🌷نکته تفسیری صفحه ۲۹۰🌷 روح چیست؟: «من» در تاریخ ... به دنیا آمده ام. نامِ «من»، ... است. بدنِ «من» درد می کند. سرانجام، «من» زمانی از دنیا خواهم رفت و به سوی جهان آخرت سفر می کنم. به راستی منظور ما از گفتن این واژه ـ یعنی «من» ـ چیست و ما در حقیقت چیست ایم؟ آیا حقیقتِ ما، بدن مادّی مان است که از قدری گوشت، استخوان، رگ، عصب و... تشکیل شده است و سرانجام به خاک تبدیل می شود؟ چرا ما جسممان را به خودمان نسبت می دهیم و می گوییم: جسم«من»، دست «من» و ... ؟ می دانیم که هر هفت سال، تمام سلول های بدن ما حتّی سلول های مغزمان عوض می شود؛ در حالی که خاطرات و وقایع گذشته‏ به یادمان می ماند. این نشان می دهد که حقیقت وجود ما که اعمال و خاطرات ما در آن ثبت می شود، جدای از جسم ماست که به آن «روح» می گویند. آفریدگار انسان در کتاب خود به این نکته اشاره کرده و بارها فرموده که حقیقت انسانی، چیزی فراتر از جسم مادّی اوست. در آیه‏ ی 11 سوره‏ ی سجده می خوانیم: «یَتَوَفّاکُم مَلَکُ المَوت»؛ یعنی«فرشته‏ ی مرگ، شما را می گیرد [و به جهان دیگر می برد].» واژه‏ ی «یَتَوَفّاکُم»، دقیقاً به معنای «شما را می گیرد» است. از این آیه می فهمیم که آنچه فرشته‏ ی مرگ می گیرد، خود ما هستیم، و آنچه به جا می ماند ـ یعنی بدن مادّی مان ـ ، چیزی است که مدّتی زحمت به دوش کشیدن ما را به عهده داشته و پس از مرگ از بین می رود. آری، حقیقتِ ما انسان ها، روح ماست که هیچ گاه از بین نمی رود؛ چیزی که بدن با آن قدرت می گیرد و به حرکت و نشاط می افتد و در حقیقت، زندگی می کند، و با جدا شدنش، بدن بی حرکت می شود و اصطلاحاً می میرد. همچنین خدای بزرگ در آیات 28 و 29 سوره ی حجر می فرماید: «زمانی را یاد کن که پروردگارت به فرشتگان فرمود: من می خواهم بشری از گلِ خشک که از لجن متعفّن بدبو گرفته شده، بیافرینم. پس هنگامی که [بدن] او را درست کردم و از روح خودم در او دمیدم، در برابرش به سجده بیفتید.» از این آیه نیز به خوبی فهمیده می شود که جسمِ نخستین انسان - یعنی حضرت آدم ـ از خاک آفریده شده، و چیزی که به آن جسم جان بخشیده و به او چنان ارزشی داده که فرشتگان در برابرش فروتنی کردند، روح الهی او بود؛ پدیده‏ ی شگفت انگیز و اسرارآمیزی که بی واسطه به انسان ها بخشیده شده و آنان را به موجوداتی بی نظیر و تبدیل کرده که در صورت تربیت صحیح و به کار بردن برنامه‏ ی دقیق آفریدگارشان می توانند در مسیر کمال بی نهایت قرار گیرند. البتّه ما انسان ها به ‏علّت قرار گرفتن در جهان مادّی نمی توانیم تصوّر دقیقی از روح داشته باشیم و به درستی نمی دانیم که روح چیست؛ امّا همین قدر می دانیم که هر یک از ما روحی دارد که حقیقت انسانی اوست؛ چیزی که با مرگ بدن نمی میرد و تا ابد زنده خواهد ماند. آیه‏ ی مورد بحث(85 اسراء) نیز در پاسخ به کسانی که از پیامبر در مورد چیستی روح سؤال کرده بودند، می فرماید: «روح، از امور ویژه ی خداست و از علم و دانش آن چیز زیادی به شما داده نشده است.» در هر صورت، اعتقاد به روح و بقای آن، یکی از اعتقادات قطعیِ پیروان ادیان آسمانی است و مادّی‏ گرایان (ماتریالیست ها) که وجود روح را انکار می کنند، از تفسیر بسیاری از حقایق جهان مانند دیدن خواب های راست و ... ناتوان مانده

🎥 غواصان حزب‌الله در اعماق دریا منتظر دریافت فرمان ⚡️ ۱۸ ساعت زیر آب با نماز، تلاوت قرآن و زیارت عاشورا #نماز

