در آیه فوق گرچه خطاب به زنهای پیامبر است 👈 لکن تکلیف تمام زنهاست ✅ ⬅️نهایه‌الامر از آنها توقع بیشتر می‌رود چون علاوه بر اینکه حجت بر آنها تمام‌تر است،تخلف آنهاموجب اهانت و اذیت پیغمبر نیز است. ⬅️(فلاتخضعن) صدا را نازک نکنید که باعث هیجان شهوت نامحرم شود. «خضوع در کلام به معنای این است که در برابر مردان آهنگ سخن‌گفتن را نازک و لطیف کنند تا دل او را دچار خیال‌های شیطانی نموده شهوتش را برانگیزانند و در نتیجه آن مردی که در دل بیمار است به طمع بیافتد ⬅️و خداوند منع نمود ایشان را از مقدمات امور قبیح و آن صحبت‌کردن با مردان با رقت و نازکی است».

آری هر گونه گفتاری که همراه با کرشمه وناز باشد وموجب تحریک شنونده شود ممنوع میباشد ⬅️وملاک فقط نازک حرف زدن نیست بلکه ملاک، عدم تحریک پذیری است. 👈باید مورد توجه قرار داد این مطلب را که اگر زن به قصد تهییج وتحریک مرد نامحرم سخن بگوید❌ اسماع (شنواندن صدایش به نامحرم)ممنوع است❌ 🔹واین امر دقت ویژه ای می طلبد که در انتخاب صوت ونحوه ادای کلمات باید بسیار مراعات کرد.

عجب ظرافتی دارد این دین عزیز❗️ خدای متعال برای عدم انحراف دلها نه تنها در مقدار کلام بلکه در نحوه کلام نیز تذکر می دهدوما را به رعایت ادبی رهنمون می شود ⬅️بنده من مواظب لحن کلامت باش پس به طریق اولی مواظب متن کلامت هم باش

*⃣اما ظرافت عجیبی در ادامه ایه امده یه جوری حرف نزن که مریض القلبها به طمع افتند.... ⏪مواظب حتی بنده های مریض من هم باش به گونه ای حرف بزن که اگر اونیز مهیای لغزشی است کلام تو مایه لغزشش نشود.... ⬅️نباید کارى کنیم که حتّى یک نفر دچار گناه و فساد شود. چه ظرافتی فرمود «الّذى فى قلبه مرض» ⬅️و نفرمود «الّذین فى قلوبهم»

🔹بنده من اگر از من سوال داری که چگونه حرف بزنم در یک بیان ساده می گویم ⏪قلن قولا معروفا.... یه مدل حرف بزن که شایسته باشد ⬅️عقل ،شرع وعرف بپسندد 🔹چهارچوبی که شرع بیان کرده 🔹خط قرمزی که عقل هشدار می دهد 🔹وآنچه عرف جامعه میطلبد

⬅️نباید گفتار و رفتار زن تحریک کننده باشد. «فیطمع الّذى فى قلبه مرض»

⬅️با کرشمه سخن گفتن زن، بى تقوایى است. «اِن اتّقیتنّ فلا تخضعن بالقول»

⬅️گرچه کسى که بیمار دل است مشکل دارد «فى قلبه مرض» 🔹 امّا من نباید کارى کنم که او را تحریک کند. «فلا تخضعن... فیطمع»

بنده ام مراقب باش 🔹لحن سخنت 🔹انتخاب کلمات و جملاتت 🔹میزان سخن گفتنت حواس بنده های من را به تو مشغول نکند ودلی را گرفتار خودت نکنی صاحب دلها منم.....

چقدر ظرایف ودقایق عظیمی دارد یک تکلم وما آن را چه ساده گرفتیم خدایا مرا ببخش ..... اگر با کلامم رهزن بنده ای ازبندگانت شدم...... چقدر بی توجه به این مهم سخن گفتم...... به لطف حق آیه ای دیگر را مرور کردیم وجرعه نوش آن شدیم در حد قطره ای امید که به فضل وکرم حق توفیق عمل به نحو احسن را خدای متعال به همه ما عنایت فرماید خدایا سلام وتحیات مارا نثار مولایمان واجداد بزرگوارشان بنما فی امان الله ... ولله الحمد

چقدر این فراز زیباست............... وچقدر امید بخش........