که بدی بکارد و خوبی برداشت کند!
📖منبع: حکمت های حسینی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام حسین علیه السلام)، جواد محدثی
#هیئت_تراز؛ آداب مدح اهل بیت از نگاه امام خمینی ره:
🔅مجالس روضه، ملتها را بسیج و از آسیب حفظ میکند
🔻نه سیدالشهدا #احتیاج به این گریهها دارد و نه این گریهها خودش- فی نفسه- کاری از آن میآید، لکن این مجلس ها مردم را همچو مجتمع میکنند. #جنبۀ_سیاسی این مجالس بالاتر از همۀ جنبههای دیگر است.
🔺بیخود بعضی از ائمۀما نمیفرمایند که برای من در منابر #روضه بخوانند و اینکه هر کس که بگرید، بگریاند یا صورت گریه، گریه کردن به خودش [بگیرد] اجرش فلان فلان است.
🔻مسأله، مسئلۀ گریه نیست. مسأله، مسأله، #مسئلۀ_سیاسی است که ائمۀ ما با همان دید الهی که داشتند، میخواستند که این ملتها را با هم #بسیج کنند و یکپارچه کنند از راههای مختلف. اینها را #یکپارچه کنند تا آسیب پذیر نباشند.
۱۳۵۹/۸/۱۴
#امام_خمینی
رسالت هیئات؛ #وحدت_آفرینی
یک شاخصه از #هیئت_ایده_آل
#گریه_سیاسی
.
💫#گریه_بر_امام_حسین ع
❇️مرحوم سیّد عبدالکریم کفاش هفته ای یک مرتبه محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می رسید. حضرت از او پرسید اگر ما را نبینی چه خواهی کرد؟
🔹عرض می کند:آقا جان می میرم. آقا می فرماید:اگر چنین نبودی،ما را نمی دیدی!!
⚜️⚜️وقتی از او علّت باز شدن راه ملاقات با مولا را پرسیدند، گفته بود؛یک شب جدّم رسول خدا را در عالم رؤیا دیدم ،از ایشان تقاضای ملاقات با حضرت را نمودم. بهمن فرمودند در شبانه روز دو مرتبه برای فرزندم#حسین علیه السلام گریه کن.
🔸ازخواب بیدار شدم و این برنامه را یک سال اجرا نمودم، وبه تشرف خدمت حضرتنائل آمدم.
📚به نقل از کتاب دستور العمل تشّرف/تألیف حجت الاسلام موسوی مطلق