خوانش وصیت نامه امام خمینی توسط مقام معظم رهبری قسمت یازدهم

شهید صیاد شیرازی

🌺 رفتار عجیب و زیبای شهید در هشت سالگی توی خونه‌ی بزرگی که درونِ هر اتاقش یک خانواده بودند، زندگی می‌کردیم. یک روز گیلاس خریدم. منصور که اون موقع هشت ساله بود، گفت: بابا! همسایه‌ها گیلاس رو دیدند؟ گفتم: بله گفت: بهشون دادی؟ گفتم: نه! شما بخور؛ خودشون می‌خرند... سریع رفت و چند ظرف آورد. گیلاس‌ها رو تقسیم کرد و به همه‌ی خانواده‌ها داد. بعد اومد و گفت: حالا من هم می‌تونم بخورم... 🌹 خاطره‌ای از نوجوانی سردار شهید منصور خادم‌صادق 📚منبع: کتاب آرزوی فرمانده، صفحه 14

. 💠منتشر شد #خاک_پای_قدمهایت ✅ رمانی جذاب و خواندنی از زندگی سردار شهید حاج احمد کریمی؛ فرمانده گردان حضرت معصومه(س) لشکر 17علی بن ابی طالب(ع) . 🍃 به‌کوشش:#مرتضی_احمر 🍂 #انتشارات_شهید_کاظمی . 🔸جهت مشاهده و تهیه کتب از طریق زیر اقدام کنید👇 ✅ سایت من و کتاب manvaketab.ir ✅ سایت انتشارات شهیدکاظمی nashreshahidkazemi.ir

📚 قرض به شرط زیاده 💠 سؤال: به یکی از دوستانم پولی #قرض دادم و ایشان پس از چند ماه که قرض خود را برگرداند، مبلغی هم به عنوان هدیه به من دادند و پیشنهاد این کار و مبلغ هم از خودش بود آیا دریافت #مبلغ_اضافه #ربا محسوب می شود؟ ✅ جواب: اگر بر اساس پیشنهاد #قرض_گیرنده مبنی بر اهداء مبلغی هدیه، قرض داده باشید، دریافت مبلغ بیش از مقدار #تورم جایز نیست ـ هر چند شما شرط نکرده باشید ـ ، اما در صورتی که بدون شرط یا قرار قبلی، قرض گیرنده مبلغی اضافه پرداخت کند، اشکال ندارد، هر چند دریافت آن مکروه است.