صفحه 29۱ مصحف شریف سوره مبارکه. الاسراء

🔸ترتیل صفحه ۲۹۱ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : بیات 🛑 فایل بدون ترجمه

🔸ترتیل صفحه 291 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۹۱🌷 پیامبری از خودتان: همه می دانیم که خداوند هزاران پیامبر را به سوی انسان ها فرستاده تا آنان را از تاریکی های جهل و گمراهی بیرون آورند و به نور ایمان و حقیقت برسانند؛ امّا متأسّفانه بیشتر مردم برخورد مناسبی با دعوت پیامبران نکردند و آنان را به باد تمسخر گرفتند و دروغ گویشان شمردند. این رفتار نادرست مردم با پیامبران، علل متفاوتی داشت؛ ولی به فرموده ی آیات قرآن، مهم ترین علت این بود که مردم از این که فرستاده‏ ی خدا، شخصی مانند خودشان است، تعجّب می کردند و قبول نمی کردند پیامبر خدا یک انسان باشد. شاید آنان توقّع داشتند پیامبر خدا، موجودی آسمانی و خارق العاده باشد و نه فردی معمول که مانند آنان غذا می خورد، ازدواج می کند، بیمار می شود و می میرد. قرآن در آیات متعددی، به این اندیشه‏ ی باطل اشاره کرده و سخن مشرکان را در این باره بازگفته است. به فرموده‏ ی قرآن، اشراف و کافرانِ قوم نوح در مخالفت با آن حضرت گفتند: «این فقط انسانی مانند خودتان است که می خواهد بر شما برتری یابد. اگر خدا می خواست، فرشتگان را [برای هدایت ما] نازل می¬کرد.» اقوام بی ایمانی که در زمان پیامبرانی همچون هود و صالح می زیستند نیز چنین بهانه جویی می کردند. کافرانِ زمانِ پیامبر اسلام نیز می گفتند: «این دیگر چه پیامبری ست که غذا می خورد و در بازارها راه می رود؟ چرا فرشته ای بر او نازل نشده تا همراه او مردم را هشدار دهد؟!» آری، مخالفانِ پیامبران، انسان بودن فرستادگان خدا را عیب می دانستند؛ در حالی که این امتیاز بسیار مهمّی برای راهنمایان راه سعادت بشر است؛ زیرا کسی مردم را به راه خدا دعوت می کند که از دردهای آنان آگاه است و نیازهایشان را کاملاً درک می کند، و مردم به روشنی حس می کنند که می توانند در جای پای آن انسانِ کامل قدم گذارند. فرض کنید عدّه ای از مردم باید از جاده ا‏ی پرپیچ وخمی عبور کرده، به مقصد مشخّصی برسند، و برای طیِ این راه، به راهنمایی راه‏آشنا نیاز دارند. حالا اگر راهنمای این گروه، اتومبیل تندروی بی سرنشینی باشد که از راه دور کنترل می شود، چه اتّفاقی می افتد؟ بی شک همه‏ ی آن افراد اعتراض کرده، از ادامه‏ ی حرکت خودداری می کنند؛ زیرا اتومبیل، بدون خستگی و با سرعت زیاد حرکت می کند و از خستگی و گرسنگی مردم خبری ندارد، و حتّی اگر به فرضِ محال خبر هم داشته باشد، نمی‏تواند مردم را برای حرکت و نشاط قانع کند. اگر اما راهنمای راه، انسانی مانند خود آن مردم باشد، به خوبی درک می کند که گروهش چه نیازهایی دارند، کجا می توانند با سرعت حرکت کنند و کجا باید استراحت کنند و به چه مقدار مواد غذایی نیاز دارند. پیامبران، مانند ما به آب، غذا، خواب، تشکیل خانواده و ... نیاز داشتند و به خوبی از دردها و رنج¬های ما آگاه بودند. خداوند نیز این انسان های پاک را از جنس خودمان برای هدایت ما برگزید تا ما آنان را سرمشق خود قرار دهیم و مانند ایشان زندگی کنیم.

🔹خواندن نماز شب سخت است، چه کار کنم؟ حتما برای شما هم پیش آمده که دوست دارید برای نماز شب برخیزید اما مهم‌ترین چالش این است:«چرا توفیق آن را نداریم؟» ⁉️ اصلا این سوال پیش می‌آید، چرا انجام نماز شب اینقدر سخت است؟ ⁉️چرا این نماز باید در دل شب باشد؟ چرا در روز نبود؟ دکتر میرباقری

صفحه ۲۹۲ مصحف شریف سوره مبارکه اسرا #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