🍂سلسله مباحث: #زیِّ_طلبگی شماره 48 🌺 شاخص‏ها و ملاك‏های كلی | رفتار اجتماعی طلبه🌺 —————————— 💠رفتار ویژه طبقات ثروتمند و مترف (قسمت دوم)💠 «من متواضعانه و به عنوان یك پدر پیر از همه فرزندان و عزیزان روحانی خود می‏خواهم كه در زمانی كه خداوند بر علما و روحانیون منت نهاده است و اداره كشور بزرگ و تبلیغ رسالت انبیا را به آنان محول فرموده است، از زی روحانی خود خارج نشوند و از گرایش به تجملات و زرق و برق دنیا كه دون شأن روحانیت و اعتبار نظام جمهوری اسلامی ایران است، پرهیز كنند و برحذر باشند، كه هیچ آفت و خطری برای روحانیت و برای دنیا و آخرت آنان بالاتر ازتوجه به رفاه و حركت در مسیر دنیا نیست (صحیفه امام، ج 20، ص 342ـ343». «اعتبار تاریخی و جاری حوزه و روحانیت، به نوع نگرش ایشان به دنیا و مادیات باز می‏گردد. جامعه، از روحانی انتظار دارد كه مظاهر دنیا، چشم و دلش را مشغول ندارد و او را در كمند خود، اسیر نگرداند. عالمان دین، هماره با سطح زندگی بسیار معمولی‏تر از متوسط جامعه می‏زیستند و جامه قناعت و مناعت را بر تن می‏داشتند و ایمان مردم را به تاراج نمی‏دادند. برادران عزیز، طلاب و فضلا! بدانید كه آبروی ما در بین ملت خودمان و در جهان، به بی‏اعتنایی ما به زخارف دنیوی است (سخنرانی در جمع اساتید و طلاب حوزه علمیه مشهد 4/1/1365. )». «اكثریت علمای دین، جزو قشرهایی بودند كه زندگی آنها، زندگی پایین‏تر از متوسط بود ... . علما، این را شأن خودشان می‏دانستند كه از اسراف، دوری كنند در عرف روحانیون و علما، همواره این حرف بوده كه فلان كار، باب زندگی ما نیست. بعضی از مظاهر كه شاید برای قشرهای دیگر معمولی بود، برای علما اسراف به حساب می‏آمد و می‏گفتند كه این مناسب زندگی ما نیست. همین روش، موجب محبوبیت علما در میان قشرهای گوناگون مردم بوده است (سخنرانی در مراسم عمامه‏گذاری در مسجد مجد 5/12/1367)» . در شرایط كنونی، زهد و قناعت، تكلیفِ مضاعف است. در روزگار دوری از حكومت، پارسایی روحانیت، برای او اعتبار می‏آفرید، اینك اگر روحانی، با ارتباط و پیوندهای قدرت و یا غیر آن، از سطح زندگی معمولی جامعه فاصله بگیرد و نمای رفاه و اشرافیت را در زندگی خود نشان دهد، اجر و ارزش زهد تاریخی حوزه را نیز از بین خواهد برد. ناظران و نسل حاضر و آینده، آن زهد و قناعت را نه خصلتی انتخابی، بلكه شرایطی طبیعی و اجباری تلقی خواهند كرد و با بدبینی به آن خواهند نگریست. بنابراین، زیاده‏روی‏ها و تعلقات مادی روحانی تنها شخص او و جامعه روحانیت موجود را لكه دار نمی‏كند، بلكه ارزش تاریخی میراث ارجمند حوزه و روحانیت را نیز به خطر خواهد افكند: «امروز بیش از همیشه روحانیون بایستی از تنعمات و رفاه مادی پهلو تهی كنند. این تجافی، امروز برای ما وظیفه است؛ چون ما الگوییم. آن روز كه زیر شلاق بودیم، اگر بی‏اعتنایی و بی‏رغبتی نشان می‏دادیم، طبع ما بود ... . امروز، روزی است كه اگر روحانی، تمكنی هم در اختیارش قرار می‏گیرد، به اختیار خودش، از آن تمكن دست بكشد، این هم چیز اساسی است (سخنرانی در جمع علما و روحانیون بیرجند 3/1/1366)». امروز بیش از هر روز، تأثیر گذاری روحانی، به زهد و پارسایی‏اش وابسته است. جامعه، به روحانی‏ای كه تعلق به مظاهر دنیا، در زندگی و عمل او جلوه‏گری می‏كند، دل نمی‏بندد و دریچه روح و جان خود را به سوی او باز نمی‏كند؛ ممكن است سر به تعظیم خم كند و به ظاهر، ادب و حرمت نگه دارد؛ اما در دل، واژه‏ای به تكریم و تجلیل او نمی‏سراید و هیچ علقه‏ای به او احساس نمی‏كند. از این رو، روحانی باید بین تنعم و رفاه و عمل به تكلیف تبلیغی، یكی را برگزیند. او نمی‏تواند با یك دست، هر دو را بردارد و بریك قامت، هر دو لباس را بپوشاند: «برادران عزیز! از خودمان باید شروع كنیم. مردم به عمل ما نگاه می‏كنند. روحانی، آن وقتی سخن نافذ خواهد داشت كه عملاً نشان بدهد كه به زخارف دنیا بی‏اعتنا است و آن حرصی كه بر دل‏های دنیاداران و دنیامداران حاكم است، بر او حاكم نیست (سخنرانی در دیدار با روحانیون و وعاظ در آستانه ماه مبارك رمضان 23/12/1369)». 📍برای جستجوی مطالب مرتبط می توانید از هشتگ #️⃣ (رنگهای آبی در متن استفاده نمایید)📍 #راه_و_رسم_طلبگی #زیِّ_طلبگی #رفتار_اجتماعی

🖼 #عکس_نوشته 🔺 این را حفظ کنید! 💬 این حالتی که در بین روحانیت شیعه وجود داشته - اینکه با مردم مأنوس است، از مردم مرتزق است، نسبت به مردم مشفق است، دردهای مردم دردهای اوست - این را باید حفظ کنید؛ این چیز خیلی مهمی است. 🗓 بیانات در دیدار اعضای نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌ها ؛ ۱۳۸۹/۰۴/۲۰